Η φιλανθρωπία του Θεού δεν εξαρτάται από την αγαθότητά μας

 Η Αραβική μετάφραση

«14 Και όταν είδε ο Θεός Πατέρας την αδυναμία μας, να αντιληφθούμε πραγματικά την θεοφάνειά Του [κατά την ουσία Του], μέσα μας, τότε έστειλε τον Υιό Του, που προσέλαβε την ανθρώπινή μας σάρκα, 15 προνοώντας για τα δημιουργήματά Του, τους διακόνους Του και τους Αγίους Του με τα χαρίσματά Του».

Η ελληνική παράδοση

«14 Για το λόγο αυτό, είδε ο Θεός Πατέρας μας, την αδυναμία μας, που δεν μπορούμε να ενδυθούμε την αλήθεια, 15 επομένως, με την αγαθότητά Του, ήρθε να επισκεφτεί τα δημιουργήματά Του μέσω της διακονίας των Αγίων»

4- Η φιλανθρωπία του Θεού δεν εξαρτάται από την αγαθότητά μας (16-21) 

Παρατηρούμε, ακόμη μία μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο  παραδόσεων, διότι στην ελληνική παράδοση παροτρύνει ο Άγιος τα τέκνα του να καταλάβουν τα λόγια του και τους διαβεβαιώνει πάλι την αγάπη του, η οποία δεν είναι σωματική αλλά θεοσεβής αγάπη. Έπειτα χρησιμοποιεί δύο χωρία311 από την Παλαιά Διαθήκη, με σκοπό να τους παροτρύνει να πορευθούν προς την ενάρετη ζωή. Όμως, στο αραβικό κείμενο, ενθαρρύνει ο Άγιος τα τέκνα του: «Να πορεύεστε προς τον Κύριο με όλη σας την καρδιά» και μετά αναφέρεται αυτό το κείμενο, που δεν βρίσκεται στις άλλες μεταφράσεις: «18 να αναγνωρίσετε ότι όλα τα έργα, που προσφέρουμε προς τον Κύριο, προέρχονται από την χάρη, που μας έδωσε, 19 δεν είναι η ανταπόδοση της ταπείνωσής Του για μας, διότι δεν μας χρειάζεται ούτε μας ήρθε εξαιτίας της ταπείνωσής μας αλλά λόγω της μεγάλης Του αγαθότητας και ευσπλαχνίας και αμέτρητης Του αγάπης» Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε με σιγουριά, εάν το κείμενο αυτό είναι μία προσθήκη από τον Άραβα μεταφραστή ή μία αφαίρεση από την ελληνική παράδοση, ωστόσο αν προέρχεται από τον Άραβα μεταφραστή, μπορεί να είναι λόγω της επίδρασης της κοπτικής λειτουργίας του Αγίου Γρηγόριου του Θεολόγου, διότι υποστηρίζει πολύ την ιδέα αυτή, όπου ο ιερέας απευθύνει τα ακόλουθα λόγια στον Υιό: «Δεν χρειαζόσουν τη δουλεία μου, αλλά εγώ ήμουν, που χρειαζόμουν την κυριότητά σου»312. Στη συνέχεια ο Άγιος – σύμφωνα με τις δύο παραδόσεις– αναφέρει:«20 Ακόμη και τον ήλιο έπλασε και την σελήνη προς την διακονία του σκοτεινού τούτου οίκου, ο οποίος είναι ο κόσμος, για την ανάσταση του σώματος». Παρατηρούμε εδώ ότι η έκφραση «οίκος» σημαίνει «ο κόσμος» όχι το σώμα, όπως αναφέρεται παραπάνω. Η έκφραση «για την ανάσταση του σώματος» έχει ασάφεια στο νόημά του, καθώς μπορεί να σημαίνει «για την ωφέλεια και το καλό του σώματος». Στις άλλες μεταφράσεις βρίσκουμε την ίδια δυσκολία στην κατανόηση του νοήματος313. 

-141-