Ἀπὸ τὰ ἐμβληματικὰ τραγούδια τοῦ Τσιτσάνη τὸ συγκεκριμένο—γραφὲν πάνω στὸν "δρόμο" rast , δηλ.τὸν βυζαντινὸ ἦχο ΠΛΑΓΙΟ τοῦ Δ' [" Τῇ Ὑπερμάχῳ" ] δηλ. τὸν ἀρχαιοελληνικὸ ΥΠΟΜΙΞΟΛΥΔΙΟ—ὡστόσο ὑπάρχει μιὰ μυθολογία σχετικὰ μὲ τοὺς στίχους του.
Εἶχε πεῖ ὁ Τσιτσάνης τὸ 1972 στὰ "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" (στὸν Γ.ΛΙΑΝΗ) ὅτι ἐμπνεύστηκε τοὺς στίχους του ἀπὸ ἕνα γερμανικὸ μπλόκο κατὰ τὴν Κατοχὴ στὴν Θεσσαλονίκη τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1943—καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ εὐρέως γνωστὴ ἐκδοχή.
Ὡστόσο, τὸ 1981 ἡ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ τοῦ Τ. ΣΧΟΡΕΛΗ (Δ’ Τόμος, σελ.20‒21) ἀπέδωσε τοὺς στίχους στὸν ΑΛΕΚΟ ΓΚΟΥΒΕΡΗ , ὁ ὁποῖος ἀνέφερε ὅτι ἐμπνεύστηκε τοὺς στίχους τὸ 1947 ὅταν σέ ἕναν ποδοσφαιρικὸ ἀγῶνα ἔχασε ἡ ἀγαπημέη του ὁμάδα τῆς ΛΑΡΙΣΑΣ .
Γράφει ἡ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ:
Τους στίχους έγραψε το 1947 ο Αλέκος Γκούβερης. Κάποια Κυριακή έχασε στο ποδόσφαιρο η Α.Ε. Λαρίσης κι ο Γκούβερης, φανατικός οπαδός της, έγραψε τους στίχους. Ο Τσιτσάνης έκανε μια διόρθωση στον τρίτο στίχο του πρώτου τετράστιχου. Ἔλεγε :"ποὺ εἶναι μελαγχολική" καὶ τὸ ἔκανε :"ποὺ ἔχει πάντα συννεφιά". Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι στίχοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔγραψε ὁ Γκούβερης.
Οὔτε κατοχές, ούτε σκοτωμένα παλικάρια.. *
Μὲ τὴν ἐκδοχὴ τῆς ΡΕΜΠΕΤΙΚΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ τοῦ ΣΧΟΡΕΛΗ συμφωνεῖ καὶ ὁ καλύτερος "ρεμπετολόγος" , ὁ ἀείμνηστος ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΥΛΟΣ** , ἐπικαλούμενος καὶ αὐτὸς τὴν μαρτυρὶα τοῦ ΙΔΙΟΥ τοῦ στιχουργοῦ Α. ΓΚΟΥΒΕΡΗ καὶ ἐπιπλέον φἐρνοντας ὡς ΑΠΟΔΕΙΞΗ τὴν ἐτικέττα τοῦ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΣΚΟΥ τοῦ 1948 τῆς ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ποὺ φέρει τὰ ἀρχικὰ τῶν ὀνομάτων τῶν δύο δημιουργῶν, συνθέτη καὶ στιχουργοῦ:
"Β.ΤΣ.—Α.ΓΚ" (8159 ΑΕΠΙ).
Θὰ πεῖ κάποιος "ἔχει σημασία ποιὰ ὑπῆρξε ἡ ἐμπνευση τῶν στίχων ἑνὸς τραγουδιοῦ;"
ΟΧΙ · σημασία ἔχει ΠΟΙΟΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ σὲ κάποιο τραγούδι, ἐπειδὴ ἐκείνη τὴν περίοδο ΕΓΙΝΑΝ ΠΛΕΙΣΤΕΣ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΕΣ καὶ πολλοὶ παρουσίαζαν ὡς δικούς τους στίχους ,ποιήματα ποὺ εἶχαν γράψει ἄλλοι (κραυγαλέο παράδειγμα ἡ Εὐτυχία Παπαγιαννοπούλου ποὺ πουλοῦσε τοὺς στίχους της ἀντὶ ..πινακίου φακῆς).
Σήμερα ποὺ ἡ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ἔρευνα ἔχει φτάσει καὶ στὰ Ρεμπέτικα , μποροῦμε νὰ ἰσχυριστοῦμε μὲ ἀσφάλεια ὅτι ὁ στιχουργὸς τῆς ἀνεπανάληπτης "ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" ὑπῆρξε ὁ ΑΛΕΚΟΣ ΓΚΟΥΒΕΡΗΣ (στιχουργὸς καὶ ἄλλων θαυμασίων ρεμπέτικων πχ "χωρίσαμε ἕνα δειλινό") ἔστω τῇ βοηθείᾳ Τσιτσάνη, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ..ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ γιὰ νὰ ..τονώσουμε τὴν ἀξία αὐτοῦ τοῦ ἱστορικοῦ τραγουδιοῦ.
Ἐξάλλου ἡ "ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ" ,αὐτὸ τὸ μουσικὸ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ τοῦ Τσιτσάνη ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ μουσικὰ πίσω στὸ Βυζάντιο καί τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ γιατὶ συνιστᾶ "ἐθνικὸ ὕμνο" τοῦ νεοελληνικοῦ πολιτισμοῦ.
* Τ.ΣΧΟΡΕΛΗΣ, ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, τ.Δ’, σελ.20‒21, 1981
** Η.ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, Καπανταῆδες κλπ, ἐκδ.Νεφέλη,2000, σελ.112.
_______
ΥΓ. ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΤΟ 1963
ΣΕ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΒΕΛΓΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου