13 Δεκεμβρίου, 2014

Αγάπη προς τον Θεό και όχι προς τον κόσμο.

 Ο κόσμος,  έχει τόσο πολύ αναμιχθεί με το κακό, ώστε κατάντησε π α γ ί δ α αμαρτιών για τον άνθρωπο.


Η επιθυμία η σαρκική, η απληστία των ματιών και η αλαζονεία της ζωής, αποτελούν τις πρώτιστες αστοχίες, αμαρτίες, από τις οποίες καλείται ο πιστός χριστιανός να απαγκιστρωθεί.


 Όλα τούτα, ισχύουν, διότι αυτός που συνδέεται και εξομοιώνεται με τον εφήμερο κόσμο κινδυνεύει να χάσει την αιώνια ζωή. Μόνον όποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού θα ζήσει αιώνια: <<Ο ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα>>.(Α' Καθολ. Κεφ.2,17). Η φιλία της αμαρτίας, φίλες και φίλοι μου, μεταποιεί το σώμα σε φυτώριο της αμαρτίας και τα μάτια τροφοδοτούν με την αμαρτωλή λαχτάρα να αποκτήσουμε ό,τι βλέπουν. Οι παγιδευμένοι στην πονηρία των ματιών καταπίνουν ολοσχερώς τις αμαρτίες τους κι ερημώνουν την ψυχή από κάθε καλό. 

Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στο να χαλιναγωγήσει ο αγωνιζόμενος πιστός τα μάτια του με τη γνώση, με την εγκράτεια, να τα ανανεώσει με το έλεος και την ευσπλαχνία, να τα απαλύνει, να τα γλυκάνει με τη μετάνοια. 


Τα μάτια αποτελούν τον καθρέπτη της ψυχής. Η ελεγχόμενη ματιά, η ταπεινή ματιά, η σπλαχνική ματιά, φανερώνουν τον καινούργιο άνθρωπο, φανερώνουν μια γεμάτη Χ Ρ Ι Σ Τ Ο ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου