Αποσπασμα απο το κηρυγμα του Σεβ.Μητροπολιτου Γουμενισσας κ. Δημητριου.
1) ΕΠΙ ΑΙΩΝΕΣ ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι ἱερεῖς κοινωνοῦν πλήθη πιστῶν καί στό τέλος “καταλύουν” ὅλο τό Ἅγιο Ποτήριο. Κανείς πουθενά καί ποτέ δέν ἀρρώστησε. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τήν προσκύνηση ἱερῶν λειψάνων, εἰκόνων, τοῦ τιμίου σταυροῦ, τῶν λειτουργικῶν ἀντικειμένων. Καί μάλιστα σέ μεγάλες πανηγύρεις (σάν τήν Παναγία τῆς Τήνου ἤ τόν ἅγιο Δημήτριο τῆς Θεσσαλονίκης), ὅπου προσέρχεται πλῆθος πιστῶν, ἀκόμη καί ἀσθενῶν. Οὔτε οἱ ἱερεῖς οὔτε οἱ προσκυνητές προσβλήθηκαν ποτέ ἀπό μεταδοτικές ἰώσεις ἤ ἄλλες χειρότερες ἀσθένειες. Ὁ εὐλαβικός συνωστισμός σέ τόσα προσκυνήματα τῆς χώρας μας ἤ καί ἄλλων χωρῶν, γιά αἰῶνες, δέν συνέβαλε σέ μετάδοση ἐπιδημιῶν.
2) ΕΧΟΥΜΕ συγκεκριμένα περιστατικά μέ κληρικούς πού λειτουργοῦσαν σέ νοσοκομεῖα μεταδοτικῶν ἤ λοιμωδῶν νοσημάτων, χωρίς προληπτικά μέτρα στή λειτουργική πρακτική:
2α) Στό φθισιατρεῖο “Σωτηρία” ὁ π. Παντελεήμων Φωστίνης κοινωνοῦσε τούς πάντες μέ μία λαβίδα καί μέ τήν ἴδια λαβίδα κατέλυσε τό ὑπόλοιπο τῆς θείας κοινωνίας κατενώπιον ἀσθενῶν καί νοσοκόμων.
2β) στό ἴδιο νοσοκομεῖο μέ ἀσθενεῖς φυματικούς, λειτουργοῦσε ὁ παπα-Δημήτρης Παπαντώνης καί μιά μέρα κατέλυσε τό ὑπόλοιπο τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου ἐμπρός στήν Ὡραία Πύλη κι ἐκεῖνος, γιά νά τόν δεῖ κατάπληκτος ἕνας γιατρός πού ἀμφέβαλε.
2γ) στό νησάκι Σπιναλόγκα τῆς Κρήτης ἐπί 10 χρόνια ἔμενε μονίμως ὁ ἱερομόναχος Χρύσανθος, λειτουργοῦσε, κοινωνοῦσε τούς λεπρούς μέ τήν ἴδια λαβίδα πού χρησιμοποιοῦσε γιά τόν ἑαυτό του, τούς ἔδινε ἀντίδωρο προτείνοντας τό χέρι του νά τό φιλήσουν, κατέλυε τό ὑπόλοιπο τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου [χωρίς καμιά μόλυνση ἀπό τήν τότε ἀθεράπευτη καί μεταδοτική λέπρα]!
2δ) στήν Ἁγία Βαρβάρα Ἀττικῆς στό λεπροκομεῖο, γιά χρόνια τό ἴδιο ἔπραττε ὁ ἁγιασμένος παπα-Εὐμένιος Σαριδάκης χωρίς καμιά ὑποτροπή, κι ἄς ἐξομολογοῦσε καί κοινωνοῦσε τόσους λεπρούς.
(δ. Λιτανεῖες ἁγ. λειψάνων καί ἰατρεία λοιμωδῶν ἐπιδημιῶν)
3) Ἔχουμε καταγραφές μέ θαυματουργικές θεραπεῖες ἀπό λοιμώδεις καί θανατηφόρες ἐπιδημίες, μέ λιτανεῖες καί προσκυνήματα ἱερῶν λειψάνων. Κατά τήν κοινή καί τήν ἐπιστημονική λογική ὁ συνωστισμός θά ἔπρεπε νά προκαλοῦσε ταχύτατη ἐπέκταση καί ἐπιδείνωση. Συνέβαινε τό ἀντίθετο, μέ τήν ἀποθεραπεία τοῦ κόσμου:
(Α) Θαύματα τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους στό νομό Ἠλείας ἀπό θανατηφόρες ἐπιδημίες πανούκλας τό 1756, τό 1791καί τό 1860, καί ἀπό ἐπιδημία γρίππης τό 1918• καί στή γειτονική Ζάκυνθο τό 1728.
(Β) Μέχρι σήμερα λιτανεύουν τό ἄφθαρτο λείψανο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος στήν Κέρκυρα, τήν Κυριακή τῶν Βαΐων πού γλίτωσε τό νησί ἀπό πανώλη πού εἶχε προσβάλει ὅλη τήν Εὐρώπη τό 1629• τόν λιτανεύουν τό Μέγα Σάββατο πού τούς γλίτωσε ἀπό ἄλλο μεγάλο λοιμό• καί τήν πρώτη Κυριακή τοῦ Νοεμβρίου πού τούς γλίτωσε ἀπό δεύτερη ἐπιδημία πανώλους τό 1673.
(Γ) Ὁ νεομάρτυρας Θεόδωρος ὁ Βυζάντιος ἔσωσε τή Μυτιλήνη τό 1832 ἀπό φρικτή καί θανατηφόρο ἐπιδημία πανώλους, ἐμφανιζόμενος στόν ὕπνο τοῦ τότε πρωτοσυγκέλλου καί μετέπειτα Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Καλλινίκου καί ζήτησε νά προσέλθουν ὅλοι οἱ χριστιανοί στή Μητρόπολη σέ ὁλονυκτία καί νά λιτανεύσουν τό κρυμμένο ἄφθαρτο λείψανό του στήν πόλη. Τό ἔπραξαν μέ ἀναγκαστική ὑποχώρηση τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν, καί τότε μόνο σταμάτησε ἡ θανατηφόρος ἐπιδημία. Τό 1936 ὁρίστηκε μέ Β.Δ. λιτανεία καί ἐπίσημη πανήγυρις γιά ὅλο τό νησί.
(Δ) Τέσσερις φορές μεταφέρθηκε ἡ κάρα τοῦ ἁγίου Βησσαρίωνος ἀπό τή Θεσσαλία στή Ρουμανία, τό 1730, τό 1738, τό 1792 καί τό 1798 γιά μαζικές λιτανεῖες, χαρίζοντας τή θεραπεία ἀπό ἐπιδημίες πανώλους σέ χιλιάδες λαοῦ. Τό 1792 εἶχαν πεθάνει ἤδη 90.000 πληθυσμοῦ, καί σταμάτησαν τά κρούσματα καί γλίτωσε ὁ κόσμος μέ τή λιτανεία τοῦ Ἁγίου, χάρη σ᾽ ἐκείνη τήν πίστη πού μετακινεῖ ὄρη. Μέχρι σήμερα ὑπάρχουν παρεκκλήσια τοῦ Ἁγίου καί ὀνομασία ὁδοῦ στό Βουκουρέστι, τοιχογραφίες καί φορητές εἰκόνες πάρα πολλές, ὅπως καί συνήθεια ὀνοματοδοσίας σέ πολλά παιδιά.
4) Σέ ἕνα ἐκπληκτικό βιβλίο τοῦ Καθηγητοῦ Ἠλία Βουλγαράκη (+) μέ τίτλο «Καθημερινές ἱστορίες ἁγίων καί ἁμαρτωλῶν στό Βυζάντιο» τῶν ἐκδόσεων Μαΐστρος, ἀναφέρεται μιά ἱστορία ἱεραποστολικῆς σημαντικῆς ἀπό τά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαυρικίου. Ὁ Πέρσης στρατηγός Βαράμ νίκησε τούς Τούρκους ἐπιδρομεῖς, καθαίρεσε τό βασιλιά τους Ὀρμίδα, ἀνέβασε τό νεαρό του γιό Χοσρόη, ἀλλά σκόπευε κι αὐτόν νά τόν καθαιρέσει, ὁπότε ἐκεῖνος κατέφυγε στό Μαυρίκιο καί ἐξασφάλισε κοινή ἐκστρατεία κατά τοῦ διεκδικητῆ. Νίκησαν τό Βαράμ καί αἰχμαλώτισαν πολλούς. Στά μέτωπά τους ἐκεῖνοι οἱ Τοῦρκοι στρατιῶτες εἶχαν τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ! Καί ὅταν τούς ρωτοῦσαν, ἔμαθαν πώς ἐκμιμήθηκαν Βυζαντινούς ἐμπόρους πού μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ἀπαλλάχθηκαν ἀπό ἐπιδημία καί τό ἐφάρμοσαν κι ἐκεῖνοι ὥστε νά γλιτώσουν. Καί σχολιάζει ὁ Καθηγητής: πόσες ἱστορικές ταλαιπωρίες αἰώνων θά εἶχαν ἀποτραπεῖ, ἄν οἱ Βυζαντινοί εἶχαν στείλει στά μέρη ἐκεῖνα ἱεραποστόλους! Μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ἀποθεραπεία ἀπό ἐπιδημίες, ἀκόμη καί ἀλλοπίστων! Ἄν αὐτό δέν ἦταν μιά μαρτυρούμενη ἱστορική πληροφορία, ἴσως κάποιοι νά ἀμφέβαλλαν. Ὅμως καί μαρτυρεῖται καί ἐπισυνέβη καί μᾶς διδάσκει νά μήν εἴμαστε μικρόψυχοι ἀπέναντι στά μεγαλεῖα τῆς ζώσης πίστεως στό ζῶντα Θεό, τό Θεό τῶν Πατέρων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου