Πῶς θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὸ ἄγχος

Ὁ Κύριος στὴν ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία Του μᾶς ἀπευθύνει μιὰ σωτήρια προτροπή: «Μὴ μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;» (Ματθ. ς΄ 31). Μὴν κυριευθεῖτε ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα λέγοντας: τί θὰ φᾶμε, ἢ τί θὰ πιοῦμε, ἢ πῶς θὰ ντυθοῦμε; Σήμερα ὅμως, λόγῳ τῶν ποικίλων δυσκολιῶν γιὰ τὴν ἐξοικονόμηση τῶν ὑλικῶν μας ἀναγκῶν, οἱ ἄνθρωποι κυριεύονται εὔκολα ἀπὸ ἄγχος καὶ ἀγωνιώδη φροντίδα. Γι᾿ αὐτὸ φαίνεται, ἐκ πρώτης ὄψεως, κάπως ἐ­ξωπραγματικὸς ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου, νὰ ἀποβάλουμε δηλαδὴ τὴν 
ἀγωνιώδη μέριμνα γιὰ τὶς ὑλικές μας ἀνάγ­κες.
Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἐξωπραγματικός.  Τέτοιο τὸν θεωροῦν οἱ ἄθεοι, οἱ ὑλιστὲς  καὶ εἰδωλολάτρες, ποὺ περιορίζουν τὴ
ζωή τους στὸ παρόν, στὰ λίγα χρόνια  ἐπάνω στὴ γῆ. Αὐτοὶ βλέπουν μόνο τὴν  ὑλικὴ ὑπόστασή τους καὶ παραθεωροῦν τὴν πνευματικὴ καὶ ἀθάνατη ψυχή τους. Γι᾿ αὐτὸ ἐπικεντρώνουν ὅλο τὸ  ἐνδιαφέρον τους στὶς ὑλικές τους ἀνάγκες: στὸ τί θὰ φᾶνε, τί θὰ πιοῦν, πῶς θὰ
ντυθοῦν καὶ πῶς θὰ ἐξασφαλίσουν ὅ,τι  κάνει ἄνετη καὶ εὐχάριστη τὴν ἐδῶ ζωή  τους. Καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ κυριεύονται ἀπὸ ἄγχος μπρὸς στὶς ποικίλες δυσκολίες γιὰ τὴν ἐξασφάλιση ὅλων αὐτῶν.
Διότι γι᾿ αὐτοὺς φαγητό, χρῆμα καὶ ἀνέσεις εἶναι τὸ πᾶν. Ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐτυχία  τους. Γι᾿ αὐτὸ γύρω ἀπὸ αὐτὰ τὰ θέματα  στρέφονται τὰ ἐνδιαφέροντα καὶ οἱ συζητήσεις τους. Καί, ὅταν παρουσιάζεται κάποια δυσκολία, ἀπελπίζονται, ἀγωνιοῦν καὶ τὰ χάνουν.
Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε πιστοὶ Χριστιανοί. Καὶ ὡς πιστοὶ Χριστιανοὶ γνωρίζουμε ὅτι δὲν ἔχουμε μόνο σῶμα ἀλλὰ
καὶ ψυχὴ ἀθάνατη. Καὶ ἡ ζωή μας δὲν  τελειώνει στὰ λίγα χρόνια τῆς ἐπὶ γῆς  παραμονῆς μας, ἀλλ᾿ ἐπεκτείνεται στὴν  ἀτέρμονη αἰωνιότητα. Καὶ ἔχουμε μὲν  καὶ ἐμεῖς ἀνάγκη τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν  ποὺ ἀφοροῦν στὸ σῶμα μας. Ἀλλὰ περισσότερη ἀνάγκη ἔχουμε τῶν πνευματικῶν δωρημάτων, ποὺ ἀφοροῦν στὴνἀθάνατη ψυχή μας. Καὶ ἡ κύρια φροντίδα μας, στὴν ἀρετὴ καὶ σὲ ὅ,τι πνευματικὸ πρέπει νὰ ἐπικεντρώνεται, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Ὑπερόρα σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελοῦ δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου» (Εἰς  τὸ «πρόσεχε σεαυτῷ», ΕΠΕ 6, 222)
Δηλαδή, μὴ ἐπικεντρώνεις τὸ ἐνδιαφέρον σου στὴ σάρκα ποὺ εἶναι φθαρτὴ καὶ προσωρινή, καὶ στὶς ἀνάγκες της. Ἡ ἐπιμέλεια καὶ ἡ φροντίδα σου νὰ στρέφεται κυρίως καὶ πρωτίστως στὴν πνευματικὴ καὶ ἀθάνατη ψυχή σου. Ὁ Χριστιανός, λοιπόν, ποὺ στρέφει τὰ ἐνδιαφέροντά του στὰ πνευματικὰ ἀγαθά, στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, δὲν ἀγωνιᾶ γιὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ποὺ εἶναι δευτερεύον­τα. Γνωρίζει ὅτι ὁ Θεὸς θὰ τοῦ δώσει τὰ ἀπαραίτητα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Κύριος μᾶς τὸ τονίζει: «Οἶδεν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάν­των» (Ματθ. ς΄ 32). Ἔχετε Πατέρα, μᾶς λέει. Πατέρα οὐράνιο, γεμάτο στοργὴ καὶ ἀγάπη. Πατέρα πάνσοφο, ἀλλὰ καὶ παντοδύναμο. Καὶ σὰν τέτοιος γνωρίζει ὅλες τὶς ἀνάγκες σας, ὄχι μόνο τὶς πνευματικὲς ἀλλὰ καὶ τὶς ὑλικές, καὶ μπορεῖ νὰ τὶς ἱκανοποιήσει. Αὐτὸς ὁ στοργικὸς Πατέρας φροντίζει γιὰ ὅλα τὰ δημιουργήματά Του. Καὶ γι᾿ αὐτὰ τὰ ἐφήμερα: τὰ λουλουδάκια τοῦ ἀγροῦ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. Τὰ ντύνει καὶ τὰ τρέφει μὲ στοργὴ καὶ γενναιοδωρία. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ ἀδιαφορήσει γιὰ τὰ λογικά Του δημιουργήματα; Ὅταν σκεπτόμαστε ὅτι ἔχουμε ἕναν τέτοιο Πατέρα, εἶναι δυνατὸν νὰ μένει στὴν ψυχή μας ἄγχος καὶ ἀγωνία γιὰ τὶς ὑλικές μας ἀνάγκες; Ἕνα μόνο χρειάζεται νὰ κάνουμε. Αὐτὸ ποὺ ὁ Ἴδιος μᾶς παραγγέλλει: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ς΄ 33). Νὰ ζητᾶτε πρῶτα ἀπὸ ὅλα καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, καὶ τότε ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπίγεια ποὺ σᾶς εἶναι ἀναγκαῖα, θὰ σᾶς δοθοῦν μαζὶ μὲ ἐκεῖνα.