Εὐαγγελισμὸς καὶ Ἑλλάδα Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἀμερικῆς Δημήτριος

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

Ἑορτάζουμε τήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Παναγίας μας, Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, ψάλλοντας «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ’ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις». Στήν ἀναγγελία τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ στήν Θεοτόκο, ὁ Θεός προσέφερε τό θεϊκό σχέδιό Του γιά τή σωτηρία μας. Στό ἴδιο γεγονός ἀποκαλύπτεται ἡ φύση καί ὁ σκοπός τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ καί τά μέσα τῆς σωτηρίας ἀποκαλύφθησαν, τό Εὐαγγέλιο διακηρύχθηκε ἀπό τόν ἀγγελιαφόρο Του, καί Ἐκείνη πού ἄκουσε καί δέχθηκε τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ ἀνταποκρίθηκε μέ πίστη.

Τό γεγονός τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἦταν θεμελιῶδες γιά τό Εὐαγγέλιο, ἦταν τό μήνυμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τό ὁποῖο θά διεδίδετο στά πέρατα τοῦ κόσμου. Τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας διά τῆς Σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ εἶχε καταστρωθεῖ πρό πάντων τῶν αἰώνων. Ἡ ὥρα τῆς ἀποκαλύψεως εἶχε φθάσει, καί ὁ Θεός ἐπέλεξε τήν ἀποδέκτρια αὐτῆς τῆς θεϊκῆς εὐλογίας καί ἀπέστειλε τόν οὐράνιο ἀγγελιαφόρο σ’ ἐκείνη οὕτως ὥστε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα νά γνωρίση τήν χάρη Του. Αὐτή ἡ πράξη τοῦ Θεοῦ γιά χάρη μας, γιά τή σωτηρία μας, καθορίζει τό Εὐαγγέλιο. Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ὁ Εὐαγγελισμός, ἡ ἀναγγελία τῆς «καλῆς εἰδήσεως» τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ἡ ὁδός τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς ζωῆς καί τῆς αἰωνίας κοινωνίας μαζί Του.

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀναγγέλθηκε χαρμόσυνα ἀπό τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ. Ὁ ρόλος τοῦ ἀγγελιαφόρου μᾶς προσφέρει μία δεύτερη ἄποψη γιά τό Εὐαγγέλιο ἡ ὁποία προβάλλεται στήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Κι’ αὐτή εἶναι τό γεγονός ὅτι τό Εὐαγγέλιο κηρύσσεται καί πρέπει νά κηρυχθῆ. Τό Εὐαγγέλιο συνδέεται μέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀποστέλλονται γιά νά προσφέρουν σέ ὅλους τό λυτρωτικό μήνυμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἰησοῦς διεκήρυξε ὅτι ὁ ἴδιος ἀποτελεῖ τήν ἐκπλήρωση τοῦ μηνύματος τῆς σωτηρίας (Λουκ. 4:19). Οἱ Ἀπόστολοι ἔλαβαν ἐντολή νά πορευθοῦν εἰς πάντα τά ἔθνη, νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο καί νά διδάξουν ὅλα ὅσα ὁ Χριστός τούς ἐδίδαξε (Ματθ. 28: 18-20). Ὅλοι ὅσοι λαμβάνουν τό Ἅγιον Πνεῦμα καλοῦνται νά προσφέρουν τήν μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ στά πέρατα τοῦ κόσμου (Πράξεις 1:8). Γιά νά δοθῆ τό Εὐαγγέλιο, πρέπει ν’ ἀκουσθῆ. Γιά ν’ ἀκουσθῆ, πρέπει νά κηρυχθῆ. Γιά νά κηρυχθῆ, πρέπει νά εἴμεθα διατεθειμένοι νά τό διαδώσουμε μέ λόγια καί μέ ἔργα.

Ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἀποτελεῖ σπουδαία ἡμέρα τῆς πνευματικῆς κληρονομίας μας. Εἶναι, ἐπίσης, καί ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε ἕνα σημαντικό γεγονός τῆς πολιτισμικῆς κληρονομίας μας, τήν Ἡμέρα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀνεξαρτησίας μέ τήν ὁποία τιμοῦμε τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τῆς 25ης Μαρτίου 1821. Ὅπως ἀμφότερες οἱ πνευματικές καί πολιτισμικές κληρονομίες μας ἑνώνονται στήν Ἑλληνική ταυτότητά μας, ἔτσι καί ἡ μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καί ἡ ἡμέρα μνήμεως καί ἑορτασμοῦ τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας συνδέονται μέ πολύ ἰδιαίτερο τρόπο.

Τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας τό ὁποῖο ἀποκαλύφθηκε στή Θεοτόκο εἶναι τό μήνυμα τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας μας ἐν Χριστῷ. Αὐτή ἡ ἀπόλυτη ἐλευθερία ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό θάνατο εἶναι σημαντική γιά τήν κατανόηση τῆς ἐλευθερίας καί αὐτοδιαθέσεως ἡ ὁποία τηρεῖται εὐλαβικά ὡς ὅρος στή θεμελίωση τῶν συγχρόνων δημοκρατιῶν. Πλασθήκαμε ἀπό τόν Θεό γιά νά εἴμεθα ἐλεύθεροι νά ζοῦμε σέ κοινωνία μαζί Του, ἐλεύθεροι ἀπό ὅλα ὅσα τραυματίζουν καί καταστρέφουν τή ζωή. Πλασθήκαμε, ἐπίσης, γιά νά ζοῦμε συνδεδεμένοι ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλον, κάνοντας χρήση τῆς ἐλευθερίας μας γιά νά ἑδραιώσουμε κοινωνίες ἐλεύθερες ἀπό καταπίεση, ἐκμετάλλευση καί τυραννία. Αὐτοί ἦταν οἱ στόχοι τῶν πατέρων καί μητέρων μας οἱ ὁποῖοι τό 1821 προσέφεραν τή ζωή καί τά ὑλικά ἀγαθά τους ἔτσι ὥστε οἱ Ἕλληνες νά εἶναι ἐλεύθεροι, καί αὐτή εἶναι ἡ ἐλευθερία τήν ὁποία μέχρι σήμερα ἔχουμε καί ἀπολαμβάνουμε.

Τήν ἡμέρα αὐτή ἄς θυμηθοῦμε καί ἄς εἴμεθα εὐγνώμονες γιά τήν ἐλευθερία τήν ὁποία κληρονομήσαμε, στήν Ἑλλάδα καί στήν Ἀμερική. Ἄς χρησιμοποιήσουμε αὐτή τήν ἐλευθερία ὄχι γιά νά ἱκανοποιήσουμε προσωπικές ἐπιθυμίες, ἀλλά γιά τήν εὐημερία ὅλων. Εἴθε νά τήν χρησιμοποιήσουμε γιά νά κηρύξουμε ἕνα Εὐαγγέλιο σωτηρίας καί ἐλευθερίας τό ὁποῖο θά μᾶς καθοδηγήση ὄχι μόνο στό ἐφήμερο πέρασμά μας ἀπ’ αὐτόν τόν κόσμο, ἀλλά θά μᾶς φέρη, ἐπίσης, στήν αἰώνια ζωή καί τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,

† ὁ Ἀρχιεπίσκοπος  π. Ἀμερικῆς Δημήτριος

https://kirigmata.blogspot.com/search/label/%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%A4%CE%9F%CE%9A%CE%9F%CE%A5

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ !

Κάθε φορὰ ποὺ γιορτάζουμε οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ τὴ μεγάλη γιορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας, μὲ εὐγνωμοσύνη στρεφόμαστε πρὸς τὸ σεπτὸ πρόσωπό της, γιατὶ πανηγυρίζουμε τὸ μέγιστο γεγονὸς ποὺ συνδέθηκε ἄρρηκτα μὲ Αὐτήν, τὴν ἀρχὴ τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας μας. 

Αὐτὴ τὴ μέρα ἀποκαλύπτεται ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ στὴν «εὐλογημένη» ἀνάμεσα σὲ ὅλες τὶς γυναῖκες, στὴν «Κεχαριτωμένη» Κόρη τῆς Ναζαρέτ, τὴ Μαριάμ, τὸ μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. «Μὴ φοβᾶσαι, Μαριάμ, ἀλλὰ νὰ χαίρεσαι», τῆς εἶπε ὁ Ἀρχάγγελος. «Νὰ χαίρεσαι, διότι ὁ Θεὸς σὲ ἔκρινε ἄξια νὰ δεχθεῖς τὴν ἐξαιρετικὴ εὔνοια καὶ χάρη Του, τέτοια ποὺ δὲν τὴν ἔλαβε ποτὲ καμία ἄλλη γυναίκα, ἀλλὰ Ἐσὺ μόνο ἀξιώθηκες νὰ λάβεις... Θὰ ἔλθει σὲ Σένα τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Αὐτὸ θὰ σὲ καθαρίσει καὶ θὰ σὲ ἐξαγιάσει. Καὶ ἡ δύναμη τοῦ Ὑψίστου θὰ ρίξει τὴ δημιουργικὴ καὶ προστατευτικὴ σκέπη της πάνω σου. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ ἀπολύτως ἀναμάρτητο καὶ ἅγιο Βρέφος ποὺ θὰ γεννηθεῖ μὲ τὸν ὑπερφυσικὸ αὐτὸ τρόπο, θὰ ἀναγνωρισθεῖ ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Καὶ θὰ τοῦ δώσεις τὸ ὄνομα “Ἰησοῦς”» (Λουκ. α΄ 26-35).

 Ἐὰν γνώριζε ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανὸς τὸ τί συνέβαινε ἐκείνη τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ μετέφερε τὸ μήνυμα τοῦ Θεοῦ, θὰ παρακολουθοῦσαν μὲ κομμένη τὴν ἀναπνοή, περιμένοντας μὲ ἀγωνία τὴν ἀπάντηση τῆς Παναγίας. Γιατὶ χωρὶς τὴ δική της συγκατάθεση, δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. «Ὁ Ἄγγελος περιμένει τὴν ἀπάντησή σου, Παρθένε, γιατὶ εἶναι καιρὸς νὰ ἐπιστρέψει καὶ πάλι στὸ Θεό... Ἀλλὰ κι ἐμεῖς ἀναμένουμε, Δέσποινα, ἕνα λόγο ποὺ θὰ μᾶς φέρει τὸ ἔλεος... Αὐτὸ ζητεῖ ἀπὸ Σένα μὲ θερμὲς ἱκεσίες, εὐλαβικὴ Κόρη, ὁ πτωχὸς Ἀδὰμ μὲ τοὺς δυστυχισμένους ἀπογόνους του, ποὺ ἐκδιώχθηκαν ἀπὸ τὸν παράδεισο. 

Αὐτὸ ἐκλιπαρεῖ ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὁ Δαβὶδ καὶ οἱ ἄλλοι πατέρες, οἱ πρόγονοί σου... Δῶσε, Παρθένε, χωρὶς ἀργοπορία τὴν ἀπάντησή σου! Δέσποινα, ἀπάντησε, καὶ ἡ ἀπάντησή σου νὰ εἶναι ἡ λέξη ποὺ περιμένει ἡ γῆ, ποὺ περιμένει ὁ Ἅδης, ποὺ περιμένουν αὐτοὶ ἀκόμη οἱ οὐρανοί... Ἄνοιξε, Κεχαριτωμένη Κόρη, τὴν καρδιά σου καὶ πίστευσε. Ἄνοιξε τὰ χείλη σου καὶ πὲς τὸ “ναί”» (Ἐκκλ. συγγραφέας τοῦ Μεσαίωνα. Παρὰ Ἀρχιμ. Πέτρου Χριστοδουλιᾶ, Ἡ Παναγία, ἔκδ. «Ζωή», σελ. 51).

 Ἔτσι ἦρθε ἡ εὐλογημένη ἀπάντηση: «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου» (Λουκ. α΄ 38). Ἰδοὺ εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, πρόθυμη νὰ ὑπηρετήσω τὶς βουλές Του. Μακάρι νὰ γίνει σὲ μένα ὅπως τὸ εἶπες. Καὶ ὁ Ἄγγελος ἔφυγε. 

 «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου». Μία ἀπάντηση μὲ τὴν ὁποία ἐκδήλωσε ἡ Κόρη τῆς Ναζαρὲτ ταπεινὰ τὴν ὑποταγή της στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὴν προθυμία της νὰ διακονήσει στὸ ἀκατάληπτο καὶ ὑπερφυὲς μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Τὴν καλοῦσε ὁ Ἀρχάγγελος νὰ ὑπακούσει σὲ πράγματα ποὺ ἦταν τελείως ἀκατάληπτα στὴν ἀνθρώπινη λογικὴ καὶ ἀντίθετα στοὺς φυσικοὺς νόμους. Ἐντούτοις Ἐκείνη συγκατατίθεται χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἐπιφύλαξη καὶ ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό της στὴν πανάγαθη πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἡ προθυμία τῆς Παναγίας μας νὰ ὑπηρετήσει στὸ μέγιστο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ φανερώνει ὅλο τὸ ψυχικὸ μεγαλεῖο της. Καὶ ἀπετέλεσε τὴ σφραγίδα τῆς νέας ἐποχῆς, ἐκείνης ποὺ θὰ ἄρχιζε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος μας Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὸ παράδειγμα τῆς ὑπακοῆς καὶ ὑποταγῆς τῆς Παναγίας στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων μᾶς διδάσκει νὰ ἀνοίγουμε καὶ ἐμεῖς πρόθυμα καὶ διάπλατα τὶς πόρτες τῆς ψυχῆς μας καὶ νὰ ἀνταποκρινόμαστε στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀφορᾶ στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Νὰ ὑποτασσόμαστε μὲ ὑπακοὴ καὶ ὑποταγὴ στὸ ἅγιο θέλημά Του, ὅπως αὐτὸ ἀποκαλύπτεται στὴν καθημερινή μας ζωή. Πιθανὸν ἀρκετὲς φορὲς νὰ φαίνεται τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἀκατάληπτο καὶ ἀνεξήγητο στὴ φτωχὴ ἀνθρώπινη λογική μας. Ὅμως ἐφόσον μὲ ἐμπιστοσύνη ἀφήνουμε τὸν ἑαυτό μας στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ φθάσουμε μὲ ἀσφάλεια στὸ τέρμα τῆς πορείας μας.

Ἂς μᾶς ἐμπνέει πάντοτε μὲ τὴν ἁγία ζωή της ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Παναγία καί, μαζὶ μὲ τὴν ὑπακοή μας στὰ λόγια του Υἱοῦ της, νὰ ψάλλουμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας μὲ εὐγνωμοσύνη κατὰ τὴ μεγάλη χαρμόσυνη μέρα τῆς ἑορτῆς της: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον… Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ».ΟΣΩΤΗΡ2107

Εγκύκλιος της Διαρκούς Συνόδου για την Διπλή Εορτή της 25ης Μαρτίου

Δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 2020 από Angel

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3014

Θέμα: «Περί τῆς Ἑορτῆς τῆς 25ης Μαρτίου»

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Εὐαγγελίζου γῆ, χαράν μεγάλην» ψάλλουμε σήμερα οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί στούς Ναούς μας, γιά νά τιμήσουμε τόν Εὐαγγελισμό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καί ταυτοχρόνως, σέ κοινή ἑορτή, ὁ Ἑλληνισμός πανηγυρίζει τήν Ἐπέτειο τοῦ 1821. Τήν ἔναρξη τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Τοῦ ἱεροῦ Ἀγώνα τῆς ἀπροσμέτρητης ἀποφασιστικότητας, τόλμης, θάρρους καί θυσίας γιά τήν ἐλευθερία.

Οἱ πρόγονοί μας, οἱ γενναῖοι Φιλικοί, οἱ πρωταγωνιστές τοῦ Ἀγώνα, οἱ μαχητές τῆς ἀπελευθερώσεως, εἶχαν ἀπό τήν προηγούμενη χρονιά, ἤδη ἀπό τό 1820, ὁρίσει τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ὡς ἡμέρα τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ξεσηκωμοῦ. Ἤθελαν ἔτσι νά ἐκφράσουν μέ τόν πιό δυνατό καί συμβολικό τρόπο τούς ἄρρηκτους δεσμούς μεταξύ τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους. Οἱ Ἕλληνες πολέμησαν γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα.

Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν μοιάζει μέ καμμία ἄλλη ἐπανάσταση τῆς ἐποχῆς. Ἀξιοποιεῖ μέν ἰδέες ἀπό ἄλλα ἐπαναστατικά κινήματα τῶν χρόνων ἐκείνων, ἀλλά δέν εἶναι ἀντίγραφο καμμιᾶς. Εἶναι ἐπανάσταση μέ ἐθνικό καί θρησκευτικό χαρακτήρα. Ἔχει ὡς κίνητρο τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων ἀπό τούς Ὀθωμανούς. Ἔχει ὡς πνευματικό στήριγμα τήν πίστη στήν θεία Πρό-νοια καί τόν σεβασμό πρός τούς πολυάριθμους Νεομάρτυρες, πού βρῆκαν θάνατο ὁμολογώντας τήν πίστη τους στόν Χριστό.

«Μάχου ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος», ἔγραφε στήν Προκήρυξη τῆς 24ης Φεβρουαρίου τοῦ 1821 ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης.

Τό φρόνημα καί ἡ πίστη τῶν Ἀγωνιστῶν τοῦ ‘21 ὑπάρχει μέσα στόν λόγο καί στίς πράξεις τους. Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ἔβαλε τόν Σταυρό στήν πρώτη σημαία πού πρόχειρα κατασκεύασε. Χαρακτηριστικά ὁ ἴδιος εἶπε, μετά τήν ἀπελευθέρωση, στούς μαθητές τοῦ πρώτου Γυμνασίου τῆς Ἀθήνας: «Ὅταν πήραμε τά ὅπλα, πρῶτα εἴπαμε ὑπέρ Πίστεως καί ὕστερα ὑπέρ Πατρίδος».

Καί ὁ Σαμιώτης λόγιος Γεώργιος Κλεάνθης, κατέγραψε μέ στίχους τά ἰδανικά τῶν Ἀγωνιστῶν: «Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία».

Στά Συντάγματα τῶν Ἐθνικῶν Συνελεύσεων τοῦ Ἀγώνα, ὑπάρχει στό Προοίμιο ἡ φράση ἡ ὁποία καί σήμερα διατηρεῖται στό Σύνταγμά μας: «Εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδι-αιρέτου Τριάδος!».

«Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση εἶναι ἡ πιό πνευματική ἐπανάσταση πού ἔγινε στόν κόσμο. Εἶναι ἁγιασμένη», ἐπισημαίνει ὁ Φώτης Κόντογλου. Καί συνεχίζει: «Στήν Πόλη κρεμάστηκε ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος, ἀνοίγοντας πρῶτος τό μαρτυρολόγιο τῆς Ἐπανάστασης. Ὁ Ἀθανάσιος Διάκος πολέμησε σάν νέος Λεωνίδας καί σουβλίστηκε γιά τήν πίστη του. Ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ὁ Ἠσαΐας Σαλώνων, ὁ Ρωγῶν Ἰωσήφ, ὁ Παπαφλέσσας… καί ἄλλοι πολλοί πο-λεμήσανε γιά τήν ἁγιασμένη πατρίδα τους. Στήν Τριπολιτσά κλειστήκανε στή φυλακή κατά τήν Ἐπανάσταση οἱ δεσποτάδες τοῦ Μοριά καί οἱ περισσότεροι πεθάνανε μέ ἀβάσταχτα μαρτύρια. Τό ἴδιο καί στήν Πόλη, φυλακωθήκανε καί κρεμαστήκανε πολλοί δεσποτάδες».

Οἱ πρωτεργάτες τοῦ 1821, ἦσαν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Εἶχαν συνείδηση τῆς διαχρονικῆς συνέχειας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τό ὁμολογοῦν ἀπερίφραστα οἱ ἴδιοι. Τό λόγο τους ἀκοῦμε καί σήμερα νά ἀντηχεῖ. «Γι’ αὐτά πολεμήσαμε», ἔλεγε ὁ Μακρυγιάννης, δείχνοντας σπασμένες ἀρχαῖες κολῶνες. Καί ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, ἤθελε τά ἑλληνόπουλα νά λαμβάνουν παιδεία ἑλληνορθόδοξη μέ κείμενα Χριστιανικά καί Ἀρχαῖα Ἑλληνικά.

Τιμοῦμε σήμερα ὅλους αὐτούς, γνωστούς καί ἀγνώστους ἥρωες πού μέ αὐτοθυσία ἀγωνίσθηκαν καί ἔπεσαν γιά τήν Ἐλευθερία μας. Κληρικούς καί λαϊκούς, ἄνδρες καί γυναῖκες, ὁπλαρχηγούς στήν στεριά, ναυτικούς στήν θάλασσα. Τιμοῦμε σήμερα, Ἕλληνες καί Φιλέλληνες.

Στούς πρωτεργάτες καί τούς ὁραματιστές, σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι σχεδίασαν καί σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πραγματοποίησαν τό ἔπος τοῦ 1821, δέν ὀφείλουμε μόνο πολλά, ὀφείλουμε τά πάντα· τήν μετέπειτα ἱστορική καί ἐθνική ὕπαρξή μας.

Σέ ἕνα χρόνο συμπληρώνονται 200 ἔτη ἀπό τήν Ἐπανάσταση. Ἐν ὄψει τοῦ 2021, ἡ Ἐκκλησία μας προετοιμάζεται γιά νά τιμήσει μέ τόν τρόπο πού ἁρμόζει τήν μεγάλη αὐτή Ἐπέτειο. Γιά νά ξαναφέρουμε στήν μνήμη τά γεγονότα. Γιά νά συναντηθοῦμε μέ τίς ἀξίες πού τροφοδότησαν τό ἐπαναστατικό φρόνημα, τήν μαχητικότητα, τόν πατριωτισμό καί τά δημοκρατικά ἰδανικά τῶν Ἀγωνιστῶν.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀπό τό 2012, ἔχει ξεκινήσει τήν διοργάνωση δέκα ἐπιστημονικῶν συνεδρίων γιά τήν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας καί τό 1821. Στό τέλος τοῦ 2021 θά κυκλοφορηθοῦν οἱ δέκα τόμοι τῶν Πρακτικῶν μέ ὅλες τίς εἰσηγήσεις καί θά εἶναι στήν διάθεση κάθε ἀναγνώστη.

Σέ συνεργασία μέ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, ἔχει προγραμματισθεῖ, καί ἤδη ὑλοποιεῖται, ἡ διοργάνωση μαθητικῶν διαγωνισμῶν γιά τήν προετοιμασία βίντεο μικρῆς διαρκείας ἀπό μαθητές καί μαθήτριες Γυμνασίων. Τά θέματα ἀφοροῦν στήν ζωή καί στήν δράση μεγάλων μορφῶν τῆς προεπαναστατικῆς, τῆς ἐπαναστατι-κῆς καί τῆς μετεπαναστατικῆς περιόδου.

Προσφέρονται δέ νέα κατηχητικά βοηθήματα σέ γονεῖς καί κατηχητές, ὥστε νά μαθαίνουν τά παιδιά μας μέ κατανοητό καί εὐχάριστο μαζί τρόπο, τήν Ἑλληνική Ἱστορία ἀπό τήν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Ἡ Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Πολιτιστικῆς Ταυτότητος σέ συνεργασία μέ τίς κατά τόπους Ἱερές Μητροπόλεις ἔχει προγραμματίσει σειρά λατρευτικῶν, ἐπιστημονικῶν, πολιτιστικῶν καί καλλιτεχνικῶν ἐκδηλώσεων γιά τό ἔτος 2021, ὥστε νά διαδοθεῖ στίς τοπικές κοινωνίες τό Χριστιανικό καί πατριωτικό μήνυμα τοῦ 1821, μέσα στήν πληρότητά του.

Ὁ κόσμος ἐξελίσσεται. Ἀλλάζει. Οἱ κοινωνίες μεταβάλλονται. Ἡ Ἑλλάδα προχωράει. Ἐμεῖς, ὡς ἀπόγονοι τῶν Ἑλλήνων πού ἀπελευθέρωσαν «μιά χώρα μικρή· ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στήν Μεσόγειο» (Γ. Σεφέρης), ἔχουμε πάντα τήν ἀνάγκη νά κοινωνοῦμε τό «ἀθάνατο κρασί τοῦ ‘21».

Προχωροῦμε μέ ἐπίγνωση τῶν ἐξελίξεων, τῶν ἀπαιτήσεων καί τῶν ἀναγκῶν τῆς ἐποχῆς μας. Στήν πορεία αὐτή, κρατοῦμε στήν ψυχή μας ζωντανό τόν σεβασμό τῶν προγόνων μας πρός τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα.

Σήμερα ἡ πατρίδα μας καί ἡ ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη ἀντιμετωπίζει τήν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. Στούς Ἱερούς Ναούς μας πρός ἀποφυγή τῶν συναθροίσεων καί τῆς μεταδόσεως τῆς νόσου δέν τελοῦνται τά Ἱερά καί Ζωηφόρα Μυστήρια. Ἡ ἑνότητά μας ἀποκτᾶ τήν χάρη τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων μέσα ἀπό τήν θερμουργό πίστη μας, τήν προσευχή μας, τήν μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, τήν ὑπομονή καί τήν ἀγάπη μας. Οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες στεκόμαστε ὄρθιοι μέ ὑπευθυνότητα, ἔχοντας τήν ἐλπίδα μας στόν Θεό. Ὅπως τό Γένος μας ἄντεξε τήν καταπίεση τῆς μακρᾶς δουλείας μέ πίστη καί μέ προσευχή καί ἀνέστη, ἔτσι καί σήμερα θά ἀντιμετωπίσουμε τόν κίνδυνο γιά τήν ὑγεία μας μέ σταθερή τήν πίστη μας, εὐαγγελιζόμενοι τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.

Τό 1821 μᾶς ἐμπνέει. Ὡς ἀνεξάντλητη πηγή καί πρόσκληση ἐγρηγόρσεως. Ἔχουμε χρέος ποτέ νά μή λησμονοῦμε…

Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καί ἡρωικῶς πεσόντων!

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ὁ Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος

† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν καί Γηρομερίου Τίτος

† Ὁ Μηθύμνης Χρυσόστομος

† Ὁ Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας Χρυσόστομος

† Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος

† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θεόφιλος

† Ὁ Θηβῶν καί Λεβαδείας Γεώργιος

† Ὁ Παροναξίας Καλλίνικος

† Ὁ Φωκίδος Θεόκτιστος

† Ὁ Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς Ἰουστῖνος

† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Στέφανος

† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Ἀθανάσιος

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος