Η ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΑΔΑΡΗΝΩΝ. 

ΕΔΩ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ: https://soundcloud.com/r1rmrt4qbvg4/kyriaki-st-loyka-therapeia

Ὅταν κάποτε στήν ἔρημο τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ἀγαπητοί μου, ὁ διάβολος πῆγε νά πειράξει τόν Ἰησοῦ κατά τήν σαρανταήμερη νηστεία Του, τοῦ ἔβαλε τρεῖς πειρασμούς. Ὁ τρίτος ἦταν ὁ ἐξῆς. Ἀφοῦ Τόν πῆγε σέ ἕνα ψηλό βουνό καί Τοῦ ἔδειξε ὅλα τοῦ κόσμου τά βασίλεια καί τή λαμπρότητά τους, Τοῦ εἶπε: « Ὅλα αὐτά θά σοῦ τά δώσω, ἄν πέσεις καί μέ προσκυνήσεις!» Ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε: «Φῦγε ἀπό μπροστά μου, σατανᾶ! Ἡ γραφή τό γράφει καθαρά:μόνο τόν Κύριο τό Θεό σου θά προσκυνᾶς καί μόνο Αὐτόν θά λατρεύεις».

Πραγματικά, μᾶς κάνει ἐντύπωση τό θράσος καί ἡ σιγουριά τοῦ πονηροῦ προϊόντα τῆς ἔμφυτης ἀλαζονείας του. Μπροστά του εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού χωρίς Αὐτόν δέν ἔγινε τίποτε ἀπό ὅσα ἔγιναν ὡς δημιουργία στόν κόσμο, ὅπως μᾶς βεβαιώνει στό ἱερό Εὐαγγέλιό του ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Ἕνας κόσμος ὁ ὁποίος φυσιολογικά ἀνήκει σ’Αὐτόν πού τόν ἔπλασε, τό δημιουργό Του! Πού ὅμως ὅλως παραδόξως, ὁ πονηρός μιλάει γι αὐτόν μέ τήν ἄνεση τοῦ ἰδιοκτήτη, τοῦ ἀφεντικοῦ!

Βέβαια ὅπως ἐπεξηγοῦν οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς πίστεώς μας, ὁ πονηρός δέ γνωρίζει καί θέλει νά βεβαιωθεῖ ἄν τό πλάσμα αὐτό εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας καί λυτρωτής τοῦ κόσμου. Ὡστόσο ὁ τρόπος του δείχνει καί τήν ἀλήθεια του. Δείχνει τή σιγουριά του πώς αὐτός ὁ κόσμος εἶναι δικός του. Σάν νά λέει στό Χριστό μας: «Κοίταξε, δέν ξέρω ποιός εἶσαι, ἀλλά νά ξέρεις ὅτι αὐτόν τόν κόσμο τόν ἐλέγχω καί τόν κουμαντάρω. Εἶμαι ὁ ἀφέντης του καί τόν κάνω ὅ,τι θέλω!» Πραγματικά ἡ στάση αὐτή τοῦ πονηροῦ, τό θράσος του, ἡ ἀλαζονεία του, σέ κάνει ἔξω φρενῶν! « Βρέ γιά κοίταξε τόν κουτσοτραγοπόδαρο, πῶς συμπεριφέρεται!»

Ὅμως μπορεῖ νά μιλάει ἔτσι ὁ πονηρός, γιατί ἀπό μόνος του κατάφερε νά γίνει ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου; Ἔχει τόση δύναμη, πού μπορεῖ νά νικᾶ τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ καί νά Τόν ἀκυρώνει; Πῶς τό καταφέρνει αὐτό; Ποιός τοῦ δίνει τό δικαίωμα; Ὁ Θεός; Σίγουρα ὄχι. Τότε ποιός; Αὐτός πού τοῦ δίνει τό δικαίωμα εἶναι τό ἀγαπημένο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄνθρωπος! Ὁ ἄνθρωπος καί ἡ ἀδυναμία του, πού ἐκφράζεται μέ τήν ἁμαρτωλότητά του. Ἡ ροπή του πρός τήν ἁμαρτία εἶναι ἡ κερκόπορτα, ἀπό τήν ὁποία περνᾶ στόν κόσμο ὁ πονηρός καί καταδυναστεύει αὐτόν καί ἀδύναμο πλάσμα πού τοῦ τήν ἀνοίγει.

Ἀκριβώς μιά τέτοια κατάσταση τυρανίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν πονηρό μᾶς ἔδωσε καί ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Ὁ Ἰησοῦς περνᾶ ἀπό τήν περιοχή τῶν Γαδάρων καί ἕνας δύστηχος δαιμονισμένος τόν συναντᾶ ἔξω ἀπό τήν πόλη. Μόλις Τόν βλέπει πέφτει στά γόνατα καί τό πνεῦμα τοῦ πονηροῦ πού ἦταν μέσα του, τοῦ λέει: «Σέ παρακαλῶ Υἱέ τοῦ Ὑψίστου μή μέ βασανίσεις! Σέ παρακαλῶ μή μέ στείλεις στήν ἄβυσσο ἀπό ὅπου προέρχομαι, ἀλλά ἐπέτρεψε νά μπῶ μέσα σέ ἐκείνους τοῦ χοίρους». Ὁ Κύριος τό ἐπέτρεψε, κι ἀμέσως ἡ ἀγέλη ὅρμισε σάν τρελή καί γκρεμίστηκε μέσα στήν διπλανή λίμνη καί πνίγηκε.

Βλέποντας αὐτό τό τραγικό συμβάν οἱ βοσκοί ἔτρεξαν στήν πόλη καί πληροφόρησαν τούς συντοπίτες τους γιά τό γεγονός. Τότε ὅλοι μαζί ἦρθαν ἐκεί ὅπου ἔγιναν ὅλα αὐτά καί ζήτησαν ἀπό τόν Ἰησοῦ νά φύγει ἀπό τό μέρος τους! Γιατί τρομοκρατήθηκαν καί τούς ἔπιασε φόβος μεγάλος! Τό παράξενο ὅμως τώρα εἶναι πώς ὁ πρώην δαιμονισμένος καί γι αὐτούς φοβερός, τρομερός καί ἐπικίνδυνος, εἰρηνικός καί σώφρων καθόταν στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ καί Τόν παρακαλοῦσε νά μή φύγει.

Πραγματικά ἀκατανόητο, ἄν ὄχι παράλογο καί τρελό! Ἀντί νά χαροῦν καί νά τοῦ ζητήσουν νά μείνει κοντά τους καί γιά νά Τόν εὐχαριστήσουν πού τούς ἀπάλλαξε ἀπό τόν κίνδυνο τοῦ πρώην δαιμονισμένου συντοπίτη τους, αὐτοί ἀπαιτοῦν νά φύγει ἀπό τόν τόπο τους! Τί παράξενη καί παράλογη συμπεριφορά! Πῶς ἐξηγεῖται αὐτή ἡ πράξη τους; Τί εἶναι αὐτό πού τούς ταράσσει; Γιατί ἀντί νά εἰρηνεύσουν μαζί μέ τόν πρώην δαιμονισμένο κοντά στό Χριστό, αὐτοί πανικοβάλονται;

Οἱ ἐρμηνευτές σημειώνουν ἐδῶ πώς ἡ αἰτία τῆς παράξενης αὐτῆς συμπεριφορᾶς τῶν Γαδαρηνῶν, ἦταν ἡ ἀποκάλυψη ὅτι στόν τόπο τους ἐκτρέφαν χοίρους καί ἐνδεχομένως νά ἔτρωγαν καί τό κρέας τους. Ὅπως εἶναι γνωστό ὁ Μωσαϊκός νόμος χαρακτηρίζει ὡς ἀκάθαρτο ζῶο τό χοίρο καί ἀπαγορεύει τήν βρώση του. Ὅποιος ἀσχολεῖται μέ χοίρους καί τρώει τό κρέας τους εἶναι ἀκάθαρτος. Κάτι σάν τούς λεπρούς. Ἀπομονώνεται ἀπό τούς ἄλλους.

Ἔρχεται λοιπόν αὐτός ὁ ξένος καί περίεργος διδάσκαλος καί φανερώνει τή δραστηριότητά τους. Σύν τοῖς ἄλλοις, γίνεται καί αἰτία νά χάσουν τό βιός τους! Ἡ περιουσία τους, τό κοπάδι πού κατά πάσα πιθανότητα θά πρέπει νά ἀποτελεῖτο ἀπό χοίρους ὅλων τῶν κατοίκων, πνίγηκε στή λίμνη! Τόσα χρόνια κατάφεραν νά δημιουργήσουν ὅλη αὐτήν τήν κατάσταση, πού σίγουρα τούς ἀπέφερε τό ἀνάλλογο οἰκονομικό ὄφελος καί ξαφνικά σέ μιά στιγμή τήν χάνουν καί ἐκτίθενται καί ὡς παραβάτες τοῦ νόμου! Εἶναι νά μήν ταραχθοῦν καί πανικοβληθοῦν; Νά μή νευριάσουν; Εἶναι νά μή θέλουν τήν αἰτία τοῦ κακοῦ τους, δηλαδή τόν Ἰησοῦ;;;!!!!

Ἐδῶ ἀκριβῶς ἐπαληθεύεται ἡ φράση ὅτι ὁ Χριστός ἦρθε στόν κόσμο αὐτό ὡς ζυγός δικαιοσύνης. Πού θά κάνει νά φανεῖ στόν κόσμο τί εἶναι ἀπό τό Θεό καί τί ἀπό τόν πονηρό. Ἡ στάση πού θά πάρει ὁ καθένας ἀπέναντί Του, θά εἶναι ἐνδεικτική μέ ποιόν συντάσεται, σέ ποιόν ἀνήκει. Ὅπως λέει ἡ ἁγία Γραφή, ὁ κόσμος ὅλος ὑπάρχει μέσα στήν πονηρία καί ἡ προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό μικρή ἡλικία κατεργάζεται τό πονηρό. Λόγω αὐτῆς τῆς ἀδυναμίας του γίνεται ἕνα μέ τόν πονηρό καί τελικά τοῦ παραδίνεται. Κάπως ἔτσι ἀποκτᾶ δικαιώματα ὁ πονηρός πάνω στόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο πού ζεῖ.

Ἀγαπητοί μου·

Ὁ Χριστός μας ὡς Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος ἦλθε στόν κόσμο αὐτό γιά νά λύσει τά ἔργα καί τή δύναμη τοῦ ἀνθρωποκτόνου διαβόλου. Νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν κυριαρχία τοῦ πονηροῦ. Ὡς ἄνθρωπος εἶναι θεραπευμένος ἀπό κάθε ἀδυναμία καί ροπή πρός ἁμαρτωλότητα. Ἔτσι λοιπόν ὡς παρουσία καί δύναμη, αὐτομάτως κάνει ὅτι βρίσκεται κοντά Του, νά φαίνεται τί πραγματικά εἶναι. Ποῦ πραγματικά ἀνήκει. Στό Θεό ἤ στόν πονηρό.

Ἔτσι καί μέ τήν περίπτωση τῶν Γαδαρηνῶν. Ἐρχόμενος στόν τόπο τους, ἔγινε ἡ αἰτία νά φανεῖ ἡ ἀλήθεια τους, ἡ πνευματική κατάστασή τους. Στό τόπο τους εἶχε δημιουργηθεῖ μιά κατάσταση πού ἦταν παράνομη ἔναντι τοῦ Θεοῦ. Καί ἐπειδή κάποιοι μπορεῖ ἐδῶ νά ἀντιτείνουν: «Μά καλά πάτερ. Τόσο δαιμονικό ἦταν τό ὅτι ἐκτρέφαν καί ἔτρωγαν χοίρους;» Καί ἐγώ θά ἀπαντήσω: «Βεβαίως καί δέν τούς καθιστοῦσε δαιμονισμένους ἡ ἐνασχόλισή τους μέ τούς χοίρους».

Τούς παρέδιδε ὅμως σιγά-σιγά στόν πονηρό, ὁ τρόπος καί ἡ πνευματική διάθεση μέ τήν ὁποία τό ἔκαναν. Ἡ πονηρία καί ἡ ὅσο γίνεται ἐν κρυπτῶ ἐνασχόλισή τους μ’ αὐτούς. Ἡ ἠθελημένη ἀδιαφορία τους γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ συνειδητή καταστρατήγησή του. Ἡ ἐπιλογή τους τελικά μέ τή ζωή τους αὐτή νά ταχθοῦν μέ τόν πονηρό, πονηρά ἐπιθυμοῦντες καί ἐνεργοῦντες καί ὄχι μέ τό Θεό καί τό ἀγαθό θέλημά Του.

Ἀπλά, ἀπ’ὅτι φαίνεται ὁ δαιμονισμένος ἧταν ὁ ποιό ἀδύναμος κρίκος στή κοινωνία τους καί ἦταν αὐτός πού ἐπέτρεψε στόν πονηρό, χωρίς νά τό καταλάβει, νά μήν ὑπάρχει μόνο στή ζωή του ἀλλά καί μέσα του. Ἔτσι ὁ πονηρός βρῆκε τήν εὐκαιρία νά τούς ἔχει δικούς του καί νά τούς τυρανάει μέσα ἀπό τό συμπολίτη τους. Ἔγινε ἡ περιοχή τῶν Γαδάρων μιά ἐπί γῆς κόλαση. Βρισκόμενος λοιπόν ἀντιμέτωπος μέ τόν Ἰησοῦ φεύγει ἀπό τό δαιμονισμένο, ἀλλά συνεχίζει νά ἐπιρεάζει τούς συντοπίτες του. Γι αὐτό τούς ὁδηγεῖ νά ἐπιλέξουν τήν ἀκατανόητη γιά ἐμᾶς ἀπόφαση, νά διώξουν τόν Ἰησοῦ ἀπό τόν τόπο τους. Τούς ἐνοχλοῦσε ἡ παρουσία τῆς ὑγιοῦς καταστάσεως πού ἔφερε ὁ Χριστός στόν τόπο τους. Ἡ συνείδησή τους ἐλεγχόταν γιά τήν πονηρία τους καί τήν ἐπιλογή τους νά παρανομήσουν ἀπέναντι στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἄς προσέχουν λοιπόν οἱ ἄνθρωποι καί οἱ κοινωνίες πού ἐπιλέγουν νά ζήσουν ὅπως οἱ δυστηχισμένοι στήν πραγματικότητα ὅπως φάνηκε, κάτοικοι τῶν Γαδάρων. Νά στήσουν μιά ζωή καί μιά πρόοδο, ἀντίθετη καί ἐνάντια στό θέλημα τοῦ πανάγαθου καί φιλάνθρωπου Θεοῦ.

π.ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΠΕΝΑΖΗΣ  Ι.Ν.ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΡΑΜΑΣ