Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου – Εὐαγγελικὸ και Αποστολικο Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς

 
22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. 23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. 24 τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. 25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. 29 ὁ δὲ εἶπεν, ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξά-μενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. 31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; 32 καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος· 33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ. 34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

22 Κι ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς, γιά νά μήν παρασυρθοῦν οἱ μαθητές του ἀπό τόν ἐνθουσιασμό τοῦ πλήθους πού ἤθελε νά τόν ἀνακηρύξει βασιλιά, τούς ἀνάγκασε νά μποῦν στό πλοῖο καί νά περάσουν πρίν ἀπ’ αὐτόν στό ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου αὐτός διαλύσει τά πλήθη τοῦ λαοῦ. 23 Κι ἀφοῦ διέλυσε τά πλήθη, ἀνέβηκε στό βουνό γιά νά προσευχηθεῖ μόνος του. Κι ὅταν βράδιασε καλά, ἦταν μόνος του ἐκεῖ. 24 Τό πλοῖο ὅμως εἶχε προχωρήσει πλέον στή μέση τῆς λίμνης καί συνταρασσόταν ἀπό τά κύματα. Διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος. 25 Καί στό τέταρτο καί τελευταῖο τρίωρο τῆς νύχτας ὁ Ἰησοῦς ἔφυγε ἀπ’ τό βουνό καί ἦλθε πρός αὐτούς περπατώντας πάνω στή θάλασσα, σάν νά ἦταν ἡ θάλασσα στεριά. 26 Ὅταν λοιπόν τόν εἶδαν οἱ μαθητές νά περπατάει πάνω στή θάλασσα, ταράχθηκαν λέγοντας ὅτι αὐτό πού ἔ­­βλε­­­παν εἶναι φάντασμα. Κι ἀπ’ τό φόβο τους ἔβγαλαν κραυ­γές. 27 Ἀμέσως ὅμως τούς μίλησε ὁ Ἰησοῦς καί τούς εἶπε: Ἔχετε θάρρος, ἐγώ εἶμαι, μή φοβάστε. 28 Τότε τοῦ ἀποκρίθηκε ὁ Πέτρος: Κύριε, ἐάν εἶσαι ἐσύ, δῶσε μου ἐντολή νά ἔλθω κοντά σου περπατώντας πάνω στά νερά. 29 Ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: Ἔλα. Καί τότε ὁ Πέτρος κατέβηκε ἀπό τό πλοῖο καί περπάτησε πάνω στά νερά γιά νά ἔλθει κοντά στόν Ἰησοῦ. 30 Ἀλλά ὅταν εἶδε τόν ἀέρα πόσο δυνατός ἦταν, κλονίστηκε ἡ πίστη του καί φοβήθηκε, καί καθώς ἄρχισε νά βουλιάζει, φώναξε δυνατά: Κύριε, σῶσε με, διότι κινδυνεύω νά πνιγῶ. 31 Ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς ἅπλωσε τό χέρι του, τόν ἔπιασε καί τοῦ εἶπε: Ὀλιγόπιστε, γιατί δείλιασες; 32 Κι ὅταν ὁ Χριστός καί ὁ Πέτρος μπῆκαν στό πλοῖο, ἡσύχασε ὁ ἄνεμος. 33 Τότε ὅσοι ἦταν ἤδη στό πλοῖο ἦλθαν καί τόν προσκύνησαν μέ πολλή εὐλάβεια λέγοντας: Ἀληθινά, εἶσαι Υἱός τοῦ Θεοῦ. 34 Κι ἀφοῦ πέρασαν ἀπ’ τό ἕνα μέρος τῆς λίμνης στό ἄλλο, ἦλθαν στή χώρα Γεννησαρέτ.

Τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας – Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα  (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17)

Ἀδελφοί, Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός. εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει. εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησε, μισθὸν λήψεται· εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς.

Τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας

Στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικο­πὴ ἀπὸ τὴν Α΄ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολὴ ὁ ἀπόστολος Παῦλος χρησιμοποιώντας ἁπλὰ παραδείγμα­τα καὶ εἰκόνες ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ζωὴ ἐπιχειρεῖ νὰ προβάλει τὸν ὀρθὸ τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ ἐπιτελεῖται κάθε ἱερὸ ἔργο μέσα στὴν Ἐκκλησία.

1. Τὸ ἀρραγὲς θεμέλιο

Οἱ πιστοί, γράφει, εἶσθε ὁ ἀγρός, ὁ ὁποῖος ἀνήκει στὸν Θεὸ καὶ καλλιεργεῖται ἀπὸ Ἐκεῖνον. Εἶσθε ἡ πνευματικὴ οἰκοδομὴ ποὺ κτίζει ὁ Θεὸς χρησιμοποιώντας ἐμᾶς τοὺς Ἀποστόλους ὡς ἐργάτες του. Σύμφωνα μὲ τὴ Χάρι ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἱδρύω Ἐκκλησίες, «ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα», τονίζει. Δηλαδή, σὰν ἔμπειρος ἀρχιτέκτονας ἔβαλα στὸ οἰκοδόμημα αὐτὸ στερεὸ θεμέλιο, ἐπάνω στὸ ὁποῖο ὅμως ἄλλος συνεχίζει τὸ κτίσιμο. Ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς κτίστες ἂς προσέχει πῶς κτίζει. «Θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός». Κανένας, δηλαδή, δὲν μπορεῖ νὰ βάλει ἄλλο θεμέλιο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔχει ἤδη τοποθετηθεῖ στὴ βάση τῆς οἰκοδομῆς τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ θεμέλιο αὐτὸ εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἐὰν κάποιος κτίζει ἐπάνω στὸ θεμέλιο αὐτὸ μὲ χρυσάφι, ἢ ἀσήμι, ἢ πολύτιμους λίθους, ἢ σανίδια, ἢ ἄχυρα, ἢ καλάμια, θὰ γίνει φανερὸ τὸ ἔργο του κατὰ τὴ μέλλουσα Κρίση, διότι ἡ ἡμέρα ἐκείνη θὰ ἀποκαλυφθεῖ μαζὶ μὲ τὴ φωτιὰ τῆς θείας δικαιοσύνης. Ἡ θεϊκὴ αὐτὴ φωτιὰ θὰ δοκιμάσει τὴν ἀξία τοῦ ἔργου τοῦ καθενός. Ἐὰν τὸ ἔργο ποὺ ἔκανε κάποιος ἀντέξει στὴ φωτιὰ τῆς θείας Κρίσεως, αὐτὸς θὰ πάρει μισθό. Ἐὰν ὅμως κατακαεῖ, θὰ ζημιωθεῖ ὁ κτίστης. Οἱ κόποι του δὲν θὰ ἀνταμειφθοῦν κι ὁ ἴδιος θὰ σωθεῖ μόλις καὶ μετὰ βίας, σὰν ἐκεῖνον ποὺ περνᾶ μέσα ἀπὸ τὶς φλόγες τῆς φωτιᾶς.

Ὁ Κύριος ἀξιώνει κάποιους ἀνθρώπους νὰ ἐργάζονται μέσα στὸ πνευματικὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας· εἴτε ὡς ἀρχιερεῖς, ὡς ἱερεῖς, ἱεροκήρυκες, θεολόγοι, κατηχητές, εἴτε μὲ τὴν προσφορά τους στὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο της, ἢ μὲ τὴ διακονία στὴ θεία Λατρεία της. Εἶναι ὁπωσδήποτε πολὺ σημαντικὴ ἡ κάθε διακονία μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἀπαραίτητο εἶναι ὅμως νὰ ἐπιτελεῖται καὶ μὲ τὶς σωστὲς προϋποθέσεις. Νὰ χρησιμοποι­εῖ δηλαδὴ ὁ ἑκάστοτε ἐργάτης πολύτιμα καὶ ἀκριβὰ ὑλικὰ καὶ ὄχι πρόχειρα καὶ σαθρά. Νὰ ἀποβλέπει δὲ μὲ τὸ ἔργο του στὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνον νὰ προβάλλει, Ἐκεῖνον νὰ τιμᾶ, χωρὶς νὰ ἐπιδιώκει τὴν προσωπική του ἀνάδειξη καὶ προβολή. Ἀρραγὲς θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός. Καὶ ἡ κάθε διακονία μας μέσα σὲ αὐτὴν πρέπει νὰ ἀποσκοπεῖ στὴ δόξα τοῦ Κυρίου.

2. Νὰ μὴ «φθείρουμε» τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας

Τὸ πνευματικὸ αὐτὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ, διότι κατοικεῖ μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅπως σημειώνει στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Τονίζει μάλιστα ὅτι «εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός». Δηλαδή, ἐὰν καν­εὶς καταστρέφει τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ, δια­σπώντας τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, θὰ τὸν καταστρέψει ὁ Θεός, διότι ὁ ναὸς αὐτὸς εἶναι ἅγιος, ἱερὸς καὶ ἀπαραβίαστος· κτῆμα τοῦ Θεοῦ, ἀφιερωμένος σ᾿ Ἐκεῖνον. «Ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς». Ὁ ναὸς αὐτὸς εἶσθε ἐσεῖς οἱ πιστοί, σημειώνει στὸ τέλος τῆς περικοπῆς ὁ θεῖος Ἀπόστολος.

Εἶναι λοιπὸν ἱερὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκ­κλησίας, τὰ μέλη της, οἱ πιστοί της, διότι κατοικεῖ σ᾿ αὐτοὺς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶναι βαρύτατο ἁμάρτημα τὸ νὰ «φθείρει» κάποιος τὸ Σῶμα αὐτό, δηλαδὴ νὰ διασπάσει τὴν ἑνότητά του, νὰ εἰσαγάγει πλανεμένες διδασκαλίες καὶ νὰ ὁδηγήσει σὲ σχίσματα. Τὸ βλέπουμε αὐτὸ νὰ συμβαίνει μέσα στὴν ἱστορία, μὲ τὸ ὀλέθριο ἀποτέλεσμα νὰ ἀποσπᾶται κάποια μερίδα πιστῶν ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τελικὰ ἀπὸ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Τὸ βλέπουμε δυστυχῶς νὰ συμβαίνει καὶ στὴν ἐποχή μας.

Ὁ θεῖος Ἀπόστολος ὅμως μὲ τὸν πάν­τοτε ἐπίκαιρο λόγο του μᾶς ἐφιστᾶ τὴν προσοχή: Τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο, ποὺ θὰ ὁδηγήσει σὲ πλάνη ἢ σὲ σχίσμα κάποια μερίδα πιστῶν, «φθερεῖ ὁ Θεός». Κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς μελλούσης Κρίσεως θὰ λάβει ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τὴ δίκαιη ἀν­ταπόδοση· θὰ ὁδηγηθεῖ στὴν αἰώνια ἀπώλεια.

Ἂς προσέχουμε, λοιπόν, ἰδιαιτέρως ὅσοι ἔχουμε κάποια εὐθύνη μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἂς μεριμνοῦμε γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς ἑνότητας σ᾿ αὐτήν. Ἂς διαφυλάσσουμε ἀκέραιη τὴν παραδεδομένη διδασκαλία, ἀρραγὴ τὸν σύνδεσμο τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν κεφαλή της, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός, ὥστε καὶ τὸ κάθε μέλος τοῦ Σώματος νὰ εἶναι ἕνα κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ, ἕνας ἔμψυχος ναός του.

https://www.osotir.org/2022/08/08/to-oikodomima-tis-ekklisias/