Εορτολόγιο Μαΐου 2022 – Τη Δευτέρα 23 Μαΐου εορτάζει για πρώτη φορά, ο νέος Άγιος της εκκλησίας μας, ο Άγιος Ευμένιος ο νέος (Σαριδάκης).
O Άγιος Ευμένιος ο νέος (Σαριδάκης), αγιοκατατάχθηκε την Πέμπτη 14 Απριλίου 2022 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο όσιος πατήρ ημών Ευμένιος, γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1931, στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο χωριό Εθιά του νομού Ηρακλείου.
Οι ενάρετοι και ευσεβείς γονείς του, Γεώργιος και Σοφία Σαριδάκη, ήταν πάμπτωχοι, ωστόσο, παρά την οικονομική ανέχειά τους, φρόντιζαν την πολυμελή οικογένειά τους (οκτώ παιδιά εκ των οποίων το μικρότερο ήταν ο Γέροντας, του οποίου το κοσμικό όνομα ήταν Κωνσταντίνος), με ιδιαίτερη αγάπη και πίστη στον Χριστό.
Δυστυχώς, οι πειρασμοί, οι οποίοι ταλαιπώρησαν τον όσιο του Θεού καθ’ όλη την πορεία της ζωής του, ξεκίνησαν από πολύ νωρίς αφού σε ηλικία 2 ετών έμεινε ορφανός από πατέρα.
Η μητέρα του, η οποία απέμεινε μόνη, αγωνίσθηκε με κάθε τρόπο, προκειμένου να προστατεύσει τα τέκνα της, εργαζόμενη σκληρά. Ωστόσο, οι ανάγκες της οικογενείας ήταν μεγάλες και η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο μετά τη γερμανική κατοχή.
Ο Γέροντας, ως παιδί, υπήρξε πραγματικό σκεύος εκλογής του Θεού, αφού, σύμφωνα με μαρτυρία της μεγαλύτερης αδελφή του Ευγενίας, από βρέφος απείχε του θηλασμού τις Τετάρτες και τις Παρασκευές! Αργότερα, διατήρησε το ήθος και το ηθικό του ψηλά παρά την απίστευτη οικονομική ανέχεια και τις κακουχίες (αναφέρεται πως φόρεσε για πρώτη φορά υποδήματα στα 12 χρόνια του!).
Από μικρός βρήκε παρηγοριά στην Εκκλησία βοηθώντας τον ιερέα του χωριού στο αναλόγιο και στις υπόλοιπες εργασίες του ναού. Όταν ο ιερέας επιχειρούσε να του δώσει κάποια ανταμοιβή για τον μόχθο του (γνωρίζοντας και την δύσκολη κατάσταση της οικογενείας), ο μικρός Κωστάκης, αρνούνταν σταθερά, λέγοντας πως από την εκκλησία δεν επιτρέπεται να λαμβάνουμε χρήματα.
Η δύσκολη περίοδο της Κατοχής, δυστυχώς δεν επέτρεψε στον Γέροντα να φοιτήσει στο σχολείο, ωστόσο είχε έμφυτη ικανότητα στους -από μνήμης- μαθηματικούς υπολογισμούς και οι συγχωριανοί του τον καλούσαν, όποτε χρειαζόταν, να τους βοηθήσει, ανταμείβοντάς τον με λουκούμια.
Σύμφωνα με αναφορές, ο όσιος, από μικρή ηλικία είχε βιώματα της Χάριτος του Θεού κι αυτά τον οδήγησαν, μόλις ενηλικιώθηκε, να πάρει την απόφαση να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο. Ήταν δεκαεπτά ετών, όταν -ακολουθώντας μια εσωτερική πληροφορία- οδηγήθηκε στη Μονή του Αγίου Νικήτα, η οποία βρισκόταν στα νότια της Κρήτης. Εκεί, μετά από την τριετή δοκιμασία δοκιμασία του, αξίως, εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Σωφρόνιος (1951).
Ως μοναχός, ο όσιος Γέροντας, αγωνίσθηκε σκληρά, δίνοντας, καθημερινώς, μάχες με τον διάβολο, ο οποίος πολλές φορές προσπάθησε να πλανήσει τον γενναίο και ενάρετο πατέρα Σωφρόνιο.
Κάποτε, όπως ανέφερε ο ίδιος, κατέβηκε στην ακτή και άκουσε μέσα από την θάλασσα την Παναγία μας να του μιλάει και να του λέει, με γλυκιά φωνή: «Παιδί μου, μη φοβάσαι κι εγώ δεν θα σε αφήσω να χαθείς». Όταν, αργότερα, ρωτήθηκε πώς κατάλαβε ότι επρόκειτο για την Παναγία μας, απάντησε με απλότητα: «Ε, την Παναγία μας δεν γνωρίζω;»!
Κάποια άλλη φορά, ευρισκόμενος στο πατρικό του (από τις σπάνιες φορές που έμενε εκτός της Μονής), είδε από το εικονοστάσι να βγαίνει η Αγία Μαρίνα από την εικόνα της, κρατώντας τον πειρασμό από τα κέρατα και δείχνοντάς τον, του είπε: «Αυτός είναι που σας βάζει τους λογισμούς, να μην ακούτε τον Γέροντα και να νυστάζετε στις Ακολουθίες».
Ο Γέροντας, παρά το ότι ήταν μοναχός, όταν έγινε 22 ετών, υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του κι έγινε παράδειγμα μίμησης για τους συστρατιώτες του. Στην Θεσσαλονίκη, όπου μετατέθηκε, αρρώστησε με υψηλό πυρετό κι όπως διηγήθηκε ο ίδιος -γελώντας- στον ιατρό πατέρα Ευάγγελο Παπανικολάου, αρχικώς, στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, θεώρησαν ότι είχε κολλήσει μεταδοτικό νόσημα από γυναίκα… Ο Σωφρόνιος, επέμεινε ότι από άλλο “πράγμα” έπασχε αλλά εκείνοι δεν τον άκουγαν… Τελικώς, τον έστειλαν στην Αθήνα, όπου διέγνωσαν ότι έπασχε από τη νόσο του Χάνσεν και τον παρέπεμψαν στο Αντιλεπρικό Σταθμό Αθηνών (Νοσοκομείο Λοιμωδών) .
Ο όσιος, όταν μιλούσε για την περιπέτεια της υγείας του, έλεγε ότι τη δέχθηκε ως δώρο και δοξολογούσε τον Θεό, αφού θεωρούσε πως όσο πιο μεγάλη ήταν η αρρώστια τόσο και πιο μεγάλος θα ήταν ο σταυρός, τον οποίο όμως θα ακολουθούσε η Ανάσταση!
Η ίασή του υπήρξε πλήρης και μάλιστα δεν του άφησε το παραμικρό σημάδι παραμόρφωσης! Ο Γέροντας, νοιώθοντας την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Θεό, ζήτησε από την Διεύθυνση του Σταθμού να παραμείνει εκεί, ως διακονητής, κι εκείνοι το δέχθηκαν, παραχωρώντας του ένα μικρό κελλάκι πλησίον του ναού των Αγίων Αναργύρων. Σ’ αυτό το μέρος, ο όσιος έμεινε έως το τέλος του βίου του διακονώντας το εκκλησάκι αλλά και τους ανήμπορους ασθενείς.
Ο μοναχός Σωφρόνιος, δέχθηκε με αγάπη αδελφική τον παράλυτο και τυφλό μοναχό Νικηφόρο, τον οποίον έστειλε ο άγιος Άνθιμος στο Νοσοκομείο Λοιμωδών, όταν έκλεισε το Λωβοκομείο της Χίου. Στο πρόσωπο του, ο Γέροντας, αναγνώρισε την οσιότητα και τον υπηρέτησε έως το τέλος του βίου του με αυταπάρνηση, κάνοντάς τον πνευματικό οδηγό του.
Ο αρχέκακος εχθρός του ανθρώπου, φθόνησε, με μανία, τη θεάρεστη βιωτή του φιλόθεου Σωφρονίου και τον ταλαιπώρησε σφοδρώς(δαιμονισθηκε κατα παραχωρηση Θεου). Ο όσιος Νικηφόρος, ο οποίος ήταν στη ζωή ακόμη, από ταπείνωση δε θέλησε να τον απαλλάξει από το δαιμόνιο και τον έστειλε στην γενέτειρά του την Κρήτη, όπου η Χάρις του Θεού και της Παναγίας, δια των προσευχών κάποιων αγίων πνευματικών, τον ελευθέρωσε από τη δαιμονική ενέργεια.
Σε ηλικία 44 ετών (1975), ο όσιος χειροτονήθηκε ιερεύς κι έλαβε το όνομα Ευμένιος. Έμεινε να υπηρετεί στο ναό του Νοσοκομείου, όπου, σύντομα, απέκτησε τη φήμη του διακριτικού πνευματικού.
Αργότερα και παρά την πληθώρα των σοβαρών προβλημάτων υγείας (νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης και αγγειοπάθεια άκρων), ο όσιος Ευμένιος συνέχισε να ασκεί τα ιερατικά καθήκοντά του με αμείωτη επιμέλεια. Υπήρξε ιδιαίτερα φιλακόλουθος και τελούσε αδιάκοπα (επί 8-10 έτη) αγιασμούς, ευχέλαια και εξορκισμούς.
Την Κυριακή της 23ης Μαΐου 1999 (των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου), ο ευγενικός και γελαστός Γέροντας, μετά από μακράν νοσηλεία στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, παρέδωσε την οσιακή ψυχή του στον Κύριο, τον οποίον υπηρέτησε από παιδί.
Ο ενάρετος και θεοσεβής βίος, επέτρεψε στον όσιο Ευμένιο να επιτελεί (σύμφωνα με πάμπολλες μαρτυρίες πιστών), πλείστα θαύματα και ιάσεις σε αυτούς που επικαλούνται το όνομά του, προς δόξαν Θεού.
Άγιος Ευμένιος ο νέος (Σαριδάκης) – Σπάνιο βίντεο
Ο Γέροντας Ευμένιος σε Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων (εντός Νοσοκομείου Δυτ. Αττικής «Ἠ Αγία Βαρβάρα», πρώην Λοιμωδών), εκεί που έζησε ο Γέροντας μέχρι την κοίμησή του.
Η προβολή του βίντεο στο διαδίκτυο έγινε με την ευλογία του πατρός Στεφάνου Νταλιάνη, εφημέριο σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων, και πνευματικό τέκνο του πατρός Ευμενίου Σαριδάκη, τον οποίο και διακονεί στο παρόν βίντεο.
Σύνταξη ΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου