Κώστας Λαζαρίδης, ο πατριάρχης του δραμινού κρασιού

της Κικής Τριανταφύλλη

Είναι ο οινοποιός που με την πίστη του ότι το τερουάρ(εδαφος) της Δράμας είναι εξαιρετικό έφτιαξε μια σειρά από εκλεκτά κρασιά και άνοιξε τον δρόμο για να γίνει η Δράμα μια από τις πιο σημαντικές οινικές περιοχές της Ελλάδας.


Ο Κώστας Λαζαρίδης στο οινοποιείο του Κτήματος στη Δράμα
 
Η αγάπη του Κώστα Λαζαρίδη για το κρασί γεννήθηκε στη Γερμανία, όπου ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ως εκπρόσωπος της οικογενειακής επιχείρησης που δημιούργησε ο πατέρας του και δραστηριοποιείται στον τομέα της εξόρυξης και της
επεξεργασίας μαρμάρων. Έτσι, το 1979, με την πεποίθηση ότι η πατρίδα του διαθέτει το κατάλληλο τερουάρ για την παραγωγή εκλεκτών κρασιών, φύτεψε τα πρώτα 85 στρέμματα γύρω από το σπίτι του και αυτός ήταν ο πρώτος γραμμικός αμπελώνας που δημιουργήθηκε στη Δράμα. Ο Κώστας Λαζαρίδης δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί ο πατριάρχης του δραμινού κρασιού, αφού πριν από τις δικές του προσπάθειες συστηματική παραγωγή κρασιού στη Δράμα δεν υπήρχε. Οι πρώτες φυτεύσεις έγιναν με τρεις ποικιλίες σταφυλιού, δύο γαλλικές, την ερυθρή Cabernet Sauvignon και τη λευκή Sauvignon Blanc, και μια ελληνική, το σαντορινιό Ασύρτικο που δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά στα εδάφη και το κλίμα της περιοχής και τα πήγαν τόσο καλά, ώστε τα επόμενα χρόνια θα αποτελούσαν τον βασικό κορμό της οινοπαραγωγής του νομού, όπου πλέον έγιναν μερικές ακόμη πολύ σοβαρές οινικές προσπάθειες, όλες με πολύ καλά αποτελέσματα.


Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσειςτου Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη στην Αδριανή Δράμας

Λίγο αργότερα, ο Κώστας Λαζαρίδης κατασκεύασε επίσης ένα μικρό μεν αλλά το μοναδικό, για εκείνη την εποχή, σύγχρονο οινοποιείο της ευρύτερης περιοχής, το οποίο στήριξε τους πρώτους πειραματισμούς και αποτέλεσε τον πυρήνα της οινοποιητικής εταιρείας που δημιούργησε το 1986 μαζί με τον αδελφό του, Νίκο. Το 1992 η κοινή πορεία των δύο αδελφών διακόπηκε, καθώς το όραμα και οι αντιλήψεις τους για το κρασί αποδείχτηκε ότι διαφέρουν ριζικά. Η χρονιά εκείνη υπήρξε αφετηρία μιας νέας λαμπρής εποχής, καθώς δημιουργήθηκε το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, ιδρύθηκε η ομώνυμη εταιρεία και κατασκευάστηκε στην Αδριανή ένα υποδειγματικά οργανωμένο και εξοπλισμένο οινοποιείο, πλήρως επισκέψιμο, που αποτελεί την καρδιά των δραστηριοτήτων της. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς μάλιστα, κυκλοφόρησαν και οι πρώτες ετικέτες «Αμέθυστος» ένα ερυθρό, ένα λευκό και ένα ροζέ κρασί.


Η κάβα του Κτήματος στις εγκαταστάσεις της Αδριανής

Το πάθος είναι αυτό που διέπει κάθε ενέργεια του Κώστα Λαζαρίδη: «Ο στόχος μας δεν είναι να κάνουμε καλό κρασί, θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο κρασί. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουμε τα πάντα ως μοναδικά. Κάθε κλήμα είναι το μόνο μας κλήμα και κάθε κρασί είναι το μόνο μας κρασί», έχει πει σε παλιότερη συνέντευξή του. Με στόχο, λοιπόν, το καλύτερο κρασί, ο Κώστας Λαζαρίδης επενδύει συστηματικά στη γνώση και στην πλέον σύγχρονη τεχνολογία και δουλεύει με τους καλύτερους συμβούλους σε κάθε τομέα. Επίσης κατάφερε να δημιουργήσει έναν από τους μεγαλύτερους ιδιόκτητους αμπελώνες στην Ελλάδα, ο οποίος τού παρέχει τον απόλυτο έλεγχο στην ποιότητα της πρώτης ύλης. Σήμερα οι αμπελώνες του Κτήματος στο νομό Δράμας καλύπτουν έκταση 2.300 στρεμμάτων και είναι μοιρασμένοι σε τρεις ενότητες. Περίπου 700 στρέμματα βρίσκονται στην Αδριανή, σε πλαγιά με βορεινή έκθεση, με υψόμετρο 200 μέτρα και σε αμμοαργιλώδη ή αργιλώδη κυρίως εδάφη. Άλλα 1.300 στην Καλή Βρύση, σε υψόμετρο περίπου 400 μέτρα και με εδάφη ως επί το πλείστον πετρώδη, ενώ τα υπόλοιπα 300 στρέμματα απλώνονται σε διάφορες τοποθεσίες του νομού.


Αποψη του Οινοποιείου του Κώστα Λαζαρίδη στη Δράμα και ένα μέρος του αμπελώνα

Το μεγαλύτερο και πιο πρόσφατο τμήμα τους, φυτεμένο με ποικιλίες που αγαπούν τη δροσιά, βρίσκεται στο Κατάφυτο του δήμου Νευροκοπίου, την πιο κρύα περιοχή της Ελλάδας, στις πλαγιές του Ορβήλου όρους και σε υψόμετρο που πλησιάζει τα 900 μέτρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 φυτεύθηκαν 200 στρέμματα αμπελώνων στο Καπανδρίτι της Αττικής, όπου το 2006 δημιουργήθηκε το «Κτήμα Οινότρια Γη Κώστα Λαζαρίδη», ένα κτιριακό συγκρότημα 10.500τμ σε στεγασμένους χώρους με πολλαπλές λειτουργικές δυνατότητες, που μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνουν χώρους εστίασης και ένα εξαιρετικό μουσείο οίνου. Το όνομά του που είναι εμπνευσμένο από τον Οίνοτρο - γιο έλληνα βασιλιά, ο οποίος ίδρυσε αποικία στην Κάτω Ιταλία, όπου και καλλιέργησε την άμπελο και οινοποίησε με εξαιρετικά αποτελέσματα - αντικατοπτρίζει την πορεία του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη σε αυτό το νέο εγχείρημα μακριά από την οικεία Δράμα.


Σε πρόσφατο δημοσιογραφικό ταξίδι στη Δράμα, ο Γεράσιμος λαζαρίδης (γιος του Κώστα) μας παρουσιάζει τα κρασιά του Κτήματος, photo: Κική Τριανταφύλλη

Στις φυτεύσεις, έμφαση έχει δοθεί γενικά σε διάσημες διεθνείς ποικιλίες. Εκτός από τις «κλασικές», πλέον, Sauvignon Blanc, Ασύρτικο και Cabernet Sauvignon, καλλιεργούνται ακόμη οι ερυθρές Merlot, Syrah, Cabernet Franc, Refosco και Αγιωργίτικο και οι λευκές Chardonnay, Sémillon και Μαλαγουζιά. Από αυτές, και με την υπογραφή του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη, σήμερα παράγονται πέντε οικογένειες κρασιών, οι Amethystos, Chateau Julia, Domaine Costa Lazaridi, Οινωδία και Οινότρια Γη. Κοινό στοιχείο όλων είναι ότι αναδεικνύουν τα ποικιλιακά τους χαρακτηριστικά αλλά και τις ιδιαιτερότητες του αμπελώνα από τον οποίο προέρχονται, καθώς η φιλοσοφία του Κώστα Λαζαρίδη στηρίζεται στον σεβασμό στη φύση και όχι στον εκβιασμό της, μια φιλοσοφία που τελικά επιβραβεύεται καθώς τα κρασιά του έχουν αποσπάσει εκατοντάδες διακρίσεις σε Διεθνείς Διαγωνισμούς Οίνου, αλλά και εγκωμιαστικά σχόλια από έλληνες και ξένους ειδικούς.



Συλλεκτικά κρασιά "Αμέθυστος" σε επιζωγραφισμένες φιάλες φυλάσσονται στην κάβα του Κτήματος Λαζαρίδη, photo: Κική Τριανταφύλλη
 
Τέλος, κλείνοντας, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στα έξοχα αποστάγματα, το ούζο και το παλαιωμένο βαλσαμικό ξίδι, που παράγεται το Κτήμα με τη φροντίδα ιταλού ειδικού. Ειδικά χρειάζεται να αναφερθεί ότι το Τσίπουρο Ηδωνικό, που κυκλοφόρησε το 1992, δημιούργησε σχολή καθώς ήταν το πρώτο επώνυμο, εμφιαλωμένο προϊόν της κατηγορίας του στην ευρύτερη περιοχή. 
ΠΗΓΗhttp://elliniki-paragogi.blogspot.gr/2018/02/blog-post_95.html#more