07 Μαρτίου, 2017

Πόσο μας βοηθάει η εμμονή με τα θετικά συναισθήματα, όταν ο εαυτός μας τα νιώθει ως τελείως ψεύτικα;


Τι μας προτρέπουν οι γύρω μας να κάνουμε όταν στη ζωή όλα μοιάζουν δύσκολα; Να «δούμε τη θετική πλευρά», να «χαμογελάσουμε σαν να το εννοούμε» και να «μείνουμε αισιόδοξοι».

Πόσο μας βοηθάει όμως αυτή η εμμονή με τα θετικά συναισθήματα, τη στιγμή μάλιστα που πιέζουμε τον εαυτό μας να τα εκφράσει, αφού τα νιώθει ως τελείως ψεύτικα; Καθόλου, είναι η άμεση απάντηση του καθηγητή ψυχολογίας στο Δανέζικο Πανεπιστήμιο Aalborg, Svend Brinkmann, ο οποίος τονίζει ότι αυτή η κουλτούρα της θετικής σκέψης έχει και μία σκοτεινή πλευρά.

«Η ζωή είναι υπέροχη, αλλά και τραγική. Οι άνθρωποι πεθαίνουν, τους χάνουμε, εάν έχουμε συνηθίσει μόνο στο ότι μας επιτρέπεται να έχουμε θετικές σκέψεις, τότε αυτή η πραγματικότητα μπορεί να μας “χτυπήσει” ακόμα πιο δυνατά όταν συμβεί – και θα συμβεί.»

Ο πόνος και οι δυσκολίες πρέπει να βρουν τη δική τους, εξέχουσα, θέση στη δημόσια σφαίρα συζήτησης, γιατί μόνο έτσι μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Δεν χρειάζεται να κρύβουμε τη λύπη, τον θυμό, την ντροπή και τα δάκρυά μας. Αντίθετα, εάν θέλουμε όντως να νιώσουμε την ευτυχία, πρέπει να τα αποδεχτούμε, να τα εκφράσουμε και  να  αναζητήσουμε βοήθεια μέσα από την επαφή με τους γύρω μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου