2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από τον νόμο (Ν. 3500/06, άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να του επιβάλλει σωματική τιμωρία.
4. Οι γονείς έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους.
5. Η σωματική τιμωρία θίγει την προσωπικότητα του παιδιού.
6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο μαθαίνει να λύνει τα προβλήματά του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανό να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
8. Η σωματική βία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
9. Ο διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και τη βία από τη ζωή των παιδιών.
Στατιστικά που αφουρούν την παιδική κακοποίηση:
Καταγγελίες για κακοποίηση 1.151 παιδιών, εκ των οποίων το 41% ήταν ηλικίας έως έξι ετών, έχει δεχθεί από την αρχή του 2013 το Χαμόγελο του Παιδιού. Πρόκειται για αύξηση 66% σε σύγκριση με το 2012.
Κατά 62% αυξήθηκαν οι καταγγελίες για παιδική κακοποίηση στο Χαμόγελο του Παιδιού σε σύγκριση με το 2012» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Οργανισμού, Κώστας Γιαννόπουλος, τονίζοντας: «Η κατάσταση είναι φριχτή. Αυτήν τη στιγμή 45 παιδιά είναι εγκαταλελειμμένα στα νοσοκομεία γιατί δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι να πάνε τα παιδιά- θύματα κακοποίησης. Πρέπει να κινητοποιηθούμε, γι’ αυτό το μήνυμά μας είναι «Γιατί δεν αντιδράς;». Κανένα παιδί δεν πρέπει να υφίσταται τη φρίκη της κακοποίησης. Ζητάμε από την πολιτεία να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές».
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2013 το Χαμόγελο του Παιδιού δέχθηκε 596 καταγγελίες σοβαρών περιστατικών κακοποίησης παιδιών, από τις οποίες το 98% ήταν ανώνυμες και μόνο το 2% επώνυμες
Το 45% των καταγγελιών αφορούσε σωματική κακοποίηση, αύξηση κατά 83% σε σχέση με το 2012 και ένα άλλο 45% αφορούσε παραμέληση και εγκατάλειψη, αύξηση κατά 55% σε σχέση με το 2012, που όμως, όπως ανέφερε ο κ. Γιαννόπουλος, δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση και τη φτώχεια, αλλά σε άλλα προβλήματα όπως η χρήση ναρκωτικών κλπ. Επίσης, 4% των καταγγελιών αφορούσε σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, ποσοστό, το οποίο, σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, δεν δείχνει την πραγματική διάσταση του προβλήματος, ένα άλλο 4% αφορούσε ψυχολογική/συναισθηματική κακοποίηση, 1% αφορούσε εξώθηση ανηλίκου σε πορνεία και 1% εξώθηση σε επαιτεία.
Σύμφωνα με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, τα τελευταία 10 χρόνια οι ευρωπαϊκές τηλεφωνικές γραμμές έχουν δεχθεί περισσότερες από τρία εκατομμύρια κλήσεις μόνο για κακοποίηση και παραμέληση, με κύριους υπαίτιους τους γονείς. Τα κορίτσια καταγγέλλουν συναισθηματική κακοποίηση, ενώ τα αγόρια σωματική.
Ο πολίτης πρέπει να αντιδρά όταν βλέπει επανειλημμένα ένα ατημέλητο και βρώμικο παιδί, ένα παιδί να περιπλανιέται μόνο του, ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, ένα παιδί να ζητιανεύει, όταν ένα παιδί εκμυστηρευτεί ότι το παραμελούν, ότι του ασκούν σωματική βία ή ότι φοβάται.
http://taz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου