Αναρτήθηκε από Ιωάννης Φιλίστωρ Μαρτίου 17, 2019
(πηγή: https://www.facebook.com/idomeneas.filoktitis/posts/10217816948677105 )
Μηχανή του Χρόνου (Σημ.ΑΠ.καποιος την ονομαζει και μηχανη του ψευδους!), δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθώ. Τυχαία διαπιστώνω οτι παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στον Νικόλαο Πλαστήρα. Έχουν ανεβάσει 2 επεισόδια και κάθομαι να τα παρακολουθήσω. Υποτίθεται ότι έχει συμβούλους, συντελεστές (έχει 2 στρατιωτικούς και 2 βιογράφους) το θέμα έχει μελετηθεί και άρα αναμένεις ένα σοβαρό αποτέλεσμα. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι θα παρουσιάζονται κάπως μονομερώς τα θετικά στοιχεία της σημαντικής αυτής προσωπικότητας, αλλά εμένα με ενδιαφέρει η στρατιωτική δράση του ιδίως στην Μικρά Ασία, η οποία παρουσιάζεται στο 2ο επεισόδιο και όσο να ‘ναι θα αξίζει τον κόπο. Ξαφνικά αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια. Αρχίζω από τις πλέον «ανώδυνες» παρατηρήσεις. Ενώ στο 1ο μέρος αναφέρεται ότι ο Πλαστήρας πρωτοπαρουσιάστηκε στο 5ο Σύνταγμα και πολέμησε στους Βαλκανικούς και διαρκώς υπάρχει η αναφορά στο 5ο Σύνταγμα, μετά τους Βαλκανικούς σημειώνεται ότι ο Πλαστήρας υπηρέτησε στην Λέσβο και μετά επέστρεψε στο 50ό Σύνταγμα στα Τρίκαλα (σημειωτέον ότι εκείνη την εποχή δεν είχε συσταθεί καν το 50ό Σύνταγμα). Ο Πλαστήρας αναφέρεται ότι το 1919 όταν μετέβη στην Μικρά Ασία και σε ηλικία 36 ετών, ήταν ο νεότερος συνταγματάρχης του ΕΣ, ανακριβώς βέβαια, γιατί ο Πλαστήρας προήχθη σε αντισυνταγματάρχη τον Ιούλιο του 1918 και σε συνταγματάρχη τον Αύγουστο του 1920 (οι 2 βιογράφοι τι ρόλο βαράνε;). O Αντιστράτηγος Ιωάννου αναφέρεται ως μέραρχος, ενώ ήταν ο Σωματάρχης του Σώματος Στρατού Σμύρνης (αναφορά από στρατιωτικό ο οποίος προέρχεται από την Αεροπορία!).
Ο αφηγητής σημειώνει ότι η Συνθήκη των Σεβρών καθόριζε πως το όριο καταδίωξης εκτός ζώνης είναι 3 χιλιόμετρα (άντε πες του ξέφυγε του συντελεστή ότι δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην Συνθήκη, αλλά την είχαν επιβάλει οι Σύμμαχοι στον ΕΣ. Συνεχίζουμε). Οι επιχειρήσεις προς Άγκυρα ξεκινούν τον Ιούνιο του 1921 αλλά η απόκλιση 2 μηνών για την Μηχανή του Χρόνου δεν έχει σημασία (σε άλλο επεισόδιο αναφέρεται ότι ο τορπιλλισμός του ΕΛΛΗ έγινε στις 15 Αυγούστου 1939!). Στην εκπομπή μαθαίνουμε ότι ο Πρίγκιπας Ανδρέας τηρούσε εχθρική στάση απέναντι του Πλαστήρα. Ένας μάλιστα από τους σχολιαστές (στέλεχος του ΕΣ) σημειώνει ότι ο Πρίγκιπας Ανδρέας ουκ ολίγες φορές αδιαφορούσε όχι για το αν θα σκοτωθεί ο Πλαστήρας, αλλά αν θα εξολοθρευθεί το σύνταγμά του (το οποίο είχαν προηγουμένως σημειώσει ότι ήταν full κωνσταντινικό). Η βαρυσήμαντη αυτή κατηγορία είναι πρωτοφανής, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το στέλεχος έχει μπερδέψει τον Σωματάρχη Ανδρέα του 1921 με τον Μέραρχο Δημαρά του 1922, ο οποίος σίγουρα μπορεί να κατηγορηθεί ότι αδικαιολόγητα άφηνε τον Πλαστήρα οπισθοφυλακή και να αναλάβει λεπτές αποστολές λίγο πριν την συντριβή του μετώπου στο Αφιόν (δεν πειράζει όμως συνεχίζουμε).
Οι υπεύθυνοι της εκπομπής για τον χάρτη που κατά διαστήματα παρουσιάζεται είναι για τα πανηγύρια. Ενώ ο ομιλητής αναφέρει ότι το Απόσπασμα Πλαστήρα εστάλη τον Αύγουστο του 1922 στο Καμελάρ νοτίως του Αφιόν, στον χάρτη το υποδεικνύει (με βέλος μάλιστα) στα βόρεια του Αφιόν δυτικά της Κιουτάχειας κοντά στον Σαγγάριο! Η εξέχουσα του Αφιόν Καραχισάρ καταδεικνύεται στον χάρτη στην νοτιοανατολική καμπή του Σαγγαρίου (μόνο καμιά 100ή χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την πόλη)! Προφανώς η καμπή του ποταμού χτύπησε στους συντελεστές της εκπομπής, οι οποίοι όταν μιλάμε για εξέχουσα την Αφιόν δεν έχουν καταλάβει για τι ακριβώς πρόκειται. Πάλι καλά που στον χάρτη η Σμύρνη παραμένει σταθερά τοποθετημένη στα δυτικά!
Και τώρα αρχίζουν τα σοβαρά.
Επιχειρήσεις.
Αναφέρεται ότι το 5/42 ΣΕ κατέλαβε τον Ιούνιο του 1920 το Αξάριο αφού μετά από σύντονη πορεία σε 14 ώρες κάλυψε 40 χιλιόμετρα. Κατ’ αρχάς, έτσι όπως γίνεται η αναφορά, μπορεί να υποθέσει ο τηλεθεατής ότι η κατάληψη έγινε αμαχητί μετά από μια απλή πορεία (αναφορά από τον προερχόμενο εξ Αεροπορίας στρατιωτικό που προφανώς δεν είναι ο κατάλληλος για να περιγράφει μάχες πεζικού, πέραν του γεγονότος ότι η κάλυψη απόσταση 40 χιλιομέτρων εντός 14 ωρών δεν είναι κάτι εξαιρετικό ακόμα και στο πεδίο της μάχης). Κατά δεύτερον, το Απόσπασμα Πλαστήρα ξεκίνησε την επίθεση το χάραμα και κατέλαβε το Αξάριο στις 18.00 το απόγευμα (δηλαδή μετά από περίπου 10 ώρες). Μετά το Αξάριο αναφέρονται οι επόμενοι σταθμοί του Αποσπάσματος δίνοντας την εντύπωση συνεχών μαχών και τελικά σημειώνεται ότι όταν έφθασε στο Αϊς Μπατς είχε σκοτώσει 500 Τούρκους και συλλάβει 1.200 αιχμαλώτους. Δυστυχώς για τους συντελεστές της εκπομπής (αλλά και γι’ αυτούς που τους παρακολουθούν) οι αιχμάλωτοι που συνέλαβε στο Αϊς Μπατς το Απόσπασμα Πλαστήρα ήταν μόλις 188, αλλά 1.200 αιχμάλωτοι με 400-500 νεκρούς ήταν οι τουρκικές απώλειες που κατέγραψε ολόκληρη η Μεραρχία Σμύρνης (στην οποία είχε ενταχθεί το Απόσπασμα) στις επιχειρήσεις στην περιοχή του Μπαλίκεσίρ. Αλλά δεν βαριέσαι, λεπτομέρειες. Τι 188, τι 1.200;
Αμέσως ακολουθεί η εντυπωσιακή πληροφορία ότι οι Τούρκοι είχαν κατατρομοκρατηθεί από τον Πλαστήρα που τον επικήρυξαν και του έδωσαν το προσωνύμιο Καραπιπέρ και τους τσολιάδες Σεϊτάν Ασκέρ, αλλά περιέργως ένας από τους αφηγητές της εκπομπής (καθηγητής πανεπιστημίου) κρίνει σκόπιμο (και οι συντελεστές ελαφρά τη καρδία το δέχονται) να σημειώσει ότι ο Πλαστήρας (προσωπικώς) είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των μικρών τουρκόπουλων(!!!) όπως ο Κολοκοτρώνης στην Επανάσταση!!! Ασχολίαστο.
Στην συνέχεια έχουμε την μάχη του Γεντίζ Χαν κατά τον Οκτώβριο του 1920, όπου αναφέρεται ότι στις 11 Οκτωβρίου ο τουρκικός Στρατός επιτέθηκε εναντίον των 2ου και 3ου Συντάγματος. Απέναντί τους είχαν τον Συνταγματάρχη Κονδύλη (2ου), Πλαστήρα (που βρέθηκε;) και τον Αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνου (3ου). Τώρα πως επιτέθηκαν σε 2 συντάγματα και απέναντί τους είχαν 3 διοικητές, αυτό το ξέρουν οι συντελεστές της εκπομπής. Αφού παρεμβάλλεται μια φωτογραφία όπου στρατιώτες έχουν στα χέρια τους τον Πλαστήρα και τον Κωνσταντίνου μετά την ελληνική νίκη, αναφέρεται επί λέξει. «Ο Μαύρος Καβαλάρης ήταν ο ήρωας του μετώπου». Εκεί σταματά η αφήγηση της μάχης, αλλά για κάποιον που ‘χει διαβάσει για την μάχη, ξέρει, ότι οι τουρκικές δυνάμεις επιτέθηκαν στις 14 Οκτωβρίου κατά του 2ου και 3ου Συνταγμάτων και με νυκτερινή αντεπίθεση οι ελληνικές μονάδες ανέτρεψαν τον αντίπαλο επικρατώντας του αντιπάλου τον οποίον κατεδίωξαν. Το 5/42 έφθασε στην περιοχή, μόνο το μεσημέρι της 15ης μετά από νυκτερινή πορεία κι αφού είχε τελειώσει η μάχη (λεπτομέρεια θα μου πείτε, αλλά ο Πλαστήρας ήταν ο ήρωας του μετώπου κατά την εκπομπή, είτε συμμετέχει είτε όχι σε μάχη).
Ακολουθεί η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ κατά την ελληνική επίθεση του Μαρτίου 1921 και μετά η μάχη στο ίδιο μέρος κατά την ελληνική οπισθοχώρηση. Εκεί έχουμε την περιγραφή ότι οι Τούρκοι έκαναν επίθεση στο Τουμλού Μπουνάρ αναγκάζοντας τις ελληνικές δυνάμεις να αποχωρήσουν από το Αφιόν Καραχισάρ. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου όταν σχεδόν κατελήφθη αλλά τότε εμφανίστηκε ο Πλαστήρας και με την πλευρική του κίνηση έκρινε την μάχη. Η πραγματικότητα είναι, ότι στο Τουμλού Μπουνάρ στάθμευε το 34ο Σύνταγμα (- 2 λόχοι) υπό τον Συνταγματάρχη Διαλέτη το οποίο από τις 12.00 της 26ης Μαρτίου έως τα μεσάνυχτα, αντιμετώπισε μόνο του και απέκρουσε σειρά τουρκικών επιθέσεων. Το 5/42 ΣΕ εγκαταστάθηκε το ίδιο βράδυ 5 χιλιόμετρα πίσω από το 34ο Σύνταγμα. Το πρωΐ στις 06.00 της 27ης Μαρτίου επενέβη στα δεξιά του 34ου Συντάγματος το 7ο Σύνταγμα που είχε καταφθάσει και απωθεί τον εχθρό. Στις 14.00 καταφθάνει στα αριστερά του 34ου Συντάγματος και το ΙΙ/2 Τάγμα που απωθεί κι αυτόν τον εχθρό. Την ίδια ώρα καταφθάνει και το 1ο Σύνταγμα (2 τάγματα) διαθέτοντας 1 τάγμα στην παράταξη του 34ου Συντάγματος και άλλο 1 τάγμα ως εφεδρεία. Στην διάρκεια της ημέρας το 34ο Σύνταγμα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει νικηφόρα τις τουρκικές επιθέσεις εναντίον του. Την 2η αυτή ημέρα της μάχης το 5/42 εξακολουθεί και σταθμεύει 5 χιλιόμετρα πίσω μη εμπλεκόμενο στην μάχη.
Τα μεσάνυχτα διετάχθη για τις 28 Μαρτίου η επίθεση των 1ου και 34ου Συντάγματος, η διατήρηση των θέσεων από το 7ο Σύνταγμα και το 5/42 ΣΕ (2 τάγματα) να προωθηθεί και να πλήξει από πλάγια αριστερά της ελληνικής παράταξης τις τουρκικές δυνάμεις. Πράγματι στις 28 Μαρτίου το μεν 7ο Σύνταγμα απέκρουσε τουρκική επίθεση, τα 1ο και 34ο Συντάγματα επιτέθηκαν αλλά συνάντησαν αντίσταση, αλλά στις 12.15 επενέβη από αριστερά το 5/42 ΣΕ που είχε μαζί του και το ΙΙ/2 Τάγμα, οπότε επέτρεψαν στα 1ο και 34ο Συντάγματα να συνεχίσουν την επίθεσή τους. Δύο ώρες μετά την πλευρική επίθεση του 5/42 ΣΕ οι Τούρκοι αντιλαμβανόμενοι την μικρή του ισχύ αντεπιτέθηκαν και το έφεραν σε δύσκολη θέση, από την οποία το έβγαλε επίθεση του ΙΙ/2 Τάγματος, οπότε στις 20.00 μπόρεσαν το 5/42 ΣΕ και ΙΙ/2 Τάγμα υπό εχθρική πίεση να επιστρέψουν στις ελληνικές γραμμές. Έτσι έληξε η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ. Είναι προφανές, ότι την κατάσταση στην 3ήμερη μάχη έσωσε αρχικά ΜΟΝΟ ΤΟΥ το 34ο Σύνταγμα και ότι δεν ήταν το 5/42 ΣΕ που έσωσε την κατάσταση αφού στην μάχη συμμετείχαν δυνάμεις από άλλα 3 συντάγματα (1ο, 2ο, 7ο) αλλά αυτά προφανώς μικρή σημασία έχουν για τους συντελεστές της εκπομπής, οι οποίοι παρουσιάζουν Λεζάντα «Ο Πλαστήρας σώζει το Α΄ Σώμα Στρατού από τις τουρκικές μεραρχίες». Ένας από τους σχολιαστές μάλιστα (μη στρατιωτικός) δεν αποφεύγει τον πειρασμό να σχολιάσει ότι ο Πλαστήρας διέσωσε όχι μόνο το Α΄ ΣΣ αλλά ολόκληρη την ελληνική Στρατιά, συμπληρώνοντας ότι ήταν μια από τις σωτήριες επεμβάσεις από τις πολλές που έκτοτε έκανε ο Πλαστήρας στο μέτωπο (αλλά ως μετριόφρων δεν χρειάζεται να τις αναφέρει).
Η αποκορύφωση έρχεται με την επιχείρηση κατά της Άγκυρας. Αφού πάρα πολύ χαλαρά ο αφηγητής ενημερώνει ότι στις αρχές Ιουλίου οι τσολιάδες του Πλαστήρα παίρνουν μέρος στην 2η και νικηφόρα μάχη του Εσκή Σεχίρ (χωρίς λεπτομέρειες για το τι έκανε από τα τέλη Ιουνίου που ξεκίνησε η ελληνική επίθεση) και χωρίς πολλά-πολλά ο ΕΣ περνάει τον Σαγγάριο. Με σοβαροφάνεια ο αφηγητής ενημερώνει ότι η ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκει ο Πλαστήρας, περνάει την Αλμυρά Έρημο με «καύσωνα, χωρίς ίχνος σκιάς και χωρίς εφοδιασμό»! (οι λέξεις έχουν σημασία, ο στρατός προωθείτο για επιχειρήσεις και πριν ακόμα εμπλακεί δεν είχε εφόδια). Εδώ όμως μας περιμένει ένα συγκλονιστικό στοιχείο. Η εκπομπή σε παγκόσμια πρώτη αποκαλύπτει κάτι που δεν το ξέρει κανείς. Ο Πλαστήρας και οι τσολιάδες του συμμετείχαν στην μάχη για το ύψωμα Καλέ Γκρότο που ξεκίνησε στις 13 Αυγούστου!!! Πριν βέβαια, ενημερωνόμαστε ότι ο διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού Πρίγκιπας Ανδρέας «μη έχοντας επαρκή στρατιωτική κατάρτιση και γνώσεις του πεδίου της μάχης διέταξε κατά μέτωπον επίθεση». Εν τέλει ο Πλαστήρας στην κορυφή του απόρθητου οχυρού σηκώνει την σημαία (Ιβο Τζίμα style υποθέτω). Οι εν συνεχεία περιγραφές δεν έχουν καμία σημασία γιατί πολύ απλά ατυχώς για τους συντελεστές της εκπομπής και δυστυχώς για τους τηλεθεατές, στο Καλέ Γκρότο (η μάχη ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου) ενεπλάκη η V Μεραρχία και αυτή το κατέλαβε!!! Το 5/42 ΣΕ και η ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκε, ΔΕΝ συμμετείχαν στην μάχη του Καλέ Γκρότο, αλλά ΔΥΤΙΚΑ αυτού σε τοπωνύμια τα οποία δεν έχουν την αίγλη του Καλέ Γκρότο.
Για τα μετέπειτα γεγονότα συγκεντρώνοντας όλα τα αποθέματα αντοχής σημειώνω τα πιο σπαρταριστά, αφού κατά την υποχώρηση του Αυγούστου 1922, ο στρατιωτικός εξ Αεροπορίας, αναφέρει ότι «λέγεται» πως ο Πλαστήρας ανέλαβε την διοίκηση της VIII Μεραρχίας, συγχέοντας κατά έναν παράδοξο τρόπο την ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκε με την VIII Μεραρχία η οποία τότε με έδρα την Ήπειρο δεν είχε καν συγκροτηθεί ως εμπόλεμη. Βέβαια ο πτέραρχος δεν έχει καταλάβει ότι όλη η ΧΙΙΙ την οποία ανέλαβε ο Πλαστήρας δεν είχε παρά τα υπολείμματα εξ 2.000 ανδρών και δεν κάθεται να σκεφθεί πόσοι θα έχουν απομείνει από το 5/42 (μόλις 400), που κατά τα άλλα όπως εξυμνητικά αναφέρεται είναι μία από τις λίγες μονάδες που κράτησε την συνοχή της (μεταπίπτοντας από το επίπεδο Αποσπάσματος σε επίπεδο διλοχίας).
Αναφορά γίνεται και στην τελευταία μάχη κατά την αποχώρηση από την Ερυθραία, όπου αντιμετώπισε μια «μεγάλη» τουρκική μονάδα (οι οποίοι εν συνεχεία διευκρινίζεται ότι ήταν τσέτες) και περιγράφεται πως την περικύκλωσαν με σκοπό την «εξολόθρευση» και τον «αφανισμό» τους, οπότε οι τσολίαδες συλλαμβάνουν αιχμαλώτους, τους προκαλούν σοβαρές απώλειες και τελικά οπισθοχωρούν. Οι επίσημες αναφορές όμως που υπάρχουν κάνουν λόγο για επαφή το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου του Αποσπάσματος Πλαστήρα με «σχετικά μικρό απόσπασμα εχθρικού ιππικού», το οποίο άφησε πίσω του 2 (ολόκληρους) νεκρούς. Εν κατακλείδει ο αφηγητής σημειώνει ότι η μονάδα του Πλαστήρα είναι η τελευταία που εγκατέλειψε την Μικρά Ασία, το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 1922 και ώρα 01.15 την νύκτα, αφού πρώτα ο σαλπιγκτής σάλπισε κατ’ εντολήν του Πλαστήρα την «Θοδώρα» το εμβατήριο του συντάγματος. (Πολλές λεπτομέρειες σκέφτεσαι). Οι επίσημες αναφορές όμως σημειώνουν ότι την 1η Σεπτεμβρίου η Στρατιά διέταξε να καταρτισθεί απόσπασμα 1.200 ανδρών με 8 πυροβόλα από την ΙΙ Μεραρχία και πράγματι αυτό καταρτίστηκε από το 1ο Σύνταγμα και 2 πυροβολαρχίες (η μία από την VII Μεραρχία) υπό τον Αντισυνταγματάρχη Μαρούλη (ποιος είναι αυτός;).
Συμπερασματικά, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ. Έτσι μαθαίνουμε την ιστορία σήμερα; Και μάλιστα από στρατιωτικούς. Παιδιά, ο Πλαστήρας δεν χρειάζεται(?) παραμύθια για να κρατήσει το όνομά του την αίγλη του(ΣΗΜ.ΑΠ ποια αιγλη ? αυτη του πραξικοπηματια? η του δολοφονου?).
Πηγές
https://www.facebook.com/idomeneas.filoktitis/posts/10217816948677105
https://www.youtube.com/watch?v=-luht1KY5qw&fbclid=IwAR3tQEouEvJLIxAQeJBWzA3l9yJejl2LEFeldha7fXxfm3KIqIU43pxcds4
ΠΗΓΗ http://www.istorikathemata.com/2019/03/blog
(πηγή: https://www.facebook.com/idomeneas.filoktitis/posts/10217816948677105 )
Μηχανή του Χρόνου (Σημ.ΑΠ.καποιος την ονομαζει και μηχανη του ψευδους!), δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθώ. Τυχαία διαπιστώνω οτι παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στον Νικόλαο Πλαστήρα. Έχουν ανεβάσει 2 επεισόδια και κάθομαι να τα παρακολουθήσω. Υποτίθεται ότι έχει συμβούλους, συντελεστές (έχει 2 στρατιωτικούς και 2 βιογράφους) το θέμα έχει μελετηθεί και άρα αναμένεις ένα σοβαρό αποτέλεσμα. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι θα παρουσιάζονται κάπως μονομερώς τα θετικά στοιχεία της σημαντικής αυτής προσωπικότητας, αλλά εμένα με ενδιαφέρει η στρατιωτική δράση του ιδίως στην Μικρά Ασία, η οποία παρουσιάζεται στο 2ο επεισόδιο και όσο να ‘ναι θα αξίζει τον κόπο. Ξαφνικά αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια. Αρχίζω από τις πλέον «ανώδυνες» παρατηρήσεις. Ενώ στο 1ο μέρος αναφέρεται ότι ο Πλαστήρας πρωτοπαρουσιάστηκε στο 5ο Σύνταγμα και πολέμησε στους Βαλκανικούς και διαρκώς υπάρχει η αναφορά στο 5ο Σύνταγμα, μετά τους Βαλκανικούς σημειώνεται ότι ο Πλαστήρας υπηρέτησε στην Λέσβο και μετά επέστρεψε στο 50ό Σύνταγμα στα Τρίκαλα (σημειωτέον ότι εκείνη την εποχή δεν είχε συσταθεί καν το 50ό Σύνταγμα). Ο Πλαστήρας αναφέρεται ότι το 1919 όταν μετέβη στην Μικρά Ασία και σε ηλικία 36 ετών, ήταν ο νεότερος συνταγματάρχης του ΕΣ, ανακριβώς βέβαια, γιατί ο Πλαστήρας προήχθη σε αντισυνταγματάρχη τον Ιούλιο του 1918 και σε συνταγματάρχη τον Αύγουστο του 1920 (οι 2 βιογράφοι τι ρόλο βαράνε;). O Αντιστράτηγος Ιωάννου αναφέρεται ως μέραρχος, ενώ ήταν ο Σωματάρχης του Σώματος Στρατού Σμύρνης (αναφορά από στρατιωτικό ο οποίος προέρχεται από την Αεροπορία!).
Ο αφηγητής σημειώνει ότι η Συνθήκη των Σεβρών καθόριζε πως το όριο καταδίωξης εκτός ζώνης είναι 3 χιλιόμετρα (άντε πες του ξέφυγε του συντελεστή ότι δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη στην Συνθήκη, αλλά την είχαν επιβάλει οι Σύμμαχοι στον ΕΣ. Συνεχίζουμε). Οι επιχειρήσεις προς Άγκυρα ξεκινούν τον Ιούνιο του 1921 αλλά η απόκλιση 2 μηνών για την Μηχανή του Χρόνου δεν έχει σημασία (σε άλλο επεισόδιο αναφέρεται ότι ο τορπιλλισμός του ΕΛΛΗ έγινε στις 15 Αυγούστου 1939!). Στην εκπομπή μαθαίνουμε ότι ο Πρίγκιπας Ανδρέας τηρούσε εχθρική στάση απέναντι του Πλαστήρα. Ένας μάλιστα από τους σχολιαστές (στέλεχος του ΕΣ) σημειώνει ότι ο Πρίγκιπας Ανδρέας ουκ ολίγες φορές αδιαφορούσε όχι για το αν θα σκοτωθεί ο Πλαστήρας, αλλά αν θα εξολοθρευθεί το σύνταγμά του (το οποίο είχαν προηγουμένως σημειώσει ότι ήταν full κωνσταντινικό). Η βαρυσήμαντη αυτή κατηγορία είναι πρωτοφανής, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το στέλεχος έχει μπερδέψει τον Σωματάρχη Ανδρέα του 1921 με τον Μέραρχο Δημαρά του 1922, ο οποίος σίγουρα μπορεί να κατηγορηθεί ότι αδικαιολόγητα άφηνε τον Πλαστήρα οπισθοφυλακή και να αναλάβει λεπτές αποστολές λίγο πριν την συντριβή του μετώπου στο Αφιόν (δεν πειράζει όμως συνεχίζουμε).
Οι υπεύθυνοι της εκπομπής για τον χάρτη που κατά διαστήματα παρουσιάζεται είναι για τα πανηγύρια. Ενώ ο ομιλητής αναφέρει ότι το Απόσπασμα Πλαστήρα εστάλη τον Αύγουστο του 1922 στο Καμελάρ νοτίως του Αφιόν, στον χάρτη το υποδεικνύει (με βέλος μάλιστα) στα βόρεια του Αφιόν δυτικά της Κιουτάχειας κοντά στον Σαγγάριο! Η εξέχουσα του Αφιόν Καραχισάρ καταδεικνύεται στον χάρτη στην νοτιοανατολική καμπή του Σαγγαρίου (μόνο καμιά 100ή χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την πόλη)! Προφανώς η καμπή του ποταμού χτύπησε στους συντελεστές της εκπομπής, οι οποίοι όταν μιλάμε για εξέχουσα την Αφιόν δεν έχουν καταλάβει για τι ακριβώς πρόκειται. Πάλι καλά που στον χάρτη η Σμύρνη παραμένει σταθερά τοποθετημένη στα δυτικά!
Και τώρα αρχίζουν τα σοβαρά.
Επιχειρήσεις.
Αναφέρεται ότι το 5/42 ΣΕ κατέλαβε τον Ιούνιο του 1920 το Αξάριο αφού μετά από σύντονη πορεία σε 14 ώρες κάλυψε 40 χιλιόμετρα. Κατ’ αρχάς, έτσι όπως γίνεται η αναφορά, μπορεί να υποθέσει ο τηλεθεατής ότι η κατάληψη έγινε αμαχητί μετά από μια απλή πορεία (αναφορά από τον προερχόμενο εξ Αεροπορίας στρατιωτικό που προφανώς δεν είναι ο κατάλληλος για να περιγράφει μάχες πεζικού, πέραν του γεγονότος ότι η κάλυψη απόσταση 40 χιλιομέτρων εντός 14 ωρών δεν είναι κάτι εξαιρετικό ακόμα και στο πεδίο της μάχης). Κατά δεύτερον, το Απόσπασμα Πλαστήρα ξεκίνησε την επίθεση το χάραμα και κατέλαβε το Αξάριο στις 18.00 το απόγευμα (δηλαδή μετά από περίπου 10 ώρες). Μετά το Αξάριο αναφέρονται οι επόμενοι σταθμοί του Αποσπάσματος δίνοντας την εντύπωση συνεχών μαχών και τελικά σημειώνεται ότι όταν έφθασε στο Αϊς Μπατς είχε σκοτώσει 500 Τούρκους και συλλάβει 1.200 αιχμαλώτους. Δυστυχώς για τους συντελεστές της εκπομπής (αλλά και γι’ αυτούς που τους παρακολουθούν) οι αιχμάλωτοι που συνέλαβε στο Αϊς Μπατς το Απόσπασμα Πλαστήρα ήταν μόλις 188, αλλά 1.200 αιχμάλωτοι με 400-500 νεκρούς ήταν οι τουρκικές απώλειες που κατέγραψε ολόκληρη η Μεραρχία Σμύρνης (στην οποία είχε ενταχθεί το Απόσπασμα) στις επιχειρήσεις στην περιοχή του Μπαλίκεσίρ. Αλλά δεν βαριέσαι, λεπτομέρειες. Τι 188, τι 1.200;
Αμέσως ακολουθεί η εντυπωσιακή πληροφορία ότι οι Τούρκοι είχαν κατατρομοκρατηθεί από τον Πλαστήρα που τον επικήρυξαν και του έδωσαν το προσωνύμιο Καραπιπέρ και τους τσολιάδες Σεϊτάν Ασκέρ, αλλά περιέργως ένας από τους αφηγητές της εκπομπής (καθηγητής πανεπιστημίου) κρίνει σκόπιμο (και οι συντελεστές ελαφρά τη καρδία το δέχονται) να σημειώσει ότι ο Πλαστήρας (προσωπικώς) είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των μικρών τουρκόπουλων(!!!) όπως ο Κολοκοτρώνης στην Επανάσταση!!! Ασχολίαστο.
Στην συνέχεια έχουμε την μάχη του Γεντίζ Χαν κατά τον Οκτώβριο του 1920, όπου αναφέρεται ότι στις 11 Οκτωβρίου ο τουρκικός Στρατός επιτέθηκε εναντίον των 2ου και 3ου Συντάγματος. Απέναντί τους είχαν τον Συνταγματάρχη Κονδύλη (2ου), Πλαστήρα (που βρέθηκε;) και τον Αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνου (3ου). Τώρα πως επιτέθηκαν σε 2 συντάγματα και απέναντί τους είχαν 3 διοικητές, αυτό το ξέρουν οι συντελεστές της εκπομπής. Αφού παρεμβάλλεται μια φωτογραφία όπου στρατιώτες έχουν στα χέρια τους τον Πλαστήρα και τον Κωνσταντίνου μετά την ελληνική νίκη, αναφέρεται επί λέξει. «Ο Μαύρος Καβαλάρης ήταν ο ήρωας του μετώπου». Εκεί σταματά η αφήγηση της μάχης, αλλά για κάποιον που ‘χει διαβάσει για την μάχη, ξέρει, ότι οι τουρκικές δυνάμεις επιτέθηκαν στις 14 Οκτωβρίου κατά του 2ου και 3ου Συνταγμάτων και με νυκτερινή αντεπίθεση οι ελληνικές μονάδες ανέτρεψαν τον αντίπαλο επικρατώντας του αντιπάλου τον οποίον κατεδίωξαν. Το 5/42 έφθασε στην περιοχή, μόνο το μεσημέρι της 15ης μετά από νυκτερινή πορεία κι αφού είχε τελειώσει η μάχη (λεπτομέρεια θα μου πείτε, αλλά ο Πλαστήρας ήταν ο ήρωας του μετώπου κατά την εκπομπή, είτε συμμετέχει είτε όχι σε μάχη).
Ακολουθεί η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ κατά την ελληνική επίθεση του Μαρτίου 1921 και μετά η μάχη στο ίδιο μέρος κατά την ελληνική οπισθοχώρηση. Εκεί έχουμε την περιγραφή ότι οι Τούρκοι έκαναν επίθεση στο Τουμλού Μπουνάρ αναγκάζοντας τις ελληνικές δυνάμεις να αποχωρήσουν από το Αφιόν Καραχισάρ. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου όταν σχεδόν κατελήφθη αλλά τότε εμφανίστηκε ο Πλαστήρας και με την πλευρική του κίνηση έκρινε την μάχη. Η πραγματικότητα είναι, ότι στο Τουμλού Μπουνάρ στάθμευε το 34ο Σύνταγμα (- 2 λόχοι) υπό τον Συνταγματάρχη Διαλέτη το οποίο από τις 12.00 της 26ης Μαρτίου έως τα μεσάνυχτα, αντιμετώπισε μόνο του και απέκρουσε σειρά τουρκικών επιθέσεων. Το 5/42 ΣΕ εγκαταστάθηκε το ίδιο βράδυ 5 χιλιόμετρα πίσω από το 34ο Σύνταγμα. Το πρωΐ στις 06.00 της 27ης Μαρτίου επενέβη στα δεξιά του 34ου Συντάγματος το 7ο Σύνταγμα που είχε καταφθάσει και απωθεί τον εχθρό. Στις 14.00 καταφθάνει στα αριστερά του 34ου Συντάγματος και το ΙΙ/2 Τάγμα που απωθεί κι αυτόν τον εχθρό. Την ίδια ώρα καταφθάνει και το 1ο Σύνταγμα (2 τάγματα) διαθέτοντας 1 τάγμα στην παράταξη του 34ου Συντάγματος και άλλο 1 τάγμα ως εφεδρεία. Στην διάρκεια της ημέρας το 34ο Σύνταγμα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει νικηφόρα τις τουρκικές επιθέσεις εναντίον του. Την 2η αυτή ημέρα της μάχης το 5/42 εξακολουθεί και σταθμεύει 5 χιλιόμετρα πίσω μη εμπλεκόμενο στην μάχη.
Τα μεσάνυχτα διετάχθη για τις 28 Μαρτίου η επίθεση των 1ου και 34ου Συντάγματος, η διατήρηση των θέσεων από το 7ο Σύνταγμα και το 5/42 ΣΕ (2 τάγματα) να προωθηθεί και να πλήξει από πλάγια αριστερά της ελληνικής παράταξης τις τουρκικές δυνάμεις. Πράγματι στις 28 Μαρτίου το μεν 7ο Σύνταγμα απέκρουσε τουρκική επίθεση, τα 1ο και 34ο Συντάγματα επιτέθηκαν αλλά συνάντησαν αντίσταση, αλλά στις 12.15 επενέβη από αριστερά το 5/42 ΣΕ που είχε μαζί του και το ΙΙ/2 Τάγμα, οπότε επέτρεψαν στα 1ο και 34ο Συντάγματα να συνεχίσουν την επίθεσή τους. Δύο ώρες μετά την πλευρική επίθεση του 5/42 ΣΕ οι Τούρκοι αντιλαμβανόμενοι την μικρή του ισχύ αντεπιτέθηκαν και το έφεραν σε δύσκολη θέση, από την οποία το έβγαλε επίθεση του ΙΙ/2 Τάγματος, οπότε στις 20.00 μπόρεσαν το 5/42 ΣΕ και ΙΙ/2 Τάγμα υπό εχθρική πίεση να επιστρέψουν στις ελληνικές γραμμές. Έτσι έληξε η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ. Είναι προφανές, ότι την κατάσταση στην 3ήμερη μάχη έσωσε αρχικά ΜΟΝΟ ΤΟΥ το 34ο Σύνταγμα και ότι δεν ήταν το 5/42 ΣΕ που έσωσε την κατάσταση αφού στην μάχη συμμετείχαν δυνάμεις από άλλα 3 συντάγματα (1ο, 2ο, 7ο) αλλά αυτά προφανώς μικρή σημασία έχουν για τους συντελεστές της εκπομπής, οι οποίοι παρουσιάζουν Λεζάντα «Ο Πλαστήρας σώζει το Α΄ Σώμα Στρατού από τις τουρκικές μεραρχίες». Ένας από τους σχολιαστές μάλιστα (μη στρατιωτικός) δεν αποφεύγει τον πειρασμό να σχολιάσει ότι ο Πλαστήρας διέσωσε όχι μόνο το Α΄ ΣΣ αλλά ολόκληρη την ελληνική Στρατιά, συμπληρώνοντας ότι ήταν μια από τις σωτήριες επεμβάσεις από τις πολλές που έκτοτε έκανε ο Πλαστήρας στο μέτωπο (αλλά ως μετριόφρων δεν χρειάζεται να τις αναφέρει).
Η αποκορύφωση έρχεται με την επιχείρηση κατά της Άγκυρας. Αφού πάρα πολύ χαλαρά ο αφηγητής ενημερώνει ότι στις αρχές Ιουλίου οι τσολιάδες του Πλαστήρα παίρνουν μέρος στην 2η και νικηφόρα μάχη του Εσκή Σεχίρ (χωρίς λεπτομέρειες για το τι έκανε από τα τέλη Ιουνίου που ξεκίνησε η ελληνική επίθεση) και χωρίς πολλά-πολλά ο ΕΣ περνάει τον Σαγγάριο. Με σοβαροφάνεια ο αφηγητής ενημερώνει ότι η ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκει ο Πλαστήρας, περνάει την Αλμυρά Έρημο με «καύσωνα, χωρίς ίχνος σκιάς και χωρίς εφοδιασμό»! (οι λέξεις έχουν σημασία, ο στρατός προωθείτο για επιχειρήσεις και πριν ακόμα εμπλακεί δεν είχε εφόδια). Εδώ όμως μας περιμένει ένα συγκλονιστικό στοιχείο. Η εκπομπή σε παγκόσμια πρώτη αποκαλύπτει κάτι που δεν το ξέρει κανείς. Ο Πλαστήρας και οι τσολιάδες του συμμετείχαν στην μάχη για το ύψωμα Καλέ Γκρότο που ξεκίνησε στις 13 Αυγούστου!!! Πριν βέβαια, ενημερωνόμαστε ότι ο διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού Πρίγκιπας Ανδρέας «μη έχοντας επαρκή στρατιωτική κατάρτιση και γνώσεις του πεδίου της μάχης διέταξε κατά μέτωπον επίθεση». Εν τέλει ο Πλαστήρας στην κορυφή του απόρθητου οχυρού σηκώνει την σημαία (Ιβο Τζίμα style υποθέτω). Οι εν συνεχεία περιγραφές δεν έχουν καμία σημασία γιατί πολύ απλά ατυχώς για τους συντελεστές της εκπομπής και δυστυχώς για τους τηλεθεατές, στο Καλέ Γκρότο (η μάχη ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου) ενεπλάκη η V Μεραρχία και αυτή το κατέλαβε!!! Το 5/42 ΣΕ και η ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκε, ΔΕΝ συμμετείχαν στην μάχη του Καλέ Γκρότο, αλλά ΔΥΤΙΚΑ αυτού σε τοπωνύμια τα οποία δεν έχουν την αίγλη του Καλέ Γκρότο.
Για τα μετέπειτα γεγονότα συγκεντρώνοντας όλα τα αποθέματα αντοχής σημειώνω τα πιο σπαρταριστά, αφού κατά την υποχώρηση του Αυγούστου 1922, ο στρατιωτικός εξ Αεροπορίας, αναφέρει ότι «λέγεται» πως ο Πλαστήρας ανέλαβε την διοίκηση της VIII Μεραρχίας, συγχέοντας κατά έναν παράδοξο τρόπο την ΧΙΙΙ Μεραρχία στην οποία ανήκε με την VIII Μεραρχία η οποία τότε με έδρα την Ήπειρο δεν είχε καν συγκροτηθεί ως εμπόλεμη. Βέβαια ο πτέραρχος δεν έχει καταλάβει ότι όλη η ΧΙΙΙ την οποία ανέλαβε ο Πλαστήρας δεν είχε παρά τα υπολείμματα εξ 2.000 ανδρών και δεν κάθεται να σκεφθεί πόσοι θα έχουν απομείνει από το 5/42 (μόλις 400), που κατά τα άλλα όπως εξυμνητικά αναφέρεται είναι μία από τις λίγες μονάδες που κράτησε την συνοχή της (μεταπίπτοντας από το επίπεδο Αποσπάσματος σε επίπεδο διλοχίας).
Αναφορά γίνεται και στην τελευταία μάχη κατά την αποχώρηση από την Ερυθραία, όπου αντιμετώπισε μια «μεγάλη» τουρκική μονάδα (οι οποίοι εν συνεχεία διευκρινίζεται ότι ήταν τσέτες) και περιγράφεται πως την περικύκλωσαν με σκοπό την «εξολόθρευση» και τον «αφανισμό» τους, οπότε οι τσολίαδες συλλαμβάνουν αιχμαλώτους, τους προκαλούν σοβαρές απώλειες και τελικά οπισθοχωρούν. Οι επίσημες αναφορές όμως που υπάρχουν κάνουν λόγο για επαφή το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου του Αποσπάσματος Πλαστήρα με «σχετικά μικρό απόσπασμα εχθρικού ιππικού», το οποίο άφησε πίσω του 2 (ολόκληρους) νεκρούς. Εν κατακλείδει ο αφηγητής σημειώνει ότι η μονάδα του Πλαστήρα είναι η τελευταία που εγκατέλειψε την Μικρά Ασία, το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 1922 και ώρα 01.15 την νύκτα, αφού πρώτα ο σαλπιγκτής σάλπισε κατ’ εντολήν του Πλαστήρα την «Θοδώρα» το εμβατήριο του συντάγματος. (Πολλές λεπτομέρειες σκέφτεσαι). Οι επίσημες αναφορές όμως σημειώνουν ότι την 1η Σεπτεμβρίου η Στρατιά διέταξε να καταρτισθεί απόσπασμα 1.200 ανδρών με 8 πυροβόλα από την ΙΙ Μεραρχία και πράγματι αυτό καταρτίστηκε από το 1ο Σύνταγμα και 2 πυροβολαρχίες (η μία από την VII Μεραρχία) υπό τον Αντισυνταγματάρχη Μαρούλη (ποιος είναι αυτός;).
Συμπερασματικά, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ. Έτσι μαθαίνουμε την ιστορία σήμερα; Και μάλιστα από στρατιωτικούς. Παιδιά, ο Πλαστήρας δεν χρειάζεται(?) παραμύθια για να κρατήσει το όνομά του την αίγλη του(ΣΗΜ.ΑΠ ποια αιγλη ? αυτη του πραξικοπηματια? η του δολοφονου?).
Πηγές
https://www.facebook.com/idomeneas.filoktitis/posts/10217816948677105
https://www.youtube.com/watch?v=-luht1KY5qw&fbclid=IwAR3tQEouEvJLIxAQeJBWzA3l9yJejl2LEFeldha7fXxfm3KIqIU43pxcds4
ΠΗΓΗ http://www.istorikathemata.com/2019/03/blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου