24 Φεβρουαρίου, 2020

Ο Ὅσιος Ιωάννης ὁ θεριστής

εορταζει 24 Φεβρουαριου


Ὁ ὅ­σιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ θε­ρι­στὴς ἀ­νή­κει στοὺς Ὀρ­θο­δό­ξους Ἁ­γί­ους τῆς Δύ­σε­ως τοῦ 11ου αἰ­ῶ­νος. Ἡ κα­τα­γω­γή του ἦ­ταν ἀ­πὸ τὴν Κα­λα­βρί­α, ἀ­πὸ τὸ Κουρ­σά­νο κον­τὰ στὸ Στῦ­λο. Τόπος ὅ­μως τῆς γεν­νή­σε­ώς του ἦ­ταν πι­θα­νῶς τὸ Πα­λέρ­μο τῆς Σι­κε­λί­ας. Ἐ­κεῖ βρέ­θη­κε ἐγ­κυ­μο­νοῦ­σα ἡ μη­τέ­ρα του Καλ­λί­στη, συ­ρο­μέ­νη αἰχ­μά­λω­τη ἀ­πὸ Σα­ρα­κη­νοὺς πει­ρα­τές. Καὶ ἐ­κεῖ τὸν γέν­νη­σε μέ­σα στὸ χα­ρέ­μι ἑ­νὸς φη­μι­σμέ­νου μου­σουλ­μά­νου. Ἡ πι­στὴ μη­τέ­ρα φρόν­τι­σε μὲ αἴ­σθη­μα εὐ­θύ­νης νὰ γα­λου­χή­σει τὸ μι­κρό της σπλά­χνο μὲ τὰ νά­μα­τα τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως καὶ νὰ τὸ κα­θο­δη­γή­σει σύμ­φω­να μὲ τὸ θέ­λη­μα τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Καὶ τὸ μι­κρό της παι­δὶ δε­χό­ταν μὲ δί­ψα τὴ θεί­α δι­δα­σκα­λί­α. Κα­θὼς με­γά­λω­νε, πο­θοῦ­σε μὲ λα­χτά­ρα νὰ βα­πτι­σθεῖ καὶ νὰ γί­νει Χρι­στια­νός. Γι’ αὐ­τὸ σὲ ἡ­λι­κί­α 14 ἐ­τῶν ἔ­φυ­γε κρυ­φὰ μό­νος του καὶ ἦρ­θε στὴν Κα­λα­βρί­α, στὸν τό­πο τῶν προ­γό­νων του. Ἐ­κεῖ ὁ μικρὸς ἔ­φη­βος συ­ναν­τή­θη­κε μὲ τὸν το­πι­κὸ Ἐ­πί­σκο­πο. Τοῦ ἐ­ξέ­φρα­σε τὴν ἐ­πι­θυ­μί­α του. Καὶ ἀ­φοῦ ὁ Ἐ­πί­σκο­πος ἐ­ξα­κρί­βω­σε τὴν ἁ­γνό­τη­τα τῶν προ­θέ­σε­ών του, τὸν κα­τή­χη­σε καὶ τὸν βά­πτι­σε δί­δον­τάς του τὸ ὄ­νο­μα Ἰ­ω­άν­νης.

Τὸ ὄ­νο­μα τοῦ με­γά­λου ἀ­σκη­τῆ τῆς ἐ­ρή­μου τοῦ Ἰ­ορ­δά­νη, τοῦ Τι­μί­ου Προ­δρό­μου, συγ­κι­νοῦ­σε ἀ­φάν­τα­στα τὸν Ὅ­σιό μας. Μέ πολ­λὴ εὐ­λά­βεια ἀ­σπα­ζό­ταν τὴν ἱ­ε­ρὴ εἰ­κό­να του καὶ ἐπι­θυ­μοῦ­σε βα­θιὰ νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει τὸν μο­να­χι­κὸ βί­ο. Μὲ ὑ­πό­δει­ξη τοῦ Ἐ­πι­σκό­που ὁ Ὅ­σιος ἦλ­θε στὸ ὄ­ρος Κον­σο­λί­νο σὲ κά­ποι­ο ἀρ­χαῖ­ο μο­να­στή­ρι. Ἐ­κεῖ δύ­ο εὐ­λα­βεῖς ἀ­σκη­τές, ὁ ὅ­σιος Ἀμ­βρό­σιος καὶ ὁ ὅ­σιος Νι­κό­λα­ος, ἐ­μύ­η­σαν τὸν Ἰ­ω­άν­νη στὴν ὀρ­θό­δο­ξη ἀ­σκη­τι­κὴ ζω­ή. Ὁ ὅ­σιος Ἰ­ω­άν­νης, ἀ­φοῦ πα­ρέ­δω­σε στοὺς πτω­χοὺς τὸν πλοῦ­το ποὺ βρῆ­κε κρυμμέ­νο στὸ πα­τρι­κό του σπί­τι, ἀ­φο­σι­ώ­θη­κε ἀ­πε­ρί­σπα­στος στὴν ἐν Χρι­στῷ ἄ­σκη­σή του.

Ἀ­σκοῦ­σε ἀ­γόγ­γυ­στη ὑ­πα­κο­ὴ στοὺς προ­ε­στῶ­τες, ἐρ­γα­ζό­ταν τὰ δι­α­κο­νή­μα­τα μὲ χα­ρὰ καὶ προ­σευ­χό­ταν ἀ­δι­ά­λει­πτα. Δὲν πα­ρέ­λει­πε ὅ­μως καὶ τὸ κα­θῆ­κον τῆς ἀ­γά­πης πρὸς τοὺς ἀν­θρώ­πους. Ὁ Ἰ­ω­άν­νης ἦ­ταν φύ­ση κα­λο­συ­νά­τη καὶ στορ­γι­κή. Ἔ­δει­χνε ἰ­δι­αί­τε­ρη προ­θυ­μί­α νὰ βο­η­θεῖ τοὺς πτω­χοὺς χω­ρι­κοὺς στὰ χω­ρά­φια στὸ θε­ρι­σμὸ τὴν ἐ­πο­χὴ τοῦ καλοκαι­ριοῦ.

Ὁ Συ­να­ξα­ρι­στὴς μᾶς ἀ­να­φέ­ρει καὶ ἕ­να πα­ρά­δο­ξο γε­γο­νός. Συ­νέ­βη κά­πο­τε ὁ ὅ­σιος Ἰ­ω­άν­νης νὰ ἐ­πι­σκε­φθεῖ σὲ ὥ­ρα θε­ρι­σμοῦ χω­ρι­κοὺς στὰ χω­ρά­φια τους. Καὶ μὲ κα­λο­σύ­νη τοὺς πρό­σφε­ρε λί­γο φα­γη­τὸ καὶ λί­γο κρα­σί. Κα­θὼς δὲ ξε­κου­ρά­ζον­ταν οἱ χω­ρι­κοί, ξέ­σπα­σε κα­ται­γί­δα καὶ αὐ­τοὶ ἔ­τρε­ξαν νὰ ἀ­σφα­λι­σθοῦν. Ὅ­ταν ἐ­πέ­στρε­ψαν λί­γο με­τὰ στὰ χω­ρά­φια τους, ἀν­τί­κρι­σαν ἔκ­πλη­κτοι ἕ­να θαῦ­μα: ὅ­λο τὸν καρ­πὸ θε­ρι­σμέ­νο καὶ ἀ­σφα­λι­σμέ­νο σὲ δε­μά­τια! Τί εἶ­χε συμ­βεῖ; Ὁ Ἰ­ω­άν­νης εἶ­χε προ­λά­βει, πρὶν ξε­σπά­σει ἡ πρω­ι­νὴ αὐ­τὴ καταιγίδα, μὲ τρό­πο τα­χύ­τα­το – θαυ­μα­τουρ­γι­κὸ νὰ θε­ρί­σει καὶ νὰ δε­μα­τί­σει τὸν καρ­πό. Στὸ θαῦ­μα ἀ­κρι­βῶς αὐ­τὸ ὀ­φεί­λε­ται ἡ προ­σω­νυ­μί­α του «θε­ρι­στής».

Ὁ Ὅ­σιος ἔ­κτι­σε με­γα­λύ­τε­ρο μο­να­στή­ρι στὸ ὄ­νο­μα τῆς «ἁ­γί­ας μη­τέ­ρας τοῦ Θε­οῦ». Καὶ ὑ­πῆρ­ξε ὁ ἴ­διος κτή­το­ράς του καὶ ἡ­γού­με­νος μὲ με­γά­λο κύ­ρος. Ἔ­δι­νε πρῶ­τος τὸ παράδειγ­μα ἑ­νὸς κα­λοῦ ποι­μέ­νος ποὺ φρόν­τι­ζε μὲ θυ­σί­α καὶ ἀ­νι­δι­ο­τέ­λεια γιὰ τὰ λο­γι­κά του πρό­βα­τα – τοὺς μο­να­χούς του.

Ζοῦ­σε μὲ πο­λὺ με­γά­λη ἐγ­κρά­τεια καὶ νή­ψη καὶ ἐ­πι­τε­λοῦ­σε θαύ­μα­τα θε­ρα­πεί­ας πολ­λῶν ἀ­σθε­νῶν μὲ τὴ δύ­να­μη τῆς θερ­μῆς προ­σευ­χῆς του.

Ὁ ὅ­σιος Ἰ­ω­άν­νης ἐ­κοι­μή­θη εἰ­ρη­νι­κὰ σὲ ἡ­λι­κί­α πε­ρί­που 75 ἐ­τῶν. Με­τὰ τὴν κοί­μη­σή του ἡ Μο­νὴ με­το­νο­μά­σθη­κε σὲ Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ Ὁ­σί­ου Ἰ­ω­άν­νου τοῦ Θε­ρι­στοῦ καὶ πα­ρέ­μει­νε σὲ ἀκμὴ μέ­χρι τὸν 17ο αἰ­ώ­να.

Στὶς ἡ­μέ­ρες μας στὴν εὐ­ρύ­τε­ρη πε­ρι­ο­χὴ τῆς Κα­λα­βρί­ας συν­τε­λεῖ­ται μιὰ ἀ­να­γέν­νη­ση τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας.

Ἂς δέ­ε­ται ὁ ὅ­σιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ θε­ρι­στής, ὥ­στε ἡ ἱ­ε­ρὰ Μο­νή του – ποὺ σή­με­ρα ἀ­να­και­νί­ζε­ται – πο­τὲ νὰ μὴν ὑ­πο­τα­χθεῖ στὸ σκο­τά­δι τοῦ Πα­πι­σμοῦ, ἀλ­λὰ νὰ με­τα­δί­δει στὴν πλανεμέ­νη Δύ­ση ἀ­νό­θευ­το τὸ φῶς τῆς Μιᾶς, Ἁ­γί­ας, Κα­θο­λι­κῆς καὶ Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ πολ­λοὺς προ­σκυ­νη­τὲς κα­λο­προ­αί­ρε­τους Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κοὺς νὰ με­τα­στρέ­φει καὶ νὰ ὁ­δη­γεῖ στὴν ἀ­λη­θι­νὴ Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη πρὸς δό­ξαν τοῦ Κυ­ρί­ου Παν­το­κρά­το­ρος.

«Ἀ­πό τό πε­ρι­ο­δι­κό «Ο ΣΩΤΗΡ»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου