Ο Άνθιμος Αντωνόπουλος κατέθεσε πως πληροφορήθηκε πως έγινε δωροδοκία και πως ενδιαφέρονταν μόνο για τον Αβέρκιο Λαμπίρη τον οποίο σύστησε στον Δ. Βούλγαρη ως τίμιο κληρικό, ο οποίος του είπε να μείνει ήσυχος. Όταν υποβλήθηκαν τα Β.Δ. είδε τον Αβέρκιο λυπημένο και του είπε πως ο Βαλασόπουλος του έστειλε μήνυμα πως έπρεπε να του δώσει 10.000 δρχ για να γίνει αρχιερέας. Από αβροφροσύνη δεν ζήτησε από τον ίδιο χρήματα, όμως ο Μαλικόπουλος του έδωσε 10.000 δρχ. Ο μάρτυρας δεν πίστευε για όλα όσα άκουγε για τον υπουργό. Αποφάσισε να πάει ο ίδιος στον Βαλασόπουλο, του μίλησε για τον Αβέρκιο λέγοντάς του πως είναι πτωχός. Ο υπουργός όμως συνέχισε να ζητάει χρήματα. Για αυτόν ο Αβέρκιος ήταν ο καταλληλότερος για ιεράρχης αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ο ίδιος πρόσθεσε πως τα χρήματα τα έδωσε στην οικία του Βασιλόπουλου μπροστά στον Οικονομόπουλο, σε χαρτονομίσματα231 . Η ίδια εφ. σε άρθρο της αφού επισημαίνει πως η κατάθεση των μαρτύρων καθυστερεί αρκετά και ζητά να γίνει σωστά, τονίζοντας πόσο δαπανηρή μπορεί να είναι η παρουσία τόσων μαρτύρων στην πρωτεύουσα για τους ίδιους τόσες ημέρες, γράφοντας πως για τη δική του στρατάρχου Βαζαίν κατέθεσαν περίπου 800 μάρτυρες μέσα σε τρεις εβδομάδες232 .
Άλλη εφ. μας ενημερώνεις πως στην συνεδρίαση με ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου, εξετάστηκαν οι μάρτυρες Κωνστ. Βασιλειάδης μεσίτης, ο Ν. Λάσκαρης δικαστικός κλητήρας, ο κληρικός Γεννάδιος Δημητριάδης, ο Χαράλαμπος Σπηλιόπουλος χρυσοχόος, ο Κωνστ. Γεωργιάδης δικηγόρος, και ο πρωτοδίκης Εμμανουήλ Ασκούδης. Την επόμενη ημέρα στο δικαστήριο εξετάστηκαν τα αδέλφια του αοιδίμου αρχιεπ. Αργολίδας Καλλινίκου Τερζόπουλου, ο πρώην ταμίας στο Ναύπλιο Ξηνταράκος, ο υπάλληλος της Εθνικής Τραπέζης Παπαγεωργόπουλος, ο Καζάκος, ο ιερέας Αναγνωστόπουλος Κωνσταντίνος από το Άργος, και ο Παναγιωτόπουλος ιερέας της φρουράς του Ναυπλίου.
Η εφ. γράφει για τις καταθέσεις τα εξής: "Και κατά την μίαν και την άλλην συνεδρίασιν και πολλά και σπουδαία κατατέθησαν και πολλά βαρέα και απρεπή απεκαλύφθησαν, και την θέσιν των κατηγορουμένων όλων χαλεπαίνονται και άλλων προσώπων, ζώντων και μη...»233 .
Στην εφ. "Αυγή" δημοσιεύθηκε επιστολή του Η.Ε. Ποταμιανού με τίτλο "το ψεύδος του κληρικού Βερσή".
«Το ψεύδος του κληρικού Βερσή.
Μετά την προχθεσινήν προς ημάς επιστολήν του κ. Ποταμιάνου περί της καταθέσεως του κληρικού Βερσή, ο αδελφός τούτου εντίμως φερόμενος εδημοσίευσε διάψευσιν, ην δι' έλλειψιν χώρου δεν εδημοσιεύσαμεν και ημείς. Συνεχεία τούτου ο κ. Πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου εκάλεσε χθές τον κληρικόν εκείνον, όστις ίνα δικαιολογηθή είπεν άλλα ψεύδη, ητοι ότι δακρύων ο κ. Ποταμιανός εζήτησε την διάψευσιν παρά του αδελφού του και ωμολόγησε προς τούτον ότι όσα ούτος (ο Βερσής) είπεν εις το δικαστήριον ήσαν αληθή .
Το ενδιαφέρον των τοπικών εφ. της ελληνικής επικράτειας ειδικά των περιοχών που υπήρχαν οι αρχιεπισκοπικές έδρας των εμπλεκόμενων ιεραρχών ήταν μεγάλη. Η εφ. "Ανεξαρτησία" του Ναυπλίου που εκδίδονταν μία φορά την εβδομάδα αφού επισημαίνει τη σπουδαιότητα της δίκης, ενημερώνει τους αναγνώστες της πως είναι αδύνατον να παρακολουθεί τα γεγονότα της δίκης, γράφει: "φρονούμεν ότι πρέπει να ασχολούμεθα επί ετέρων αντικειμένων επίσης σπουδαίων και αξίων έτι μείζονος προσοχής του Ελληνικού Έθνους. Το ζήτημα όπερ επελήφθημεν από του προηγουμένου ημών φύλλου, περί του εάν η Ελλάς οφείλει ν' ακολουθήση μίαν εξωτερικήν πολιτικήν και οποίαν εν τη Ανατολή, είναι ζήτημα σπουδαιότατον, και άξιον βαθείας μελέτης". Σε αυτή της σπουδαίας σημασίας πολιτική ανάλυση που προβαίνει η εφ. όπως και κάποιες άλλες, συναισθάνονται την ευθύνη τους τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπου ξένα συμφέροντα επωφελούνται από τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης του ελληνικού λαού, από τα μείζονα εθνικά ζητήματα και τις ραγδαίες εξελίξεις της περιόδου των τόσων μηνών, από τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου και την περίοδο της διεξαγωγής της δίκης των πρώην υπουργών. Η τοπική εφ. επισημαίνει πως το κράτος χωρίς δική του ανεξάρτητη εθνική πολιτική, χωρίς την ηθική αλλά και υλική προπαρασκευή, είναι μάταιη κάθε προσπάθεια, όπως μάταιοι αποβαίνουν όλες οι θυσίες και οι αγώνες για να ελευθερωθεί ο τόπος. Δεν υπάρχει λόγος για την εφ. η συντήρηση στρατού και στόλου, εάν δεν υπάρχει ανεξάρτητη εθνική πολιτική, "θέλομεν είσθαι ένοχοι απέναντι της ιστορίας, απέναντι των πατέρων και των μεταγενέστερων ημών, εάν εξακολουθήσωμεν να βλέπωμεν μετά της αυτής αδιαφορίας και αναισθησίας τα εν τη Ανατολή συμβαίνοντα»235 .
Όσα συμβαίνουν μέσα στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου δίνουν αφορμή στον Τύπο της εποχής να καυτηριάσει όλα τα κακώς κείμενα. Η εφ. "Αλήθεια" μετά από όσα αποκαλύφθηκαν στο ειδικό δικαστήριο για όλα όσα έγιναν και τους διάφορους τρόπους και τα μέσα που χρησιμοποίησαν τότε οι υποψήφιοι ιεράρχες, τους έδωσαν το δικαίωμα να καυτηριάσουν τις ασχήμιες όπως αυτές ακούσθηκαν, και οι οποίες έχουν αρκετές διαστάσεις στο κοινωνικό σώμα.
Όμως το βασικό δίδαγμα που βγαίνει από αυτή τη δίκη είναι η εμπάθεια των κληρικών που απέτυχαν να εκλεγούν ως αρχιεπίσκοποι. Η μανία που καταλαμβάνει πολλούς καλόγερους "υπέρ της αρχιερατικής πατερίτσας". Ανάμεσα σε αυτούς που παρείσφησαν αυτοί που για να κερδίσουν χρήματα μπλέχτηκαν σε όλο αυτό το σκάνδαλο236 .
Η εφ. "Αυγή" δημοσίευσε περισσότερες λεπτομέρειες για τις καταθέσεις των μαρτύρων στο ειδικό δικαστήριο. Η εφημερίδα έγραφε πως ερωτηθείς ο μάρτυρας Σπηλιόπουλος τι γνωρίζει για την περίπτωση της υποψηφιότητας του αρχιεπ. Αργολίδος, απάντησε, πώς ήταν συμπέθερος και φίλος του. Ο αποθανών του ζήτησε και αυτός του έδωσε δύο δαχτυλίδια για να τα δωρίσει στους τότε υπουργούς. Επειδή όπως κατέθεσε αυτά τα βρήκαν ευτελή, πήγαν στο μαγαζί του οι Οικονομόπουλος και Χαριτάκης για λογαριασμό του Καλλίνικου και πήραν αλλά αξίας 17.000 δρχ. Ο μάρτυρας Εμμ. Λυκούδης που ενήργησε τότε σαν ανακριτής είπε πως μετά από κατ'οίκον έρευνα που ο ίδιος διενήργησε στην οικία του αποθανόντος αρχιεπ. Αργολίδος ανακάλυψε επιστολές που το απόρρητο των επιστολών τον δέσμευε να αποκαλύψει το περιεχόμενό τους στο ειδικό δικαστήριο, και ένα τιμοκατάλογο κοσμημάτων που πάνω σε αυτόν ο Καλλίνικος Τερζόπουλος είχε γράψει τη φράση: "έλαβον τα άνω αντικείμενα". Ο ίδιος κατέθεσε πως τα δάνεια τα οποία είχε πάρει ο Τερζόπουλος χρησίμευσαν για να δωροδοκήσει τους πρώην υπουργούς. Την πεποίθηση αυτή σχημάτισε ο ανακριτής από την κατάθεση της μητέρας του αρχιερέως "ήτις τω είπεν ότι ο υιός της ήτο πάντοτε και σύννους και περίλυπος, και ότι συχνά έλεγεν αυτή ότι με έγδυσαν τα σκυλιά". Ο ίδιος κατέθεσε όταν ρωτήθηκε για την φτώχεια που μαστίζε τον Τερζόπουλο: "ο ιατρός είχε παραγγείλει να δίδωσιν αυτώ ζωμόν πουλιού, αλλά εις το άκουσμα λείπουν τα μέσα ούτος (ο ιατρός) προσέφερεν επί τούτω 2 ή 3 δρχ. και ότι πριν ή φθάση εις την οικείαν του Τερζόπουλου ο θάνατος, την είχε ξηράνει η ένδεια"237 . Η ίδια εφ. αναφέρει πως ο αδελφός του αποθανόντος Αργολίδος Καλλινίκου, Βασίλειος Τερζόπουλος κατέθεσε πως ο αδελφός του, ομολόγησε σε αυτόν πως έδωσε στον Ι. Βαλασσόπουλο 12.000 δρχ "εστόλισε και τας γυναίκας του Βαλασσοπούλου και Νικολόπουλου". Ο ίδιος απάντησε πως ο αδερφός του χρωστούσε στον Φιλοσοφόπουλο 13.000 δρχ, στον Πουρναρά 2.000 δρχ, στον Γεωργιάδη 3.000 δρχ, στον Σαράντη 4.000 δρχ, στον Κόκκινο 7.000 δρχ και στον αδαμαντοπώλη Σπηλιόπουλο 17.000 δρχ. Τα ίδια υποστήριξε και ο άλλος αδελφός του αρχιεπ. Καλλινίκου, Χρ. Τερζόπουλος. Στη συνέχεια οι μάρτυρες Α. Μέρμηγκας και Δ. Δημητρακόπουλος κατέθεσαν πως τους είχε πει πως ο Βαλασσόπουλος και Νικολόπουλος τον είχαν γδύσει.
-131-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου