12 Ιανουαρίου, 2018

ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΙΗΣΟΥΣ»


1. Ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου
Τὸ ὄνομα «Ἰησοῦς» στὰ Ἑλληνικὰ σημαίνει Σωτήρ. Εἶναι ὄνομα ποὺ δὲν τὸ ἔδωσαν στὸ θεῖο Βρέφος οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ τὸ ὅρισε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς διὰ τοῦ ἀγγέλου Του καὶ δηλώνει τὴν ἀποστολὴ τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ ἀποστολή Του εἶναι νὰ σώσει τὸν λαό Του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του. Ἐκεῖνος θὰ ἐξασφαλίσει τὴ σωτηρία γιὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, καὶ ὅσοι Τὸν ἐγκολπωθοῦν ὡς Σωτήρα καὶ Λυτρωτή τους θὰ σωθοῦν. Αὐτοὶ θὰ ἀποτελέσουν τὸν λαό Του.

Θὰ σώσει τὸν λαό Του ἀπὸ τὴν ἁμαρτία… Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἔσωσαν κάποιους συνανθρώπους τους ἀπὸ τὸν σωματικὸ θάνατο, στρατηγοὶ ποὺ ἔσωσαν τὴν Πατρίδα τους ἀπὸ τὴν ὑποδούλωση, ἐπιστήμονες ποὺ μὲ τὶς ἐφευρέσεις τους εὐεργέτησαν πλήθη ἀν­­θρώπων.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς ὅμως σώζει ὅλες τὶς γενιὲς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὸ πιὸ μεγάλο κακό, τὴν αἰτία ὅλων τῶν κακῶν. Σώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν αἰώνια κόλαση. Ἔρχεται μὲ τὸν λόγο Του νὰ διδάξει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἀλήθεια· μὲ τὴ ζωή Του νὰ δώσει τὸ τέλειο παράδειγμα τῆς ἀρετῆς· μὲ τὸ Πάθος Του νὰ πάρει ἐπάνω Του τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, νὰ χαρίσει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἄφεση, νὰ τὸν συμφιλιώσει μὲ τὸν Θεό. Αὐτὴ εἶναι ἡ σωτηρία μὲ τὴν ἀπόλυτη σημασία τῆς λέξεως.

Γι᾿ αὐτὸ εἶπε ὁ ἄγγελος: «Αὐτὸς γὰρ σώσει». Αὐτὸς θὰ σώσει, ὄχι ἄλλος. Κανεὶς ἄλλος δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς σώσει. Ἀπολύτως κανείς. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία», διακήρυξε ἀργότερα ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Πράξ. δ´ 12). Δὲν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα στὴ γῆ τὸ ὁποῖο ἔχει δώσει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔχει ὁρίσει ὅτι μ᾿ αὐτὸ μποροῦμε νὰ σωθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι.

2. Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ζωὴ μετανοίας
Ὅσοι πιστεύουμε στὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ θέλουμε νὰ γευτοῦμε τὴ σωτηρία ποὺ Ἐκεῖνος χαρίζει, τί πρέπει νὰ κάνουμε; Ὀφείλουμε ἀσφαλῶς νὰ γίνουμε λαός Του. Ἤδη μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα γίναμε μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, ἡ ὁποία παρέχει τὴ σωτηρία διὰ τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτὸ πρέπει νὰ μᾶς συνέχει. Καὶ νὰ ἀναγνωρίζουμε συνειδητὰ τὸν Κύριο Ἰη­­σοῦ ὡς τὸν μόνο Σωτήρα μας. Νὰ μὴν ἐπηρεαζόμαστε ἑπομένως ἀπὸ τὸ πνεῦ­μα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Παν­­θρησκείας, τὸ ὁποῖο δυστυχῶς σήμερα ἐπικρατεῖ ὅλο καὶ περισσότερο καὶ κηρύττει τὴν πλάνη ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες πρέπει νὰ εἶναι ἀποδεκτές, διότι τάχα εἶναι διαφορετικοὶ δρόμοι ποὺ ὁδηγοῦν ὅλοι στὸ Θεό.Ὅποιος ὅμως θέλει νὰ ἀξιωθεῖ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας , ὀφείλει νὰ φυλάττει τὴν Ὀρθόδοξη πίστη του ἀμόλυν­τη καὶ νὰ ὁμολογεῖ πίστη μόνο στὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ στὸν Πατέρα καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸν μόνο ἀληθινὸ ἐν Τριάδι Θεό.

Ἐπιπλέον ὀφείλει νὰ ζεῖ ζωὴ μετανοί­ας. Γιατὶ ὁ Κύριος δὲν σώζει ἀπὸ τὶς ἁ­μαρτίες του ἐκεῖνον ποὺ δὲν θέλει νὰ τὶς ἀπαρνηθεῖ. Καὶ δὲν τὸν σώζει, διότι σέβεται τὴν ἐλευθερία του.Γιὰ νὰ σωθοῦμε λοιπόν, καλούμαστε, ἐλεύθερα, μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, νὰ πα­­ραδώσουμε τὴ ζωή μας στὸ Χριστό· νὰ κάνουμε μόνο τὸ θέλημά Του· καθημερινὰ νὰ μετανοοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἐφαρμόζουμε ὅλο καὶ πιὸ πιστὰ τὶς ἅγιες ἐντολές Του· καὶ βέβαια νὰ συνδεόμαστε μὲ τὸν Κύριο μὲ τὴ συμμετοχή μας στὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τότε θὰ εἴμαστε λαός Του, κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του.
***
Ἰησοῦς! Τὸ μοναδικὸ ὄνομα καὶ πρό­­σωπο ποὺ περίμεναν οἱ αἰῶνες. Τὸ ὄ­νομα ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὰ ἀληθινὰ δῶρα τῶν Χριστουγέννων: τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, τὴ σωτηρία, τὴν ἀναγέννηση, τὴ θέωση. Ἂς προσπαθήσουμε νὰ περάσουμε  τὶς  ἡμέρες  της  ζωης  μας  μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ δοξολογία πρὸς τὸν Θεό, μὲ βαθύτερη μετάνοια καὶ ἱερὲς ἀποφάσεις· νὰ νιώσουμε τὸν Κύριο ὡς «Ἰησοῦ», ὡς Σωτήρα τοῦ κόσμου καὶ προσωπικό μας Σωτήρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου