Η Αγγελική Ασημάκη είναι ερευνήτρια παθολογοανατόμος στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και στο Νοσοκομείο «Beth Israel Deaconess» της Βοστώνης. Ως μέλος ερευνητικής ομάδας βοήθησε στην ανακάλυψη ένος νέου φαρμάκου για όσους πάσχουν από απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες της καρδιάς.
Το ενδιαφέρον της για την εν λόγω πάθηση ξεκίνησε από νεανική ηλικία, καθώς η ίδια διαγνώστηκε με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και χρειάστηκε να παραμείνει για αρκετό καιρό στο Ωνάσειο. Έζησε στην Ελλάδα μέχρι την ηλικία των 18 ετών.
«Διάβαζα από πολύ μικρή ηλικία με στρατιωτική θα έλεγα πειθαρχία. Θυμάμαι πως μάθαινα 3 ξένες γλώσσες. Ο πατέρας μου μας έμαθε ότι το μεγαλύτερο όπλο στη ζωή είναι το τι ξέρεις και όχι το τι έχεις» δήλωσε στο ellines.com
Η στήριξη και η ενίσχυση που είχε από τους γονείς της ήταν ο καταλυτικός παράγοντας που την έκανε να αλλάξει τρόπο προσέγγισης της ασθένειας της –που άλλωστε θα την συνόδευε όλη της ζωή. «Τα συγχαρητήρια που μου δίνουν για την ακαδημαϊκή πορεία μου ανήκουν ουσιαστικά στους γονείς μου που δεν επέτρεψαν σε κανέναν ούτε και σε μένα φυσικά να ντραπώ για την νόσο και να την κρύβω» λέει πλέον και ζητεί από τους Έλληνες να παραδειγματιστούν και να μάθουν να αγκαλιάζουν τους ασθενείς, όχι να τους στιγματίζουν.
Στη συνέχεια, μετακομίζει στο Λονδίνο, όπου σπούδασε στο University College του Λονδίνου και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ.
«Δεν μετανιώνω που έφυγα από την Ελλάδα. Όσο δύσκολη κι αν ήταν και είναι η ξενιτιά, μου επέτρεψε να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα» συμπληρώνει στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Η Ασημάκη και οι συνεργάτες της, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», ανακάλυψαν ένα φάρμακο που φαίνεται να στοχεύει άμεσα στο μηχανισμό γένεσης της αρρυθμίας, αν και ακόμη παραμένει ασαφές ποιός ακριβώς είναι αυτός ο μηχανισμός.
Η πρωτοτυπία της ανακάλυψης έγκειται στο ότι οι ερευνητές βάσισαν την ανακάλυψη τους στη μελέτη όχι ενός ζώου, αλλά ενός ψαριού (του λεγόμενου «ψαριού-ζέβρας»), το οποίο τροποποίησαν γενετικά, έτσι ώστε να εμφανίζει μία σχετικά σπάνια κληρονομική πάθηση, την αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια δεξιάς κοιλίας. Οι άνθρωποι με αυτή τη νόσο εμφανίζουν αρρυθμία, δυσκολία της καρδιάς να λειτουργήσει ως αντλία αίματος και βλάβες στον καρδιακό μυϊκό ιστό.
Η έρευνα της τα τελευταία χρόνια επικεντρώνεται στις καρδιομυοπάθειες και στις αρρυθμίες. Το 2009, έγινε ευρύτερα γνωστή με την ανακάλυψη και τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» μιας μη επεμβατικής διαγνωστικής εξέτασης για την αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια δεξιάς κοιλίας.
«Έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου μελετώντας τους μηχανισμούς παθογένεσης ενός νοσήματος που ονομάζεται αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια της δεξιάς κοιλίας. Το νόσημα μπορεί να μην επηρεάζει πολύ μεγάλο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες καρδιομυοπάθειες γιατί χαρακτηρίζεται από πολλές αρρυθμίες ακόμα και στα πρώτα στάδια του, όταν η καρδιά ακόμα καρασκευαστικά είναι φυσιολογική.»
Μάλιστα, με δική της απόφαση η συγκεκριμένη εξέταση προσφέρεται σε όποιον την χρειάζεται χωρίς κόστος για τον ασθενή. «Αρκεί μόνο να μου αποσταλεί η βιοψία καρδιάς και μέσα σε λίγες μέρες μπορώ να τους απαντήσω, χωρίς κανένα κόστος, αν ο ασθενής έχει μυοκαρδιοπάθεια. Δέχομαι πολλές βιοψίες από όλο τον κόσμο στο νοσοκομείο. Πολλά κέντρα μου ζητούν πλέον και την τεχνογνωσία, με χαρά μου την προσφέρω. Πρόσφατα ήμουν στην Ισπανία για αυτόν τον λόγο» λέει η κυρία Ασημάκη.
Στην Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί ακόμη, ωστόσο της αρκεί όπως λέει «η αναγνώριση απο την πατρίδα μου, τα μπράβο των Ελλήνων σε κάθε επιστημονικό μου βήμα».
Εκτός από την σκληρή και μοναχική διαδρομή της ως ερευνήτρια η 33χρονη έχει και μία ανάλογη διαδρομή ως ασθενής. «Η ζωή μου δεν είναι εύκολη. Το πρόβλημά μου με ακολουθεί. Στην ηλικία των 25 ετών υπέστην εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, πνευμονική εμβολή και παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Πριν από έξι εβδομάδες υποβλήθηκα σε επέμβαση, ενώ άλλη έχει προγραμματιστεί και για τον Δεκέμβριο» λέει η κυρία Ασημάκη, προσθέτοντας ωστόσο με χιούμορ ότι «στο ενδιάμεσο πρέπει να ολοκληρώσω μελέτες και δημοσιεύσεις» και αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι η αγάπη για τη ζωή μπορεί να γεννήσει την αγάπη για την επιστήμη – ή και το αντίστροφο στην περίπτωσή της…
- See more at: http://newsone.gr/ellada/1242259-#sthash.piaJZLYR.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου