Ἔθος παλαιό καί συνήθεια γιά τήν ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι μέ τή σημερινή Κυριακή τοῦ σπορέως νά ἀρχίζουν τά κατηχητικά σχολεία, οἱ κύκλοι τῆς ἁγίας Γραφῆς, οἱ ὁποιεσδήποτε ἑσπερινές ὁμιλίες στούς ναούς καί στίς αἴθουσες τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων καί ὁ κύκλος τοῦ ἐτήσιου ἐκκλησιαστικοῦ κατά τή Θεία Λειτουργία κηρύγματος. Καί βέβαια ὁ συμβολισμός εἶναι εὐκόλως κατανοητός, ἀφοῦ ὅλες αὐτές οἱ ἐκκλησιαστικές δραστηριότητες κύριο καί μοναδικό μέλημα ἔχουν, νά σπαρθεῖ γιά μιά φορά ἀκόμα στά μέλη τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας ὁ θεῖος λόγος.
Ὁ Θεῖος λόγος, ὁ ὁποίος ὅπως ἀκούσαμε καί στή σημερινή ἀποστολική περικοπή, εἶναι πιστός. Εἶναι δηλαδή ἀλήθεια, σιγουριά, δύναμη καί μιά αἰτία γιά νά γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τό Θεό μέσα ἀπό αὐτόν καί νά Τόν πιστέψει. Γιατί ὁ λόγος αὐτός εἶναι μιά ἀποκάλυψη καί ἕνα ἄνοιγμα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἔρθει σέ ἐπαφή μέ τόν ἄνθρωπο. Νά δώσει στό πλᾶσμα Του τήν εὐκαιρία νά τόν ἀποδεχθεῖ καί νά Τόν βάλει στή ζωή του. Ἔτσι νά μπορεῖ τελικά ὅπως ἔχει κοινωνία μέ τούς ἀνθρώπους νά ἔχει κοινωνία καί μέ τό Θεό. Νά ἔχει Θεία κοινωνία.
Ὁ Θεῖος λόγος δέν εἶναι ἀπλά κάποιες ἐντολές ἤ μία θεϊκή κατήχηση ἤ μιά καθηκοντολογία κατά πάντα ὡραία, καλή καί ὡφέλιμη, ἀλλά ὡστόσο ἕνας ἀκόμα τρόπος γιά νά μποῦν στή ζωή μας κάποιες οὐράνιες δεσμεύσεις, οἱ ὁποῖες θά ὑπονομεύσουν τήν ἐλευθερία μας. Εἶναι μία ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ πού φανερώνει μέ τρανταχτό τρόπο ὅτι δέν εἶναι μιά ἀσαφής καί νεφελώδης κατάσταση, ἀλλά ἕνα πρόσωπο πού ὑπάρχει, ἐνεργεῖ, ἐπικοινωνεῖ, ἔχει θέλημα καί κυρίως ἀγαπάει. Γιά τήν ἀγάπη Του αὐτή πρός τόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο, γίνεται ἔνσαρκος Λόγος (ὁ Χριστός) καί μπαίνει στήν περιπέτεια τῆς ζωῆς γιά νά μπορέσει πιό ἄμμεσα καί πιό οἰκεία γιά τό πλάσμα Του, νά τόν σπείρει σ’ αὐτό.
Εἶναι νομίζω εὐκολο νά καταλάβουμε πώς μέσα ἀπό τήν παντοδυναμία Του, θά μποροῦσε νά τόν δώσει γραμμένο σέ κάποιον δίκαιο ἄνθρωπο, ὅπως κάποτε στόν Μωϋσή. Ἤ ἀκόμα μέσα ἀπό κάποια νεφέλη νά τόν ἀποκαλύψει σέ κάποιο τόπο ὡς σύγγραμμα συνοδευόντας το ὅπως καί σέ ἄλλες περιπτώσεις διά φωνῆς «οὔτος ἐστίν ὁ λόγος μου, αὐτόν καί μόνο νά ἀναγινώσκετε». Ἔτσι θαρρῶ δέν εἶναι δύσκολο νά καταλάβουμε πώς ὅταν μιλοῦμε γιά τό Θεῖο Λόγο δέν πρέπει νά Τόν λαμβάνουμε ὡς ὁποιονδήποτε ἄλλο λόγο γνωρίζουμε ἤ κάνουμε στή ζωή μας. Ἀλλά στό ἄκουσμά του νά ἐννοοῦμε Αὐτόν τόν ἵδιο τόν ἔνσαρκο Λόγο, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, πού ἦλθε στόν κόσμο μας καί μέ πολλή λεπτότητα καί εὐγένεια προσπαθεῖ αἰῶνες τώρα νά φυτρώσει μέσα μας καί νά γίνει γιά ἐμᾶς δύναμη ζωῆς καί σωτηρία.
Ὄμως αὐτό, ὅπως ὁ ἵδιος ὁ Χριστός μᾶς βεβαιώνει, δέν ἐπιτυγχάνεται ἀπόλυτα. Ὅπως μᾶς ἀφηγεῖται μέσα ἀπό τήν παραβολή, ὑπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες ἀνθρώπων. α) Αὐτοί πού δέ δείχνουν κανένα ἐνδιαφέρον γι αὐτόν, ἀναφέρονται ὡς δρόμος καί ἀπό τούς ὁποίους ὁ διάβολος εὔκολα τόν παίρνει.
β) Αὐτοί πού πρός στιγμήν ἐνδιαφέρονται ἀλλά μέ τήν πρώτη δυσκολία τόν ἀπορρίπτουν καί ἀπομακρύνονται.
γ) Αὐτοί πού δείχνουν περισσότερο ἐνδιαφέρον, τόν ἀποδέχονται καί προσπαθοῦν νά τόν καλλιεργήσουν, ἀλλά τελικά ἀποτυγχάνουν γιατί τόν χάνουν (τόν πνίγουν) μέσα στίς ἄλλες προτεραιότητες καί ἐνδιαφέροντα τῆς ζωῆς.
δ) Αὐτοί πού ἀκούγοντάς Τον, ἀναγνωρίζουν τήν ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους. Τόν δέχονται μέ ἀγάπη, σεβασμό καί ἐνδιαφέρον καί τόν καλλιεργοῦν κάνοντας Τον τρόπο ζωῆς τους μέ κύριο ἐργαλείο τήν ὑπομονή, ὅπως κατηγορηματικά δηλώνει ὁ ἵδιος ὁ Χριστός, ὁ ἔνσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ.
Μέσα ἀπό τά λόγια αὐτά τοῦ Χριστοῦ μας, μποροῦμε νά καταλάβουμε πώς γιά νά φυτρώσει καί νά καρποφορήσει μέσα μας ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, θά πρέπει νά δουλέψουν τέσσερεις δυνάμεις. Ἡ ἀκοή, ἡ νόηση, τό αἴσθημα καί ἡ ὑπομονή. Ἀπό τά αὐτιά μας θά μπεῖ μέσα μας. Μετά θά ἐπεξεργασθεῖ ἀπό τό μυαλό μας καί θά ἀναγνωρισθεῖ ὡς κάτι πολύ σημαντικό καί μοναδικό. Δέν πρέπει ὅμως νά μείνει ἐκεῖ. Πρέπει ἄμμεσα νά περάσει στήν καρδιά μας καί νά γίνει αἴσθημα καί διάθεση. Ἐκεῖ εἶναι ὁ τόπος πού θά φυτρώσει ἤ ὄχι. Ἡ ποιότητα καί τό εἴδος τοῦ ἐδάφους πού περιγράφεται στήν παραβολή, ἀντιστοιχεῖ στήν ποιότητα καί τό εἴδος τῆς καρδιᾶς μας.
Ἡ καρδιά μας εἶναι ὁ τόπος ὅπου φυτρώνει καί ὑπάρχει ὅ,τι γιά τόν καθένα θεωρεῖται ὡς καλό, χρήσιμο καί ἀναγκαίο γιά νά ζεῖ. Ἐκεῖ φυτρώνουν καί τά πάθη. Οἱ κακές δηλαδή καί μή ὡφέλιμες δυνάμεις, οἱ ὁποίες ἐπηρρεάζουν τήν ποιότητα τῆς καρδιᾶς μας καί μπορεῖ νά πνίξουν τελικά τό Θεῖο λόγο. Μποροῦμε ὅμως ἐάν ἔχουμε καλή προαίρεση, μέ τή δύναμη Του νά ξεβοτανίσουμε τήν καρδιά μας καί νά τήν κάνουμε τόπο πού θά καρποφορήσει, ἐνεργοποιώντας τήν ὑπομονή. Στήν πίστη καί στή σχέση μέ τό Θεό, ἡ ὑπομονή εἶναι ἀπαραίτητο στοιχείο. Αὐτή μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει γιά νά ἀπολαύσουμε τελικά τούς εὐλογημένους καρπούς τῆς πίστεως.
Ἀγαπητοί μου·
Χρόνια τώρα ἀκοῦμε τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Χρόνια τώρα ὁ Χριστός προσπαθεῖ νά μπεῖ μέσα μας καί νά μᾶς κάνει μικρούς Χριστούς. Χρόνια τώρα λίγο ἤ πολύ συναισθανόμαστε καί ἀναγνωρίζουμε, τό καλό, τό ὡφέλιμο καί τήν εὐλογία γιά ἐμᾶς μέσα ἀπό τήν ἀκοή καί τή γνώση Του. Παρ’ὅλα, αὐτά ἐάν θέλουμε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, δέν ἀπολαμβάνουμε τούς καρπούς Του. Λίγοι εἶναι αὐτοί πού τό ἐπιτυγχάνουν καί εἶναι αὐτοί πού τιμοῦμε καί πού στά χρόνια μας ἀκόμα κάποιους κατατάξαμε στό ἁγιολόγιο.
Τό καλό καί τό κακό ὅλοι τό καταλαβαίνουμε. Ὅμως μέ κάποιον περίεργο καί παράξενο τρόπο κάνουμε περισσότερο τό κακό παρά τό καλό. Ἐάν πραγματικά δεχόμασταν καί καλλιεργούσαμε στίς καρδιές μας τό Θεῖο λόγο, ἡ ζωή μας τώρα θά ἦταν παράδεισος καί τά ὅποια προβλήματα θά λυνόταν ἐν τῆ γενέση τους. Γιατί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θά δούλευε μέσα ἀπό τόν καθένα μας καί θά μᾶς ἔδινε φώτιση καί δύναμη γιά νά κάνουμε πάντα τό καλό καί ὡφέλιμο γιά ἐμᾶς καί τόν κόσμο μας καί νά διορθώνουμε εὔκολα τά ὅποια προβλήματα δημιουργόταν.
Ἄς εἶναι λοιπόν ἡ σημερινή ἡμέρα μιά ἀφορμή καί μιά αἰτία νά κάνουμε ὅ,τι δέν κάναμε μέχρι σήμερα ὡς παιδιά τοῦ Θεοῦ ἀπέναντι σ’Αὐτόν καί τό λόγο του. Ποτέ δέν εἶναι ἀργά καί ὅσο ζοῦμε ἔχουμε δικαίωμα στήν μετάνοια καί τή σωτηρία. Εὐτυχῶς, μᾶς ἀγαπάει πολύ ὁ Θεός! Μέ ἕνα τρόπο ἀκατανόητο καί πολλές φορές σκάνδαλο γιά τό κοντό μυαλό μας. Ἀς σταθοῦμε σοβαρά καί μέ ἐνδιαφέρον ἀπέναντι στό Θεό καί ἄς καταλάβουμε ὅτι ἡ πίστη δέν εἶναι γνώση λόγου, ἀλλά ζωῆς ἀκρίβεια. Ἄς προσπαθήσουμε καί ὁ Θεός δέ θά ἀδιαφορήσει.
π. Φιλιππος Μπεναζης
Ι.Ν.Αγιου Νικολαου -Δραμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου