Ιστολόγιο ποικίλης ύλης και απλής σκέψης
Πάτμιος εσπερινός-Ποίημα 6οΜε τ΄ἀχνό φεγγάρι ,Μετά τοῦ βασιλιᾶ το δείλι,ἀρχίζει στή Μονή ὁ Πρῶτος κ΄ὁ ἕσχατοςνά ὑμνεῖται (κ΄ νά δοξάζεται)γιά τή φύση , τ΄ἀκρογιάλια,τα΄ἀτέλειωτα τά βρἁχια ,τά δένδρα,τά πουλιά καί τά λουλούδια!...Περίπατο κάνουν οἱ νὁτεςοἱ βυζαντινές στά μονοπάτια ,στίς ψυχές τῶν καλογήρων ,τῶν ἀνθρώπων, στήν ψυχή μου,θαρρῶ οἱ ἐλπίδες μου , τά ὄνειρατό σταυρωμό γλυτώνουνκαι οι Πάτμιοι ἑσπερινοί ὄνομαστην ἀνώνυμη ψυχή μου ἀφήνουν.4Aὐγούστου 1984
Πάτμιος εσπερινός-Ποίημα 6ο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τ΄ἀχνό φεγγάρι ,
Μετά τοῦ βασιλιᾶ το δείλι,
ἀρχίζει στή Μονή ὁ Πρῶτος κ΄ὁ ἕσχατος
νά ὑμνεῖται (κ΄ νά δοξάζεται)
γιά τή φύση , τ΄ἀκρογιάλια,
τα΄ἀτέλειωτα τά βρἁχια ,τά δένδρα,
τά πουλιά καί τά λουλούδια!...
Περίπατο κάνουν οἱ νὁτες
οἱ βυζαντινές στά μονοπάτια ,
στίς ψυχές τῶν καλογήρων ,
τῶν ἀνθρώπων, στήν ψυχή μου,
θαρρῶ οἱ ἐλπίδες μου , τά ὄνειρα
τό σταυρωμό γλυτώνουν
και οι Πάτμιοι ἑσπερινοί ὄνομα
στην ἀνώνυμη ψυχή μου ἀφήνουν.
4Aὐγούστου 1984