Συγχρόνως ὅμως εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀποφεύγουμε τὴν κατάχρηση. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου» (Α΄ Κορ. ζ΄ 31). Δηλαδή: Καὶ ἐκεῖνοι ποὺ μεταχειρίζονται τὰ ἐγκόσμια καὶ βρίσκονται σὲ ὁποιαδήποτε σχέση μὲ τὸν κόσμο, νὰ ἀποφεύγουν κάθε ἄμετρη ἀπόλαυσή τους καὶ κατάχρησή τους καὶ μόνο στὰ ἀναγκαῖα νὰ ἀρκοῦνται. Διότι περνᾶ καὶ φεύγει διαρκῶς σὰν σκιὰ τὸ ἐξωτερικὸ φαινόμενο τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Δὲν θὰ ἀπορρίψουμε λοιπὸν τίποτε. Ἀλλὰ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐπιτρέψουμε σὲ τίποτε νὰ μᾶς ἀπορρίψει, νὰ μπεῖ ἔτσι στὴ ζωή μας, ποὺ νὰ ἀλλάξει τὴ ζωή μας, νὰ ἀλλοιώσει τὴν προσωπικότητά μας, νὰ ἀλλοτριώσει τὸ πνεῦμα μας. Ὅλα ὅσα ἔχουν εἰσέλθει τελευταῖα στὴ ζωή μας δὲν πρέπει νὰ κυριαρχήσουν στὸ πνεῦμα μας καὶ νὰ τὸ ἐπηρεάσουν ἀρνητικά. Ἀλλὰ τὸ πνεῦμα μας νὰ κυριαρχήσει ἐπάνω τους, γιὰ νὰ τὰ ἀξιοποιήσει θετικὰ καὶ νὰ τὰ ἀναδείξει ὄργανα ποὺ θὰ ὑπηρετοῦν σωστὰ τὴ ζωή μας.
Ἔχουμε ἑπομένως ἀνάγκη ἀπὸ πνεῦμα σωστὸ καὶ ἱκανὸ νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς νέες καταστάσεις καὶ τὰ προβλήματα, ποὺ προκαλεῖ στὴ ζωή μας ἡ πρόοδος καὶ ἡ σύγχρονη τεχνολογία.
Ἔχουμε προπάντων ἀνάγκη ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, νὰ φωτίζει τὸ πνεῦμα μας, γιὰ νὰ καταλαβαίνουμε πῶς νὰ χρησιμοποιοῦμε τὶς νέες δυνατότητες, καὶ νὰ δυναμώνει τὴν ψυχή μας μὲ τὴν παντοδύναμη Χάρη Του, γιὰ νὰ ἀντιστέκεται στὶς ὑπερβολὲς καὶ νὰ ἀποφεύγει τὶς ποικίλες ἐκτροπές.
Ἂν ἡ ζωὴ τῆς οἰκογένειας πλουτίζεται ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τότε μπορεῖ νὰ ἀντιστέκεται στὸν βίαιο καὶ καταιγιστικὸ ἠλεκτρονικὸ βομβαρδισμὸ ποὺ δέχεται τελευταῖα, καὶ νὰ διατηρεῖ τὴ συνοχή της, τὴν ἠρεμία καὶ ψυχικὴ ὑγεία τῶν μελῶν της καὶ τὴν ἠθική της ἀκεραιότητα.
Ὅταν στὸ σπίτι κυριαρχεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τότε τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου χάνει τὴ δύναμή του. Ὅταν στὶς ψυχὲς ἐπικρατεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, οἱ ψυχὲς ἀντέχουν. Ἀλλὰ ἡ Χάρη ἔρχεται μὲ τὴν ταπείνωση, μὲ τὸν ἀγώνα, τὴν προσευχὴ καὶ τὴ μελέτη, μὲ τὴ συστηματικὴ πνευματικὴ ζωή, μὲ τὴ συμμετοχὴ ὅλων στὰ ἱερὰ Μυστήρια.
Ὅσο οἱ ἀπὸ ἔξω ἐπηρεασμοὶ γίνονται ἐντονότεροι, τόσο ἡ ἐσωτερικὴ ζωὴ τῆς οἰκογένειας πρέπει νὰ δυναμώνει. Γι’ αὐτὸ ὁ ὀρθὸς τρόπος ἄμυνας μπροστὰ στὸν κίνδυνο τῆς κυριαρχίας τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων στὴ ζωή μας, εἶναι τὸ νὰ ἀναπτύσσουμε περισσότερο τὸ πνευματικό μας πρόγραμμα. Συμβαίνει τὸ ἀντίθετο δυστυχῶς. Ἀποδιοργανώνεται ἔτσι ἡ ζωή μας, καὶ ἡ οἰκογένεια περνάει κρίση. Τὸ πνευματικὸ πρόγραμμα ἀπαιτεῖ κόπο. Αὐτὸ ὅμως εἶναι ποὺ ἀληθινὰ ξεκουράζει τὶς ψυχές, τὶς χαροποιεῖ καὶ τὶς τρέφει. Ἀπὸ τὸ νὰ συζητήσουμε κάτι πνευματικὸ ὅλοι μαζί, εἶναι εὐκολότερο νὰ ἀνοίξουμε ὁ καθένας τὸν ὑπολογιστή του καὶ νὰ ἀρχίσουμε τὶς ἀτέλειωτες καὶ ψυχοφθόρες συχνὰ περιπλανήσεις στὸ διαδίκτυο. Ἀπὸ τὸ νὰ μελετήσουμε τὴν Ἁγία Γραφή, φαίνεται πιὸ ἐνδιαφέρον νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὶς εἰδήσεις τοῦ κόσμου. Ἀπὸ τὸ νὰ κάνουμε ὅλοι μαζὶ μιὰ ὀλιγόλεπτη προσευχή, εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ στηθοῦμε γιὰ ὧρες μπροστὰ στὴν τηλεόραση. Τὰ πρῶτα φαίνονται δύσκολα καὶ κουραστικά. Τὰ δεύτερα μᾶς κερδίζουν. Τὰ πνευματικὰ θέλουν κόπο. Τὰ κοσμικὰ εἶναι εὔκολα. Ὅμως πόσο αὐτὰ τὰ εὔκολα δυσκολεύουν τὴν ψυχή! Τὴν φορτώνουν μὲ ἔννοιες, ἀνησυχίες καὶ ἄγχος. Τῆς ἀφαιροῦν τὴν καθαρότητα καὶ εὔκολα τὴν ὁδηγοῦν στὴν ἁμαρτία. Ἐνῶ ἡ πνευματικὴ συζήτηση ὠφελεῖ τὴν ψυχή, ἡ μελέτη τὴν ἀνεβάζει, ἡ προσευχὴ τὴν εἰρηνεύει καὶ τὴν χαροποιεῖ. Ὅσα ἔχουν κόπο ξεκουράζουν. Τὰ εὔκολα καὶ ἄνετα τελικὰ ζημιώνουν καὶ ταλαιπωροῦν. Τὸ ἴδιο μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς καὶ γιὰ τὴν ἔλλειψη ἐπικοινωνίας μέσα στὴν οἰκογέ- νεια. Ἀπὸ τὸ νὰ ἀσχοληθεῖ ὁ σύζυγος, ὅταν ἐπιστρέφει κουρασμένος στὸ σπίτι, μὲ τὰ προβλήματα τοῦ σπιτιοῦ, εἶναι πολὺ πιὸ εὔκολο νὰ ἀνοίξει τὴν τηλεόραση ἢ νὰ κλεισθεῖ στὸ δωμάτιό του καὶ νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν ὑπολογιστή. Τὸ ἴδιο φαίνεται πολὺ πιὸ εὔκολο καὶ στὰ παιδιά, ὅταν γυρίζουν κουρασμένα ἀπὸ τὰ μαθήματα καὶ τὰ φροντιστήριά τους. Ἔτσι ὅμως προστίθεται κόπος στὸν κόπο καὶ ἔνταση στὴν ἔνταση. Σπάζουν τὰ νεῦρα. Τὸ νὰ ἔλθεις κουρασμένος καὶ ν’ ἀκούσεις πρόθυμος τὸν ἄλλον, τὰ προβλήματα, τὶς ἀποτυχίες καὶ δυσκολίες του, φαίνεται βαρύ. Αὐτὸ ὅμως καλλιεργεῖ τὴν ἀγάπη, καὶ ἡ ἀγάπη χαροποιεῖ καὶ ξεκουράζει ἀληθινὰ τὴν ψυχή. Θὰ καθίσουν οἱ σύζυγοι νὰ τὰ ποῦν, νὰ ἐπικοινωνήσουν μεταξύ τους, νὰ ἀκούσουν καὶ τὰ παιδιά, νὰ μιλήσουν μαζί τους, ὅσο καὶ ἂν εἶναι καταπονημένοι ἀπὸ τὴν ταλαιπωρία τῆς ἡμέρας. Θὰ ἐπικοινωνήσουν καὶ τὰ ἀδέλφια μεταξύ τους. Αὐτὸ ὅμως ποὺ φαίνεται κουραστικό, αὐτὸ ἀληθινὰ θὰ ξεκουράσει ὅλους. Διότι καλλιεργεῖ ἕνα κλίμα ἐμπιστοσύνης, κατανοήσεως, ἀγάπης, φιλοτεκνίας καὶ φιλαδελφίας. Καὶ αὐτὸ βαθύτερα ζητοῦν οἱ ψυχές. Ἀπὸ τὸ νὰ ἐπικοινωνεῖς μὲ τελείως ἄγνωστους στὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ κό- σμου, καὶ κάποτε νὰ πέφτεις θύμα τῶν ἄνομων καὶ ἁμαρτωλῶν διαθέσεών τους, εἶναι βέβαια πολὺ προτιμότερο νὰ ζεῖς μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς γνήσιας καὶ ἀληθινῆς ἀγάπης, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναπτυχθεῖ στὸ εὐλογημένο περιβάλλον τῆς οἰκογένειας. Στὴν πρώτη περίπτωση ἔχεις τὴν ψευδαίσθηση ὅτι κερδίζεις ὅλο τὸν κόσμο. Χάνεις ὅμως στὴν πραγματικότητα τὸν ἑαυτό σου, τὸν συνάνθρωπό σου καὶ τὸν Θεό σου. Στὴ δεύτερη καταλαβαίνεις πὼς ὅ,τι μπορεῖ νὰ σοῦ δώσει μιὰ σωστὴ οἰκογένεια δὲν μπορεῖ νὰ τὸ δώσει ὅλος ὁ κόσμος.ΟΣΩΤΗΡ2065
ΠΑΤΜΟΣ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου