Εκεί στου δρόμου την γωνιά ,και μέσα στο σκοτάδι,
ξάφνου μπροστά μου βρέθηκε ,ο σκύλος ο αράπης,
του δρόμου ο ανύστακτος, περαστικός θαμώνας,
τον κοίταξα ,με κοίταξε κι άρχισα να φοβάμαι,
το γάβγισμα πως θ΄άρχιζε και την επίθεσή του,
αλλά γοργά προσπέρασε , μ΄ άφησε να πηγαίνω,
συνέχισα να περπατώ ,χωρίς να μ΄ ενοχλήσει.
Όμως ξυπνήσαν μέσα μου ονείρατα θαμμένα,
και θύμησες με έπιασαν, των παιδικών μου χρόνων,
θαρρώ ,''Μαμά ! '' θα φώναζα, στην απειλή του σκύλου,
όπως μικρός το έκανα, όταν εκείνη ζούσε!
Α.ΠΕΤΡΙΤΗΣ 22/3/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου