Αὔριο δέν θά ὑπάρχει πείνα!

Αὔριο δὲν θὰ ὑπάρχει πείνα! Ἡ φράση αυτη,οχι με τις ιδιες ακριβῶς λέξεις, ἀλλὰ μὲ τὸ ἴδιο νόημα, ­ εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν προφήτη Ἐλισαῖο στὸν Ἰωράμ, βασιλιὰ τοῦ βορείου Βασιλείου (Βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ). 

Τὸ περιστατικὸ εἶναι πολὺ ἐντυπωσιακὸ καὶ ἀξίζει νὰ τὸ φέρουμε στὴ μνήμη μας, γιὰ νὰ βγάλουμε χρήσιμα διδάγματα, ἰ­δίως τώρα ποὺ ἀντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα. 

   Ἦταν τότε ποὺ οἱ Σύροι πραγματοποίησαν αἰφνιδιαστικὴ ἐπίθεση κατὰ τῆς Σαμαρείας, πρωτεύουσας τοῦ Βορείου Βασιλείου, καὶ ἐγκλώβισαν τοὺς Ἰσραηλίτες μέσα στὰ τείχη. Ὁ ἀποκλει­σμὸς συνεχιζόταν μέρες πολλὲς καὶ τὸ φάσμα τῆς πείνας ἁπλώθηκε σ’ ὅλη τὴν πόλη. Γιὰ νὰ ζήσουν οἱ πολιορκημένοι, ἔτρωγαν ἀκάθαρτα ζῶα! Ἀλλὰ δὲν τὰ ἔβρισκαν εὔκολα οὔτε κι αὐτά. Μιὰ γαϊδουροκεφαλὴ στοίχιζε 50 ἀργυροὺς σίκλους (30 περίπου εὐρώ). 

Λίγα σπυριὰ μπιζέλια στοίχιζαν 5 ἀργυροὺς 

σίκλους. Τὸ πρόβλημα μέρα μὲ τὴ μέρα γινόταν ὀξύτερο, τόσο ποὺ ἄρχισαν νὰ τρῶνε ἀκόμη καὶ τὰ παιδιά τους μερικοί. 

 Ὁ Ἰωρὰμ ἀνατρίχιασε ὅταν τοῦ τὸ φανέρωσε μία σκελετωμένη γυναίκα, καὶ τά ’βαλε μὲ τὸν Ἐλισαῖο, τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ὁ Ἐλισαῖος τὸν καθησύχασε λέγοντας: «Κάνε μιὰ νύχτα ὑπομονή. Αὔριο τέτοια ὥρα θὰ ἔχουν ἀλλάξει τὰ πράγματα. Στὶς πύλες τοῦ τείχους τῆς Σαμαρείας τρία κιλὰ σιμιγδάλι θὰ πωλοῦνται στὴν τιμὴ ἑνὸς μόνο σίκλου. Τὸ ἴδιο καὶ ἕξι κιλὰ κριθάρι». Τότε ὁ πρωθυπουργὸς τοῦ Ἰωρὰμ εἰρωνεύθηκε τὸν Ἐλισαῖο λέγοντας: «Μήπως ὁ Κύριος θὰ ἀνοίξει τοὺς καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰ βρέξει τρόφιμα; Εἶναι δυνατὸν νὰ γίνουν αὐτὰ τὰ πράγματα;». Ὁ Ἐλισαῖος μὲ ἑτοιμότητα τοῦ ἀπάντησε: «Θὰ τὸ δεῖς μὲ τὰ μάτια σου, ἀλλὰ ἐσὺ δὲν θὰ φᾶς οὔτε ψίχουλο» (Δ΄ Βασ. ζ΄ 1­2). Τὴ νύχτα ἐκείνη οἱ Σύροι ἔφυγαν ἀπὸ μόνοι τους, χωρὶς νὰ πάρουν ἀπολύτως τίποτε μαζί τους, γιατὶ τοὺς φαινόταν ὅτι ἄκουγαν ἰσχυρὸ ποδοβολητὸ ἱππικοῦ καὶ θόρυβο πολεμικῶν μη- χανῶν. Πρῶτοι τὸ διαπίστωσαν αὐτὸ τέσσερις λεπροὶ ποὺ πῆγαν στὸ στρατόπεδο νὰ ζητήσουν τροφή, καὶ βρῆκαν τόσο πολλὰ ἀγαθά, ποὺ δὲν ἤξεραν τί νὰ πρωτοπάρουν. 

Σαμάρωσαν τέσσερα ζῶα καὶ κουβαλοῦσαν φορτώματα στὸ λημέρι τους. Πρὶν καλοξημερώσει, ἔδωσαν μήνυμα καὶ στοὺς πολιορκημένους Ἰσραηλίτες νὰ τρέξουν νὰ πάρουν τρόφιμα. Τὸ τί ἀκολούθησε δὲν περιγράφεται. Ἔσπευσαν ὅλοι στὸ στρατόπεδο καὶ ἅρπαζαν ὅ,τι μποροῦσαν. Στὴν πύλη τῆς πόλεως δημιουργήθηκε μεγάλος συνωστισμὸς καὶ ὁ Ἰωρὰμ ἔστειλε τὸν πρωθυπουργό του νὰ βάλει τάξη. Ἀλλὰ ἦταν τόσο μεγάλη ἡ ὁρμὴ τοῦ πεινασμένου λαοῦ, ποὺ τὸν τσαλαπάτησαν στὴ μέση τῆς πύλης. 

 Ὅταν ἐπέστρεψαν οἱ Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὸ στρα- τόπεδο, εἶχαν ἀπὸ κάποια εἴδη τόσο μεγάλες πο- σότητες, ποὺ τὶς ἅπλωσαν σὰν λαϊκὴ ἀγορὰ ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως καὶ τὰ πουλοῦσαν. «Τρία κιλὰ σιμιγδάλι ἕνα σίκλο!», φώναζε ὁ ἕνας. «Ἕξι κιλὰ κριθάρι ἕνα σίκλο!», φώναζε ὁ ἄλλος. Ἀφθονία ἀγαθῶν σὲ πολὺ χαμηλὲς τιμές. Ἀκριβῶς ὅπως τὴν προανήγγειλε ὁ προφήτης Ἐλισαῖος. Μόνο ὁ πρωθυπουργὸς τοῦ Ἰωρὰμ δὲν ἔβαλε οὔτε ψίχουλο στὸ στόμα του. Κι αὐτὸ ὅπως τὸ προανήγγειλε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.
      Ἂν ἐμβαθύνουμε στὴν ἐξαίρετη αὐτὴ διήγηση, ποὺ σώζεται ὁλόκληρη μὲ περισσότερες λεπτομέρειες καὶ συναρπαστικὴ πλοκὴ στὰ ἕκτο καὶ ἕβδομο κεφάλαια τοῦ τετάρτου βιβλίου τῶν Βασιλειῶν (Δ΄ Βασ. ς΄ 24 ­ ζ΄ 20), θὰ βγάλουμε χρήσιμα διδάγματα γιὰ τὴ ζωή μας σήμερα. Πολλά  χρόνια συζητοῦν τὸ πρόβλημα τῆς κρίσεως κορυφαῖοι οἰκονομολόγοι ὅλου τοῦ κόσμου, κι ἀκόμη δὲν μπόρεσαν νὰ βροῦν λύση. Τόσα συνέδρια, τόσες συσκέψεις, τόσες μελέτες, τόσες δηλώσεις, κι ἀντὶ νὰ διορθωθοῦν τὰ πράγματα, ὅλο καὶ στὸ χειρότερο πηγαίνουν. Ὁ ἅγιος Θεὸς μπορεῖ νὰ τὸ λύσει ἀμέσως. Ἀρκεῖ νὰ καταφύγουμε μὲ πίστη κοντά Του. Δυστυχῶς ­ βρισκόμαστε ἀκόμη στὴν ἀποστασία. Γι’ αὐτὸ μᾶς ἔρχονται ὅλα ἀνάποδα. «Τῷ διαβόλῳ παραδοθέντες μυρία πάσχομεν δεινά». Ἂν ἀφεθοῦμε στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ, αὔριο δὲν θὰ ὑπάρχει πείνα στὴν πατρίδα μας. Θὰ ἀλλάξουν τὰ πράγματα. Θὰ ἔλ­θουν καλύτερες μέρες. Καὶ θὰ Τὸν ὑμνήσουμε μὲ εὐγνωμοσύνη ψάλλοντας: «ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ, ἐν­δόξως γὰρ δεδόξασται» (Ἐξ. ιε΄ 1). «Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν» (Ἀποκ. α΄ 6). ΟΣΩΤΗΡ2059