Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Κάθε ένας που θέλει να ντροπιάσει τον Θεό, ντροπιάζει τον εαυτό του, και δίνει στον Θεό την ευκαιρία να δοξαστεί περισσότερο.
Και όποιος θέλει να περιφρονεί τον δίκαιο, τελικά περιφρονεί τον εαυτό του και τον δίκαιο τον εξυψώνει περισσότερο.
Όποιος βάζει πέτρες στο δρόμο του ευσεβούς, εκείνος θα εμποδιστεί, ενώ θα αναγκάσει τον ευσεβή να ανέβει ψηλότερα, απ’ όπου θα βλέπει καλύτερα.
Όποιος φυσά για να σβήσει τη φωτιά του ευσεβούς, τη φουντώνει περισσότερο, ενώ σβήνει τη δική του.
Στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του κόσμου ο Θεός είναι βράχος που σώζει τον ευσεβή και η βάρκα του ασεβούς τσακίζεται πάνω του.
Στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της ζωής ο ευσεβής είναι λίθος προσκόμματος για τον ασεβή. Ο ασεβής κυλά την πέτρα και πέφτει στο λάκκο όπου βρισκόταν.
Όποιος πετά τη σκόνη κόντρα στον άνεμο, θα στραβωθεί. Όποιος ρίχνει πέτρες στη λίμνη, θα πνιγεί.
Ο Θεός άφησε τάχα τον δίκαιο άοπλο και απροστάτευτο σ’ αυτό τον κόσμο για να δείξει τη δύναμή Του, ώστε οι τύραννοι να έχουν λίθο προσκόμματος. Γι’ αυτό το νήμα του δίκαιου είναι δυνατότερο από την αλυσίδα του άδικου. Ο τύραννος εφορμά να κόψει το νήμα του δίκαιου, αλλά μπερδεύεται σ’ αυτό και σκοτώνεται.
Ο σατανάς ήθελε να αφανίσει τον δίκαιο Ιώβ και τον σήκωσε στον ουρανό. Τότε που ο Ιώβ έμοιαζε αδύναμος, τότε νίκησε τον διάβολο. Ο σατανάς ήθελε να καταστρέψει τον βασιλιά Ηρώδη κι αυτός λόγω της κακίας του δεν αντιστάθηκε σ’ αυτό. Και όταν ο Ηρώδης φαινόταν παντοδύναμος, κατέρρευσε.
Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό σ’ αυτή τη ζωή μοιάζουν αδύναμα, αλλά είναι ισχυρότερα κι από τ’ αστέρια και από τους φουρτουνιασμένους ωκεανούς.
Κοίταξε και μάθε απ’ αυτές τις αντιθέσεις που ο Θεός σου άφησε ως διδαχές: Μωυσής και Φαραώ, Δαβίδ και Γολιάθ, Ιώβ και σατανάς, Ιερουσαλήμ και Βαβυλώνα, οι τρεις παίδες και ο Ναβουχοδονόσορ, Δανιήλ και Δαρείος, Απόστολοι και Ρώμη. Εάν μπορέσεις και καταλάβεις το μήνυμα που σου άφησε ο Θεός σ’ αυτά τα ηλίου φαεινότερα παραδείγματα, θα φωνάξεις με χαρά μαζί με τον εξαίσιο Δαβίδ, «οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα» (Ψαλ. ιθ΄). Και τότε με θαυμαστή κατανόηση θα ενστερνιστείς εγκάρδια τον λόγο του αποστόλου Παύλου, «ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά» (Α΄ Κορ. α΄, 27).
Αλλά ποια είναι η μοίρα του αγαθού σ’ αυτό τον κόσμο, ποια είναι η πορεία του, ποια η φαινομενική του αδυναμία και η ακαταμάχητη δύναμή του, αυτό δεν μπορείς να το δεις έτσι καθαρά πάνω σε κανέναν στην ιστορία του κόσμου, παρά επάνω στον Ίδιο τον Κύριο Ιησού. Ο Γνωστότερος εμφανίσθηκε ως άσημος. Ο Δικαιότερος καταδικάστηκε ως άδικος. Ο Παντοδύναμος επέτρεψε να Τον θανατώσουν ως αδύναμο. Και τι συνέβη τελικά; Νίκη και δόξα. Νίκη και δόξα γι’ Αυτόν, αλλά ήττα και ντροπή για εκείνους που δεν Τον αποδέχθηκαν, που δεν Τον αναγνώρισαν και Τον βασάνισαν. Αλλά το πραγματικό τέλος δεν έφθασε· όταν έρθει, τότε θα φανεί όλο το μεγαλείο της νίκης Του κι όλη η λάμψη της δόξας Του· και τότε θα καταδειχθεί ολόκληρη η φρίκη της ήττας και της ντροπής εκείνων που Τον κατεδίωξαν και Τον βασάνισαν.
Όποτε οι εχθροί του καλού, οι εχθροί του Θεού έριχναν δίχτυα για να πιάσουν τον Χριστό, πιάνονταν οι ίδιοι· όποτε προσπαθούσαν να Τον εξευτελίσουν, εξευτελίζονταν οι ίδιοι· και όποτε ήθελαν να Του κλείσουν το στόμα, σώπαιναν οι ίδιοι. Όλα όσα επιχειρούσαν για να Τον ντροπιάσουν μετατρέπονταν σε δόξα Του και σε δική τους ντροπή. Έτσι γινόταν τότε, έτσι γίνεται και σήμερα. Οποιοσδήποτε και σήμερα εναντιωθεί στον Χριστό, θα πέσει και θα καταστραφεί, ενώ θα δώσει έτσι την ευκαιρία στον Χριστό απλώς να λάμψει περισσότερο με τη δύναμη και τη δόξα Του. Έτσι γίνεται σήμερα, έτσι θα γίνει και αύριο έως τους έσχατους καιρούς. Και το σημερινό Ευαγγέλιο μας δείχνει θαυμάσια τι συμβαίνει με τους ανθρώπους όταν πειράζουν τον Θεό ετοιμάζοντας μ’ αυτό τον δικό τους σεβασμό και την ασέβεια για τον Θεό.
Κάποιος νομικός πλησίασε τον Χριστό και για να Τον δοκιμάσει, ρώτησε: «Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμω;». Αυτό αποτέλεσε την τελευταία από μια σειρά δοκιμασιών με τις οποίες οι Εβραίοι έψαχναν την παραμικρή αφορμή για να μπορέσουν να καταδικάσουν τον Χριστό σε θάνατο. Πόσο οι άνθρωποι είναι δηλητηριασμένοι από το κακό; Όσο ο Θεός ψάχνει για το παραμικρό αγαθό έργο ακόμα και στον μεγαλύτερο αμαρτωλό για να τον σώσει, τόσο οι άνθρωποι ψάχνουν για το παραμικρό αδίκημα στον Δικαιότερο για να Τον θανατώσουν!
Λίγο πριν πείραζαν τον Χριστό οι απεσταλμένοι των αρχιερέων-ηγετών του λαού με τις ερωτήσεις: «Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην;». Και απάντησε ο Χριστός, ρωτώντας τους για το βάπτισμα του Ιωάννη του Βαπτιστή: «Τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων;». Μ’ αυτή την ερώτηση ο Κύριος σύγχυσε αυτούς που Τον πείραζαν, αφού σκέφτηκαν: «Αν του πούμε “εξ ουρανού”, θα μας απαντήσει, “τότε, γιατί δεν τον πιστεύετε;”, αν πάλι του πούμε “εξ ανθρώπων”, φοβόμαστε το λαό, γιατί πιστεύει ότι ο Ιωάννης είναι προφήτης». Αυτή η προσπάθεια να πειράξουν τον Χριστό κατέληξε προς δόξαν Χριστού και σε ντροπή αυτών που Τον δοκίμαζαν. Γιατί μ’ αυτό τον τρόπο αποκαλύφθηκε η δειλία των αμαρτωλών να πουν την αλήθεια και ταυτόχρονα μας παραδόθηκε η διδαχή ότι ο Ιωάννης είναι απεσταλμένος του Θεού και ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο ουράνιος ηγεμόνας. Γι’ αυτή τη δοκιμασία ενάντια στον Χριστό συμμάχησαν οι αρχιερείς και οι ηγεμόνες, που κατά τα άλλα ήταν εχθροί μεταξύ τους.
https://kirigmata.blogspot.com/2022/04/1_18.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου