Ο πνευματικός, με τις γνώσεις του, οικοδομεί τον εξομολογούμενο στην αρετή και με την πείρα του, τον προφυλάσσει από τις αποπλανήσεις. Έτσι, η εξομολόγηση είναι το μεγαλύτερο ευεργέτημα που η εκκλησία παρέχει στα μέλη της. Στο 2ο μέρος, ο Άγιος Νεκτάριος υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνεται η εξομολόγηση. Ο τρόπος αυτός είναι α) να προηγείται η κατάλληλη προπαρασκευή και β) η εξομολόγηση να είναι τέλεια και ειλικρινής80 . Για την προπαρασκευή, ο Άγιος Νεκτάριος αναφέρει ότι ο εξομολογούμενος, χωρίς προπαρασκευή και χωρίς να εξετάσει τον εαυτό του με αμεροληψία πριν από την εξομολόγηση, θα ξεχάσει όχι μόνο τα σημεία στα οποία υστερεί αλλά και αυτά στα οποία πλεονάζει. Επίσης, καθώς ο προπαρασκευαζόμενος για εξομολόγηση προετοιμάζεται και για τη θεία κοινωνία, ο δόκιμος τρόπος είναι διά της νηστείας και της προσευχής. Εδώ, παραπέμπει στους Πατέρες των Ιερών Συνόδων και στη συνέχεια αναφέρει δύο φορές την Καινή Διαθήκη με την έκφραση «διά νηστείας χριστιανικής και διά προσευχής» (Ματθ. 17, 21; Μάρκ. 9, 29; Λουκ. 2, 37; Πράξ. 14, 23). Μόνο έτσι, λέει ο Άγιος Νεκτάριος, μπορεί ο κάθε χριστιανός να φωτιστεί και να γνωρίσει τα αμαρτήματά του. Καθώς οι αμαρτίες μας χωρίζουν από τον Θεό, ο μόνος τρόπος ώστε η εξομολόγηση να μας φιλιώσει αποτελεσματικά με τον Θεό είναι η χριστιανική νηστεία και προσευχή. Αρχικά, ο Άγιος Νεκτάριος μας λέει ότι η εξομολόγηση πρέπει να είναι ειλικρινής για να είναι τέλεια και αποτελεσματική. Στη συνέχεια, προτρέπει τους χριστιανούς στην ειλικρινή και χωρίς ντροπή εξομολόγηση των αμαρτιών τους, χρησιμοποιώντας περικοπές από τους ψαλμούς και τον Μέγα Βασίλειο. Συνεχίζει, προτρέποντας να μην περιφρονούμε το μυστήριο της εξομολόγησης και να μην ολιγωρούμε μπροστά του. Χρησιμοποιεί από τον Παύλο: «κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, μὴ διακρίνων τὸ σῶμα αἵμα τοῦ Κυρίου» (Α΄ Κορ. 11, 29), για όσους δεν σέβονται την εξομολόγηση και προσέρχονται στη θεία ευχαριστία81 . Πρέπει να δίδουμε ότι αρπάξαμε, να ελεούμε για να ελεηθούμε, να αγαπάμε τον πλησίον μας για να μας αγαπήσει ο Θεός και να συγχωρούμε για να συγχωρηθούμε. Εδώ αναφέρει από τον Ματθαίο: «ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν» (Ματθ. 6, 12). Τελειώνει την ομιλία με ικεσία προς τον Ιησού Χριστό για θεραπεία των ψυχών μας από τα κωφάλαλα πάθη, παρακαλώντας ώστε να ενισχύσει την πίστη μας προς Αυτόν, ώστε να μπορούμε να δεχόμαστε τη σωτηρία μας, αφού με την πίστη του πατέρα θεραπεύτηκε και ο γιος, όπως βλέπουμε στον απόστολο Μάρκο (9, 24). Συνεχίζει με την ικεσία προς τον Χριστό ώστε να ανοίξει τα μάτια της διανοιάς μας για να γνωρίσουμε την ασθένεια της ψυχής μας και να αναζητήσουμε τη θεραπεία της μέσα από την εξομολόγηση και τον πνευματικό, ο οποίος μόνο αυτός έλαβε το δικαίωμα από τον Χριστό να θεραπεύει τις ψυχές από τα πάθη τους, όπως ο Χριστός διέταξε το ακάθαρτο πνεύμα82 . Τέλος, ξανααναφέρει την περικοπή: «τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν» (Μάρκ. 9, 25), τελειώνοντας την ομιλία όπως ακριβώς την άρχισε.
-37-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου