Την Κυριακη 16 Αυγουστου 2020 το απογευμα στην πλατεια του χωριου Σκουταρι του Δημου Ανατολικης Μανης τελέστηκε η ετήσια επιμνη-μόσυνη τελετή μνήμης και τιμής του Αντγου Σταυρια-νάκου Σωτήρη, ο οποιος έπεσε ηρωϊκα μαχόμενος εναντιον υπέρτερων εχθρικών δυ-νάμεων, κατα την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων (Τουρκική εισβολή) στην Κύπρο, στη μάχη της ΕΛΔΥΚ, την 16 Αυγούστου 1974.
Η εκδήλωση, στην οποία κύριος ομιλητής ήταν ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης, Υπτγος ε.α Δεβούρος Ιωάννης, οργανώθηκε απο τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκουταρίου "Η Βορδωνα", με την συνδρομή του Δήμου Ανατολικής Μάνης και της Ένωσης Αποστράτων Αξκων Στρατού (ΕΑΑΣ).
Η ΕΑΑΣ συμμετείχε για πρώτη φορά στην αναφερόμενη εκδήλωση, καθιέρωσε και υλοποίησε το βραβείο Αντιστράτηγου Σταυριανάκου Σωτήρη, που θα απονέμεται απο φέτος και εφεξής στον πρωτεύσαντα μαθητή της Γ' Λυκείου, του Δήμου απο τον οποίο κατάγεται ο ήρωας Λοχαγός Σταυριανάκος και θα αποτελείται απο τιμητικό διπλωμα και μικρό χρηματικό ποσό.
Στην εκδήλωση παραυρέθηκαν οι δύο θυγατέρες του ήρωα, οι βουλευτές του νομού, η Αντιδήμαρχος του Δήμου Ανατολικής Μάνης Κα Δρακουλάκου, ο Αντιπεριφεριάρχης Περιφέρειας Πελοποννήσου, συναδελφος Ταξχος ε.α κ. Νίκων Τζινιέρης,συνάδελφοι Αξκοι και των τριών κλάδων των ΕΔ, εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων της περιοχής και πλήθος κόσμου. Τηρήθηκαν τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προφύλαξης λόγω της πανδημίας.
Το Γραφείο Τύπου της ΕΑΑΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ ΑΥΓ-ΣΕΠ 2020
Σωτήρης Σταυριανάκος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γέννηση 11 Ιανουαρίου 1941
Σκουτάρι Λακωνίας, Ελλάδα
Θάνατος 16 Αυγούστου 1974 (33 ετών)
Γερόλακκος Λευκωσίας, Κύπρος
Ενταφιασμός Στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμειας
Ο Σωτήριος Σταυριανάκος (11 Ιανουαρίου 1941 - 16 Αυγούστου 1974) ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Σταυριανάκος γεννήθηκε την 11η Ιανουαρίου του 1941 στο Σκουτάρι της Ανατολικής Μάνης. Κατετάγη στη Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου του 1961 και αποφοίτησε στις 27 Ιουλίου 1965 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Μηχανικού[1]. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Στρατάκου (απεβίωσε το 2009) με την οποία απέκτησε δύο κόρες, ονόματι Χρυσάνθη και Σωτηρία[2].
Δράση κατά την εισβολή του 1974
Το 1974 υπηρετούσε στην Κύπρο με το βαθμό του λοχαγού του Μηχανικού σώματος στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στον Γερόλακκο και λίγο πριν την τουρκική εισβολή του Ιουλίου είχε έρθει η μετάθεση του, την οποία όμως αρνήθηκε.
Την 22α Ιουλίου έλαβε μέρος στην απόκρουση των τουρκικών δυνάμεων που επιτέθηκαν στον Γερόλακκο παρά το γεγονός ότι η κατάπαυση πυρός βρισκόταν σε ισχύ[3]. Κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, συμμετείχε στην υπεράσπιση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, το οποίο προσβλήθηκε την 14η Αυγούστου 1974 από εχθρικές δυνάμεις: κατά τη δεύτερη ημέρα των συγκρούσεων πρωταγωνίστησε, ως επικεφαλής 33 οπλιτών, σε σφοδρή αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή οπισθοχώρηση των αντιπάλων ενώ στις 16 Αυγούστου, κατά την διάρκεια της τρίτης ημέρας των εχθροπραξιών στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, σκοτώθηκε από βολή πυροβόλου άρματος[1] τη στιγμή που προσπαθούσε να εξοντώσει πολυβολητή έτερου άρματος[4].
Κατά την τριήμερη μάχη, οι απώλειες της ΕΛΔΥΚ ανήλθαν σε 83 νεκρούς και αγνοούμενους (ανάμεσά στα θύματα συγκαταλέγεται και ο επίσης λοχαγός, Βασίλειος Σταμπουλής)[5].
Τιμές μετά θάνατον
Μετά θάνατον, τιμήθηκε τον Ιανουάριο του 1975, έπειτα από προεδρικό διάταγμα, με τον βαθμό του ταγματάρχη. Μετά από διαδοχικές μετά θάνατο προαγωγές του απονεμήθηκε ο βαθμός του Αντιστρατήγου[6] ενώ το όνομά του δόθηκε στο στρατόπεδο του Συντάγματος της ΕΛΔΥΚ που βρίσκεται στη Μαλούντα. Στο ίδιο στρατόπεδο υπάρχει και προτομή του, πλησίον του διοικητηρίου. Επίσης κάθε χρόνο διεξάγεται στη γενέτειρά του, το Σκουτάρι, τελετή στη μνήμη του. Στο ίδιο μέρος έχει τοποθετηθεί έτερη προτομή προς τιμήν του[7].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου