Αρχιερατικός Εσπερινός για τους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους και Τρισάγιο για τον Πέτρο Λαμπαδάριο

Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΠΑΡΤΗΣ  ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ  ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟ

    

Την μνήμη των πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου εορτασε το Σάββατο 29 Ιουνίου 2019 η Εκκλησία μας. Το απόγευμα της παραμονής τελέσθηκε πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός στον Ι.Ν Αγίου Νικολάου Σπάρτης, του οποίου το νότιο κλίτος είναι αφιερωμένο στους εν λόγω Αγίους, χοροστατούντος του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευσταθίου. Στον Εσπερινό συμμετείχε με αρτοκλασία ο Μουσικός Σύνδεσμος Ιεροψαλτών Ν. Λακωνίας ‘’Πέτρος ο Πελοποννήσιος’’.

Στην ομιλία του ο σεπτός Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στους πρωτοκορυφαίους Αποστόλους και την ανεκτίμητη προσφορά τους στη διάδοση του Χριστιανισμού. Ιδιαίτερα στάθηκε σε ένα κοινό σημείο των δύο Αγίων, που ήταν η μετάνοια, αφενός του Πέτρου για την τριπλή άρνηση του προσώπου του Χριστού κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου Του, του δε Παύλου για την δίωξη των χριστιανών. Ο Παναγιώτατος επισήμανε ότι, όπως η ειλικρινής μετάνοια οδήγησε τους δύο Αποστόλους σε μία ενάρετη φωτισμένη χριστιανική ζωή και εν τέλει στην Αγιότητα, έτσι κι εμείς θα πρέπει να αναγνωρίζουμε τα σφάλματά και τις αδυναμίες μας και να καταβάλουμε διαρκή προσπάθεια για την εξάλειψή τους.

Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος μετέβη στο πάρκο Ευαγγελιστρίας, όπου τέλεσε Τρισάγιο στην προτομή του Πέτρου του Λαμπαδάριου. Το Τρισάγιο τελείται κάθε χρόνο με τη συμμετοχή μελών του Μουσικού Συνδέσμου Ιεροψαλτών Ν. Λακωνίας ‘’Πέτρος ο Πελοποννήσιος’’.

http://www.immspartis.gr/?p=33388

ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

.

   https://www.youtube.com/watch?v=fofxMt6LCoY

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΙΑΣΜΟ !

Πόσες φορὲς ἔχουμε συμμετάσχει σὲ κάποια Ἀκολουθία Ἁγιασμοῦ! Σὲ κάποιο συγγενικὸ ἢ φιλικὸ σπίτι, στὴ θεμελίωση κάποιου κτηρίου,

στὰ ἐγκαίνια κάποιου καταστήματος.

Δυστυχῶς ὅμως συχνὰ δὲν προσέχου-

με καὶ δὲν κατανοοῦμε τὰ ὅσα λέγονται

καὶ ψάλλονται. Καὶ τὸ χειρότερο εἶναι

ὅτι κάποτε νομίζουμε ὅτι μὲ τὴν Ἀκο-

λουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ θὰ ἔλθει μηχα-

νικὰ καὶ αὐτόματα ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦστὴ ζωή μας χωρὶς καμιὰ δική μας συμμετοχή.

Εἶναι ὅμως ἔτσι; Ποιὸ σκοπὸ καὶ ποιὰ

θέση ἔχει ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ

στὴ ζωή μας;

Ὁ Ἁγιασμὸς εἶναι μία ἁγιαστικὴ πρά-

ξη τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ τὴν ὁποία ζη-

τοῦμε τὴ χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ

σὲ μᾶς καὶ στοὺς δικούς μας. Περιέχει

δύο Ψαλμούς, μερικὲς εὐχὲς καὶ αἰτή-

σεις. Στὸ τέλος ὁ ἱερέας εὐλογεῖ σταυ-

ροειδῶς τρεῖς φορὲς τὸ νερὸ καταδύ-

οντας μέσα σ’ αὐτὸ τὸν τίμιο Σταυρὸ

μαζὶ μ’ ἕνα κλωνάρι βασιλικοῦ. Ἔπειτα

ραντίζει σταυροειδῶς τοὺς πιστούς, οἱ

ὁποῖοι ἔρχονται νὰ ἀσπασθοῦν τὸν τί-

μιο Σταυρό. Ἡ τελετὴ αὐτὴ λέγεται Ἁ-

γιασμός, διότι μὲ τὴ μετάληψη καὶ τὸ

ραντισμὸ τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ὕδα-

τος ἁγιαζόμαστε οἱ πιστοὶ καὶ δεχόμα-

στε τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Καὶ ποιὲς εἶναι αὐτὲς οἱ εὐλογίες τοῦ

Θεοῦ;

Τὴν ὥρα τοῦ Ἁγιασμοῦ ὁ ἱερέας καὶ

οἱ πιστοὶ προσευχόμαστε στὸν Θεὸ νὰ

καταστήσει τὸ ὕδωρ τοῦ Ἁγιασμοῦ «ἰα-

ματικὸν ψυχῶν καὶ σωμάτων». Τοῦ ζη-

τοῦμε νὰ καταπέμψει τὴν εὐλογία του

καὶ νὰ ἁγιάσει τὴ ζωή μας. Νὰ καθαρί-

σει τὸν ρύπο τῶν παθῶν μας. Νὰ μᾶς

χαρίσει «ἀπαλλαγὴν παντὸς κακοῦ·

στερέωσιν καὶ καθαρισμὸν οἴκων καὶ ἀπέλασιν πάσης διαβολικῆς ἐνεργεί-

ας». Καὶ νὰ «ἀναδείξῃ ἡμᾶς υἱοὺς καὶ

κληρονόμους τῆς βασιλείας αὐτοῦ διὰ

τῆς τοῦ ὕδατος τούτου μεταλήψεώς τε

καὶ ραντισμοῦ».

Ὅταν λοιπὸν συμμετέχουμε στὴν ἁγι-

αστικὴ αὐτὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας μας

καὶ προσευχόμαστε νὰ μᾶς χαρίσει ὁ

Θεὸς ὅλες αὐτὲς τὶς εὐλογίες του, κα-

τανοοῦμε πόσο πλημμυρίζει ἡ ζωή μας

μὲ τὰ ἀγαθὰ αὐτὰ τοῦ Θεοῦ;

Δυστυχῶς σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔ-

χουν χάσει τὴν πατροπαράδοτη εὐλά-

βεια καὶ τὴ συναίσθηση τῆς ἀναγκαιό-

τητος τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ. Ραντίζουν

τὶς καλλιέργειές τους μὲ φυτοφάρμακα

καὶ δὲν κατανοοῦν τὴν ἀξία τοῦ Ἁγι-

ασμοῦ καὶ τῆς προσευχῆς. Ἀσφαλίζουν

τὰ σπίτια τους, τὰ αὐτοκίνητά τους, τὶς

περιουσίες τους καὶ δὲν ἀντιλαμβάνον-

ται ὅτι ἡ μεγαλύτερη ἀσφάλεια εἶναι ἡ

προστασία τοῦ Θεοῦ. Χρησιμοποιοῦν

ἕνα σωρὸ φάρμακα στὶς ἀρρώστιες

τους καὶ δὲν συναισθάνονται ὅτι μαζὶ

μὲ τὰ φάρμακα τῶν γιατρῶν χρειάζεται

πρωτίστως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Γι’ αὐτὸ οἱ πιστοὶ πρέπει νὰ τελοῦμε

Ἁγιασμό, γιὰ νὰ ζητοῦμε πρῶτα ἀπὸ

τὸν Θεὸ τὴν εὐλογία του.

Καὶ κάθε πότε πρέπει νὰ τελοῦμε

 Ἁγιασμό;

Κάθε φορὰ ποὺ θέλουμε τὴν εὐλογία

τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Μέσα στὴν Πα-

ράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας βέβαια ἐπι-

κράτησε νὰ τελεῖται ὁ Ἁγιασμὸς ἰδιαιτέ-

ρως κάθε πρωτομηνιά, γιὰ νὰ εὐλογεῖ ὁ

Θεὸς τὸν κάθε μήνα τοῦ ἔτους.

Ἡ τελετὴ ὅμως τοῦ Ἁγιασμοῦ τελεῖται

καὶ κάθε ἄλλη μέρα τοῦ ἔτους: στὴν

ἔναρξη κάθε καλοῦ ἔργου, 

στὰ ἐγκαίνια  σχολείων, καταστημάτων, στὴ θεμελίωση σπιτιῶν, σὲ κάθε νέα κατοίκηση.

Καλοῦμε τότε τοὺς ἱερεῖς μας νὰ τελέ-

σουν Ἁγιασμό, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλο-

γία τοῦ Θεοῦ ἐμεῖς καὶ τὰ σπίτια μας, τὰ

ζῶα καὶ τὰ αὐτοκίνητά μας, οἱ καλλιέρ-

γειες καὶ οἱ χῶροι ἐργασίας μας.

Ὁ Ἁγιασμὸς λοιπὸν δὲν εἶναι μιὰ ἁ-

πλὴ ἐθιμοτυπικὴ τελετή. Τὸ νερὸ τοῦ

Ἁγιασμοῦ ἀποτελεῖ ἀγωγὸ θείας Χάριτος. 

Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς κρατοῦμε μὲ εὐ-

λάβεια τὸν Ἁγιασμὸ στὸ εἰκονοστάσι

μας· πίνουμε ἀπ’ αὐτὸν ἢ βρέχουμε τὸ

πρόσωπό μας σὲ κάθε δύσκολη ὥρα.

Ὅταν εἴμαστε ἄρρωστοι ἢ διατρέχουμε

κάποιον κίνδυνο, ὅταν ἔχουμε κάποιο

πρόβλημα ἢ πειρασμό, ὅταν θέλουμε

νὰ διώξουμε ἀπὸ τὸ σπίτι μας καὶ ἀπὸ  τοὺς δικούς μας κάθε δαιμονικὴ   ἐπήρεια.

Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν γίνονται μηχανι-

κά, μαγικά. Χρειάζεται καὶ ἡ δική μας

συμμετοχή.

Γιὰ νὰ ἔλθουν οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ

στὴ ζωή μας, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε δε-

κτικοὶ τῆς Χάριτός του. Ἂν ἀπὸ τὴ μιὰ

τελοῦμε Ἁγιασμοὺς καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη

ζοῦμε ἁμαρτωλά, καμιὰ εὐλογία δὲν

παίρνουμε. Ἂν κάνουμε Ἁγιασμοὺς καὶ

ταυτόχρονα κρεμοῦμε σκόρδα ἢ μά-

τια, γαϊτάνια ἢ ρόδια, τότε διαπράττου-

με βλασφημία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ

γι’ αὐτὸ δὲν παίρνουμε Χάρη Θεοῦ.

Ὁ Ἁγιασμὸς ἁγιάζει τὴ ζωή μας, ὅταν

τὸν τελοῦμε μὲ πίστη καὶ συναίσθηση,

μὲ προετοιμασία καὶ προσευχή. Κάθε

φορὰ συνεπῶς ποὺ μετέχουμε σὲ Ἀκο-

λουθία Ἁγιασμοῦ, νὰ μετέχουμε ὄχι τυ-

πικὰ ἢ ἀδιάφορα ἀλλὰ μὲ συναίσθηση

καὶ προσευχή. Νὰ καθαρίζουμε ὄχι μό-

νο τὸ σπίτι μας ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχή μας

μὲ τὴν Ἱερὰ Ἐξομολόγηση. Καὶ νὰ συν-

αισθανόμαστε ὅτι τὴν ὥρα τοῦ Ἁγια-

σμοῦ καλοῦμε στὸ σπίτι μας τὸν ἴδιο

τὸν Θεό, γιὰ νὰ μᾶς εὐλογήσει καὶ νὰ

μᾶς ἁγιάσει. Ο ΣΩΤΗΡ2047

30 Ιουνίου γιορτή σήμερα: Των 12 Αποστόλων

                                                           

30 Ιουνίου γιορτή σήμερα: Οι Απόστολοι του Χριστού θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. 

Την 30η Ιουνίου, η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη.

Οι πρώτοι δώδεκα μαθητές του Χριστού είναι καταγεγραμμένοι στο κατά Ματθαίον 10,2-4: «Τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Ιησού είναι τα εξής: Πρώτος ο Σίμων, που λέγεται Πέτρος, κι ο αδερφός του ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος, γιος του Ζεβεδαίου, κι ο αδερφός του ο Ιωάννης, ο Φίλιππος κι ο Βαρθολομαίος, ο Θωμάς κι ο Ματθαίος ο τελώνης, ο Ιάκωβος, γιος του Αλφαίου, και ο Λεββαίος, που επονομάστηκε Θαδδαίος, ο Σίμων ο Κανανίτης κι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, αυτός που τον πρόδωσε».

Η Αγία Γραφή αναφέρει επίσης τα ονόματα των δώδεκα Αποστόλων στο Κατά Μάρκον 3,16-19 και στο Κατά Λουκά 6,13-16.

Στη σύγκριση των τριών περικοπών, υπάρχουν μερικές ελάχιστες διαφορές στα ονόματα. Φαίνεται πως ο Θαδδαίος ήταν επίσης γνωστός ως «Ιούδας, γιος του Ιακώβου» (Λουκ. 6,16) και ο Λεββαίος (Ματθ. 10,3).

Ο Σίμων ο Ζηλωτής ήταν επίσης γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (Μάρκ. 3,18).

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που πρόδωσε τον Ιησού, αντικαταστάθηκε από τον Ματθία μετά την Πεντηκοστή (Πράξ. 1,20-26).

Κατά την εκλογή των μαθητών Του, ο Κύριος σταμάτησε στον αριθμό δώδεκα, γιατί όπως οι δώδεκα υιοί του Ιακώβ, οι δώδεκα Πατριάρχες, θεωρούνται οι αρχηγοί των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, δηλαδή όλου του Ιουδαϊσμού, έτσι και οι Δώδεκα αυτοί πρώτοι μαθητές του Κυρίου, έγιναν οι πνευματικοί αρχηγοί του νέου Ισραήλ, δηλαδή του Χριστιανισμού.

Αλλά και διότι τα δώδεκα κουδουνάκια στο κάτω μέρος του χιτώνα του Αρχιερέως Ααρών που κουδούνιζαν, όταν βημάτιζε στη Σκηνή, δήλωναν τους δώδεκα Αποστόλους, που ήχησαν και κήρυξαν σε ολόκληρη την οικουμένη το Ευαγγέλιο της απολυτρώσεως.

Οι δώδεκα μαθητές / Απόστολοι ήταν συνηθισμένοι άντρες που τους χρησιμοποίησε ο Θεός με έναν ασυνήθιστο τρόπο.

Ανάμεσα στους δώδεκα αρκετοί ήταν ψαράδες, ένας τελώνης και ένας επαναστάτης.

Η Αγία Γραφή καταγράφει τις συνεχείς αποτυχίες, δυσκολίες και αμφιβολίες αυτών των δώδεκα αντρών που ακολούθησαν τον Ιησού Χριστό.

Αφού είδαν την Ανάσταση του Ιησού και την Ανάληψή Του στον ουρανό, το Άγιο Πνεύμα κατά την Πεντηκοστή μεταμόρφωσε τους Αποστόλους σε δυνατούς άντρες του Θεού που «αναστάτωσαν την οικουμένη» (Πράξ. 17,6).

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/30-iouniou-giorti-simera-ton-agion-apostolon/

Πώς να αποκτήσετε πρόσβαση στο υπόλοιπο 90% του εγκεφάλου σας

Posted by Xoris Oria

Έχουμε διαβάσει και ακούσει πολλές φορές πως δεν χρησιμοποιούμε όλο το δυναμικό του εγκεφάλου μας και πως μόνο ένα κλάσμα των δυνάμεων του νου μας χρησιμοποιείται στην καθημερινότητά μας.

Η χρησιμοποίηση όλου του δυναμικού του νου μας θα πρόσθετε στην προσωπικότητά μας μια τεράστια δημιουργική δύναμη. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι πώς θα αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτές τις δημιουργικές δυνάμεις;

Στην αιχμαλωσία του νου

Η δημιουργική δύναμη του νου είναι προσβάσιμη μόνο στο εδώ και στο τώρα. Πρέπει να ζούμε στο παρόν και να επικεντρώνουμε τις ενέργειές μας στη συγκεκριμένη στιγμή ώστε να μπορούμε πράγματι να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο, να είμαστε παρόντες στη ζωή και να έχουμε πρόσβαση στις δημιουργικές δυνάμεις του νου.

Μπορούμε μόνο να απολαμβάνουμε την ευτυχία και την απόλαυση της τωρινής στιγμής. Αν ο νους μας περιπλανιέται στα μονοπάτια του παρελθόντος και του μέλλοντος, οι ευκαιρίες που είναι ανοιχτές για εμάς στο παρόν θα κλείσουν και δεν θα μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις δημιουργικές δυνάμεις του νου. Αντίθετα, θα βρεθούμε να είμαστε αιχμάλωτοι του νου.

Το να είμαστε αιχμάλωτοι του νου σημαίνει πως είτε είμαστε φυλακισμένοι του παρελθόντος μας, είτε ζούμε υπό την επήρεια ενός φανταστικού μέλλοντος. Αν κατά τη διάρκεια που είμαστε ξύπνιοι οι σκέψεις μας γυρίζουν γύρω από το παρελθόν ή το μέλλον μας, τις περισσότερες φορές δεν θα μπορούμε να ενεργήσουμε όταν θα είναι απαραίτητο στις ευκαιρίες του παρόντος.

Τις περισσότερες φορές, ο νους μας είναι κλειδωμένος στη φυλακή του παρελθόντος από ένα γεγονός, το αποτέλεσμα του οποίου μας ήταν δυσάρεστο. Οι σκέψεις μας τριγυρνούν σε αυτό το γεγονός, θα θέλαμε πολύ να αλλάξουμε τον ρου των γεγονότων ή ανησυχούμε για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για εμάς λόγω της ανάρμοστης συμπεριφοράς μας σε εκείνη την παρελθοντική στιγμή.

Ένας άλλος τρόπος να γίνουμε αιχμάλωτοι είναι όταν ο νους μας, μάς γοητεύει με ένα φανταστικό μέλλον ή με την εικόνα μιας επιθυμητής, ιδεώδους κατάστασης για εμάς. Τότε κινητοποιούμε όλες μας τις ενέργειες για να πραγματοποιήσουμε αυτές τις εικόνες και έχουμε την τάση να προσπερνάμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρει το παρόν.

Κι ένας άλλος τρόπος που ο νους χρησιμοποιεί για να μας δέσει στο μέλλον είναι η μόνιμη ανησυχία μας για το τι πρόκειται να μας συμβεί. Φοβόμαστε το μέλλον. Ο νους μας συνεχώς δημιουργεί σενάρια, το αποτέλεσμα των οποίων είναι καταστροφικό για εμάς. Χάνουμε τη δουλειά μας, αρρωσταίνουμε, ο σύντροφός μας μάς αφήνει κλπ.

Μια χαρακτηριστική διάσταση της αιχμαλωσίας του νου είναι πως ο νους είναι στην ουσία απορριπτικός ή ακόμα και εχθρικός προς την παρούσα στιγμή. Συχνά πιστεύουμε πως κάτι δεν θα έπρεπε να συμβεί με αυτό τον τρόπο ή πως θα έπρεπε να βρισκόμαστε σε ένα καλύτερο μέρος. Αναρωτιόμαστε γιατί αυτά τα πράγματα συμβαίνουν συνεχώς σε εμάς. Ο νους μας βρίσκεται σε μια διαρκή πάλη με το παρόν και αυτή η πάλη είναι που μας κρατάει σε αιχμαλωσία.

Ζώντας στη φυλακή του νου δεν έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας, απλά παρασυρόμαστε ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί ο νους και τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να ενεργήσουμε στο παρόν.

Αποκτώντας πρόσβαση στις δημιουργικές δυνάμεις του νου

Ας δούμε λοιπόν τις νέες μεθόδους που μας επιτρέπουν να αποκτήσουμε πρόσβαση στις δημιουργικές δυνάμεις του νου και ταυτόχρονα μας βοηθούν να σπάσουμε τα δεσμά της αιχμαλωσίας του νου.

1. Πρέπει να ξεπεράσετε το παρελθόν. Κανείς δεν έχει καταφέρει να αλλάξει το παρελθόν, οπότε όλη η ενέργεια που χρησιμοποιείτε για να στοχαστείτε το παρελθόν πάει χαμένη. Αντίθετα, επικεντρώστε αυτή την ενέργεια στην παρούσα στιγμή, να είστε σε εγρήγορση και συνειδητά συνδεδεμένοι με όλα όσα βιώνετε στην παρούσα στιγμή.

2. Να μη φοβάστε το μέλλον από τη στιγμή που δεν είναι πραγματικό αλλά μια προβολή του νου. Μόνο το παρόν υπάρχει.

3. Είναι δυνατόν να κάνετε πραγματικότητα τα σχέδιά σας για το μέλλον μόνο μέσα από τις τωρινές σας ενέργειες. Μόνο στην παρούσα στιγμή μπορείτε να κάνετε κάτι που θα επηρεάσει το μέλλον σας. Να είστε προσεκτικοί όμως και μη θυσιάσετε τις ευκαιρίες του παρόντος στο βωμό ενός φανταστικού μέλλοντος ή της εικόνας μιας ιδεώδους κατάστασης. Αν είστε πραγματικά παρόντες στο εδώ και στο τώρα και μπορείτε να είστε χαρούμενοι, δεν θα έχετε πρόβλημα ούτε στο μέλλον. Το μέλλον είναι κι εκείνο απλά ένα παρόν.

4. Αποδεχθείτε το παρόν όπως είναι και μη μάχεστε εναντίον του. Μη βλέπετε την παρούσα στιγμή σαν εχθρό σας και μην την κρίνετε. Παραιτηθείτε από τον αγώνα και απλά να είστε παρόντες στο εδώ και στο τώρα. Δώστε συνειδητή προσοχή σε οτιδήποτε συμβαίνει μπροστά σας, στην παρούσα στιγμή.

Συγγραφέας: Frank A. Wanderer PhD (καθηγητής ψυχολογίας, συνειδητός ερευνητής και συγγραφέας, themindunleashed.org)

Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός, για την Εστία της Θεραπείας, healinghome.gr

Αφύπνιση Συνείδησης, tilegrafima.gr

https://www.xorisorianews.gr/B9-2/

Ο Παν. Μητροπολίτης μας κκ Ευσταθιος για την χαρισματική προσωπικότητα του Αποστόλου Παύλου

 

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΑΘΗΝΩΝ   ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ (29-6-2015)
Τό νόημα τῆς ζωῆς μας δέν ἔγκειται στήν ἀναζήτηση τῆς ὑλικῆς ἐπιτυχίας, ἀλλά στήν τάση τῆς ψυχῆς γιά μιά ἄξια πνευματική ἀνάπτυξη.

«Ἡ πάνσεπτος μνήμη τῶν σοφωτάτων καί κορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου πάλιν ἐπέλαμψεν τοῖς πέρασι σήμερον» καί καλούμαστε ὅλοι οἱ μετέχοντες τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας καταλλαγῆς καί τῆς ἐσχατολογικῆς ἑνότητος νά συντιμήσουμε, νά συμπανηγυρίσουμε καί νά συνεορτάσουμε «Παῦλον τόν Πρῶτον μετά τόν Ἕνα καί αὐτόν τόν κορυφαῖον θεσπέσιον Πέτρον».

Ὅμως τί νά εἴπω ὁ ἐλάχιστος ἐγώ, ὅταν δυσκολεύεται νά ἐπαινέσει τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, ὁ βετεράνος τοῦ ἄμβωνος «χρυσοῦς τήν γλῶτταν χρυσούς καί τήν καρδίαν» πρωθιεράρχης τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων Ἱερός Χρυσόστομος ἀναφωνῶντας: «Οὐχ εὑρίσκω λόγον ἐπάξιον ἐγκωμιᾶσαι τούς ἐγκωμιάσαντας τό γένος ἡμῶν, τούς τήν ἅπασαν γῆν καί θάλασσαν περιελθόντας καί τάς ρίζας τῶν ἁμαρτημάτων ἀνασπάσαντας καί τά σπέρματα τῆς εὐσεβείας καταβαλόντας, ἐν ταῖς καρδίαις τῶν ἀπειθούντων ἀνθρώπων, Πέτρον τόν Καθηγητήν τῶν Ἀποστόλων, Παῦλον τόν γνωριστήν τῆς οἰκουμένης καί τῶν ἄνω δυνάμεων συμμέτοχον˙ Πέτρον τῶν ἀγνωμόνων Ἰουδαίων χαλινόν καί Παῦλον τῶν Ἐθνῶν τήν παράκλησιν»;

Ἐπικαλούμενος τή Χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος θά προσπαθήσω νά ἐπικεντρώσω τόν πτωχό λόγο μου, στή χαρισματική προσωπικότητα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, στήν ἀπρόσμενη μεταστροφή του καί στή διδαχική σπορά του «εἰς πάντα τά ἔθνη».

Ἡ προγνωστική καί φιλάδελφη ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας τρέχει πάντοτε πίσω ἀπό τό πολύτιμο θήραμά της. Ἀπό τήν προκλητική καί προσκλητική αὐτή ἀγάπη δέν ἦταν δυνατό νά ξεφύγει ὁ μέγας Διώκτης Του. Ὁ Σαούλ βαδίζοντας πρός τή Δαμασκό πέρασε αἰφνίδια μέσα ἀπό ἕνα μυστηριακό θάνατο καί βίωσε ὑπερκόσμια ἐκπληκτικές θεωρίες καί ἐμπειρίες.

«Ἐχθροί ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ» θά κηρύξει καί θά γράψει ἀργότερα ἐξομολογητικά ὁ ἴδιος.

Ὄντως σέ ὥρα μένους διωκτικοῦ καί δράσεως ἀντιχρίστου ἔλαβε χώρα μιά καρποφόρα πνευματική γέννηση. Μιά παράδοξη προσωπική ἀναγέννηση ἑνός μεγάλου ἀνδρός, ὁ ὁποῖος θά πρωταγωνιστοῦσε μέ ἡγεμονικό δυναμισμό στήν παγκόσμια ἱστορία.

«Ὤφθη κἀμοί», μᾶς βεβαιώνει ἐνῶ ταυτόχρονα συμβαίνουν μέσα του τεράστιες ἀνακατατάξεις. Αἰσθάνεται ἔντονα νά μεταστρέφεται πνευματικά, νά γεννᾶται ἐκκλησιαστικά, νά εἰσοδεύει στά ἅγια τῶν ἁγίων καί νά χρίεται ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο, ὡς «ἐκλεκτό σκεῦος».

Βιώνει τό δικό του ἀναστάσιμο Πάσχα, τό δικό του πνευματικό πέρασμα:

- Ἀπό τή στείρα ζωή τῆς φαρισαϊκῆς τυπολατρίας πρός τή ζωή τῆς θείας Χάριτος καί ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας.

- Ἀπό τή θρησκειοποιημένη νομολογία τῶν ταλμουδικῶν κανόνων πρός τή φιλοκαλική ἀνοικτοσύνη τῆς ἐν Χριστῷ οἰκονομίας.

- Ἀπό τή νύκτα τῆς δικαιωματικῆς καί δικαιωτικῆς ἁμαρτίας πρός τή θαλπωρή τῆς ἀγάπης χωρίς δικαιώματα.

- Ἀπό τήν ἐμπαθῆ Συναγωγή, στήν Ἁγιωτάτη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, «ταύτης δέ νυμφαγωγός ἐστίν ὁ θεσπέσιος Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ σοφός ἀρχιτέκτων, ὁ πρότερον μέν πορθῶν καί λεηλατῶν αὐτήν», κατά τόν ὅσιο Ἐφραίμ τόν Σῦρον.

Εἶναι πράγματι ἀνεξιχνίαστο καί ἀκατάληπτο τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, γιά κάθε ἄνθρωπο. Εἶναι μυστήριο τό πῶς σκέπτεται ὁ Τριαδικός Δημιουργός μας, μέ ποιό τρόπο ἐνεργεῖ καί μέ ποιό παιδευτικό μέσο οἰκονομεῖ καί συνδυάζει τή Λυτρωτική Χάρη Του μέ τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπεδέχθη συνειδητά τή θεϊκή παρέμβαση καί φωτιστική πρόσκληση καί ὑποτασσόμενος σ’ αὐτή ἀπάντησε ταπεινά «γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμα Σου» ὥς ἔκανε παλαιότερα ἡ Παρθένος Μαρία.

Ἀπό τή στιγμή τῆς ἀποδοχῆς καί ὑποδειγματικῆς συγκαταθέσεώς του πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀρχίζει προδρομικά ἡ εὐλογημένη ἀπαρχή γιά τήν Εὐαγγελική εἰσόδευση καί στροφή τοῦ ἐθνικοῦ κόσμου πρός τήν ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια τοῦ Μόνου Θεοῦ.

«Ὁ πυρός θερμότερος, ὁ σιδήρου εὐτονώτερος, ὁ ἀδάμαντος στερρότερος» θεῖος Παῦλος ἀνήκει πλέον στίς ἀπόλυτα μεγάλες μορφές. Ταυτίζεται μάλιστα μέ ἐκεῖνες τίς κορυφαῖες, χαρισματικές καί φωτισμένες προσωπικότητες, οἱ ὁποῖες ὄχι μόνον ἐπηρέασαν τόν τρόπο τοῦ προσωπικῶς σκέπτεσθαι καί τοῦ κοινωνικῶς ζῆν, ἀλλά διεμόρφωσαν θεμελιακά καί οἰκοδόμησαν πνευματικά τή συλλογική συνείδηση τῆς χριστιανικῆς Δύσεως.

Μια βασική ἀρχή τοῦ θείου σχεδίου τῆς Σωτηρίας, ὥστε νά διδαχθοῦν, γιά νά κοινωνοῦν ἀλληλοπεριχωρητικά μεταξύ τους οἱ ἄνθρωποι, εἶναι ὅτι ὁ ἕνας γιά νά ὁδηγηθεῖ πρός τόν Θεό χρειάζεται τή βοήθεια τοῦ ἄλλου. Καί ἡ περίπτωση τοῦ σήμερον ἑορταζομένου Ἀποστόλου εἶναι χαρακτηριστική. Ὁ Σαῦλος διά τοῦ Ἀνανίου πληροφορεῖται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί λαμβάνει τό ἅγιο βάπτισμα, βαδίζοντας ἔτσι ταπεινά καί μέ πνεῦμα μαθητείας στόν ἱερό σύνδεσμο τῆς Ἐκκλησίας. Κατόπιν μέ τήν εὐλογία τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου ἀναλαμβάνει τή διακονία τοῦ λόγου πρός τά ἔθνη, γιά νά προσαγάγει αὐτός ὡς ἄλλος Ἀνανίας, ἄλλους προσερχομένους, κατηχουμένους καί νεοφωτίστους ἀδελφούς, καί ἀναδεικνύεται «Χριστοκῆρυξ καί τῶν Ἐθνῶν σαγηνευτής».

Οἱ ἐρευνητικές μελέτες τῶν λόγων του ὑπογραμμίζουν τό ὀρθόδοξο μέτρο καί κριτήριο τῆς ἱεραποστολικῆς διακονίας τῆς Ἐκκλησίας. Τό πρότυπο προσωπικῆς δράσεως στήν ἱεραποστολή διαμορφώνεται πρωτίστως ἀσκητικά. Ὁ Ἱεραπόστολος ἀγωνίζεται ἀρχικά γιά τόν καθ’ ὁλοκληρίαν ἐγκεντρισμό του στή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ὥστε τελικά νά αὐτοπροσφέρει τόν ἔσω χριστοποιημένο καί φωταγωγημένο ἑαυτό του ὡς θεούμενο σφάγιο στή διακονία τῆς σπορᾶς τοῦ Λόγου πρός τούς ἀδελφούς. Αὐτή τήν εὐλογημένη προδιαγραφή ἀκολούθησε πρῶτος, «ὁ Πρῶτος μετά τόν Ἕνα».

«Ὡς ἄριστος ἀροτήρ τό ἄροτρον ἔχων τῆς διδασκαλίας» φιλόπονα ἔσπειρε παντοῦ τή σώζουσα διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί ἐμφάνισε τήν παρηγορητική μορφή τοῦ Ζῶντος Θεανθρώπου καί Λυτρωτοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀποτίοντας ἀστείρευτους διδαχικούς ἱδρῶτες, προκειμένου νά ποτίσει καί καλλιεργήσει ἀποτελεσματικά τόν Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου του «ὡς ἐργάτης δόκιμος».

Καθημερινά ζοῦμε ὅλοι σέ ἕναν διαρκῶς μεταβαλλόμενο, ἀνήσυχο, ἀβέβαιο καί ἀνασφαλῆ κόσμο. Ὅλοι εἴμαστε μάρτυρες μιᾶς καταιγίδας ἀξιακῶν ἀνακατατάξεων καί συγκλονιστικῶν ἀλλαγῶν τίς ὁποῖες ἡ διανοητική ἱκανότητά μας, ἀλλά καί ὁ καταπονημένος ψυχισμός μας ἀδυνατοῦν πλέον νά ἀφομοιώσουν καί γόνιμα νά ἐπεξεργασθοῦν. Εἶναι βλέπετε ἡ μεταπτωτική φθορά πανανθρώπινη διαχρονική κληρονομιά. Τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς τραγικῆς καταστάσεως τά βιώνουμε:

- στήν κοινωνία μας, πού συνεχῶς καταρρέει

- στόν πολιτισμό μας, πού καταστρέφεται στό ὄνομα ἑνός ἄρρωστου φονταμενταλισμοῦ

- στήν πίστη μας, πού ὅλο καί τρεμοσβήνει

- στήν προσωπική ζωή μας, πού σιγά σιγά ἀποδομεῖται καί πτωχεύει ἀπό διαχρονικές ἀξίες, παραδοσιακές μνῆμες καί ἔντιμες ἀξιώσεις.

Ἀδελφοί μου, ἄς προσέξουμε περισσότερο, γιατί ἡ κατευθυνόμενη καί ἀνορεξική μας διάθεση γιά κάθε τι πνευματικό καί ὑγιές, ὀρθό καί ἀληθές, δημιουργικό καί σωτηριῶδες, μᾶς ἔχει συμπαρασύρει ἀκούσια πρός μία ἀδιάφορη καί εὐθυνόφοβη στάση, πρός μιά ἡττοπαθῆ καί πνευματικά ἄνευρη νοοτροπία, πρός μία αὐτοκαταστροφική καί ἀντιπαύλεια συμπεριφορά. Ὅμως «μή ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδέ δειλιάτω», γιατί ἡ δυναμογόνα δράση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, κεφαλή τοῦ ὁποίου εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ἔχει ἄπειρες φορές ὑπερβεῖ καί θά ὑπερβαίνει κάθε φόβο, κάθε κίνδυνο καί κάθε ἀπειλή καταστροφῆς. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἔχει φυλάξει τήν πίστη καί τό πλαίσιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς ὅπως ἀπορρέει ἀπό τά ἔργα τῶν πατέρων καί ἀπό τή διδασκαλία τῶν Θεοκηρύκων Ἀποστόλων καί πρώτιστα καί ἰδιαίτερα τοῦ πνευματοφόρου Ἀποστόλου Παύλου. Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη εἰδοποιός διαφορά μας ἀπό κάθε ἄλλη πρόταση γιά ποιότητα ζωῆς.

Ἡ Ἐκκλησία μας τροφοδοτούμενη συνεχῶς ἀπό τή διδασκαλία τοῦ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ ἀναβάντος Ἀποστόλου ἀγωνίζεται ἐσχατολογικά καί συμπορεύεται κυρηναϊκά μέ τή ζωή κάθε πιστοῦ, ὥστε νά ἐπανεύρει τήν ποιότητα τοῦ χαρισματικοῦ βίου.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας μέ τόν μαρτυρικό τρόπο ζωῆς της

- πάντοτε προτείνει φωτιστικές κατευθύνσεις, γιά νά ὑπερβαίνει ὁ ἀδύναμος ἄνθρωπος τίς θλιβερές συνέπειες τῶν ἀστοχιῶν του

- πάντοτε πασχίζει, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, διδάσκοντας προγράμματα μετανοίας καί ἐσωτερικῆς ἀνασυγκροτήσεως, γιά νά ἀποκατασταθεῖ μέ τήν ὑψοποιό ταπείνωση ἡ ἀμεσότητα τῆς σχέσεως μέ τόν Θεό καί ἡ ἑνότητα μεταξύ τῶν ἀνθρώπων

- πάντοτε διακηρύσσει παρρηγορητικῶς ὅτι «δέν ὑπάρχει ἅγιος χωρίς παρελθόν καί ἁμαρτωλός χωρίς μέλλον»

- πάντοτε πορεύεται Ἀναστάσιμα μέ ἐσχατολογική εὐθύνη καί ἀκαταίσχυντη προοπτική.

Αὐτά διακηρύσσει ἡ Παύλειος θεία μεταστροφή ἡ ὁποία ὡς Προδρομική σπορά εἰσοδεύει τήν ἐπιστροφή τοῦ κόσμου πρός τήν ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ἐπιτρέψατέ μου νά περαιώσω τόν λόγο, παραθέτοντας ἕνα ἀπόσπασμα τοῦ ἀπολογητοῦ τῶν τελευταίων χρόνων Ἀλεξάνδρου Σολζενίτσιν, ἀπό τό ἔργο του «ὑπεράνω ὅλων»:

«Κάθε ἄλλη ἀπόπειρα νά βρεθεῖ διέξοδος ἀπό τήν κατάσταση πού δημιουργήθηκε στόν σημερινό κόσμο, θά εἶναι στεῖρα, ἄν δέν ὑπάρξει ἐπιστροφή μετανοίας τῆς συνείδησης πρός τόν Δημιουργό τῶν πάντων. Τό νόημα τῆς ζωῆς μας δέν ἔγκειται στήν ἀναζήτηση τῆς ὑλικῆς ἐπιτυχίας, ἀλλά στήν τάση τῆς ψυχῆς γιά μιά ἄξια πνευματική ἀνάπτυξη. Ἀντί γιά βιοτικές καί ἐπιπόλαιες ἐλπίδες τῶν δύο τελευταίων αἰώνων πού μᾶς ὁδήγησαν στό μηδέν καί στά πρόθυρα τοῦ θανάτου, ἐμεῖς μέ ἀποφασιστικότητα ἄς ζητήσουμε τό θερμό χέρι τοῦ Θεοῦ, πού τό ἀπωθήσαμε μέ τόση ἐπιπολαιότητα καί οἴηση. Τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά μᾶς συγκρατήσει στόν κατήφορο πού γλιστρᾶμε».

http://www.immspartis.gr/?p=33364

Πως να ρίξετε την πίεση σας με 3 κινήσεις σε 5 λεπτά χωρίς φάρμακα!

 Από τον γιατρό της Σπαρτάκ Μόσχας

Posted by Xoris Oria

Σήμερα, η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η μία από τις πιο επικίνδυνες νόσους, η οποία προκαλείται από την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, στο κάπνισμα, στα αλμυρά τρόφιμα, στην παχυσαρκία, στην στέρηση ύπνου, και το άγχος.

Ο τρόπος ζωής είναι παίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της υψηλής πίεσης του αίματος. Εάν το διαχειριστείτε σωστά με ένα υγιεινό τρόπο ζωής, μπορείτε να μειώσετε ή να καθυστερήσετε την ανάγκη για φάρμακα.

Αυτό το πρόβλημα είναι εξαιρετικά κοινό!

Αν έχετε οικογενειακό ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης, φροντίστε να παρακολουθείτε τακτικά την αρτηριακή σας πίεση για να εξασφαλίσει ότι είναι σε ένα υγιές επίπεδο.

Ο dr Lu Hun Sen είναι γιατρός στην ποδοσφαιρική ομάδα της πρωτεύουσας της Ρωσίας που ονομάζεται «Σπαρτάκ», και αποκάλυψε από την αρχαία κινεζική ιατρική αυτό το μυστικό που θα σας βοηθήσει στην εξισορρόπηση της πίεσης του αίματος σας.

Σημείο 1-2

Τα σημεία ένα και δύο πάνε πίσω από τον χόνδρο του αυτιού σας προς στο κέντρο του οστού που βρίσκετε στο λαιμό σας. Δεν πρέπει να τα τρίψετε, να τα πιέσετε, αλλά θα πρέπει σταδιακά να αγγίξετε. Μόλις και μετά βίας αγγίζετε με τις άκρες των δακτύλων σας, και τα »σέρνετε» κατά μήκος (όπως στη φωτό) δέκα φορές από πάνω προς τα κάτω, και δέκα φορές στην αντίθετη κατεύθυνση.

Σημείο 3

Το τρίτο σημείο αρχίζει στο πρόσωπό σας περίπου μισή ίντσα μακριά από το λοβό του αυτιού σας και καταλήγει προς τη μύτη. Κάντε μασάζ στις δύο αυτές πλευρές με τις άκρες των δακτύλων, αλλά μην πιέσετε πάρα πολύ σκληρά. Κάντε το αυτό για 1 λεπτό. Στο σημείο αυτού του μασάζ θα πρέπει να αισθανθείτε κάποια πίεση σε ένα συγκεκριμένο μέρος, όχι να αισθανθείτε πόνο..

Μην διστάσετε να δοκιμάσετε αυτή την αρχαία παλιά κινεζική τεχνική είναι το πιο αποτελεσματικό φάρμακο μυστικό όταν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση. 

Το μασάζ θα ομαλοποιήσει την αρτηριακή σας πίεση και θα υποστηρίξει την σωστή ροή του αίματος στο σώμα σας. Υπάρχουν πολλά φάρμακα ώστε να αποτρέψουν αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς όλα αυτά συνοδεύονται από κάποιο είδος παρενέργεια που είναι επιβλαβής για το σώμα σας.

https://www.xorisorianews.gr/

Εἶναι πηγὴ ζωῆς, δυνάμεως καὶ ἁγιότητος γιὰ τὸν ἄνθρωπο

Εἶναι  ἡ θεία Κοινωνία πηγὴ ἁγιότητος, ἀναδημιουργίας.

Ζοῦμε μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Μᾶς περιβάλλουν ἀτίμητοι θησαυροί, αἰώνι-

ες παρακαταθῆκες ὡς ὑψηλὰ δένδρα, ὡς

κέδροι τοῦ Λιβάνου. Αὐτὲς οἱ παρακα-

ταθῆκες μᾶς δόθηκαν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ

Δημιουργοῦ Πατέρα Θεοῦ διὰ τῶν προ-

φητῶν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Μᾶς δόθη-

καν στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν  Χριστό, μὲ τὴ διδασκαλία του, τὰ θαύματά του, τὴ Σταύρωση, τὴν Ἀνάστασή του.

Μᾶς τὰ παρέδωσαν ὅλα αὐτὰ οἱ Ἀπόστο-

λοι, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου μέχρι

τὸ τέλος, ἐκεῖ ποὺ κλείνει τὴν Καινὴ Δια-

θήκη, ἡ Ἀποκάλυψη. 

Μαρτυροῦν ὅμως γι᾿ αὐτὰ καὶ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεώς μας, οἱ

Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ Ἅγιοι.

Εἶναι οἱ παρακαταθῆκες αὐτὲς οἱ σύν-

τροφοί μας στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας.

Μιὰ πορεία ποὺ εἶναι κοπιαστική, ἀνηφο-

ρική, σκληρὴ στὸ διάβα της. Εἶναι ὅμως

γιὰ μᾶς οἱ παρακαταθῆκες τῆς Ἐκκλησίας

μας ὄαση μέσα στὸ βασανιστικὸ διάβα

τῆς ἐρήμου. Εἶναι τὸ κρυστάλλινο νερὸ

ποὺ δροσίζει τοὺς ὀρειβάτες τῆς ζωῆς

καὶ τοὺς δίνει δύναμη. Εἶναι τὸ μελτέμι τὸ  δροσερὸ ποὺ ξεκουράζει ὅλους ἐκείνους  ποὺ πορεύονται στὴν κάψα τοῦ καλοκαιριοῦ.

Ναί, ὅλα αὐτὰ εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία γιὰ

μᾶς στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας.

Στὴ συνέχεια θὰ προσπαθήσουμε νὰ

ἀναλύσουμε ἕνα ἱερὸ Μυστήριο τῆς Ἐκ-

κλησίας μας. Τὸ μοναδικό, θὰ λέγαμε,

ποὺ τόσο τὸ ποθοῦμε, τόσο τὸ ἀναζητοῦ-

με, τόσο τὸ θέλουμε. Τὰ μάτια μας κοιτάζουν   ἔκπληκτα, καθὼς ὁ ἱερέας τὸ ἐμφανίζει μπροστὰ στὴν Ὡραία Πύλη, καθὼς     τὸ πλησιάζουμε καὶ γινόμαστε κοινωνοί    του. 

Θεέ μου, εἶναι τόσο γνωστό... Θεέ μου,

εἶναι τόσο ἄγνωστο! Θεέ μου, τὸ γνώρι-

σες στοὺς περισσότερους ἀπὸ μᾶς ἀπὸ

τὴ βρεφική μας ἡλικία... καὶ ἀπὸ τότε προσπαθοῦμε νὰ τὸ γνωρίσουμε... Τόσο

γνωστό... ἀλλὰ καὶ τόσο ἄγνωστο!

Εἴμαστε στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο,

στὸ 6ο κεφάλαιο. Ὁ Κύριος ἀποκαλύπτει

ἐκεῖ προτυπώσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθή-

κης ποὺ τώρα στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀπο-

κτοῦν τὴν καθαυτὸ σημασία τους. Τώρα

θὰ ἀποκαλύψει κάτι ἀνείπωτο. Πόσοι θὰ

τὸ καταλάβουν; Ὁμιλεῖ γιὰ τὸ μάννα, τὸν  οὐράνιο ἄρτο, τὴ θαυμαστὴ τροφὴ μὲ τὴν  ὁποία τρέφονταν ἐπὶ 40 χρόνια οἱ Ἑβραῖοι  στὴν ἔρημο. 

Λέει ὅτι ἐκείνη ἡ τροφὴ ἦταν

σύμβολο, ἦταν προτύπωση. Ὁ ἀληθινὸς

οὐράνιος ἄρτος, λέει ὁ Κύριος, εἶμαι ἐγὼ

ὁ Ἴδιος, τὸ Σῶμα μου καὶ τὸ Αἷμα μου. Γι᾿αὐτὸ καὶ προτρέπει ἔντονα:

«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε

τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ 

πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» (Ἰω. ς΄ 53)· ἀληθινά, ἀληθινὰ σᾶς  λέω, ἐὰν δὲν ἐμπιστευθεῖτε ὁλοκληρωτικὰ τὴ σωτηρία σας στὴ θυσία ποὺ θὰ   προσφέρω καὶ ἐὰν μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη  καὶ τὴν πίστη αὐτὴ δὲν φᾶτε τὴ σάρκα τοῦ  υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὲν πιεῖτε τὸ αἷμα

του μὲ τὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστί-

ας, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχετε μέσα σας

ζωή.

Αὐτὴν τὴν ἐξαγγελία τὴν ἐξέφρασε ὁ Ἰη-

σοῦς στὴ Συναγωγὴ τῆς Καπερναούμ.

Ἦταν κάτι σὰν «κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ», κεραυνὸς μὲ ἥλιο μεσημεριανό, ἦταν βροντή, σεισμός, ἀνατροπὴ τῶν πάντων. 

Κάποιοι σκανδαλίστηκαν καὶ ἔφυγαν 

ἀμέσως (στίχ. 66). Ποιὸς μπορεῖ ν’ ἀκούει  αὐτὸν τὸν λόγο; εἶπαν... Κάποιοι ἄλλοι  ὅμως ἔμειναν. Οἱ δώδεκα μαθητὲς παρέμειναν στὴ θέση τους.

Αὐτοὶ ποὺ ἔφυγαν δὲν κατάλαβαν τὴν

ἐξαγγελία ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου γι᾿

αὐτὸ ἦλθε. Ἦλθε νὰ παραδώσει τὸ μέγα  Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. 

Αὐτὰ  εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς, καὶ μετὰ ἀπὸ κάποιο  διάστημα τὰ λόγια ἔγιναν ἔργο. Πότε ἔγινε αὐτό; Ἔγινε τότε, παραμονὲς τοῦ Πάθους καὶ τῆς θυσίας τοῦ Γολγοθᾶ... Τότε

ποὺ παρήγγειλε στοὺς μαθητές του νὰ

πᾶνε καὶ νὰ ἑτοιμάσουν τὸ Πάσχα σὲ ἕνα

ἀνώγειο «μέγα ἐστρωμένον» (Μάρκ. ιδ΄

15, Ματθ. κς΄ 26 κ.ἑ.). Τὸ Πάσχα τῶν 

Εβραίων ἦταν ἀνάμνηση τῆς ἐξόδου τους

ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, καὶ κατὰ τὴ διάρκεια

τοῦ ἑορτασμοῦ του ὁ Κύριος θεμελίωσε

τὸ νέο, τὸ ἀληθινὸ Πάσχα, τὴ διάβαση  τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας στὴν ἐλευθερία καὶ σωτηρία του, στὴ

σωτηρία τῆς ψυχῆς, τὸ αἰώνιο Πάσχα

τῶν χριστιανῶν.

Σὲ μιὰ στιγμὴ τοῦ δείπνου ὁ Κύριος κό-

βει τὸν ἄρτο καὶ λέει στοὺς μαθητές: «Λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου», καὶ δίνει στὸν καθένα τους ἕνα τμῆμα τοῦ  ἄρτου. Στὴ συνέχεια ὑψώνει τὸ ποτήριο  καὶ προτρέπει: «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες·

τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς

διαθήκης» (Ματθ. κς΄ 26-28).

Τὸ ὑπέρτατο ἱερὸ Μυστήριο παραδό-

θηκε. Ἡ ἀνθρωπότητα κοιμόταν, ἡ Ρω-

μαϊκὴ Αὐτοκρατορία φιλονικοῦσε μὲ τὸν

ἑαυτό της. Κανεὶς δὲν εἶχε καταλάβει τὶ

εἶχε συμβεῖ. Οὔτε οἱ μαθητὲς κατάλαβαν.

Θὰ καταλάβαιναν ἀργότερα, μετὰ τὴν  Πεντηκοστή, τὶ σήμαινε αὐτὸ ποὺ ἔγινε.

Καὶ οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι θὰ καταλάβαι-

ναν καὶ αὐτοὶ ἀργότερα, ὅταν ἑκατομμύ-

ρια ἀπ᾿ αὐτοὺς θὰ γίνονταν μάρτυρες γιὰ

τὸν Ἰησοῦ καὶ θὰ ποθοῦσαν ἕνα μόνο

πράγμα, νὰ κοινωνήσουν τὸ Σῶμα καὶ τὸ

Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

Τὸ δεῖπνο στὸ ὑπερῶο τελείωσε μὲ τὸν

λόγο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ἡ τελεία θεία

Κοινωνία θὰ γίνει σὲ ἀφάνταστη εὐφρο-

σύνη καὶ χαρὰ στὴ μέλλουσα ἐν οὐρανῷ

Βασιλεία.

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα σὲ μᾶς. Τὸ

Μυστήριο, γράψαμε, «εἶναι πηγὴ ζωῆς,

δυνάμεως καὶ ἁγιότητος γιὰ τὸν ἄνθρω-

πο».Εἶναι πηγὴ ζωῆς. 

Ζωῆς... Τί σημαίνει  ζωή; Ζωὴ σημαίνει τὸ ἀντίθετο τοῦ θανάτου. Ποῦ πᾶνε τὰ πόδια μας, τὰ χέρια μας, οἱ αἰσθήσεις μας; Ἂν μᾶς ὁδηγοῦν στὸ δρόμο τῆς ἀσωτίας, αὐτὸ εἶναι  θάνατος. 

Ποῦ ὁδηγοῦμε τὶς δυνάμεις τῆς

ψυχῆς μας; Στὴ φαντασία τῆς μακρὰν τοῦ  Χριστοῦ ἀπολαύσεως; Τότε εἴμαστε πεθαμένοι. Ἡ θεία Κοινωνία εἶναι ζωή, ζωὴ  τῆς ψυχῆς, ἡ μόνη ἀληθινὴ εὐτυχία.

Εἶναι ἐπιπλέον καὶ δύναμη. Κοιτάξτε

τοὺς Μάρτυρες. Τί λένε; «Εἶμαι χριστια-

νός»! Καὶ στὴ συνέχεια προχωροῦν μὲ

θάρρος στὰ θηρία, στὴν ἐξορία, στὸ θά-

νατο! Ἀτρόμητοι! Ἔχουν μέσα τους τὸν

Χριστό.

Εἶναι τέλος ἡ θεία Κοινωνία πηγὴ ἁγιό-

τητος, ἀναδημιουργίας. Παίρνει τὸν 

ασωτο νεκρὸ πνευματικὰ καὶ τὸν ξαναζωντανεύει. Παίρνει ληστὲς καὶ διεφθαρμένους   καὶ δημιουργεῖ ἁγίους.

Πλησιάζουμε ἕναν ἱερὸ Ναό. Ἀνοίγου-

με τὴν πόρτα του καὶ μᾶς ὑποδέχονται οἱ

ἅγιοι Μάρτυρες, ἄνδρες - γυναῖκες, μᾶς

εὐλογοῦν κρατώντας σταυρούς. Οἱ ἱε-

ρεῖς μᾶς εὐλογοῦν. Ἡ Θεοτόκος μᾶς προ-

στατεύει ἔχοντας σὲ δέηση τὰ χέρια της.

Ὁ Ἐσταυρωμένος ἔχει γείρει τὴν κεφαλή

του, ἔχει ἀνοιχτὰ τὰ χέρια του καὶ μᾶς 

περιμένει. Θεέ μου! Σὲ πλησιάζω, ἀνοίγω τὸ  στόμα, καὶ τὸ ἀνοίγω παρότι ξέρω πὼς   δὲν τὸ ἀξίζω, καὶ παίρνω Ἐσένα, τὸν Χριστό, μέσα μου, ἀκούγοντας τὸν λυτρω-

τικὸ λόγο: «Εἰς ἄφεσίν σου ἁμαρτιῶν καὶ

εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον».

Ἡ Ἐκκλησία ψάλλει: «Εἴη τὸ ὄνομα 

Κυρίου εὐλογημένον...». Ὁ ἱερέας ἐπιλέγει:

«Τὸ πλήρωμα τοῦ νόμου καὶ τῶν προ-

φητῶν...»· πλήρωμα χαρᾶς καὶ 

εὐφροσύνης!

Καὶ ἀναχωροῦμε ἀπὸ τὸν ἱερὸ Ναὸ 

υπερπλήρεις χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης.

Κύριε. Ναί... πήραμε Ἐσένα τὸν Χριστὸ

καὶ Θεό μας μέσα μας. Εἴμαστε εὐτυχεῖς,

πεπληρωμένοι!Ο ΣΩΤΗΡ2047

ΟΤΑΝ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ......

.

https://www.dinfo.gr

ΖΟΥΝΕ ΑΣΤΕΦΑΝΩΤΟΙ.....

Οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις εἶναι κατὰ κανόνα μὲ ἡμερομηνία λήξεως, ποὺ μάλιστα δὲν ἀργεῖ πολύ.

Ειναι πολυ  σοβαρὸ το  πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ χριστιανοὶ γονεῖς, ὅταν τὰ παιδιά τους προχωροῦν στὴ δημιουργία οἰκογένειας καὶ ἀντὶ νὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ πάρουν τὴ Xάρη τοῦ Θεοῦ, ἀποφασίζουν νὰ κάνουν πολιτικὸ γάμο. Παραπλήσιο πρόβλημα εἶναι τὸ νὰ ἀρχίζουν οἱ νέοι τὴ συμβίωσή, τους χωρὶς νὰ προχωρήσουν οὔτε σὲ πολιτικὸ γάμο. Συγκατοικοῦν καὶ συζοῦν χωρὶς καμία δέσμευση. Ἐλεύθερη συμβίωση τὸ λένε. Ἀφοῦ ἀπορρίπτουν τὸν θρησκευτικὸ γάμο, πολὺ εὐκολότερα μποροῦν νὰ ἀπορρίψουν τὸν πολιτικό, ἂν μάλιστα δὲν ἀποβλέπουν σὲ κάποια οἰκονομικὰ ὀφέλη. Ἀλλὰ ποῦ ὁδηγεῖ μιὰ τέτοια κατάσταση; Πῶς μποροῦν νὰ ἐλπίζουν σὲ καλὴ συνέχεια καὶ εὐτυχισμένη ζωὴ ἄνθρωποι πού, ἀφοῦ ἀπορρίπτουν τὸν Θεὸ ἀπὸ τὴ ζωή τους καὶ προχωροῦν χωρὶς τὴν παντοδύναμη Χάρη του, ἐπιπλέον ἀρνοῦνται κάθε δέσμευση ἐνώπιον ἔστω τῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς κοινωνίας; Ὁ πολιτικὸς γάμος γιὰ τοὺς πιστοὺς ἀνθρώπους δὲν ἔχει τίποτε νὰ προσφέρει, δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία. Γιὰ ἐκείνους ὅμως ποὺ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία προϋποθέτει κάποιες δεσμεύσεις καὶ στηρίζεται σὲ μιὰ κοινὴ ἀπόφαση καὶ συμφωνία, ποὺ δηλώνεται σὲ ἐπίσημη ὥρα ἐνώπιον τῆς πολιτείας. Ὅσοι ὅμως καὶ αὐτὸ τὸ ἀρνοῦνται, προχωροῦν ἕνα διάστημα μαζί, χαίρονται πιθανῶς τὴν κοινή τους πορεία, ἀλλὰ μόλις φανοῦν τὰ πρῶτα σύννεφα στὸν ὁρίζοντα τῆς ζωῆς τους, δυσκολεύονται, τὰ χάνουν, ἀπογοητεύονται. Διότι βέβαια τὰ πράγματα δὲν ἔρχονται ὅπως τὰ ὑπολόγιζαν. Ὁ χαρακτήρας τοῦ συντρόφου δὲν εἶναι ὅπως τὸν περίμεναν, συγκρούονται μὲ ἀποτομία οἱ ἐγωισμοί, διάθεση ὑποχωρήσεως καὶ συμβιβασμοῦ δὲν ὑπάρχει καὶ ἡ λύση βέβαια δὲν ἀργεῖ νὰ βρεθεῖ. Ἀπομακρύνονται ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο. Διαζύγιο δὲν χρειάζεται, ἀφοῦ γάμος δὲν ὑπάρχει. Ὅλα φαίνονται ἁπλὰ καὶ προχωροῦν χωρὶς ἰδιαίτερες ἐξωτερικὲς δυσκολίες. Ποιὸς ὅμως μπορεῖ νὰ περιγράψει τὸ δράμα τῶν ψυχῶν, τὴν ἀπογοήτευση, τὰ ἐσωτερικὰ τραύματα, τὴν κατάθλιψη, τὴν ἀναγκαστικὴ καταφυγὴ σὲ εἰδικοὺς γιατρούς, τὴ δραματικὴ κατάσταση τῶν παιδιῶν, ἂν ὑπάρχουν; Οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις εἶναι κατὰ κανόνα μὲ ἡμερομηνία λήξεως, ποὺ μάλιστα δὲν ἀργεῖ πολύ. Καὶ ἡ συνέχεια εἶναι συνήθως ἄλλες παρόμοιες περιπέτειες, ποὺ καὶ αὐτὲς δὲν διαρκοῦν πολύ. Ποῦ εἶναι ἡ σταθερὴ εὐτυχία ποὺ ὀνειρεύονται οἱ νέοι, γιὰ τὴν ὁποία εἶναι ἕτοιμοι νὰ δώσουν τὰ πάντα; Χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται, ἀλλὰ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ στεριώσει. «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν», εἶπε ὁ Κύριος (Ἰω. ιε΄ 5). Τὸ ἴδιο μποροῦμε νὰ ποῦμε καὶ σ’ ἐκείνους ποὺ δὲν ἀπορρίπτουν μελλοντικὰ τὸ γάμο, θέλουν ὅμως, ὅπως λένε, νὰ δοκιμάσουν πρῶτα. Νὰ ζήσουν τὴν κοινὴ ζωὴ μὲ τὸ σύντροφό τους, νὰ γνωρισθοῦν καλά, νὰ δοῦν ἂν ταιριάζουν πρῶτα, καὶ μετά, κάποια στιγμή, δὲν ἀποκλείουν νὰ προσέλθουν καὶ στὸ Μυστήριο. Ἀλλὰ ἔτσι τὸ Μυστήριο τὸ βλέπουν σὰν κάτι τυπικό, καὶ στὸν Θεὸ καταφεύγουν πολὺ καθυστερημένα. Ὅμως ὁ αἰώνιος καὶ ἀδιάψευστος λόγος τοῦ Θεοῦ προει- δοποιεῖ: «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες» (Ψαλ. ρκς΄ [126] 1). Ἂν ὁ Θεὸς δὲν βοηθήσει, μάταια κτίζουν οἱ οἰκοδόμοι μιὰ οἰκία. Ἕνα λάθος τῶν μηχανικῶν, μιὰ ἀπροσεξία στὰ ὑλικά, ἕνας σεισμός, καὶ ὅλα μπορεῖ νὰ γίνουν ἐρείπια. Πολὺ περισσότερο, ἕνα πνευματικὸ οἰκοδόμημα, ὅπως εἶναι ἡ οἰκογένεια, δὲν μπορεῖ νὰ στηθεῖ καλὰ καὶ νὰ ἀντέξει στὶς θύελλες τῆς ζωῆς, ἂν δὲν ἔχει στὰ θεμέλιά του τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἡ καλὴ διάθεση τῶν ἀνθρώπων δὲν ἀρκεῖ. Διότι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε πάντοτε ἀτελεῖς, μὲ ἐλλείψεις, μὲ ἀδύνατους χαρακτῆρες, μὲ πολλὲς ἐμπάθειες, ποὺ μᾶς καθιστοῦν συχνὰ ἀνυπόφορους στοὺς ἄλλους. Θὰ δοκιμάσουν πρῶτα ἂν ταιριάζουν, λένε. Ἀλλὰ ποτὲ δὲν μποροῦν νὰ ταιριάσουν τελείως οἱ ἄνθρωποι. Ὅσες ὁμοιότητες καὶ ἂν ἔχουν, πάντα ὑπάρχουν διαφορές. Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἕνας κόσμος ἀνεπανάληπτος, μὲ τὰ δικά του ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ὅσο καὶ ἂν δύο ἄνθρωποι φαίνεται πὼς πορεύονται ὁμαλά, ἀργὰ ἢ γρήγορα, θὰ παρουσιαθοῦν δυσκολίες μεγάλες ἢ μικρὲς στὴν κοινή τους πορεία. Τὸ ζήτημα δὲν εἶναι νὰ εἴμαστε βέβαιοι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ πὼς δὲν θὰ ὑπάρξουν προβλήματα – διότι αὐτὰ θὰ παρουσιασθοῦν ὁπωσδήποτε. Ἀναγκαῖο εἶναι νὰ γνωρίζουμε πῶς νὰ ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἐπιτυχία τὰ προβλήματά μας. Ὄχι πῶς νὰ προχωροῦμε χωρὶς δυσκολίες, ἀλλὰ πῶς νὰ συνεχίζουμε παρὰ τὶς δυσκολίες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὀμορφιὰ τῆς ζωῆς. Αὐτοὶ ποὺ συνδέονται μὲ ἀληθινὴ ἀγάπη, τὴ διαφορετικότητά τους τὴν ἀφήνουν νὰ ἐνεργεῖ συμπληρωματικά, ὄχι διχαστικά. Διότι γνωρίζουν νὰ ἐκτιμοῦν καὶ νὰ ἀξιοποιοῦν τὸ διαφορετικὸ τοῦ ἄλλου. Καὶ ἀκόμη· ἔχουν τὴ δύναμη νὰ βάζουν τὸν ἑαυτό τους στὴ θέση τοῦ ἄλλου, μποροῦν νὰ ἀνέχονται, νὰ ὑποχωροῦν, νὰ θυσιάζουν τὸ δικό τους, νὰ νικοῦν τὸν ἐγωισμό, ποὺ τραυματίζει τὴν ἑνότητα, ψυχραίνει τὴν ἀγάπη καὶ ὁδηγεῖ τελικὰ σὲ ἀδιέξοδο καὶ ἀποτυχία τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις καὶ καταρρακώνει καὶ ἀπελπίζει τὶς ψυχές. Στὴν περίπτωση αὐτή, ἂν ὑπάρχουν καὶ παιδιά, πῶς θὰ ξεπεράσουν τὶς δραματικὲς καταστάσεις ποὺ προκαλοῦνται στὶς ἀθῶες καὶ ἄπλαστες ψυχές τους; Ποῦ θὰ καταλήξουν, βαριὰ πληγωμένα καὶ ἄσπλαχνα παρατημένα ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους; Τί δρόμο θὰ πάρουν χωρὶς καμιὰ ἀληθινὴ καὶ οὐσιαστικὴ φροντίδα; Μόνο ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ μπορεῖ νὰ ἐμπνεύσει στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ μεταξύ τους. Ὅταν αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὑπάρχει, ὅλα τὰ ἐμπόδια ξεπερνιοῦνται. Ὁ γάμος εἶναι Μυστήριο μεγάλο καὶ ἱερό, ἀπὸ τὸ ὁποῖο, ὅταν οἱ νέοι ἄνθρωποι συμμετέχουν σ’ αὐτὸ συνειδητά, παίρνουν Χάρη γιὰ νὰ θεμελιώσουν γερὰ τὸ οἰκοδόμημα τῆς εὐτυχίας τους στὸν ἀσάλευτο βράχο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ τὸ στερεώσουν στὴ δική του ἀγάπη, γιὰ νὰ μὴν κλονισθεῖ ποτέ, ἐφόσον βέβαια συνεχίζουν νὰ στηρίζονται καὶ στὴ σωστὴ καθοδήγηση τοῦ Πνευματικοῦ τους καὶ στὴ βοήθεια τῶν θείων Μυστηρίων, τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ τῆς θείας Κοινωνίας. Μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ ταιριάζει στὸν ἄνδρα τὴ γυναίκα. «Παρὰ Κυρίου ἁρμόζεται γυνὴ ἀνδρί» (Παρ. ιθ΄ 14). Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι πειράματα καταδικασμένα σὲ ἀποτυχία καὶ ἂς μὴν τὰ ἀποτολμοῦν οἱ νέοι ἄνθρωποι, γιὰ νὰ μὴν κλαῖνε ἀργότερα πάνω σὲ ἐρείπια.Ο ΣΩΤΗΡ2047

Επιτρέπεται να πάρω τον σκύλο στην παραλία για μπάνιο; Τι προβλέπει ο νόμος

Σα βγεις στον πηγαιμό για… τη θάλασσα -για να παραφράσουμε τον Καβάφη- να εύχεσαι να μην υπάρχει «ψυχή» στην παραλία. Μόνον έτσι, οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες σκύλων θα μπορέσουν να απολαύσουν το μπάνιο τους παρέα με τον τετράποδο φίλο τους, χωρίς περιορισμούς.

Εφόσον υπάρχει έστω κι ένας λουόμενος, που ενοχλείται από την παρουσία του σκύλου μέσα στη θάλασσα, είμαστε υποχρεωμένοι να τον βγάλουμε έξω και να του φορέσουμε το λουράκι. Αλλιώς, υπάρχουν ποινικές κυρώσεις. Σε κάθε περίπτωση, φεύγοντας από το σπίτι, οφείλουμε να έχουμε μαζί μας το βιβλιάριο υγείας του πιστού μας φίλου.

Στην παραλία φροντίζουμε να πηγαίνουμε τον σκύλο μας να κάνει την ανάγκη του, σε απόσταση από τον χώρο που βρίσκονται οι λουόμενοι. Όπως είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, τα σκυλιά δεν ουρούν, ούτε αφοδεύουν μέσα στη θάλασσα. Αυτονόητο είναι, ότι μαζεύουμε τις ακαθαρσίες του.

Ας δούμε, όμως, τι ορίζει το νομοθετικό πλαίσιο για την παρουσία σκύλου στην παραλία, αλλά και μέσα στη θάλασσα. Γιατί είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις.

Η δικηγόρος – νομική σύμβουλος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής & Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, Βάσω Τάκη, μας εξηγεί τι ισχύει.

Το νομοθετικό πλαίσιο

«Ο ιδιοκτήτης σκύλων πρέπει να μεριμνά για τη συνοδεία του κατά τη διάρκεια του περιπάτου και οφείλει να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα, έτσι ώστε να μην εξέρχεται ελεύθερα ο σκύλος του από το χώρο της ιδιοκτησίας του και εισέρχεται σε χώρους άλλων ιδιοκτησιών ή σε κοινόχρηστους χώρους, σύμφωνα με τον Ν.4039, άρθρο 5 (ΦΕΚ 15/2-2-2012) και την τροποποίησή του με το άρθρο 46 του Ν. 32/11-2-2014. Επίσης για την αποφυγή ατυχημάτων υποχρεούται κατά τη διάρκεια του περιπάτου να κρατάει το σκύλο του δεμένο και να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτόν. Η ίδια υποχρέωση ισχύει και για τον οποιονδήποτε συνοδό του ζώου, πέραν του ιδιοκτήτη του.

Ο σκύλος μας, λοιπόν, μπορεί να μας συνοδεύει σε κάθε υπαίθριο κοινόχρηστο χώρο, άρα και στις παραλίες: οργανωμένες και μη. Αρκεί να μην είναι ελεύθερος, αλλά με το λουρί του, και να έχουμε μαζί μας το βιβλιάριο υγείας του, έτσι ώστε, σε περίπτωση που μας ζητηθεί, να αποδείξουμε ότι είναι εμβολιασμένος.

Αυτές είναι οι δύο βασικές νομοθετικές διατάξεις που ρυθμίζουν το θέμα αυτό. Υπάρχει, όμως, και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα Λαυρίου (άρθρο 230 παρ. 1ζ της Υ.Α. 1046/1978), σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται η κυκλοφορία ζώων, καθώς και το λούσιμό τους σε χώρους λουομένων – κάτι που έχει δεχτεί και ο Άρειος Πάγος.

Οι παραβάτες τιμωρούνται με πρόστιμο 50 έως 150 ευρώ. Η σχετική διάταξη για την απαγόρευση ζώων στις παραλίες αφορά μόνο τον Γενικό Κανονισμό Λιμένος Λαυρίου και τον χώρο ευθύνης του, όμως κατ’ αναλογία μπορεί η εφαρμογή της να γίνει δεκτή και στις άλλες ελληνικές παραλίες.

Από ‘κει και πέρα, είναι θέμα ερμηνείας του τι θεωρείται χώρος λουομένων. Σύμφωνα με τις εγκυκλίους, η ύπαρξη λουομένων σε μία θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως χώρου λουομένων. Με άλλα λόγια, όλες οι ελληνικές παραλίες είναι, εν δυνάμει, χώροι λουομένων.

Επιπλέον, από άποψη νομολογίας, έχουν εκδοθεί δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δικαστικές αποφάσεις: η εφετειακή 2130/2003 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η 175/2005 του Αρείου Πάγου, η οποία αναίρεσε την προηγούμενη, με αφορμή την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία το 2000 είχε υποπέσει στο μέγα ολίσθημα να βάλει τον μικρόσωμο σκύλο της στη θάλασσα, σε μη οργανωμένη παραλία της περιοχής Σουνίου. Παρά τις διαμαρτυρίες λουόμενου, ο οποίος φοβήθηκε για μετάδοση ασθενειών, αρνήθηκε να απομακρύνει τον σκύλο της, κι εκείνος της άσκησε αγωγή αποζημίωσης για προσβολή της προσωπικότητάς του.

Οι δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάζοντας την έφεση της ως άνω γυναίκας, έκριναν (ορθώς) ότι στις μη οργανωμένες παραλίες μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει το μπάνιο του με τον σκύλο του και, προχωρώντας στη συνέχεια σε συσταλτική ερμηνεία της παραπάνω διάταξης του Γενικού Κανονισμού Λιμένα Λαυρίου, έκριναν ως χώρο λουομένων, όχι όλες τις περιοχές των ακτών που είναι προσιτές για θαλάσσια μπάνια, αλλά μόνον εκείνες που έχουν λουτρικές εγκαταστάσεις. Δυστυχώς, αυτή η άποψη κατέπεσε στον Άρειο Πάγο.

Ποιοί είναι υπεύθυνοι για τα πρόστιμα;

Ποιος κόβει το πρόστιμο στην παραλία; Η αστυνομία ή το λιμενικό σώμα; Είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι παραλίες ανήκουν στη δικαιοδοσία των αστυνομικών και όχι των λιμενικών Αρχών (άρθρο 3 παρ. 1 περ. β του ν.δ. 444/1970).

Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Σύρου, Παναγιώτη Κ. Παναγιωτόπουλου: «Αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος για τη διενέργεια προανακριτικών και αστυνομικών πράξεων υφίσταται στους λιμένες και στις χερσαίες ζώνες αυτών, αυτή δε, επεκτείνεται και στις παραλίες, για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθ. 3 παρ. 1 περ. β’, στις οποίες δηλαδή διενεργούνται εργασίες, οι οποίες είναι συναφείς με τη λειτουργία των λιμένων και όχι σε οποιαδήποτε άλλη παραλία. Σε οποιαδήποτε άλλη παραλία, αρμόδια είναι η κατά τόπο αστυνομική αρχή, εξαιρουμένων βέβαια των περιπτώσεων που διενεργούνται οι εργασίες, οι οποίες προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 3, οπότε ο εν λόγω χώρος εξομοιώνεται με λιμένα και χερσαία ζώνη λιμένα, ιδρυόμενης σ’ αυτήν την περίπτωση σχετικής αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος».

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι η επιβολή τυχόν προστίμου στον ιδιοκτήτη του σκύλου συνιστά αστυνομική πράξη.

Επομένως, οι τόποι αρμοδιότητας του Λιμενικού, όπως αυτοί καθορίζονται από τον Νόμο, αφορούν τη θαλάσσια περιοχή, τους λιμένες και τις χερσαίες ζώνες των λιμένων, και όχι τις παραλίες. Άρα, το τυχόν πρόστιμο στις παραλίες πρέπει να το επιβάλει η Αστυνομία (και η Δημοτική Αστυνομία), εκτός εάν σε κάποιο τόπο δεν υπάρχει Αστυνομία (π.χ. κάποια νησιά), οπότε το κόβει η Λιμενική Αστυνομία.

Μπορεί ο σκύλος να κυκλοφορεί στην παραλία και να μπαίνει στη θάλασσα;

Όπως προαναφέραμε, σύμφωνα με τον Νόμο, επιτρέπεται ο περίπατος του σκύλου σε κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους, αρκεί να μην κυκλοφορεί ελεύθερος και ο περίπατος να γίνεται πάντα με συνοδό.

Επίσης, σύμφωνα με την εγκύκλιο Μ.Φ. 3111.10/1/93/20-05-93 της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του ΥΠΕΝ, η οποία επαναλαμβάνεται και στη νεότερη υπ΄αριθμ. πρωτ. Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006: «…Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται τη δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό, ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση. Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει, είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση».

Σε αυτό το σημείο να επισημάνουμε ότι δεν ισχύει η άμεση απομάκρυνση των σκύλων από την παραλία σε περίπτωση που εμφανιστούν λουόμενοι, γιατί υπερισχύει ο νόμος έναντι της εγκυκλίου.

Εάν, παρόλα αυτά, κάποιο αρμόδιο αστυνομικό ή λιμενικό όργανο επιβάλει πρόστιμο για μη απομάκρυνση του σκύλου από την παραλία, μπορεί να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος. Είναι πολύ πιθανό, εάν κάποιος προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια κατά του προστίμου που θα του επιβληθεί, να δικαιωθεί όταν φτάσει η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα, παράβαση νόμου κ.λπ.

Το πρόβλημα, επομένως, δεν είναι η κυκλοφορία και παρουσία των σκύλων στις παραλίες, αλλά το αν επιτρέπεται, ή όχι, να μπαίνουν τα σκυλιά στη θάλασσα.

Οι φιλόζωοι πολίτες, που θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους και τις διακοπές τους παρέα με τον πιστό τους φίλο, θα πρέπει να βρουν καμιά… βραχονησίδα, που να μην πατάει το πόδι του λουόμενος. Και πάλι, όμως, δεν θα είναι ήσυχοι. Γιατί, εάν εμφανισθεί έστω και ένας λουόμενος που φοβάται ότι θα μολυνθεί από τον σκύλο, το ζώο θα πρέπει να μείνει μακριά από τη θάλασσα.

Εν κατακλείδι, ;όπως επισημαίνει η δικηγόρος – νομική σύμβουλος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής & Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας κ. Βάσω Τάκη επιτρέπεται η παρουσία και ο περίπατος σκύλων στις παραλίες, αρκεί να συνοδεύεται. Επίσης, επιτρέπεται να κάνετε μπάνιο στον σκύλο σας σε απομακρυσμένες παραλίες, εκτός αν παραπονεθεί κάποιος λουόμενος.

Πηγή: ygeiamou.gr

https://www.aftodioikisi.gr