Την πρώτη εβδομάδα της Αγίας Τεσσαρακοστής του 1973
«Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι …»
Πριν αρχίση το χωριάτικο χέρι μου να γράφη, καλό είναι να ζητήσω συγχώρεση απ’ όλους τους ευλαβείς αναγνώστες, που τολμώ ο αγράμματος να γράφω, ενώ και την Ελληνική γλώσσα καλά‐καλά δεν γνωρίζω. Αυτό που κάνω ίσως φανερώνει κάτι να μην πάη καλά, αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω την αιτία. Λέω μεν με τον λογισμό μου ότι από πόνο προς τους αρχαρίους Μοναχούς γράφω, αλλά πού να ξέρω εάν δεν ήταν αιτία ο μεγάλος κρυφός εγωισμός μου, τον οποίο μόνος μου δεν μπόρεσα να διακρίνω;
Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, εύχεσθε, εάν είναι αυτή η περίπτωση, να με ελεήση ο Θεός.
Το ότι υπάρχει πόνος και ενδιαφέρον για τους αρχαρίους Μοναχούς, αυτό είναι αλήθεια, διότι πολύ ταλαιπωρήθηκα ως αρχάριος, μέχρι να βρω αυτό που επιθυμούσα.. Φυσικά, κανείς δεν μου έφταιξε, για να ταλαιπωρηθώ, παρά οι πολλές μου αμαρτίες (για να εξοφλήσω μερικές), όπως επίσης και η χωριατοσύνη μου ήταν και αυτή δεύτερη αιτία για να ταλαιπωρηθώ, που εμπιστευόμουνα τον εαυτό μου σ’ όποιον εύρισκα.
Ευχαριστώ πολύ τον Θεό για όλα, διότι όλα με ωφελησανε πολύ. Εκτός από τις σκουριές του παλαιού μου ανθρώπου, που διώχνανε τα χτυπήματα αυτά, και την πείρα που μου αφήσανε, μου μαλακώσανε και την σκληρή μου καρδιά, και προσεύχομαι με πόνο για τους αρχαρίους, για να βρουν αμέσως τις κατάλληλες συνθήκες και ανάλογα με την κλίση τους να ευδοκιμήσουν. ......................................
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Γεροντος παισιου !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου