Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Κύριος, πρὶν προσφέρει τὴν τροφή, τὴν εὐλόγησε ἐπικαλούμενος τὸν οὐράνιο Πατέρα Του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ διδάσκει κι ἐμᾶς νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ καὶ νὰ ζητοῦμε γιὰ ὅλα τὴν εὐλογία Του. Ἀκόμη καὶ τὸ φαγητό, πράξη καθημερινὴ ποὺ ἀφορᾶ στὴν ὑλική μας ὑπόσταση, λαμβάνει ἄλλη ἀξία καὶ νόημα, ὅταν πραγματοποιεῖται μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι ὑπόμνηση ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας. Εἶναι ἐγγύηση ὅτι ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὶς ὑλικές μας ἀνάγκες καὶ μᾶς παρέχει ὅ,τι χρειαζόμαστε καὶ μάλιστα «ὑπερεκπερισσοῦ», πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ζητοῦμε ἢ φανταζόμαστε (Ἐφεσ. γ΄ 20).
Ἂν ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ πεινοῦν, αὐτὸ συμβαίνει ὄχι γιατὶ τὰ ἀγαθὰ ποὺ στέλνει ὁ Θεὸς εἶναι λίγα καὶ ἀνεπαρκή, ἀλλὰ διότι ἐμεῖς δὲν τὰ διαχειριζόμαστε σωστά. Ἡ πλεονεξία καὶ τὸ συμφέρον δὲν ἀφήνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ μοιραστεῖ τὰ ἀγαθὰ ποὺ τοῦ χαρίζει ὁ Θεός, κι ἔτσι δημιουργοῦνται ἀδικίες καὶ ἀνισότητες.
ΚΗΡΥΓΜΑ Κυριακή Η΄ Ματθαίου
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου