Λέει ο Αββάς Ισαάκ: «ασκητής ανελεήμων, δένδρον άκαρπον».
Άνθρωπος ο οποίος δεν έχει ελεήμονα διάθεση, είναι σαν δέντρο άκαρπο.
Όσες ασκήσεις κι αν κάνει κάποιος, προσευχές, νηστείες, αγρυπνίες, εάν η καρδιά του δεν είναι ελεήμων καρδία, δεν κινείται με αγάπη προς τον άλλο άνθρωπο,
δεν έχει συμπάθεια όπως ο Θεός έχει συμπάθεια προς όλους, τότε αυτός ο
άνθρωπος είναι σαν ένα δέντρο το οποίο δεν έχει καρπούς.