Η κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Μία εξόδιος ακολουθία διαφορετική από τις άλλες. Χωρίς σπαραγμό, χωρίς δάκρυα, χωρίς πονεμένα πρόσωπα. Μέσα στο καύμα του Αυγούστου έαρ με πασχαλιάτικη χαρά. Παρηγοριά, γλυκύτητα, ελπίδα και φως στις καρδιές των πιστών. Και στους ουρανούς αγαλλίαση: «Τῇ ἐνδόξῳ κοιμήσει σου, οὐρανοί ἐπαγάλλονται…».
Η πάναγνη Παρθένος υπηρέτησε στην επίγεια ζωή Της το μυστήριο της σωτηρίας με άκρα ταπείνωση και απόλυτη καθαρότητα. Στη Βασιλεία του Υιού Της όμως η μεσιτεία Της προσλαμβάνει δύναμη και δόξα αντάξια για τη Μητέρα του Θεού. Γι᾽ αυτό και η έξοδός Της ανατρέπει κάθε συμβατικό σχήμα πένθους για την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Για Κείνη, όπου γης πιστοί, προσφέρουν ύμνους και ωδές πνευματικές και εγκώμια και θεολογικούς λόγους μελίρρυτους και θεόπνευστους.
Μια παλιά ιεροσολυμιτική παράδοση πλέκει για την Αειπάρθενο εγκώμια για την έξοδό Της ανάλογα με τα εγκώμια του Επιταφίου του Κυρίου, δομημένα σε τρεις στάσεις, δημοφιλή χρόνια πολλά και στον ελλαδικό χώρο.
«Ἡ Ἁγνή ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεόν ἐν τῇ γαστρί σου χωρήσασα καί κυήσασα ἀφράστως ἐπί γῆς».
Λυρισμός, θεολογία και ιερή ιστορία. Η Κόρη που γίνεται κατοικητήριο του πλαστουργού Της. Ακολουθεί την κοινή πορεία του ανθρώπινου γένους και κατατίθεται σε μνήμα, που θα γίνει γι᾽ αυτήν η δίοδος ως τον ουράνιο βασιλικό Της θρόνο!
«Ζῶσα ἐν ὑψίστοις, ἀληθῶς Μαριάμ, ὑπέρ πάντων πρεσβευτής ἡμῶν γέγονας, ἀξιῶσαι εὐφροσύνης ἀληθῶς».
Η κεκοιμημένη Μαριάμ ζει! Ζει στους ουρανούς και πρεσβεύει για όλους εμάς να βρεθούμε κοντά Της στην ευφροσύνη του Παραδείσου.
«Ἡ λαμπάς ἡ θεία, τοῦ ἀρρήτου φωτός, φρυκτωροῦσα οὐρανόθεν τούς δούλους σου, μή ἐλλείπης, Ἀγαθή, τούς ἐπί γῆς».
Λουσμένη στο φως, αυτή που γέννησε τον νοητό Ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό, φωτοδόχος λαμπάδα φωτίζει το δρόμο της πορείας μας προς τον ουρανό. Ακούει στοργικά την παράκλησή μας να μη μας εγκαταλείψει και χαθούμε στο σκοτάδι του απατηλού κόσμου.
«Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Ἁγνή, καί τιμῶμεν τήν ἁγίαν σου Κοίμησιν, καί τήν ὕψωσιν ἐκ γῆς πρός οὐρανόν».
Από την ιερή ώρα του Ευαγγελισμού Της ακατάπαυστα την μακαρίζουν και την μεγαλύνουν γενεές και γενεές των πιστών, τη μόνη ευλογημένη εν γυναιξί και καλή, την Κυρία Θεοτόκο! Μάλιστα στην ιερή Κοίμησή Της την θωρούμε δοξασμένη στα δεξιά του Υιού Της, όπως άξιζε στη Μητέρα του Θεού.
«Ἄξιόν ἐστι μεγαλύνειν σέ τήν Θεοδόχον, τήν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καί χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ».
Κεχαριτωμένη, ταμείο των αρετών και όλων των χαρίτων του παναγάθου Θεού υπήρξε η Παρθένος. Αναρρίχηση σε απροσπέλαστη κορυφή η τόλμη να προσεγγίσει κανείς την αρετή Της! Δεν μένει παρά να Την μεγαλύνουμε!
Αυτό πρέπει και αυτό αξίζει σε αυτή τη μοναδική ένδοξη έξοδο!
Φιλοθέη Χ. Τ.
από το περιοδικό Η Δράση μας,Αυγ 2017.
https://xfd.gr/keimena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου