Γιατί επικράτησε παγωμένο κλίμα στην Αθήνα κατά την υποδοχή της Άννας Κορακάκη; Χαμός σε Δράμα και Θεσσαλονίκη.
Στην αρχαιότητα γκρέμιζαν τα τείχη για να υποδεχθούν τους Ολυμπιονίκες. Ενδειξη σεβασμού, αναγνώρισης, δέους, ευγνωμοσύνης.
Αλλά για έναν ακόμη λόγο. «Δήμος» που είχε στις τάξεις του Ολυμπιονίκη, δεν είχε να φοβηθεί κανέναν.
Στην εποχή μας, τείχη δεν υπάρχουν πια, τουλάχιστον όχι αυτά τα αμυντικά, που προστάτευαν τις πόλεις από τον εχθρό.
Ωστόσο, αυτό που έζησε η Αννα Κορακάκη με το που πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα, και κυρίως στη Θεσσαλονίκη και τελικά στο σπίτι της στη Δράμα, ήταν η γνήσια έκφραση αγάπης του ελληνικού λαού, που τα τελευταία χρόνια, βιώνει κυρίως πίκρες, αγωνίες, απογοητεύσεις και αντιμέτωπίζει προβλήματα.
Και ήρθε αυτό το κορίτσι από τη Δράμα, αυτό που η πολιτεία θυμήθηκε βλέποντάς το να κλαίει στην ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου, για να πει σε όλους μας, ότι η Ελλάδα είναι εδώ, παλεύει με τα προβλήματα, τα λύνει, τα ξεπερνά, κερδίζει.
Μόνη εξαίρεση στη ζεστή υποδοχή ο πάγος στην Αθήνα όταν η Άννα Κορακάκη αναγκάστηκε να βρεθεί πλάι πλάι με τον υπουργό Εσωτερικών, Παναγιώτη Κουρουπλή, που είχε πάει εκεί να εισπράξει τα αναμενόμενα πολιτικά οφέλη.
«Θέλω να ευχαριστήσω αποκλειστικά την οικογένειά μου, τους φίλους μου, όσους με στηρίζουν πριν γίνει όλο αυτό και όσους θα με στηρίζουν αφού τελειώσει όλο αυτό» τόνισε η Άννα Κορακάκη. Ούτε λόγος για την πολιτεία και τον υπουργό που στεκόταν δίπλα της.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι η πρώτη Ελληνίδα με δύο μετάλλια σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά ελπίζω να μην είναι τελευταία», πρόσθεσε: «Θέλω να δώσω κίνητρο στα παιδιά να ασχοληθούν με τον ελληνικό αθλητισμό και όσοι ήδη ασχολούνται να πάνε ακόμη πιο ψηλά. Θέλω να γίνει πιο γνωστή η σκοποβολή, γιατί δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των αθλητών όλο μειωνόταν».
Σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, είπε: «Αυτά τα μετάλλια δεν αναιρούν τίποτα. Ακόμη κι αν δεν πετύχαινα, θα τα ανέφερα όλα λεπτομερώς».
Ο πατέρας/προπονητής, Τάσος Κορακάκης, είπε: «Υπήρχαν δυσκολίες με τις προπονήσεις, εντάσεις μεγάλες, αλλά πρώτα είναι η σχέση πατέρα/προπονητή. Υπήρχε μεγάλη πίεση το τελευταίο διάστημα και σκληρές προπονήσεις. Δεν μπορούσαμε να καθίσουμε κι άλλο χρόνο εκεί για να γυρίσουμε με την υπόλοιπη αποστολή, γιατί θέλαμε να ξεκουραστούμε».
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
Φυσικά ο υπουργός δεν παρέλειψε να «πάρει» και την πολυπόθητη φωτογραφία από την υποδοχή της Άννας Κορακάκη στην Αθήνα:
Κατα τ’ άλλα, την κατάλαβε για τα καλά την αγάπη του κόσμου η Αννα. «Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη τι έκανα. Η υποδοχή στην Αθήνα, αλλά και εδώ, με βοηθούν να καταλάβω τι έχει γίνει. Το επίτευγμά μου με κάνει αισιόδοξη για περισσότερα μετάλλια στο μέλλον» δήλωσε από τη Θεσσαλονίκη.
Και αμέσως μετά «προσγειώθηκε»: «Εχω τους τελικούς των παγκοσμίων Κυπέλλων τον Οκτώβριο, θα πρέπει σε λίγες μέρες να αρχίσω να προπονούμαι γι’ αυτούς. Θα πρέπει, λοιπόν, να μεριμνήσει ο Δήμαρχος Δράμας για το που θα προπονηθώ, καθώς αυτοβούλως και βίαια γκρέμισε το σκοπευτήριο στο νταμάρι. Είχαμε και εξοπλισμό μέσα, δεν ενημερωθήκαμε για ό,τι έγινε. Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του μεταλλίου αποφάσισε να το γκρεμίσει! Απογοητεύθηκα πάρα πολύ όταν το έμαθα χθες, μπαίνοντας στο ίντερνετ για να δω φωτογραφίες. Εξοργίστηκα, για να είμαι ειλικρινής». Είπατε κάτι;
Δεν ξέχασε ούτε την πολιτεία που την είχε ξεχάσει, αλλά φέρθηκε όπως πρέπει να φέρεται ένας αθλητής, ένας Ολυμπιονίκης, ένας άνθωπος. Με ανωτερότητα. «Πρέπει η Πολιτεία να βοηθά όλους τους αθλητές πριν καταφέρουμε από μόνοι μας να κατακτήσουμε μετάλλια. Χρειαζόμαστε υποδομές για να φτάσουμε στην επιτυχία. Όταν εμφανίζονται όλοι μετά, δεν έχει νόημα».
Χαμός στη Θεσσαλονίκη
Το χρυσό κορίτσι της σκοποβολής, η Άννα Κορακάκη προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», εκεί όπου την περίμενε πολύς κόσμος.
Με πλατύ χαμόγελο διαρκώς η Ελληνίδα χρυσή Ολυμπιονίκης, έχοντας πάντα στο πλευρό της τον πατέρα και προπονητή της, Τάσο, τη μαμά και τον αδερφό της να την περιμένουν καρτερικά σε απόσταση και φορώντας στο κεφάλι στεφάνι ελιάς, δεν αρνήθηκε να αγκαλιάσει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει σε όλους όσοι της το ζήτησαν.
Η Άννα Κορακάκη πόζαρε με τα δύο μετάλλια στο λαιμό της, υπέγραψε αυτόγραφα, φωτογραφήθηκε και πάντα χαμογελαστή. Άλλωστε, τίποτα δεν της χαρίστηκε. Πάλεψε μόνη της και κατέκτησε άξια την κορυφή του κόσμου:
Η συνέχεια στη Δράμα. Εκεί που ζήτησε να μην την περιμένει κανείς επίσημος. Γιατί εκεί είναι το σπίτι της και σπίτι είναι η οικογένεια και όλοι όσοι τη στήριζαν αυτά τα χρόνια που δεν τη γνώριζαν όσοι θέλουν τώρα να φωτογραφηθούν μαζί της. Απλά πράγματα.
Εκατοντάδες άνθρωποι, συγγενείς, φίλοι και απλοί συμπολίτες, υποδέχτηκαν με πανό κλαδιά ελιάς και ιαχές θριάμβου, την «χρυσή»Ολυμπιονίκη Άννα Κορακάκη στη γενέτηρά της Δράμα.
«Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη. Έκανα τον γύρο της πλατείας με το αμάξι. Δεν περίμενα τέτοια υποδοχή. Έκλαιγα μέσα στο αυτοκίνητο», ήταν οι πρώτες δηλώσεις της Άννας από όταν πάτησε το πόδι της στην πόλη.
Η ίδια δεν παρέλειψε να αναφερθεί μεταξύ άλλων στο γκρέμισμα του σκοπευτηρίου της, εκφράζοντας την δυσαρέσκειά της, ενώ παράλληλα τόνισε πως η πολιτεία πρέπει να βοηθά τους αθλητές «πριν καταφέρουν από μόνοι τους να πάρουν μετάλλια»
Και τα κανάλια απ΄ έξω να προσπαθούν να «κλέψουν» εικόνες από λίγα λεπτά ευτυχίας. Μόνο που η Αννα Κορακάκη γνωρίζει, πως η επιτυχία δεν έρχεται ούτε με τη δημοσιότητα, ούτε με την προβολή και όταν τα φώτα σβήσουν, εκείνη θα έχει – το έχει από τώρα στο μυαλό της, το καλεντάρι των αγώνων, γιατί οι διακρίσεις είναι μπροστά και ο χορός των μεταλλιών μόλις ξεκίνησε.
Στην αρχαιότητα γκρέμιζαν τα τείχη για να υποδεχθούν τους Ολυμπιονίκες. Ενδειξη σεβασμού, αναγνώρισης, δέους, ευγνωμοσύνης.
Αλλά για έναν ακόμη λόγο. «Δήμος» που είχε στις τάξεις του Ολυμπιονίκη, δεν είχε να φοβηθεί κανέναν.
Στην εποχή μας, τείχη δεν υπάρχουν πια, τουλάχιστον όχι αυτά τα αμυντικά, που προστάτευαν τις πόλεις από τον εχθρό.
Ωστόσο, αυτό που έζησε η Αννα Κορακάκη με το που πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα, και κυρίως στη Θεσσαλονίκη και τελικά στο σπίτι της στη Δράμα, ήταν η γνήσια έκφραση αγάπης του ελληνικού λαού, που τα τελευταία χρόνια, βιώνει κυρίως πίκρες, αγωνίες, απογοητεύσεις και αντιμέτωπίζει προβλήματα.
Και ήρθε αυτό το κορίτσι από τη Δράμα, αυτό που η πολιτεία θυμήθηκε βλέποντάς το να κλαίει στην ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου, για να πει σε όλους μας, ότι η Ελλάδα είναι εδώ, παλεύει με τα προβλήματα, τα λύνει, τα ξεπερνά, κερδίζει.
Μόνη εξαίρεση στη ζεστή υποδοχή ο πάγος στην Αθήνα όταν η Άννα Κορακάκη αναγκάστηκε να βρεθεί πλάι πλάι με τον υπουργό Εσωτερικών, Παναγιώτη Κουρουπλή, που είχε πάει εκεί να εισπράξει τα αναμενόμενα πολιτικά οφέλη.
«Θέλω να ευχαριστήσω αποκλειστικά την οικογένειά μου, τους φίλους μου, όσους με στηρίζουν πριν γίνει όλο αυτό και όσους θα με στηρίζουν αφού τελειώσει όλο αυτό» τόνισε η Άννα Κορακάκη. Ούτε λόγος για την πολιτεία και τον υπουργό που στεκόταν δίπλα της.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι η πρώτη Ελληνίδα με δύο μετάλλια σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά ελπίζω να μην είναι τελευταία», πρόσθεσε: «Θέλω να δώσω κίνητρο στα παιδιά να ασχοληθούν με τον ελληνικό αθλητισμό και όσοι ήδη ασχολούνται να πάνε ακόμη πιο ψηλά. Θέλω να γίνει πιο γνωστή η σκοποβολή, γιατί δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των αθλητών όλο μειωνόταν».
Σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, είπε: «Αυτά τα μετάλλια δεν αναιρούν τίποτα. Ακόμη κι αν δεν πετύχαινα, θα τα ανέφερα όλα λεπτομερώς».
Ο πατέρας/προπονητής, Τάσος Κορακάκης, είπε: «Υπήρχαν δυσκολίες με τις προπονήσεις, εντάσεις μεγάλες, αλλά πρώτα είναι η σχέση πατέρα/προπονητή. Υπήρχε μεγάλη πίεση το τελευταίο διάστημα και σκληρές προπονήσεις. Δεν μπορούσαμε να καθίσουμε κι άλλο χρόνο εκεί για να γυρίσουμε με την υπόλοιπη αποστολή, γιατί θέλαμε να ξεκουραστούμε».
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
Φυσικά ο υπουργός δεν παρέλειψε να «πάρει» και την πολυπόθητη φωτογραφία από την υποδοχή της Άννας Κορακάκη στην Αθήνα:
Κατα τ’ άλλα, την κατάλαβε για τα καλά την αγάπη του κόσμου η Αννα. «Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη τι έκανα. Η υποδοχή στην Αθήνα, αλλά και εδώ, με βοηθούν να καταλάβω τι έχει γίνει. Το επίτευγμά μου με κάνει αισιόδοξη για περισσότερα μετάλλια στο μέλλον» δήλωσε από τη Θεσσαλονίκη.
Και αμέσως μετά «προσγειώθηκε»: «Εχω τους τελικούς των παγκοσμίων Κυπέλλων τον Οκτώβριο, θα πρέπει σε λίγες μέρες να αρχίσω να προπονούμαι γι’ αυτούς. Θα πρέπει, λοιπόν, να μεριμνήσει ο Δήμαρχος Δράμας για το που θα προπονηθώ, καθώς αυτοβούλως και βίαια γκρέμισε το σκοπευτήριο στο νταμάρι. Είχαμε και εξοπλισμό μέσα, δεν ενημερωθήκαμε για ό,τι έγινε. Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του μεταλλίου αποφάσισε να το γκρεμίσει! Απογοητεύθηκα πάρα πολύ όταν το έμαθα χθες, μπαίνοντας στο ίντερνετ για να δω φωτογραφίες. Εξοργίστηκα, για να είμαι ειλικρινής». Είπατε κάτι;
Δεν ξέχασε ούτε την πολιτεία που την είχε ξεχάσει, αλλά φέρθηκε όπως πρέπει να φέρεται ένας αθλητής, ένας Ολυμπιονίκης, ένας άνθωπος. Με ανωτερότητα. «Πρέπει η Πολιτεία να βοηθά όλους τους αθλητές πριν καταφέρουμε από μόνοι μας να κατακτήσουμε μετάλλια. Χρειαζόμαστε υποδομές για να φτάσουμε στην επιτυχία. Όταν εμφανίζονται όλοι μετά, δεν έχει νόημα».
Χαμός στη Θεσσαλονίκη
Το χρυσό κορίτσι της σκοποβολής, η Άννα Κορακάκη προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», εκεί όπου την περίμενε πολύς κόσμος.
Με πλατύ χαμόγελο διαρκώς η Ελληνίδα χρυσή Ολυμπιονίκης, έχοντας πάντα στο πλευρό της τον πατέρα και προπονητή της, Τάσο, τη μαμά και τον αδερφό της να την περιμένουν καρτερικά σε απόσταση και φορώντας στο κεφάλι στεφάνι ελιάς, δεν αρνήθηκε να αγκαλιάσει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει σε όλους όσοι της το ζήτησαν.
Η Άννα Κορακάκη πόζαρε με τα δύο μετάλλια στο λαιμό της, υπέγραψε αυτόγραφα, φωτογραφήθηκε και πάντα χαμογελαστή. Άλλωστε, τίποτα δεν της χαρίστηκε. Πάλεψε μόνη της και κατέκτησε άξια την κορυφή του κόσμου:
Η συνέχεια στη Δράμα. Εκεί που ζήτησε να μην την περιμένει κανείς επίσημος. Γιατί εκεί είναι το σπίτι της και σπίτι είναι η οικογένεια και όλοι όσοι τη στήριζαν αυτά τα χρόνια που δεν τη γνώριζαν όσοι θέλουν τώρα να φωτογραφηθούν μαζί της. Απλά πράγματα.
Εκατοντάδες άνθρωποι, συγγενείς, φίλοι και απλοί συμπολίτες, υποδέχτηκαν με πανό κλαδιά ελιάς και ιαχές θριάμβου, την «χρυσή»Ολυμπιονίκη Άννα Κορακάκη στη γενέτηρά της Δράμα.
«Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη. Έκανα τον γύρο της πλατείας με το αμάξι. Δεν περίμενα τέτοια υποδοχή. Έκλαιγα μέσα στο αυτοκίνητο», ήταν οι πρώτες δηλώσεις της Άννας από όταν πάτησε το πόδι της στην πόλη.
Η ίδια δεν παρέλειψε να αναφερθεί μεταξύ άλλων στο γκρέμισμα του σκοπευτηρίου της, εκφράζοντας την δυσαρέσκειά της, ενώ παράλληλα τόνισε πως η πολιτεία πρέπει να βοηθά τους αθλητές «πριν καταφέρουν από μόνοι τους να πάρουν μετάλλια»
Και τα κανάλια απ΄ έξω να προσπαθούν να «κλέψουν» εικόνες από λίγα λεπτά ευτυχίας. Μόνο που η Αννα Κορακάκη γνωρίζει, πως η επιτυχία δεν έρχεται ούτε με τη δημοσιότητα, ούτε με την προβολή και όταν τα φώτα σβήσουν, εκείνη θα έχει – το έχει από τώρα στο μυαλό της, το καλεντάρι των αγώνων, γιατί οι διακρίσεις είναι μπροστά και ο χορός των μεταλλιών μόλις ξεκίνησε.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕ ! ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΡΟΤΗΤΑ. Ο,ΤΙ ΔΙΝΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ , ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ. ΕΥΓΕ ΑΝΝΑ !
ΑπάντησηΔιαγραφή