ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ.

ΠΕΡΙ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΟΣ  ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ.

<< Και κινούντα  στάσιν πάσι  τοις ιουδαίοις τοίς κατά  την  οικουμένην>> Πραξ. Κδ’ 5.

Μετάφραση:<< Και να εξερεθίζει  εις  στάσιν όλους τους ιουδαίους , ανά τας  διαφόρους  επαρχίας>>. 

Σχόλιο . Ο όρος οικουμένη  στα  αποστολικά  χρόνια  σήμαινε  τις επαρχίες  του ρωμαϊκού  κράτους. Άρα οικουμενικός  πατριάρχης  σύμφωνα  με τον όρον αυτόν είναι ο πατριάρχης των επαρχιών  του ρωμαϊκού  κράτους. Πόσοι ‘’ρωμαίοι’’  έμειναν σήμερα  στο  ‘’ρωμαϊκό ‘’ κράτος ; Σχεδόν  κανένας .Ποιό  είναι  το  ρωμαϊκό  κράτος του πατριάρχη  σήμερα ; Είναι  το  Φανάρι και η περιοχή  της Κωνσταντινουπόλεως . Είναι  αυτό  που το ίδιο  το  πατριαρχείο  ήθελε  να  μείνει  στην  δικαιοδοσία  του . Όλα  τα άλλα  τα  παραχώρησε  στα  χριστιανικά  έθνη.  Ο  τίτλος  ‘’οικουμενικός ΄΄ νομίζω  είναι περισσότερο  ιστορικός και όχι  ουσιαστικός πλέον. Εξάλλου η  σύσταση  της Εκκλησίας , διαβάζοντας   την Κ.Δ. ,  φαίνεται  ότι  ξεκινά  από  κάτω  και όχι  από  επάνω. Ξεκινά  από  την  εκκλησία  της οικογένειας , του  σπιτιού , του χωριού , της συνοικίας , της πόλης και ύστερα γίνεται εκκλησία του κράτους.

Παράδειγμα  σε  εμάς  τους έλληνες  είναι  ο  Μακεδονικός  αγώνας . Η  εξαρχία  των βουλγάρων  δεν  σχηματίστηκε ως  κατ΄ αποκοπήν  φέουδο , αλλά  προσπαθούσε  σε  κάθε  οικογένεια , σε  κάθε  χωριό , σε  κάθε  συνοικία , σε  κάθε πόλη να  ‘’κερδίσει’’  την  σύναξη  των  πιστών.

Βάσει  των  παραπάνω  συνοψίζοντας λέμε  ότι  :

 1. Ο  τίτλος  ''Οικουμένη'' βρίσκεται  στην Κ.Δ.  και   έχει  σημασία  θρησκευτική  και  ιστορική .  Δεν  σημαίνει  ιμπεριαλισμό και ''κράτος  εν  κράτει''.

2. Το  Οικουμενικό  πατριαρχείο  από  μόνο  του επέλεξε  την θρησκευτική  έννοια  του όρου για  τον εαυτό  του , διότι έδωσε  σε  όλα  τα  έθνη  εκκλησιαστική αυτονομία , Αποστολικής  ισοδυναμίας . Το  Φανάρι είναι  πλέον  ξεκάθαρα , αυτό που  ήταν  και από  την  αρχή , το ιστορικό  και  θρησκευτικό  κέντρο της Ορθοδοξίας και μόνον  αυτό .

3.  Το  Φανάρι ποτέ  δεν  θα  γίνει  imperioum διότι δεν έχει  έδαφος , δεν έχει λαό . Όταν  δε καποτε  ''είχε''  λαό , του έδιδε  την εκκλησιαστική του αυτονομία , βάσει  των  δικών του ιερών  κανόνων.

4. Χρησιμοποιώντας  τον όρο  ''οικουμενικό'' πατριαρχείο και αναγνωρίζοντας  στον όρον αυτό ότι  ανήκει στην εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως  αμέσως   κάνουμε σύνδεση της  δικής μας εκκλησίας,της εκκλησιας της Ελλάδος,  με την εκκλησία της Κωνσταντινούπολης  με δεσμούς ιστορικούς , θρησκευτικούς , μακραίωνους , παραδοσιακούς .

5. Η οικουμενικότητα   διαχρονικά  ξεκινά  από  την Καινή Διαθήκη  και περνά από την Ρώμη , περνά από το Βυζάντιο και καταλήγει στο χαλιφάτο ! Μην μας φαίνεται αυτό παράξενο διότι διάδοχη  κατάσταση της ρωμαϊκής οικουμένης είναι το χαλιφάτο, μέσω  βυζαντινής αυτοκρατορίας  .

Ιστορικά λοιπόν  τα όρια , τα χωροταξικά όρια , της οικουμένης  είναι τα όρια του χαλιφάτου , όσο υπήρχε . Τώρα  οικούμενη  και  χαλιφάτο έχουν τον ίδιο θρησκευτικό  χώρο , που  είναι τα  γεωγραφικά  όρια της τουρκικής  δημοκρατίας .

Συμπέρασμα : Ο όρος  ‘’οικουμένη ‘’ και ΄''οικουμενικό πατριαρχείο’’ περιποιεί  τιμή  στην  τουρκική   δημοκρατία και την κατατάσσει στους   συντελεστές   του ιστορικού γίγνεσθαι  της περιοχής .