Τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς πέμπτης Κυριακῆς ἀπό τό κατά Ματθαίον ἱερό εύαγγέλιο, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς ἀφηγήθηκε τό θαυμαστό γεγονός τῆς θεραπείας δύο δυστυχισμένων ἀνθρώπων, οἱ ὁποίοι εἶχαν κυριευθεῖ ἀπό πονηρά πνεύματα, ἦταν δαιμονισμένοι. Ἡ ζωή τους ἦταν σέ πολύ ἄσχημη κατάσταση καί ζοῦσαν ἀπομονωμένοι στά μνήματα τοῦ τόπου τους καί κανείς δέν τούς πλησίαζε. Ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τῶν συντοπιτῶν τους. Ὅμως ἐκείνη τήν ἡμέρα εἶχαν τή σωτήρια γι αὐτούς συνάντηση μέ τόν Ἰησοῦ καί δι αὐτοῦ ἔλαβαν τή θεραπεία καί τή λύτρωση τελικά ἀπό τό μεγάλο κακό πού τούς τυρρανοῦσε. Ἔπαψαν νά εἶναι πρόβλημα γιά τούς συντοπίτες τους καί μποροῦμε νά ποῦμε πώς ἔζησαν ἀπό τότε μιά ζωή πού δικαιοῦται κάθε ἄνθρωπος στόν κόσμο μας. Μιά ζωή σέ κοινωνία καί ἀρμονική συνύπαρξη μέ Θεό καί ἀνθρώπους.
Ἕνα ἀπό τά πολλά θέματα πού θά μπορούσαμε νά προσέξουμε καί νά προβληματιστοῦμε μέσα ἀπό τή συγκεκριμένη εὐαγγελική περικοπή, εἶναι καί τό κακό καί τό πῶς ὑπάρχει στόν κόσμο. Τό κακό τό ὁποίο προέρχεται ἀπό τόν πατέρα τῆς κακίας, τόν μισόκαλο διάβολο καί τό ὁποίο ψάχνει τρόπο νά περάσει στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ψάχνει τρόπο νά περάσει, γιατί τό κακό δέν μπορεῖ ἀπό μόνο του νά σταθεῖ καί νά ἐνεργήσει, ἐπειδή ὁ κόσμος αὐτός εἶναι φτιαγμένος ἀπό τό Θεό καί εἶναι καλός καί εὐλογημένος καί ξένος ἀπό κάθε κακό. Δέν ἔχει μέρος πού νά μπορεῖ νά σταθεῖ τό κακό ἀπό μόνο του, γιατί τό κακό εἶναι ἀνυπόστατο. Εἶναι μή ὄν. Εἶναι ἀπουσία τοῦ καλοῦ ὅπως λέγει καί διδάσκει ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὡστόσο ὅμως, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε βρίσκεται στόν κόσμο μας, ὑπάρχει καί μᾶς τυρρανᾶ, γιατί βρίσκει μονοπάτια καί δρόμους γιά νά περάσει. Τά μονοπάτια αὐτά δέν εἶναι ἄλλα παρά ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι καί οἱ ἀδυναμίες μας, τά πάθη μας, ἡ ἁμαρτωλότητά μας. Ὥς ἄνθρωποι συνειδητά ἀλλά καί ἀσυνείδητα, ἀνοιγόμαστε στό κακό, τοῦ δίνουμε δικαιώματα καί αὐτό ἔρχεται καί μᾶς καταλαμβάνει καί μᾶς χρησιμοποιεῖ ὡς ὄργανά του. Χωρίς νά θέλω νά δικαιολογήσω αὐτή τήν ἀδυναμία μας, θά ἔλεγα πώς τίς περισσότερες φορές, δέν καταλαβαίνουμε πότε ἀνοιγόμαστε στό κακό καί κάνουμε διάλογο μαζί του. Γι αὐτό καί ὁ Θεός δείχνει κατανόηση καί μᾶς συγχωρεῖ, «οὔ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».
Λίγοι ἄνθρωποι εἶναι αὐτοί πού ἡθελημένα καί προμελετημένα ἀνοίγονται καί ἐπιθυμοῦν τό κακό, πού θέλουν νά βλάψουν τό συνάνθρωπό τους. Σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις, ἐντάσεται καί ἕνα μεγάλο πρόβλημα-ἀσθένεια τῆς ζωῆς, τό ὁποίο κάποτε μπορεῖ νά μᾶς προσβάλει καί νά μᾶς τυρρανήσει. Τό ὁποίο συχνά μᾶς ἀπασχολεῖ καί γίνεται θέμα προβληματισμοῦ καί συζητήσεων, γιά τό πῶς εἶναι, πῶς ὑπάρχει, ἀλλά κυρίως πῶς θεραπεύεται. Τό πρόβλημα-ἀσθένεια αὐτό, δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τή βασκανία. Τό μάτιασμα. Ἄν καί δέν εἶναι τόσο ἀπλό, θά προπαθήσουμε ἐν συντομία, νά ρίξουμε λίγο φῶς στό θέμα αὐτό.
1ο ) Τί εἶναι βασκανία; Ἡ λέξη βασκανία εἶναι ἀρχαία ἑλληνική καί προέρχεται ἀπό τό ρῆμα βασκαίνω. Ἀρχικά σήμαινε τό φθόνο καί τήν κακολογία ἤ συκοφαντία. Ἔπειτα ἀπέκτησε καί τή σημασία τῆς ἐπήρειας τοῦ βλέμματος ἀπ’ τήν ὁποία προκαλείται κακό σέ κάποιον ἤ σέ κάτι. Μέ αὐτήν τή σημασία τή χρησιμοποιοῦμε καί σήμερα. Ἡ βασκανία ἤ κοινῶς τό μάτιασμα, γιά τήν πίστη μας ἀποτελεῖ δαιμονική ἐνέργεια. Προκαλεῖται ἀπό τή ζηλοφθονία ἀνθρώπων καί μπορεῖ νά κάνει ζημιά. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει χαρακτηριστικά ὅτι ἡ βασκανία εἶναι μιά δαιμονική ἐνέργεια, πού γίνεται μέσω τῶν φθονερῶν ἀνθρώπων. Ἡ βασκανία δέν ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα ἕνα συνηθισμένο πονοκέφαλο ἤ μιά συνηθισμένη ζάλη, ἀλλά κάτι τό ἀσυνήθιστα φοβερό καί ἀνυπόφορο. Δέν προσβάλλει μόνο τούς ἀνθρώπους ἀλλά καί τά ζῶα καί τά φυτά, μερικές φορές ἀνεπανόρθωτα. Ἡ Ἐκκλησία μας τήν παραδέχεται καί γι’αὐτό ἔχει καί εἰδική εὐχή στό Εὐχολόγιό της.
2ο ) Ἀπό ποιούς διαβάζεται ἡ εὐχή τῆς βασκανίας; Διαβάζεται μόνο ἀπό τόν ἱερέα. Ὄχι ἀπό τούς λαϊκούς. Ὡστόσο, ὅταν κάποιος αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ματιασμένος καί δέν μπορεῖ νά βρεῖ κάποιον ἱερέα γιά νά τοῦ διαβάσει τήν εὐχή, τότε μπορεῖ νά σταυρώσει τόν ματιασμένο στό πρόσωπο, μέ λάδι ἀπό τό καντήλι, λέγοντας τό τροπάριο τοῦ ἁγίου τοῦ ὁποίου ἔχει τό ὄνομα καί λέγοντας τρείς φορές τήν εὐχή «Συντριβήτωσαν ὑπό τήν σημείωσιν τοῦ τύπου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Σου πᾶσαι αἴ ἐναντίαι δυνάμεις», στή συνέχεια νά τοῦ δώσει νά πιεῖ ἁγιασμό.
3ο ) Ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ξεματιάσματος; Πολλές φορές, ἀκόμη καί ἄνθρωποι μέ πνευματικούς, μέ ἐξομολόγηση καί συχνή Θεία Μετάληψη, ἀντικαθιστοῦν τούς ἱερείς καί διαβάζουν οἱ ἴδιοι τήν εὐχή τῆς βασκανίας, ἐνώ ἄλλοι χρησιμοποιοῦν διάφορα ὑλικά γιά νά διαπιστώσουν τό μάτιασμα καί νά λύσουν τήν ἐπήρειά του· ρίχνουν λάδι σέ νερό, γαρίφαλο σέ ἀναμμένο κάρβουνο ἤ λουλούδι ἀπό τόν ἐπιτάφιο, χρησιμοποιοῦν ἀλάτι καί ἄλλα ὑλικά ἀπαγγέλοντας γητέματα καί ξόρκια μυστικά, πού περνοῦν ἀπό γενιά σέ γενιά, μόνο σέ συγκεκριμένα ἄτομα. Ὅλες αὐτές οἱ συνήθειες κρύβουν μέσα τους στοιχεία δαιμονικά. Μάλιστα ἐπειδή αὐτοί πού τά χρησιμοποιοῦν συμβαίνει νά εἶναι καί μέλη τῆς Ἐκκλησίας τούς πειράζει ὁ διάβολος κάνοντάς τους νά πιστέυουν ὅτι ἐξ’αἰτίας τῶν δικῶν τούς ἐνεργειῶν καί δυνάμεων ξεματιάζεται ὁ κόσμος.
4ο ) Ὑπάρχουν φυλαχτά ἀπέναντι στή βασκανία; Πολλοί ἀδελφοί μας, γιά τήν ἀποφυγή τῆς βασκανίας, ἐπηρεασμένοι ἀπό διάφορες προλήψεις καί δεισιδαιμινίες, κουβαλοῦν διάφορα φυλαχτά, γαλάζια μάτια, γαλάζιες χάντρες κ.ἄ. Ἄλλοι τοποθετοῦν μπλέ μάτια στά μαξιλάρια τῶν παιδιῶν, γιά νά μήν τά πιάνει τό μάτι. Ἄλλοι φοροῦν ροῦχα ἤ ἐσώρουχα ἀνάποδα γιά νά μήν τούς ματιάζουν. Ὅλα αὐτά ὅμως πού προαναφέραμε καί ἄλλα πολλά, ὄχι μόνο δέν προφυλάσσουν ἀπό τή βασκανία ἀλλά δημιουργοῦν μιά βαθύτερη ἐξάρτηση, ἀφοῦ, ὅπως μπορεῖ εὔκολα νά διαπιστώσει κανείς, αὐτοί πού τά χρησιμοποιοῦν ματιάζονται πολύ πιό συχνά ἀπό τούς ἄλλους. Ἔτσι, ὁ διάβολος ἐκμεταλλεύεται αὐτήν τήν ἐξάρτηση ἀπό ὅλα αὐτά τά μαγικά ἀντικείμενα καί παραπλανᾶ τούς ἀνθρώπους, ὁδηγώντας τους μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τό Χριστό. Τό μόνο κατάλληλο φυλαχτό γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς βασκανίας, ἀλλά καί ὅλων τῶν δαιμονικῶν ἐπηρειῶν εἶναι τό σημείο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου συντρίβονται ὅλες οἱ δυνάμεις τοῦ διαβόλου.
5ο ) Ἡ εὐχή τῆς βασκανίας, διαβάζεται σέ ἀβάπτιστα παιδιά; Τά παιδιά χριστιανῶν γονέων πού εἶναι καί αὐτά ὑποψήφια πρός βάπτιση, θεωροῦνται ὡς κατηχούμενοι. Ἐξ ἄλλου στίς εὐχές τῆς πρώτης ἡμέρας, τῆς ὀγδόης καί τῆς σαρακοστῆς τό παιδί σφραγίζεται μέ τό σημείο τοῦ Σταυροῦ. Ἐπίσης στήν εὐχή τῆς πρώτης ἡμέρας εὐχόμαστε νά διαφυλαχθεῖ τό παιδί «ἀπό πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου... ἀπό ζήλου καί φθόνου καί ὀφθαλμῶν βασκανίας». Ἄρα, ἐάν χρειαστεῖ μπορεῖ νά διαβαστεῖ καί ἡ εὐχή τῆς βασκανίας.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔχει πεῖ γιά τή βασκανία: «Βασκανία ὑπάρχει σέ σπάνιες περιπτώσεις. Ἰδίως οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν ζήλια καί κακότητα –λίγοι εἶναι τέτοιοι–αὐτοί εἶναι πού ματιάζουν. Μιά γυναίκα λ.χ. βλέπει ἕνα παιδάκι χαριτωμένο μέ τήν μάνα του καί λέει μέ κακότητα, γιατί νά μήν τό εἶχα ἐγώ αὐτό τό παιδί; Γιατί νά τό δώσει ὁ Θεός σ’αὐτή; Τότε τό παιδάκι ἐκείνο μπορεῖ νά πάθει ζημιά, νά μήν κοιμᾶται, νά κλαίει, νά ταλαιπωρεῖται, γιατί ἐκείνη τό εἶπε μέ κακότητα. Καί ἄν ἀρρώσταινε καί πέθαινε, θά ἔνοιωθε χαρά μέσα της. Ἄλλος βλέπει ἕνα μοσχαράκι, τό λαχταρᾶ καί ἀμμέσως ψοφάει».
Ἀγαπητοί ἀδελφοί·
Κανένα ἁγιαστικό μέσο τῆς πίστεώς μας δέν μᾶς βοηθᾶ χωρίς μία ἀπαραίτητη προϋπόθεση: τή σταθερή, ἀκλόνητη καί χωρίς ἀμφιβολίες πίστη στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί στή διδασκαλία του. Αὐτή ἡ πίστη, ὅταν στήν καθημερινότητά μας ἐκφράζεται μέ τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τόν ἐκκλησιασμό, τή θερμή προσευχή, τή συχνή ἐξομολόγηση καί μετοχή στή Θεία Μετάληψη, ἀποτελεῖ τήν πιό σίγουρη καί ἀποτελεσματική ἄμυνα σέ κάθε κακό καί ἐπιβουλ.
π.Φιλιππος Μπεναζης.Ι.Ν.Αγιας Τριαδος Δραμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου