Πρός
Τό χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
Χριστιανοί μου ἀγαπητοί,
Ἦλθε καί πάλι ὁ εὐλογημένος Αὔγουστος, γιά νά μᾶς δώσει τήν εὐκαιρία νά τιμήσουμε καί θεοπρεπῶς νά ἑορτάσουμε τήν ἁγία Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁλόκληρο τόν μῆνα ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἔχει ἀφιερώσει στή χάρη της, ἀλλά καί κατά τή διάρκεια ὁλόκληρου τοῦ χρόνου δέν παύει νά τή δοξολογεῖ, νά τήν ὑμνολογεῖ καί οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοί τρέχουν κοντά της καί ἀνοίγουν τήν καρδιά τους λέγοντάς της τόν πόνο καί τά βάσανά τους, τίς ἐπιτυχίες καί ἀποτυχίες τους καί ζητώντας λύση στά προβλήματά τους.
Εἶναι βλέπετε Ἐκείνη πού μᾶς πῆρε στήν προστασία της μέ συμβουλή καί παράκληση καί ἐντολή τοῦ Κυρίου μας, ὅταν βρισκόταν ἐπάνω στόν Σταυρό. Τό ἐθελόθυτο θῦμα, ὁ Κύριός μας, βλέποντας τή Μητέρα Του καί τόν ἀγαπημένο μαθητή Του Ἰωάννη δίπλα στόν Σταυρό ἀπευθύνεται στή Μητέρα Του καί τῆς λέγει «Ἰδοῦ ὁ υἱός σου» καί δείχνει τόν Ἰωάννη πού ἐκείνη τήν ὥρα ἐκπροσωποῦσε ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἄρα ὅλοι μας εἴμαστε υἱοθετημένα παιδιά της, γι΄αὐτό ὁ καθένας μας τή θεωρεῖ φιλόστοργη Μητέρα του.
Καί ὅπως τά προβλήματά μας, τίς χαρές καί τίς λύπες μας τά λέμε στή μητέρα μας, ἔτσι καί τά δύσκολα προβλήματα τῆς ζωῆς μας τρέχουμε κοντά στά ἱερά εἰκονίσματά της καί ἐξομολογητικά τά λέμε ὅλα ἐλπίζοντας ὅτι Ἐκείνη θά κάνει αὐτό πού πρέπει, ὅπως πρέπει καί ὅταν πρέπει.
Ἔχουμε τήν πεποίθηση ὅτι ἡ Παναγία μας θέλει νά μᾶς βοηθήσει σάν Μάννα καί μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει σάν Θεομάννα.
Γνωρίζουμε ἀκόμη ἀπό τήν ἐμπειρία τήν ἐκκλησιαστική, ὅτι στόν γάμο τῆς Κανᾶ ἡ Παναγία μας ἄλλαξε τό Πρόγραμμα τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή τόν παρακάλεσε ἡ Μητέρα Του, ἔκανε ἐκεῖ τό πρῶτο θαῦμα. Ἀπό αὐτό τό γεγονός ἔχουμε τή βεβαιότητα ὅτι θά ἀκούσει καί τίς προσευχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου, πού κάθε ἡμέρα καί νύχτα προσφέρει γιά τόν καθένα πού τή χρησιμοποιεῖ ὡς μεσίτρια.
Ἀδελφοί μου, ὅλοι εἴμαστε πονεμένοι. Δέν ὑπάρχει κανείς πού νά μήν πόνεσε ἤ νά μήν πονέσει κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του. Οἱ προγονοί μας, πού ἦταν περισσότερο συνετοί καί παρατηρητικοί ἀπό ἐμᾶς, ἔλεγαν «Τέρας ὅστις διά παντός τοῦ βίου αὐτοῦ ηὐτύχηκε», δηλαδή εἶναι τέρας, παράξενος, ἀφύσικος, πρωτοφανής ἐκεῖνος πού καθόλη τή διάρκεια τῆς ζωῆς του εἶναι εὐτυχισμένος. Ἄρα ὅλοι ὑποκείμεθα στόν πειρασμό καί στή δοκιμασία καί τότε τί κάνουμε; Τό σωστό καί τό δίκαιο καί τό φυσικό ἀλλά καί τό ὠφέλιμο εἶναι νά προστρέξουμε σέ πρόσωπα πού μᾶς ἀγαποῦν εἴτε συγγενικά εἴτε πνευματικά, γιά νά ζητήσουμε τή συμπαράστασή τους. Καί πρέπει νά μήν κλεινόμαστε στόν ἑαυτό μας, ἀλλά νά βρίσκουμε ἀνθρώπους, γιά νά παρηγορούμαστε. Τό κλείσιμο στόν ἑαυτό μας βλάπτει τήν ὑγεία μας καί πληγώνει τήν ψυχή μας δημιουργώντας θλίψη καί κατάθλιψη πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο ἀκόμη καί στήν αὐτοκτονία. Ἔχουμε θρηνήσει συνανθρώπους μας πού ἔφθασαν ἐκεί, ἐνῶ δέ θά ἔπρεπε.
Ἄν οἱ συνάνθρωποί μας στή δοκιμασία μας φανοῦν ἀπρόθυμοι νά μᾶς βοηθήσουν, μᾶς περιμένει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ πνευματική Μάννα μας ὁλοπρόθυμη νά μᾶς ἀκούσει. Μήν ἀγνοήσουμε αὐτό τό κεφάλαιο, πού εἶναι καί πολύτιμο καί ἀνεξάντλητο. Θά μᾶς ἀκούσει Ἐκείνη καί θά μᾶς βοηθήσει χωρίς ἀναβολή. Ἄλλωστε ὅλοι μας ἔχουμε τήν ἐμπειρία ὅτι, καί νά μήν πάρουμε αὐτό πού ζητήσαμε, ἀμέσως μετά τήν προσευχή μας μπροστά στό εἰκόνισμά της φεύγουμε ξαλαφρωμένοι, ἱκανοποιημένοι και εἰρηνικοί.
Εἶναι χαρακτηριστικό τό τροπάριο τῆς Μεγάλης Παρακλήσεως ὅπου ὁ ἐμπνευσμένος καί πονεμένος συνθέτης καί ποιητής του λέγει πρός τήν Παναγία μας: «Πρὸς τίνα καταφύγω ἄλλην Ἁγνὴ; ποῦ προσδράμω λοιπὸν καὶ σωθήσομαι; ποῦ πορευθῶ; ποίαν δὲ ἐφεύρω καταφυγήν; ποίαν θερμὴν ἀντίληψιν; ποίαν ἐν ταῖς θλίψεσι βοηθόν; Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, εἰς σὲ μόνην καυχῶμαι, καὶ ἐπὶ σὲ θαρρῶν κατέφυγον». Μέ ἁπλά λόγια ὁ ὑμνογράφος ὡς ἐκπρόσωπος ὅλων μας τῆς λέγει ὅτι δέν εἶναι εὔκολο στή δοκιμασία μας νά εὑρεθεῖ κάποιος πού θά τήν πάρει ἐπάνω του καί θά λύσει τό πρόβλημά μας. Ὅμως καί ἄν κανένας δέν ὑπάρχει, Ἐκείνη, ἡ πνευματική Μάννα μας, εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, γι΄ αὐτό σ΄Αὐτή πρέπει μέ θάρρος νά καταφεύγουμε, ἀφοῦ εἶναι «πάντων τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον» καί «ἡ ἐλπίς τῶν ἀπελπισμένων».
Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,
Αἰσθάνομαι μεγάλη χαρά καί συγκίνηση βλέποντάς σας στόν Ναό σήμερα. Σᾶς καμαρώνω γιά τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό πού τρέφετε στήν Παναγία μας. Σᾶς βλέπω ὄρθιους ὧρες πολλές νά παρακολουθεῖτε τή Θεία Λειτουργία καί μέ προσοχή νά ἀκοῦτε τούς θεομητορικούς καί δοξολογητικούς ὕμνους πρός τή Θεοτόκο. Σᾶς βλέπω μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς μου καί ὅπου λειτουργῶ καί μέ τά μάτια τοῦ σώματός μου νά κάνετε εὐλαβικά τόν σταυρό σας ὅσες φορές ἀκοῦτε τόν ἱερέα ἤ τόν ἱεροψάλτη ν΄ἀναφέρει τό ὑπερύμνητο ὄνομά Της. Καί ἀπευθύνω καί ἐγώ ἐκείνη τή στιγμή θερμή παράκληση λέγοντάς Της: «Παναγία μου, φύλαξε κάτω ἀπό τήν ἁγία προστατευτική σκέπη Σου ὅλο τόν κόσμο. Τούς ἡλικιωμένους, τούς ἄνδρες καί τίς γυναῖκες καί προπάντων τά παιδιά καί τούς νέους μας. Δῶσε σέ ὅλους φώτιση νά λένε τά πρέποντα καί νά κάνουν αὐτά πού ἐξασφαλίζουν τήν αἰωνιότητα. Στάσου κοντά τους καί ἀπάλυνε τόν πόνο τους καί βοήθησέ τους νά κάνουν πάντα τό καλό, γιά νά δοκιμάζουν χαρά καί εὐτυχία. Δῶσε στή νεολαία μας τά στηρίγματα, γιά νά μήν πέφτουν, καί ἅπλωσε τό χέρι Σου καί ἀνόρθωσε αὐτά τά παιδιά, ὅταν σέ στιγμή ἀδυναμίας πικραίνουν τόν Κύριό μας μέ τά σφάλματά τους. Δῶσε σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τήν ὁδηγία καί τή συμβουλή πού ἔδωσες στούς ὑπηρέτες στόν γάμο τῆς Κανᾶ, ὅταν τούς εἶπες «ὅ,τι ἄν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε», δηλαδή ὅ,τι σᾶς εἰπεῖ ὁ Χριστός νά τό κάνετε, καί ἔτσι εἶδαν τό θαῦμα».
Μακάρι νά ἀκούσουμε ὅλοι αὐτή τή συμβουλή Της καί νά ὑπακούσουμε στήν ἁγία προτροπή Της, γιά νά γευτοῦμε τά ἀγαθά τῆς γῆς καί ἀπό τώρα νά νιώσουμε τή χαρά καί τήν εὐτυχία τοῦ Παραδείσου.
Εὔχομαι ὁλόψυχα τά χρόνια τῆς ζωῆς σας νά εἶναι πολλά, εὐλογημένα ἀπό τόν Θεό μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας.
Θερμά σᾶς παρακαλῶ νά θυμηθεῖτε καί ἐφέτος τό καθῆκον σας νά ἐνισχύσετε τόν δίσκο πού θά περιαχθεῖ ὑπέρ τῶν φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας. Μέ ἱλαρότητα, μέ καλή διάθεση καί χαρά νά προσφέρετε ὅ,τι σεῖς θεωρεῖτε σωστό, ὥστε ν΄ ἀνακουφισθοῦν καί οἱ ἐμπερίστατοι ἀδελφοί μας πού περιθάλπονται κάτω ἀπό τή στέγη τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ἐγώ καί γι΄αὐτή τήν πράξη σας σᾶς εὐγνωμονῶ.
Θερμός Εὐχέτης σας πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
Τό χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
Χριστιανοί μου ἀγαπητοί,
Ἦλθε καί πάλι ὁ εὐλογημένος Αὔγουστος, γιά νά μᾶς δώσει τήν εὐκαιρία νά τιμήσουμε καί θεοπρεπῶς νά ἑορτάσουμε τήν ἁγία Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁλόκληρο τόν μῆνα ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἔχει ἀφιερώσει στή χάρη της, ἀλλά καί κατά τή διάρκεια ὁλόκληρου τοῦ χρόνου δέν παύει νά τή δοξολογεῖ, νά τήν ὑμνολογεῖ καί οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοί τρέχουν κοντά της καί ἀνοίγουν τήν καρδιά τους λέγοντάς της τόν πόνο καί τά βάσανά τους, τίς ἐπιτυχίες καί ἀποτυχίες τους καί ζητώντας λύση στά προβλήματά τους.
Εἶναι βλέπετε Ἐκείνη πού μᾶς πῆρε στήν προστασία της μέ συμβουλή καί παράκληση καί ἐντολή τοῦ Κυρίου μας, ὅταν βρισκόταν ἐπάνω στόν Σταυρό. Τό ἐθελόθυτο θῦμα, ὁ Κύριός μας, βλέποντας τή Μητέρα Του καί τόν ἀγαπημένο μαθητή Του Ἰωάννη δίπλα στόν Σταυρό ἀπευθύνεται στή Μητέρα Του καί τῆς λέγει «Ἰδοῦ ὁ υἱός σου» καί δείχνει τόν Ἰωάννη πού ἐκείνη τήν ὥρα ἐκπροσωποῦσε ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἄρα ὅλοι μας εἴμαστε υἱοθετημένα παιδιά της, γι΄αὐτό ὁ καθένας μας τή θεωρεῖ φιλόστοργη Μητέρα του.
Καί ὅπως τά προβλήματά μας, τίς χαρές καί τίς λύπες μας τά λέμε στή μητέρα μας, ἔτσι καί τά δύσκολα προβλήματα τῆς ζωῆς μας τρέχουμε κοντά στά ἱερά εἰκονίσματά της καί ἐξομολογητικά τά λέμε ὅλα ἐλπίζοντας ὅτι Ἐκείνη θά κάνει αὐτό πού πρέπει, ὅπως πρέπει καί ὅταν πρέπει.
Ἔχουμε τήν πεποίθηση ὅτι ἡ Παναγία μας θέλει νά μᾶς βοηθήσει σάν Μάννα καί μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει σάν Θεομάννα.
Γνωρίζουμε ἀκόμη ἀπό τήν ἐμπειρία τήν ἐκκλησιαστική, ὅτι στόν γάμο τῆς Κανᾶ ἡ Παναγία μας ἄλλαξε τό Πρόγραμμα τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή τόν παρακάλεσε ἡ Μητέρα Του, ἔκανε ἐκεῖ τό πρῶτο θαῦμα. Ἀπό αὐτό τό γεγονός ἔχουμε τή βεβαιότητα ὅτι θά ἀκούσει καί τίς προσευχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου, πού κάθε ἡμέρα καί νύχτα προσφέρει γιά τόν καθένα πού τή χρησιμοποιεῖ ὡς μεσίτρια.
Ἀδελφοί μου, ὅλοι εἴμαστε πονεμένοι. Δέν ὑπάρχει κανείς πού νά μήν πόνεσε ἤ νά μήν πονέσει κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του. Οἱ προγονοί μας, πού ἦταν περισσότερο συνετοί καί παρατηρητικοί ἀπό ἐμᾶς, ἔλεγαν «Τέρας ὅστις διά παντός τοῦ βίου αὐτοῦ ηὐτύχηκε», δηλαδή εἶναι τέρας, παράξενος, ἀφύσικος, πρωτοφανής ἐκεῖνος πού καθόλη τή διάρκεια τῆς ζωῆς του εἶναι εὐτυχισμένος. Ἄρα ὅλοι ὑποκείμεθα στόν πειρασμό καί στή δοκιμασία καί τότε τί κάνουμε; Τό σωστό καί τό δίκαιο καί τό φυσικό ἀλλά καί τό ὠφέλιμο εἶναι νά προστρέξουμε σέ πρόσωπα πού μᾶς ἀγαποῦν εἴτε συγγενικά εἴτε πνευματικά, γιά νά ζητήσουμε τή συμπαράστασή τους. Καί πρέπει νά μήν κλεινόμαστε στόν ἑαυτό μας, ἀλλά νά βρίσκουμε ἀνθρώπους, γιά νά παρηγορούμαστε. Τό κλείσιμο στόν ἑαυτό μας βλάπτει τήν ὑγεία μας καί πληγώνει τήν ψυχή μας δημιουργώντας θλίψη καί κατάθλιψη πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο ἀκόμη καί στήν αὐτοκτονία. Ἔχουμε θρηνήσει συνανθρώπους μας πού ἔφθασαν ἐκεί, ἐνῶ δέ θά ἔπρεπε.
Ἄν οἱ συνάνθρωποί μας στή δοκιμασία μας φανοῦν ἀπρόθυμοι νά μᾶς βοηθήσουν, μᾶς περιμένει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ πνευματική Μάννα μας ὁλοπρόθυμη νά μᾶς ἀκούσει. Μήν ἀγνοήσουμε αὐτό τό κεφάλαιο, πού εἶναι καί πολύτιμο καί ἀνεξάντλητο. Θά μᾶς ἀκούσει Ἐκείνη καί θά μᾶς βοηθήσει χωρίς ἀναβολή. Ἄλλωστε ὅλοι μας ἔχουμε τήν ἐμπειρία ὅτι, καί νά μήν πάρουμε αὐτό πού ζητήσαμε, ἀμέσως μετά τήν προσευχή μας μπροστά στό εἰκόνισμά της φεύγουμε ξαλαφρωμένοι, ἱκανοποιημένοι και εἰρηνικοί.
Εἶναι χαρακτηριστικό τό τροπάριο τῆς Μεγάλης Παρακλήσεως ὅπου ὁ ἐμπνευσμένος καί πονεμένος συνθέτης καί ποιητής του λέγει πρός τήν Παναγία μας: «Πρὸς τίνα καταφύγω ἄλλην Ἁγνὴ; ποῦ προσδράμω λοιπὸν καὶ σωθήσομαι; ποῦ πορευθῶ; ποίαν δὲ ἐφεύρω καταφυγήν; ποίαν θερμὴν ἀντίληψιν; ποίαν ἐν ταῖς θλίψεσι βοηθόν; Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, εἰς σὲ μόνην καυχῶμαι, καὶ ἐπὶ σὲ θαρρῶν κατέφυγον». Μέ ἁπλά λόγια ὁ ὑμνογράφος ὡς ἐκπρόσωπος ὅλων μας τῆς λέγει ὅτι δέν εἶναι εὔκολο στή δοκιμασία μας νά εὑρεθεῖ κάποιος πού θά τήν πάρει ἐπάνω του καί θά λύσει τό πρόβλημά μας. Ὅμως καί ἄν κανένας δέν ὑπάρχει, Ἐκείνη, ἡ πνευματική Μάννα μας, εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, γι΄ αὐτό σ΄Αὐτή πρέπει μέ θάρρος νά καταφεύγουμε, ἀφοῦ εἶναι «πάντων τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον» καί «ἡ ἐλπίς τῶν ἀπελπισμένων».
Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,
Αἰσθάνομαι μεγάλη χαρά καί συγκίνηση βλέποντάς σας στόν Ναό σήμερα. Σᾶς καμαρώνω γιά τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό πού τρέφετε στήν Παναγία μας. Σᾶς βλέπω ὄρθιους ὧρες πολλές νά παρακολουθεῖτε τή Θεία Λειτουργία καί μέ προσοχή νά ἀκοῦτε τούς θεομητορικούς καί δοξολογητικούς ὕμνους πρός τή Θεοτόκο. Σᾶς βλέπω μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς μου καί ὅπου λειτουργῶ καί μέ τά μάτια τοῦ σώματός μου νά κάνετε εὐλαβικά τόν σταυρό σας ὅσες φορές ἀκοῦτε τόν ἱερέα ἤ τόν ἱεροψάλτη ν΄ἀναφέρει τό ὑπερύμνητο ὄνομά Της. Καί ἀπευθύνω καί ἐγώ ἐκείνη τή στιγμή θερμή παράκληση λέγοντάς Της: «Παναγία μου, φύλαξε κάτω ἀπό τήν ἁγία προστατευτική σκέπη Σου ὅλο τόν κόσμο. Τούς ἡλικιωμένους, τούς ἄνδρες καί τίς γυναῖκες καί προπάντων τά παιδιά καί τούς νέους μας. Δῶσε σέ ὅλους φώτιση νά λένε τά πρέποντα καί νά κάνουν αὐτά πού ἐξασφαλίζουν τήν αἰωνιότητα. Στάσου κοντά τους καί ἀπάλυνε τόν πόνο τους καί βοήθησέ τους νά κάνουν πάντα τό καλό, γιά νά δοκιμάζουν χαρά καί εὐτυχία. Δῶσε στή νεολαία μας τά στηρίγματα, γιά νά μήν πέφτουν, καί ἅπλωσε τό χέρι Σου καί ἀνόρθωσε αὐτά τά παιδιά, ὅταν σέ στιγμή ἀδυναμίας πικραίνουν τόν Κύριό μας μέ τά σφάλματά τους. Δῶσε σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τήν ὁδηγία καί τή συμβουλή πού ἔδωσες στούς ὑπηρέτες στόν γάμο τῆς Κανᾶ, ὅταν τούς εἶπες «ὅ,τι ἄν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε», δηλαδή ὅ,τι σᾶς εἰπεῖ ὁ Χριστός νά τό κάνετε, καί ἔτσι εἶδαν τό θαῦμα».
Μακάρι νά ἀκούσουμε ὅλοι αὐτή τή συμβουλή Της καί νά ὑπακούσουμε στήν ἁγία προτροπή Της, γιά νά γευτοῦμε τά ἀγαθά τῆς γῆς καί ἀπό τώρα νά νιώσουμε τή χαρά καί τήν εὐτυχία τοῦ Παραδείσου.
Εὔχομαι ὁλόψυχα τά χρόνια τῆς ζωῆς σας νά εἶναι πολλά, εὐλογημένα ἀπό τόν Θεό μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας.
Θερμά σᾶς παρακαλῶ νά θυμηθεῖτε καί ἐφέτος τό καθῆκον σας νά ἐνισχύσετε τόν δίσκο πού θά περιαχθεῖ ὑπέρ τῶν φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας. Μέ ἱλαρότητα, μέ καλή διάθεση καί χαρά νά προσφέρετε ὅ,τι σεῖς θεωρεῖτε σωστό, ὥστε ν΄ ἀνακουφισθοῦν καί οἱ ἐμπερίστατοι ἀδελφοί μας πού περιθάλπονται κάτω ἀπό τή στέγη τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ἐγώ καί γι΄αὐτή τήν πράξη σας σᾶς εὐγνωμονῶ.
Θερμός Εὐχέτης σας πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου