Η ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1. Ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ

 Ενας  διδάσκαλος τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου πλησιάζει τὸν Κύριο καὶ  Τὸν ρωτάει: 

 –Διδάσκαλε, ποιὰ εἶναι ἡ πιὸ μεγάλη ἐντολὴ τοῦ νόμου;... 

 Καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε αὐτὸ ποὺ εἶναι γραμμένο στὸ βιβλίο τοῦ Δευτερονομίου καὶ τὸ ὁποῖο κάθε Ἰουδαῖος ἔπρεπε νὰ τὸ ἀπαγγέλλει δύο φορὲς τὴν ἡμέρα: 

 –«Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντο- λή». 

Ἡ κορυφαία ἐντολή, τοῦ ἀπάντησε, εἶναι νὰ ἀγαπᾶς τὸν Θεὸ μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά, μὲ ὅλη σου τὴν ψυχὴ καὶ μὲ ὁλόκληρο τὸ νοῦ σου. Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι καὶ τὸ ζητούμενο γιὰ ὅλους μας: νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Θεὸ μὲ ὅλο μας τὸ εἶναι. Μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, ὥστε Αὐτὸν μόνο νὰ πο- θοῦμε‧ μὲ ὅλη μας τὴν ψυχή, ὥστε ἡ θέλησή μας νὰ εἶναι παραδομένη σ᾿ Αὐτόν‧ καὶ μὲ ὅλο τὸ νοῦ μας, ὥστε Αὐτὸν μόνο νὰ σκεπτόμαστε. Ἄραγε ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τὸν Θεό;... Ἂς μὴ βιαστοῦμε νὰ ἀπαντήσουμε. Κριτήριο τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ Κύριός μας τόνισε, ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ἐν­τολῶν Του: «Ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με», εἶπε (Ἰω. ιδ΄ 21)· πραγματικὰ μὲ ἀγαπάει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει μέσα στὴν καρδιά του τὶς ἐντολές μου καὶ ἀγω- νίζεται νὰ τὶς ἐφαρμόσει· νὰ μὴν ἁμαρτάνει δηλαδή. Τὸ λέει πολὺ χαρακτηριστικὰ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: «Ἂν ἀγα­πᾶς ἀληθινὰ τὸν Θεό, σκέψου πρὶν ἁ­μαρτήσεις: Καλύτερα νὰ πεθάνω παρὰ νὰ ἀθετήσω τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ προδώσω τὴν ἀγάπη Του». 

 2. Ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον 

 Ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή, εἶπε ὁ Κύριος, εἶναι ν’ ἀγαπᾶς τὸν Θεὸ μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά. Συμπλήρωσε ὅμως ὅτι ὑπάρχει καὶ δεύτερη ἐντο­ λὴ ὅμοια μὲ τὴν πρώτη, ποὺ λέει: «Ἀ­γαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυ­τόν». Ἐξίσου σπουδαία ἐντολὴ μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Αὐτὲς οἱ δύο κατευθύνσεις τῆς ἀγάπης ἔχουν ἄμεση σχέση καὶ ἀλλη­λεξάρτηση. Δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ λέει ὅτι ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ νὰ μισεῖ τὸν ἀδελφό του. «Ἂν κάποιος πεῖ ὅτι ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ ταυτόχρονα μισεῖ τὸν ἀδελφό του Χριστιανό, δὲν λέει ἀλήθεια, εἶναι ψεύτης. Διότι ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφό του, τὸν ὁποῖο συνέχεια βλέπει μπροστά του, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀ­ γαπᾶ τὸν Θεό, ποὺ ποτὲ δὲν ἔχει δεῖ;» (Α΄ Ἰω. δ΄ 20). Συνεπῶς ἡ πιὸ πειστικὴ ἀπόδειξη ὅτι ἀγαπᾶμε τὸν Θεὸ εἶναι τὸ νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς συνανθρώπους μας. Ἀλήθεια, ἐμεῖς ἔχουμε τέτοια θυσιαστι­κὴ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας; Εἴ­μαστε πρόθυμοι νὰ τοὺς συμπαρασταθοῦμε, ἐφόσον βλέπουμε ὅτι ἔχουν κάποια ἀνάγκη; Ἢ σκεπτόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ φροντίζουμε νὰ ἐξασφαλίσουμε μόνο τὴν προσωπική μας ἐπιβίωση; Ἡ φτώχεια καὶ ἡ στέρηση ποὺ δοκιμάζουν πολλὲς οἰκογένειες λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, μᾶς καλοῦν νὰ ὑπερβοῦμε τὰ ὅρια τῆς ἐγωιστικῆς μας αὐτάρκειας καὶ νὰ ἐκδηλώσουμε τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας ἐμπράκτως. Μὲ ὅποιον τρόπο μποροῦμε· προσφέροντας γιὰ τὶς ὑλικές τους ἀνάγκες, φροντίζοντας ὅμως συγχρόνως καὶ γιὰ τὶς πνευματικές. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται σὲ ἀνάγκη χρειάζονται καὶ τὰ δύο: καὶ ὑλικὴ βοήθεια καὶ λόγο παρακλήσεως, πίστεως καὶ ἐλπίδος. Διότι χειρότερη δυστυχία δὲν εἶναι ἡ φτώχεια ἀλλὰ ἡ ἀπελπισία! 

 3. Τί γνώμη ἔχετε γιὰ τὸν Χριστὸ 

 Καθὼς ἐκείνη τὴν ὥρα ἦταν συγκεν­τρωμένοι οἱ Φαρισαῖοι, τοὺς ρώτησε ὁ Κύριος Ἰησοῦς: «Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ;»· δηλαδή, τί γνώμη ἔχετε γιὰ τὸν Μεσσία; Ποιανοῦ ἀπόγονος εἶναι; Τοῦ Δαβίδ, Τοῦ ἀπαντοῦν. Καὶ πῶς εἶναι δυνατόν, τοὺς ρωτάει ὁ Κύριος, νὰ ἀποκαλεῖ στὸν 109ο Ψαλμὸ ὁ Δαβὶδ Κύριο ἕναν ἀπόγονό του; Ἂν εἶναι ἀπόγο- νός του, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι Κύριός του; Συνεπῶς ὁ Μεσσίας δὲν εἶναι μόνο υἱὸς τοῦ Δαβὶδ ἀλλὰ καὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ Κύριος τοῦ Δαβίδ. Μὲ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ Κύριος τοὺς ἀποστόμωσε καὶ κανεὶς δὲν τόλμησε πλέον νὰ τοῦ ὑποβάλει ἄλλα ἐρωτήματα. Νομοδιδάσκαλοι ἦταν, τὸν Νόμο ὅμως δὲν τὸν γνώριζαν. Τὸν Μεσσία Χριστὸ Τὸν ὑποτιμοῦσαν. Ἐμεῖς ἄραγε ποὺ ὀνομαζόμαστε καὶ εἴμαστε Χριστιανοὶ γνωρίζουμε ποιὸς εἶναι ὁ Χριστός; Μελετοῦμε τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιό Του; Εἴμαστε ζωντανὰ καὶ συνειδητὰ μέλη τοῦ Σώματός Του, τῆς Ἐκκλησίας; 

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ καταρτιζόμαστε πνευματικὰ καὶ νὰ μελετοῦμε τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. 

Νὰ πιστεύουμε στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς Θεὸ καὶ Σωτήρα μας. Νὰ ποθοῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ πρόσωπό Του. Κι ὅσο βαθαίνει ἡ γνώση μας αὐτή, τόσο θὰ αὐξάνει καὶ ἡ ἀγάπη μας πρὸς τὸν λατρευτό μας Κύριο!ΟΣΩΤΗΡ2059