ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ ΣΦΟΔΡΑ

Στὸν 78ο Ψαλμὸ ὁ Ψαλμωδὸς βλέποντας τὴν πατρίδα του ἐρειπωμένη, ξεσπᾶ σὲ κραυγὴ πόνου. Ἀπὸ χρόνια τὴν ἔβλεπε νὰ καταρρέει, νὰ διέρχεται περίοδο βαθιᾶς πνευματικῆς κρίσεως. Καὶ τώρα τὴν ἀντικρίζει κατεστραμμένη. Ὁ Ναὸς βεβηλώθηκε, τὰ σπίτια λεηλατήθηκαν, ὁ λαὸς ἀφανίσθηκε. Ὁ Ψαλμωδὸς μὲ θλίψη ἀνέκφραστη καταφεύγει στὸν Θεό. Τοῦ ζητεῖ νὰ σπλαχνισθεῖ τὸ λαό του, νὰ τὸν ἀναλάβει καὶ πάλι κάτω ἀπὸ τὴν προστασία του. Ξέρει πολὺ καλὰ πὼς ὅλα αὐτὰ ἔγιναν λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ του. Καὶ ἐξαιτίας αὐτοῦ βρῆκαν τὴν εὐκαιρία οἱ ξένοι νὰ καταστρέψουν τὴν ἔνδοξη χώρα του, ποὺ χρόνια τὴ ζήλευαν γιὰ τὴν εὐημερία της καὶ τὴν ἀρχοντιά της. Τώρα πιά, διαπιστώνει ὁ Ψαλμωδός, «ἐγενήθημεν ὄνειδος τοῖς γείτοσιν ἡ- μῶν, μυκτηρισμὸς καὶ χλευασμὸς τοῖς κύκλῳ ἡμῶν»· μᾶς ἐξευτελίζουν καὶ μᾶς χλευάζουν οἱ γύρω λαοί. Γι’ αὐτὸ καὶ δέεται μὲ πόνο: «Μὴ μνησθῇς ἡμῶν ἀνομιῶν ἀρχαίων»· μὴ θυμηθεῖς τὶς παλιὲς ἁμαρτίες τοῦ λαοῦ μας. «Ταχὺ προ- καταλαβέτωσαν ἡμᾶς οἱ οἰκτιρμοί σου, Κύριε, ὅτι ἐπτωχεύσαμεν σφόδρα»· ἂς μᾶς προφθάσουν γρήγορα οἱ οἰκτιρμοί σου, Κύριε, διότι καταντήσαμε σὲ ἔσχατη φτώχεια καὶ ἀθλιότητα. Καὶ συνεχίζει ἱκετεύοντας: Σῶσε μας, Κύριε, καὶ συγχώρησέ μας (Ψαλμ. οη΄ [78] 4, 8, 9). Πόσο ἐπίκαιρος ἠχεῖ στὰ ἀφτιά μας αὐτὸς ὁ Ψαλμός! Πόση ἀνάγκη ἔχουμε καὶ μεῖς οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες νὰ ἀναπέμπουμε στὸν Κύριό μας μιὰ τέτοια ἱκετήρια κραυγή! Διότι καὶ μεῖς βρισκό- μαστε σὲ μεγάλη κρίση, κρίση πνευματική. Ὁ Ψαλμωδὸς βέβαια ἱκετεύει τὸν Θεὸ μετὰ ἀπὸ τὴν καταστροφὴ τῆς πατρίδος του. Ἐμεῖς πρέπει ἐπειγόντως νὰ ἱκετεύσουμε τὸν Θεὸ νὰ μᾶς προλάβει μὲ τὸ ἔλεός του, πρὶν δοῦμε τὰ χει- ρότερα καὶ ἀνεπανόρθωτα. Διότι ἐμεῖς «ἐπτωχεύσαμεν» πολὺ περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι οἱ Ἰουδαῖοι. Καὶ κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε πλοῦτο ἀσυγκρίτως πολυτιμότερο. Ὄχι τὰ πε τρέλαια τοῦ Αἰγαίου, οὔτε τὶς φυσικὲς ὀμορφιὲς τῆς χώρας μας. Οὔτε ἀκόμη τὸν πολιτισμὸ τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας, τὶς ἐπιστῆμες καὶ τὶς τέχνες. Ἀλλὰ τὸν μεγαλύτερο θησαυρό μας, ποὺ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη. Στὴ χώρα μας διάβηκαν ἅγιοι Ἀπόστολοι, στὴ γλώσσα μας γράφτηκε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, στὰ ἱερὰ χώματά μας ἔχυσαν τὸ αἷμα τους ἑκατομμύρια μάρτυρες. Στὸν τόπο μας ἀναδείχθηκαν φωστῆρες τῆς οἰκουμένης, ἀσκητὲς καὶ ὅσιοι· χτίστηκαν ναοὶ περίλαμπροι καὶ μοναστήρια ποὺ φυλάττουν τὰ ἱερὰ Λείψανα τῶν ἁγίων μας καὶ τὰ ἄλλα ἀτίμητα κειμήλιά μας. Τὸ ἔθνος μας ἀνέδειξε γιὰ 1.000 χρόνια τὴ μεγαλύτερη αὐτοκρατορία τοῦ κόσμου, τὴ Βυζαντινή. Ἕλληνες ἱεραπόστολοι μεταλαμπάδευσαν τὸ φῶς τῆς πίστεως σ’ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Καὶ τώρα ποῦ εἶναι ὅλα αὐτὰ τὰ μεγαλεῖα; Τὰ τελευταῖα μάλιστα χρόνια ἡ Ἑλλάδα μας συρρικνώνεται διαρκῶς. Ποῦ εἶναι ἡ Μικρασία, ἡ Βόρειος Ἤπειρος καὶ ἡ Κύπρος, οἱ ἄλλες ἀλύτρωτες πατρίδες μας; Καὶ τώρα στὴν κρίσιμη περίοδο ποὺ περνᾶμε, οἱ ξένοι ἐπο- φθαλμιοῦν περισσότερα. Διότι «ἐπτωχεύσαμεν σφόδρα»· ὄχι τόσο οἰκονομικὰ ὅσο πνευματικά. Ποῦ εἶναι σήμερα τὰ πνευματικὰ ἀναστήματα στὴν παιδεία, τὴν πολιτική, τὸ στρατό, τὴν οἰ- κονομία, τὸν πολιτισμό; Πτωχεύσαμε ὅμως ὄχι μόνο ἀπὸ πλευρᾶς ἡγετῶν ἀλλὰ καὶ στὴ βάση. Ποιὰ εἶναι ἡ δημογραφική μας κατάσταση; Σύμφωνα μὲ ἐπίσημες στατιστικὲς ἔχουμε ἐτησί- ως στὴν Ἑλλάδα 100.000 περίπου γεννήσεις, ἀπὸ τὶς ὁποῖες οἱ 36.000 εἶναι γεννήσεις μεταναστῶν. Ἀντίστοιχα γεννιοῦνται ἐτησίως 1.600.000 Τοῦρκοι, 250.000 Ἀλβανοὶ καὶ 250.000 Βούλγαροι· κι ἔχουν κατακλύσει τὸν τόπο μας ἀμέτρητοι μετανάστες. Κι ἐνῶ τὰ διαζύγια καὶ οἱ ἐκτρώσεις αὐξάνονται διαρκῶς, ἡ κατάσταση στὶς οἰκογένειές μας, στὰ σχολεῖα μας, στὰ ἤθη μας, εἶναι ἀπελπιστική. «Ἐπτωχεύσαμεν σφόδρα»! Καὶ τὸ πρόβλημά μας σήμερα δὲν εἶναι τόσο ποῦ θὰ βρεθοῦν χρήματα, ἀλλὰ τὸ ὅτι δὲν θέλουμε ἐμεῖς νὰ συνέλθουμε ἀπὸ τὸν καταστροφικὸ δρόμο ποὺ πήραμε. Ψάχνουμε νὰ βροῦμε παντοῦ φταῖχτες. Φταῖνε ὅλοι οἱ ἄλλοι ἐκτὸς ἀπὸ μᾶς! Καὶ ἀναζητοῦμε λύσεις! Δὲν καταλάβαμε ἀ- κόμη ὅτι τὰ «χρέη» μας καὶ τὰ προβλήματά μας δὲν θὰ μᾶς τὰ λύσουν οἱ πολιτικοί, οὔτε οἱ ξένοι. Μὴν περιμένουμε ἀπὸ τοὺς κερδοσκόπους νὰ σπλαχνισθοῦν τὴ χώρα μας. Ὁ ἑρμηνευτὴς Θεοδώρητος ὑποδεικνύει Ἐκεῖνον ποὺ μόνος μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει: «Πάσης προνοίας ἔρημοι γεγόναμεν· σὲ δὲ μόνον ἐπίκουρον ἔχο- μεν». Καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς δείχνει τὸ δρόμο τῆς σωτηρίας μας: «Μὴ φοβοῦ, ὅτι ἐπτωχεύσαμεν» μᾶς λέει· «ὑπάρχει σοι πολλά, ἐὰν φοβηθῇς τὸν Θεόν, καὶ ἀποστῇς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καὶ ποιήσῃς τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτοῦ» (Τωβ. δ΄ 21). Μᾶς ζητᾶ δηλαδὴ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸν Θεό, καὶ Αὐτὸς θὰ μᾶς σώσει. Ἂς πέσουμε λοιπὸν στὰ γόνατα ζη- τώντας ἀπὸ τὸν ἅγιο Θεὸ τὴ σωτηρία τῆς πατρίδος μας μὲ τὰ πύρινα λόγια τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου: «Ταχὺ προκαταλαβέτωσαν ἡμᾶς οἱ οἰκτιρμοί σου, Κύριε, ὅτι ἐπτωχεύσαμεν σφόδρα... Εἰ γὰρ καὶ ἁμαρτωλοί, ἀλλ’ ὅμως Χριστιανοὶ τυγχάνομεν· εἰ καὶ ἀνάξιοι φιλανθρω- πίας, ἀλλ’ ὅμως πρόβατα τῆς σῆς Ἐκκλησίας ἐσμέν. Λύτρωσαι πάντας, Κύριε, πάσης τῆς ἐπικειμένης ἀπειλῆς».Ο ΣΩΤΗΡ2042