Written by patmostimes
Δημοσιεύθηκε : Κυριακή, 10 Ιουλίου 2022 14:18 | Γράφτηκε από την Σμαράγδα Μουλιάτη
Συμπληρώνονται σήμερα 10 Ιουλίου 2022 12 χρόνια από τα εγκαίνια της αποκατάστασης των Ανεμόμυλων (10 Ιουλίου 2010) της Ιεράς Μονής Πάτμου ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα του νησιού μας που δεσπόζει στο λόφο της χώρας .
Η αποκατάσταση τους πραγματοποιήθηκε με την πρωτοβουλία και την χρηματοδότηση του τραπεζίτη και θαλασσοπόρου Charles Pictet.
Οι ανεμόμυλοι είναι τρεις και αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της αισθητικής του τοπίου του νησιού και της παράδοσης καθώς συνέβαλλαν στην οικονομία της πρωτο-βιομηχανικής περιόδου. "
Οτι γραψαμε τότε στα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ Νο 107
Οι τρεις ανεμόμυλοι ανήκουν στη Μονή και βρίσκονται στην κορυφή του λόφου της Χώρας η οποία έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Οι Δύο χτίστηκαν το 1588, ο τρίτος το 1863. Όταν σταμάτησε την παραγωγή αλευριού στη δεκαετία του 1950, οι ανεμόμυλοι εγκαταλείφθηκαν και έπεσαν σε παρακμή, όπως έκαναν οι περισσότεροι από τους ανεμόμυλους στην Ευρώπη.
Το 2010 αποκαταστάθηκαν με την πρωτοβουλία και την χρηματοδότηση του τραπεζίτη και θαλασσοπόρου Charles Pictet φίλων Ελβετών της Πάτμου και του ιδρύματος Νιάρχος κ.ά. και από τότε έχουν προστεθεί στα αξιοθέατα της Πάτμου .
Τα εύσημα όμως ταιριάζουν στην αρχιτέκτονα Δάφνη Μπέκετ που ανέλαβε το συντονισμό των εργασιών, στο Γάλλο κατασκευαστή μυλόπετρας και στους Έλληνες και Ελβετούς μυλωνάδες εξειδικευμένοι στην αεροδυναμική, στους μηχανικούς του Πανεπιστημίου της Γενεύης, στον Ελβετό κατασκευαστής πανιών, στον Πάτμιο ξυλομαραγκό Γιώργο Καμίτση για την κατασκευή των ξύλινων μηχανικών μερών της λειτουργίας τους και σε όλους όσους συνέβαλαν στην ολοκλήρωση του έργου .
ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ
Οι τρεις ανεµόµυλοι της Χώρας ανήκουν στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Εγκαινιάσθηκαν στις 10 Ιουλίου 1588, θεία σύµπτωση ηµεροµηνιών, και έπεσαν σε αχρηστία στα τέλη της δεκαετίας του 50 αφού υπηρέτησαν την κοινωνία της Πάτµου για σχεδόν 400 χρόνια. Εγκαταλείφθηκαν και σταδιακά µετετράπησαν σε ερείπια όπως οι περισσότεροι ανεµόµυλοι στο Αιγαίο.
Οι ανεµόµυλοι στην Ελλάδα όπως και αλλού, συνιστούν πραγµατικούς θησαυρούς της µνήµης των λαών. Είναι προάγγελοι της βιοµηχανικής περιόδου. Η κατασκευή τους αποτελεί ανακάλυψη στενά συνδεδεµένη µε την ιστορία, την οικονοµία και το ανθρώπινο περιβάλλον. Μία αξιοθαύµαστη εφεύρεση, επιτυχηµένο παράδειγµα οικολογικής σκέψης, ικανής να παράγει αλεύρι χρησιµοποιώντας την ανεξάντλητη ενέργεια του ανέµου και µε σεβασµό προς το περιβάλλον. Αυτοί οι µύλοι, αναπόσπαστο τµήµα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονοµιάς µαρτυρούν την δηµιουργικότητα των ανθρώπων και τις προσπάθειές τους κατά την διάρκεια των περασµένων αιώνων.
Ο Charles Pictet, Ελβετός τραπεζίτης και θαλασσοπόρος, πιστός στο φιλελληνικό πνεύµα της οικογενείας του, εµπνεύστηκε και έδωσε ζωή σε αυτό το εγχείρηµα αποκατάστασης των ανεµόµυλων της Πάτµου, στο οποίο συνέπραξαν (µε το οποίο συνετάχθησαν) γενναιόδωροι Έλληνες δωρητές και το Ίδρυµα Σταύρου Νιάρχου.
Αυτή η προσπάθεια, πέραν της συνέργειας Ελβετών και Ελλήνων µαικήνων, αποτελεί επίσης ιδανικό παράδειγµα πνεύµατος διεθνούς συνεργασίας. Εκπονήθηκε από µία οµάδα ετερόκλητη όσον αφορά στην καταγωγή των µελών της, όπως Έλληνες και Ελβετούς αρχιτέκτονες, έναν ξυλουργό από την Πάτµο, έναν Γάλλο κατασκευαστή µυλόπετρας, Έλληνες και Ελβετούς µυλωνάδες, εξειδικευµένους στην αεροδυναµική µηχανικούς του Πανεπιστηµίου της Γενεύης, έναν Ελβετό κατασκευαστή πανιών κλπ.
Κατευθυντήρια ιδέα του εγχειρήµατος ήταν η ανακατασκευή και η επαναλειτουργία του µηχανισµού των ανεµόµυλων, καθ’ ολοκληρία του ενός από αυτούς και µερικώς για τους άλλους δύο. Η αποκατάσταση τους είναι µοναδική καθώς δεν συνίσταται σε µια αντιγραφή παλαιών ανεµόµυλων µε την δηµιουργία µιας «ψευδο-αναπαλαίωσης», ούτε σε ένα επιτηδευµένο µοντερνισµό. Η µελέτη είχε ως σκοπό να κατανοήσει το πνεύµα και την τέχνη των παλαιών: οικονοµία στα µέσα, αρµονία και χάρη στις λύσεις. Η οµάδα της αποκατάστασης, αντιµέτωπη µε τα ίδια προβλήµατα µε εκείνους, σεβάστηκε τις τεχνικές, τη σοφία και τη λειτουργικότητα τους, αναζητώντας σύγχρονα µέσα για την ανακατασκευή των Μύλων. Αυτή η αποκατάσταση έπρεπε να είναι πιστή όχι µόνο στη µορφή αλλά και στο πνεύµα των αρχικών ανεµόµυλων.
Ο πρώτος Ανεµόµυλος θα αλέσει ξανά στάρι µετατρέποντάς το σε αλεύρι. Έχει εξοπλιστεί µε παλιές γαλλικές µυλόπετρες, προερχόµενες από την Ferte sous Jouarre.
Tα καλοκαίρια θα λειτουργεί ως ζωντανό µουσείο παραδοσιακών αγροτικών δραστηριοτήτων, από τον κόκκο του σιταριού µέχρι και το καρβέλι ψωµιού.
Οι άλλοι δύο ανεµόµυλοι, όµοιοι στην εµφάνιση µε τον πρώτο, δεν έχουν εφοδιαστεί µε µηχανισµό αλέσµατος, αλλά µε ένα ηλεκτρικό σύστηµα, το οποίο θα ρυθµίζει την ταχύτητα των ιστίων, επιτρέποντάς τους έτσι να περιστρέφονται µε κάθε ασφάλεια.
Η τεχνολογία αυτή, ειδικά ανεπτυγµένη ενόψει του συγκεκριµένου σχεδίου, επιτρέπει σε αυτές τις υπέροχες µηχανές να ξαναποκτήσουν ζωή προς ευχαρίστηση των επισκεπτών και των κατοίκων του νησιού.
Οι παλαιοί γνώριζαν πώς να εκµεταλλευτούν την ανεξάντλητη ενέργεια του ανέµου για τις ανάγκες τους.
Έτσι, µε την ευλογία του Ηγουµένου Αρχιμ.Αντιπα, οι δύο άλλοι ανεµόµυλοι θα αποτελέσουν το αντικείµενο µελέτης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε µία δεύτερη φάση του εγχειρήµατος.
Από το όνειρο στην πραγµατικότητα.
H λειτουργική αναστήλωση των µύλων της Πάτµου αποτελεί ένα ορόσηµο αναγνώρισης και πολιτισµού για το νησί µας.
Γιατί ο πρωταγωνιστής και δωρητής αυτής της αναστήλωσης Charles Pictet, ξεκίνησε το όνειρο της αναστήλωσης των µύλων του Αιγαίου και της Ελλάδας από την Πάτµο ένα νησί µε παγκόσµια αναγνώριση. Είπε τον Οκτώβριο του 2008:
“Για µία οικογένεια πλοηγών, η Ελλάδα είναι συνώνυµο του Παραδείσου: η θάλασσά της, το Μελτέµι της, τα νησιά της, η ιστορία και ο πολιτισµός της είναι συνυφασµένα σε απόλυτη αρµονία… Προς ένδειξη τιµής και µε αίσθηµα αναγνώρισης, προσφέρουµε τα απαραίτητα για τη διαφύλαξη ενός από τα σύµβολα της Ελλάδας: τους ανεµόµυλους....” Τον συντονισµό και παρακολούθηση των εργασιών είχε η αρχιτέκτων Δάφνη Μπέκετ.
Τα εγκαίνια της λειτουργικής αναστήλωσης.
Πλήθος κόσµου, Πάτµιοι και επισκέπτες εκτός από τους 150 επιχειρηµατίες και επώνυµους Ελβετούς και Έλληνες που ήρθαν στο νησί προσκεκληµένοι, κατέκλυσαν τον περιβάλλοντα χώρο του Δηµοτικού σχολείου της Χώρας, το Σάββατο 10 Ιουλίου 2010 για τα εγκαίνια και ένοιωσαν µαζί µας ένα εκπληκτικό συναίσθηµα αναγέννησης και περηφάνιας.
Μεταξύ των επισήµων, ήταν ο Ελβετός πρέσβυς στην Ελλάδα κ. Paul Koller-Hauser. Ο Υφυπουργός Πολιτισµού και Τουρισµού κ. Γ. Νικητιάδης, ο υφυπουργός υποδοµών µεταφορών και δικτύων κ. Νίκος Συφουνάκης , η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και γνωστή ταξιδιωτική ρεπόρτερ κ. Μάγια Τσόκλη.
Τον αγιασµό των εγκαινίων τέλεσε ο καθηγούµενος Πάτµου Αρχιµ. Αντίπας, ο οποίο απηύθυνε χαιρετισµό , έκανε ιστορική διαδροµή για τους ανεµόµυλους της Πάτµου και συγκεκριµένα των τριών µύλων της Χώρας, και ευχαρίστησε το ζεύγος Anne Marie και Charles Pictet, τη Δάφνη Μπέκετ τον κ. Νίκο Πουλιού, γιατί χρηµατοδότησε τον φωτισµό των µύλων, την κυβέρνηση τους συναρµόδιους υπουργούς το Γ.Γ. της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και την αρχαιολογία .
Ο καθηγούµενος Αρχιμ.Αντιπας τίµησε το ζεύγος Pictet µε τον χρυσού σταυρό της Μονής, µαζί µε οµοίωµα µύλου που περιείχε ψωµί φτιαγµένο στο Μοναστήρι, παραδίδοντας του και το πιττάκιον του Οικουµενικού Πατριάρχη. Το οµοίωµα αυτό κατασκευάστηκε από τα καλλιτεχνικά χέρια του Γιώργου Γαµπιεράκη µε ξύλο, χρυσό, ασήµι και ελεφαντόδοντο.
Με τον χρυσού σταυρό της Μονής τίµησε ο Αρχιμ.Αντιπας και την κ. Δάφνη Μπέκετ.
O κ. Pictet παρέδωσε στον ηγούµενο Αρχιμ.Αντιπα το κλειδί των µύλων και ένα τσουβαλάκι στάρι από την Ελβετία για να φτιάξουν το πρώτο ψωµί.
Ακολούθησαν οι υπουργοί που απηύθυναν χαιρετισµό και ευχαριστήρια: Ειδικότερα ο Υφυπουργός Πολιτισµού και Τουρισµού κ. Νικητιάδης µετέφερε τις ευχαριστίες του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, προς τους Έλληνες και Ελβετούς δωρητές που ανέλαβαν να καλύψουν το κόστος ανακαίνισης των παραδοσιακών ανεµόµυλων, τονίζοντας την ευαισθησία του ΠΑΣΟΚ και της Κυβέρνησης για την «Πράσινη Ανάπτυξη» και τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας.»
Με τη σειρά του χαιρέτησε και ευχαρίστησε ο Δήµαρχος Πάτµου ο οποίος ανακοίνωσε και την ανακήρυξη του κ. Pictet επίτιµου Δηµότη Πάτµου και η κ. Δάφνη Μπέκετ η οποία µίλησε στη γαλλική Γλώσσα για την οργάνωση και το αποτέλεσµα της αναστήλωσης των µύλων ευχαριστώντας επαγγελµατίες, τεχνίτες και σε όσους συνέβαλαν στο αποτέλεσµα αυτό.
Εκδηλώσεις
Το πανί στο Αιγαίο. Το Σάββατο 10 Ιουλίου 16:30 στην συνεδριακή αίθουσα του Ξενοδοχείου Σκάλα ο ανριτέκτονας και οµότιµος καθηγητής του Ε.Μ.Π. κ. Παναγιώτης Τουλιάτος µίλησε για το πανί στο Αιγαίο και την αρχαία καταγωγή του. Μια εξαιρετική οµιλία που έφθασε µέχρι την εύρεση και την αντιγραφή του Κυρήνεια του αρχαίου πλοίου που βρέθηκε στην Κύπρο.
Για να λέµε όχι στα µεταλλαγµένα.Μεταξύ των εκδηλώσεων για τα εγκαίνια της λειτουργικής αναστήλωσης των µύλων της Πάτµου ήταν η ηµερίδα µε οµιλίες και συζητήσεις, πάνω στην παραδοσιακή γεωργία και την προστασία των τοπικών παραδοσιακών ποικιλιών και της τράπεζας σπόρων του Αιγαίου, που έγιναν την Κυριακή 11 Ιουλίου 2010 στο συνεδριακό κέντρο του Ξενοδοχείου Σκάλα ώρα 11 το πρωί. Οι εκδηλώσεις τελούσαν υπό την αιγίδα της Ιεράς Μονής Πάτµου.Οµιλητές: Αναστασία Μήλιου Υδροβιολόγος του Ινστιτούτου θαλάσσιας Προστασίας ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ Κώστας Κουτής, Γεωπόνος Οικολογικής Γεωργίας του Δικτύου για την βιοποικιλότητα και την οικολογία στη γεωργία ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ. Αχιλλέας εκπρόσωπος της εναλλακτικής κοινότητας ΠΕΛΙΤΙ. Οργάνωση: Εφηµερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ. ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΚΕΤ. Ινστιτούτο θαλάσσιας προστασίας ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ. Δίκτυο για την βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη γεωργία ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ. Και η εναλλακτική κοινότητα ΠΕΛΙΤΙ. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός της συµµετοχής συµπατριωτών µας που την παρακολούθησαν µε µεγάλο ενδιαφέρον και εξέφρασαν απόψεις, απορίες και τις εµπειρίες τους, για τη γεωργική ζωή, τους κήπους και τα χωράφια τους. Για το θέµα αυτό θα ασχοληθούµε στο άλλο φύλλο.
Οµαδική έκθεση µε θέµα τους µύλους.
Στο παλιό σχολείο της Χώρας, πραγµατοποιήθηκε οµαδική έκθεση καλλιτεχνών της Πάτµου µε θέµα τους µύλους. Η έκθεση έγινε προς τιµήν των ANNE MARIE CHARLES PICTET και εγκαινιάστηκε Πέµπτη 8 Ιουλίου 2010 ώρα 20:00 Διήρκεσε 14 Ιουλίου 2010 µε έργα των παρακάτω καλλιτεχνών:
Μαρία Ευστρατίου, Ανδρέας Καλαϊτζής, Μικαέλα Καραγιάννη, Κατερίνα Κατσιφαράκη, Κωστής Κωστής, Maurizio Lo Castro , Πόπη Μαρόλια, Δέσποινα Μελιανού, Μαρία Μετζογιαννάκη, Μαρία Πέντε, Μαρία Πεσµατζόγλου, Ιάκωβος Πιτσικάλης, Μαρία Σαρρή, Carolyn Scales, Wolfgang Günther .
Την έκθεση παρακολούθησαν οι δωρητές των µύλων, ANNE MARIE CHARLES PICTET. Την έκθεση άνοιξε ο καθηγούµενος αρχιµ. Αντίπας. Στο ζεύγος ANNE MARIE CHARLES PICTET, χάρισε έναν µύλο ο 13χρονος µαθητής Άκης Γρύλλης, που είχε φτιάξει στο σχολείο του.
Έργο της µύλο, είχε στην έκθεση και η Σοφία BENNETT κόρη της Δάφνης Μπέκετ . Την έκθεση παρακολούθησε το ζεύγος ANNE MARIE CHARLES PICTET και πολύς κόσµος.
ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ
Αυτό που καθιστά υπερήφανους εµάς τους Πάτµιους, είναι ότι στην παραδειγµατική αναστήλωση των µύλων συνέπραξαν ντόπιοι επαγγελµατίες και ίσως ήταν η πρώτη φορά, Ελβετοί που συνάντησαν συνέπεια εκτέλεσης τόσο σπουδαίου έργου από ελληνικά χέρια. Μιλάµε για τη συνέπεια που επέδειξαν ο κατασκευαστής της φτερωτής και όλων των ξύλινων τµηµάτων των τριών ανεµόµυλων κ. Γιώργος Καµίτσης και οι συνεργάτες του και οι άλλοι τεχνίτες όλων των βαθµίδων.
ΤΟ ΔΩΡΟ
Κουτί στρογγυλό (φωτό) κατασκευασµένο από ξύλο αµερικάνικης καρυδιάς που άνοιγε και από τις δύο πλευρές µέσα στο οποίο ήταν ψωµί ζυµωµένο και ψηµένο στο µοναστήρι. Στη µία πλευρά ο σταυρός του Μοναστηριού εξολοκλήρου από ασήµι και στην άλλη δώδεκα φτερά από ελεφαντόδοντο και δώδεκα ακτίνες εξ ολοκλήρου από ασήµι. Στο κέντρο του ξύλινου κουτιού όπου εφάρµοζε το ψωµί υπήρχε πάλι σταυρός από ασήµι. Το ασήµι που χρησιµοποιήθηκε ήταν 925ο και 1000ο. Επειδή το δώρο δεν έγινε µε συγκόλληση των τµηµάτων αλλά µε εφαρµογή τους, το ξύλο και το ελεφαντόδοντο τορναρίστηκαν κατάλληλα σε ειδικό τόρνο στην Αθήνα για να επιτευχθεί ακρίβεια χιλιοστού. Η ιδέα, ήταν αποτέλεσµα της συνεργασίας της κ. Δάφνης Μπέκετ και του Γιώργου Ν. Γαµπιεράκη.
ΟΙ ΜΥΛΟΙ
Τις φτερωτές, τη στέγη και το ξύλινο λειτουργικό τµήµα των τριών ανεµόµυλων κατασκεύασε ο Γιώργος Καµίτσης στο εργαστήριο του, µε τους συνεργάτες του. Το αποτέλεσµα της αναστήλωσης των µύλων, είναι αξιοσηµείωτα µοναδικό, διότι ο κ. Γιώργος Καµίτσης ασχολήθηκε πρώτη φορά µε παρόµοιο έργο.
Η µεθοδικότητα όµως και ο οργανωτικός προγραµµατισµός σε συνδυασµό µε την διαρκή έρευνα, την άριστη συνεργασία του µε τη συντονίστρια του έργου αρχιτεκτόνισσα κ. Δάφνη Μπέκετ, δεν έδωσε µόνο το καλό αποτέλεσµα, αλλά και κατέγραψε τεχνογνωσία, την οποία ζήτησαν να επωφεληθούν για µύλους στη γειτονική µας Τουρκία . Η µέχρι σήµερα τεχνογνωσία ήταν ελλιπής, απόδειξη ότι σε όσες περιοχές µέχρι σήµερα προσπάθησαν την αναστήλωση µύλων το αποτέλεσµα ήταν απογοητευτικό. Γι αυτό το αποτέλεσµα και για το πώς δούλεψε συνοµιλήσαµε µε τον Γιώργο Καµίτση. Μας είπε λοιπόν:
«Από την αρχιτεκτονική οµάδα έγιναν αποτυπώσεις παλαιών µύλων ανά την Ελλάδα. Το κάθε µέρος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, µε αποτέλεσµα να αλλάζουν τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά από ανεµόµυλο σε ανεµόµυλο. Από κει και πέρα παρελήφθησαν γενικά αρχιτεκτονικά σχέδια, προκειµένου να λάβω γνώση το τι έχω να κατασκευάσω, συνοδευόµενα από µία τεχνική περιγραφή.
Η επόµενη κίνηση ήταν να βρεθεί ο τρόπος για να παντρευτεί το υλικό µε τη χρήση που του ζητάµε και να πάρει την τελική του µορφή. Ενδεικτικά αναφέρω τις αντένες (ξύλο εύκαµπτο που «καρφώνεται» πάνω στον κεντρικό άξονα και ξετυλίγεται πάνω τους το πανί). Σύνολο τεµαχίων 12.
Χαρακτηριστικό σηµείο είναι ότι οι αντένες ξεκινούν από διαφορετικό σηµείο του άξονα και καταλήγουν όλες στον δωδεκάγωνο πολύγυρο µε αλυσίδα. Η αντένα δέχεται όλη την πίεση του ανέµου και λόγω θέσης ζητούσαµε να έχουµε συγκεκριµένο τόξο κύκλου, ταλάντωση µεταξύ 12 και 28 εκατ. µε τη µεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Βεβαίως έχει γίνει πρόβλεψη σαν αποσπώµενο αναλώσιµο κοµµάτι. Οι παλιές αντένες, ήταν µατιστές λόγω κύρτωσης και βέβαια ήταν αυτές που πάθαιναν τις πρώτες ζηµιές εξαιτίας της πίεσης του ανέµου.
Οι αντένες των αναστηλωµένων µύλων µας, είναι κατασκευασµένες από ξυλεία οregon pine, µε την οποία κάνουν τα κατάρτια στα σκάφη, τετρακολλητές, σφηνοειδούς µορφής και στις δύο άκρες, η µία προς τον άξονα για να σφίγγει πάνω του όταν πιέζεται από την αλυσίδα και η άλλη προς τον πολύγυρο, προκειµένου να δώσουµε λιγότερο βάρος στην άκρη και ιδιαίτερη αισθητική .
Το πανί µελετήθηκε και κατασκευάστηκε από Ελβετό ιστιοπλόο κατασκευαστή. Μετρήθηκε η πίεση που δέχεται για να βρεθούν οι λύσεις εκτόνωσης του παραπανίσιου αέρα. Γι αυτό το λόγο το πανί του πρώτου µύλου που αλέθει, είναι µε σχοινί, ενώ οι άλλοι δύο είναι µε λάστιχο. Το πανί τυλίγεται γύρω από την αντένα αφήνοντας τουλάχιστον ενάµισι νεκρό κύκλο για ασφάλεια. Η ολική επιφάνεια των πανιών είναι 50 τ.µ. και δίνουν κίνηση στον άξονα, πάντοτε ανάποδα από τους δείκτες του ρολογιού. Έχουµε δύο διαφορετικά είδη φρένων στους µύλους. Λόγω του ότι θεωρείται µουσείο, είναι απαραίτητος ο µυλωνάς φύλακας για να αποφεύγονται τα ατυχήµατα. Οι µελέτες ζητούν πλέον µανιτάρι ταχείας παύσης της κίνησης του άξονα ( ηλεκτρονικό αερόφρενο) και βρίσκεται στους δύο µύλους που δεν αλέθουν προς το παρόν. Υπάρχουν προτάσεις γι αυτούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στο µύλο που αλέθει κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε ξύλινο φρένο, αντίγραφο από άλλους µύλους που εξετάσαµε, χρησιµοποιείται ξύλινος µακαράς προκειµένου να σφίξουν οι δύο σιαγόνες πάνω στη µυλόροδα (ξύλο διατοµής 200 µ.µ. Χ 360 µ.µ. µε διάµετρο 2360 µ.µ. που φοράει πάνω του τα µυλόδοντα), προκειµένου να έχουµε το αρσενικό γρανάζι .
Η συνεργασία έγινε µεταξύ ιστορικών ερευνητών, αρχιτεκτόνων, µηχανικών, µηχανολόγων µε ειδικότητα αεροναυπηγικής, ναυπηγών, ναυτικών και µαραγκών. Τα υλικά που χρησιµοποιήθηκαν είναι ειδικά ξύλα για την κάθε χρήση: Καστανιά, ιρόκο, βελανιδιά, δεσποτάκι oregon pine, µαόνι νιαγκόν. Επίσης ειδικές κόλλες συναρµολόγησης τους, µέταλλα σε απλή ή ειδική µορφή για τη συναρµολόγηση των ξύλων όπου χρειαζόταν, διότι έχει γίνει ειδική µελέτη για τον µεγάλο συντελεστή επαφής και µορσολογίας των ξύλων.
Και συνεχίζει. «Η βασική καθηµερινή και στενή συνεργασία, έγινε µε την υπεύθυνη συντονίστρια του έργου, αρχιτέκτονα Δάφνη Μπέκετ προκειµένου η σωστή κατασκευή να έχει απλό και διαχρονικό χαρακτήρα.
Ιδιαίτερο κοµµάτι της δουλειάς είχε αναλάβει ο γνωστός καλλιτέχνης Γιώργος Νικ. Γαµπιεράκης. Αφορούσε τα δύο κουζινέτα περιστροφής του άξονα και όλα τα µεταλλικά τσέρκια που χρειάστηκαν στα διάφορα σηµεία λειτουργίας».
Ρωτώντας τον, πόσο χρόνο χρειάστηκε για την κατασκευή αυτού το έργου, απάντησε:
“Το συµφωνητικό κατασκευής υπογράφτηκε αρχές Ιουνίου 2009. Αµέσως έγινε ειδικό ταξίδι στην Αθήνα για την εύρεση ξυλείας και αρχές Σεπτεµβρίου, αφού είχαν βρεθεί όλες οι πρώτες ύλες ξεκίνησε η κατασκευή.Παραδόθηκε στην προκαθορισµένη από το συµβόλαιο ηµεροµηνία 10 Ιουλίου 2010». Το έργο παραδόθηκε στην Ιερά Μονή και θα έχει την ευθύνη της συντήρησης και λειτουργίας τους. Στα σχέδια είναι να υπάρχει πρόγραµµα επίσκεψης τους, για επιµορφωτικούς και παραγωγικούς λόγους. Επίσης στόχος είναι, να αποτελέσουν οι µύλοι το έναυσµα για την ανάπτυξη πολύ-επίπεδων δράσεων ανάδειξης και διατήρησης της γεωργικής κληρονοµιάς µας.
Φωτό: (Κ.Σταµπούλης) .
.
https://www.patmostimes.gr/category/14475-2022-06-10-12-15-38?fbclid=IwAR14Ke-r2-3dPNp0_lJZZau5aN1RD7eKkEJryjIT2oT9lXocVw7dlComcg4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου