Του πρ. Πατριαρχικού Εξάρχου Αρχιμ. Αντίπα Νικηταρά, Δρ. Θεολογίας στην Romfea.gr
Ο βίος του Μακεδόνα Αγίου, του ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου είναι ένα αμάλγαμα, πίστης, αυταπάρνησης, θαρραλέας ομολογίας και μεγαλειώδους Θυσίας.
Αν και έζησε στα χρόνια των φρικτών μαρτυρίων των Χριστιανών από τους αυτοκράτορες της Ρώμης Διοκλητιανό(284-304) και Μαξιμιανό(286-305), ο Θεσσαλονικιός άγιος κράτησε στερρή και ακλόνητη την παιδεία Κυρίου που του κληροδότησαν οι ευσεβείς γονείς.
Το έτος 280 μ.Χ. ανάγουν οι αγιολογικές πηγές τη γέννηση του Δημητρίου στην ένδοξη και λαμπρή πόλη της Θεσσαλονίκης, από γονείς που ήταν αριστοκρατικής καταγωγής και οι ρίζες τους κρατούσαν από τους αρχαίους Μακεδόνες.
Ο Άγιος σύντομα έγινε συνώνυμο της αρετής και του ήθους και μετά από ανζήτηση της Αληθείας ασπάζεται τον χριστιανισμό, την νεότευκτη τότε θρησκεία των μαρτύρων.
Ήγειρε έτσι την μήνι του Τετράρχη τότε, και μετέπειτα Αυτοκράτορα, Μαξιμιανού, ο οποίος και τον συνέλαβε.
Δεν μπορούσε ο Μαξιμιανός να δεχθεί ότι ο Άγιος, ο γόνος αριστοκρατικής καταγωγής, με προφανές κάλλος σωματικό και πνευματικό, το υψηλόβαθμο και νεότατο στέλεχος του ρωμαϊκού στρατού, ο ανθύπατος και τοποτηρητής των επαρχιών του, ο περιβεβλημένος την επίσημη υπατική χλαμύδα, ασπάστηκε τον χριστιανισμό.
Ότι έγινε κήρυκας και πνευματικός πατέρας μιας ομάδας νέων συνομηλίκων του και συντοπιτών Του, διδάσκαλος και ευαγγελιστής.
Ότι και κατηχούσε αυτούς τους νέους μυστικά από τον Αυτοκράτορά Του...Μάλιστα, αυτές οι συγκεντρώσεις ήταν μυστικές, γίνονταν στη Χαλκευτική Στοά κάτω από τις υπόγειες καμάρες, κοντά στα δημόσια λουτρά.
Ο Μαξιμιανός, οργισμένος, ζήτησε την σύλληψή του Αγίου, Του ζήτησε να αρνηθεί τον Χριστό και να δηλώσει την πίστη Του στον Αυτοκράτορα, διότι, παρόλη την οργή, του ευελπιστούσε στην μεταστροφή του αξιόμαχου και αξιόλογου στρατιωτικού του.
Ανέβαλε τα βασανιστήρια, και άρχισε τη συστηματική προσπάθεια δελεασμού και προσεταιρισμού Του.
Οι προσπάθειες απέτυχαν. Η απάντηση ήταν ρητή εμβληματική: “Τῷ Χριστῷ μοι, πιστεύω μόνον”.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΑΝΤΙΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου