Θέτουν στόχους, καταστρώνουν σχέδια, προγραμματίζουν ἐργασίες διάφορες. Ἰδίως οἱ νέοι ἐπιθυμοῦν νὰ τελειώσουν τὶς σπουδές τους, νὰ βγοῦν στὴν ἀγορὰ ἐργασίας, νὰ ἐπιδιώξουν ὅσο τὸ δυνατὸν καλύτερη ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταση. Ὅμως ἡ ἐπίτευξη τῶν στόχων μας δὲν ἐξαρτᾶται μόνο ἀπὸ τὶς δικές μας
δυνάμεις. Ἐξαρτᾶται καὶ ἀπὸ τὴν εὐλογία ποὺ θὰ δώσει ὁ παντοδύναμος Θεός.
Δυστυχῶς πολλοὶ ἄνθρωποι λησμονοῦν τὴν ἀλήθεια ὅτι ἐξαρτώμεθα ἀπὸ τὸν ἅγιο Θεό, καὶ ἐνεργοῦν σὰν νὰ κανονίζουν αὐτοὶ ὅλα τὰ θέματα. Ὁ ἀδελφόθεος Ἰάκωβος ἐξηγεῖ μ᾿ ἕνα πολὺ ὡραῖο παράδειγμα γιατί δὲν ἐνεργοῦν σωστὰ ὅσοι δὲν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τους τὸν παράγοντα «Θεός»: «Ἐλᾶτε τώρα ἐσεῖς ποὺ λέτε: ‘‘Σήμερα καὶ αὔριο θὰ πᾶμε στὴν πόλη αὐτὴ καὶ θὰ μείνουμε ἐκεῖ γιὰ ἕνα χρόνο, θὰ κάνουμε ἐμπόριο καὶ θὰ κερδίσουμε’’. Ἐσεῖς ποὺ κάνετε τὰ σχέδια αὐτὰ δὲν ξέρετε τί θὰ συμβεῖ τὴν αὐριανὴ ἡμέρα... Λέτε ὅτι θὰ πᾶμε νὰ κάνουμε ἐμπόριο καὶ θὰ κερδίσουμε, ἀντὶ νὰ λέτε, ‘‘ἐὰν ὁ Κύριος θελήσει, τότε καὶ θὰ ζήσουμε καὶ θὰ κάνουμε αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο’’...» (Ἰακ. δ΄ 13-16).
Πράγματι· ἡ καθημερινὴ πραγματικότητα ἀποδεικνύει ὅτι πολλὰ ταξίδια
προγραμματίζονται καὶ δὲν γίνονται, πολλοὶ σχεδιάζουν νὰ διεκπεραιώσουν μέσα σὲ ἕνα χρόνο συγκεκριμένες ἐργασίες, ἀλλὰ μιὰ ἀσθένεια τοὺς ἀνακόπτει ἢ φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτὴ πρὶν τελειώσει ὁ χρόνος· πολλοὶ ἀναπτύσσουν ἐπιχειρηματικὲς δραστηριότητες ὑπολογίζοντας ὅτι θὰ τοὺς ἀφήσουν πολλὰ κέρδη, ἀλλὰ δὲν πηγαίνουν καλὰ οἱ δουλειές τους καὶ καταχρεώνονται.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐπισημαίνει ὅτι δὲν ἐνεργοῦν σωστὰ ὅσοι λογαριάζουν χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τόν Θεό. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ δὲν σκέπτονται οὔτε ἐνεργοῦν ἔτσι. Καταστρώνουν κι αὐτοὶ τὰ σχέδιά τους, ἀλλὰ τὰ ἐξαρτοῦν ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Λένε: «Σκεπτόμαστε, ἂν θέλει ὁ Θεός, νὰ κάνουμε αὐτὸ τὸ ταξίδι, γιὰ νὰ προωθήσουμε κάποιες ἐργασίες μας».
Προτάσσουν ἀπαραιτήτως τὸ «ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ». Καὶ δὲν τὸ λένε μόνο μὲ τὰ χείλη, ἀλλά, ἂν ὁ Κύριος παρουσιάσει κάποια ἐμπόδια καὶ
ματαιωθοῦν οἱ προγραμματισμένες ἐργασίες τους, ἔχουν τὴν καλὴ διάθεση νὰ
τροποποιήσουν τὰ σχέδιά τους καὶ νὰ ἀφεθοῦν τελείως στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ οἱ συνεργοί του στὴ δεύτερη ἀποστολικὴ περιοδεία προγραμμάτιζαν νὰ μεταβοῦν ἀπὸ τὴ Γαλατία στὴν Ἀσία (περιοχὴ τῆς Σμύρνης, Ἐφέσου καὶ Μιλήτου), ἀλλὰ
παρουσίασε ἐμπόδιο ὁ ἅγιος Θεὸς καὶ
τροποποίησαν τὸ ταξίδι τους. Ἦλθαν στὰ
σύνορα τῆς Μυσίας. Κατόπιν ἔκαναν ἀπόπειρα νὰ πορευθοῦν στὴ Βιθυνία. Ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν τοὺς ἄφησε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Προχώρησαν πρὸς τὴν Τρωάδα. Ἐκεῖ μὲ ὀπτασία ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶδε ἕναν Ἕλληνα τῆς Μακεδονίας ποὺ τὸν καλοῦσε νὰ περάσει ἀπὸ τὴν ἀσιατικὴ ἀκτὴ στὴν Ἑλλάδα: «Διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν» (Πράξ. ις΄ 9).
Ἐφόσον ὁ Κύριος τοὺς καλοῦσε νὰ ἀκολουθήσουν ἄλλη διαδρομή, ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ οἱ συνεργοί του τροποποίησαν καὶ δεύτερη φορὰ τὸ ταξίδι τους.
Σὲ ἄλλη περίσταση παρακαλοῦσαν τὸν ἀπόστολο Παῦλο οἱ Ἐφέσιοι νὰ παραμείνει κοντά τους, κι αὐτὸς τοὺς ἀπάντησε: Πρέπει νὰ ἑορτάσω τὴν ἑορτή (τοῦ Πάσχα ἢ τῆς Πεντηκοστῆς) στὰ Ἱεροσόλυμα. Ἀλλὰ ἔχω τὴν ἐπιθυμία, ἂν θέλει ὁ Θεός, νὰ ἐπιστρέψω πάλι κοντά σας. «Πάλιν δὲ ἀνακάμψω πρὸς ὑμᾶς τοῦ Θεοῦ θέλοντος» (Πράξ. ιη΄ 21).
Πρὸς τὸν Κύριο εἶχε στραμμένα τὰ βλέμματά του καὶ περίμενε νὰ τοῦ δείξει ὁ Θεὸς τί θὰ κάνει. Ἄφηνε νὰ τὸν κυβερνᾶ ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου.
Μιμητὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς. Νὰ ἐμπιστευόμαστε τὴ ζωή μας στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Νὰ λέμε: Κύριε, ἡ ζωή μου, τὸ μέλλον μου, τὰ σχέδιά μου εἶναι στὰ χέρια σου. Ἂν εἶναι θέλημά σου νὰ εὐοδωθοῦν τὰ ὄνειρά μου, δὲν θὰ βρίσκω λόγους νὰ ἐκφράσω τὴν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μου. Ἂν εἶναι θέλημά σου νὰ ματαιωθοῦν τὰ σχέδιά μου ἢ νὰ εὐοδωθοῦν μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ τροποποιηθοῦν κάποια ἄλλα, εἶμαι πρόθυμος νὰ ὑποταχθῶ στὸ ἅγιο θέλημά σου.
Ἀπὸ τὰ σχέδιά μου ὅ,τι καὶ ὅπως καὶ ὅταν θέλεις, αὐτὸ ἂς πραγματοποιηθεῖ. «Ποίησόν με οἷον θέλεις καὶ ὡς θέλεις, κἂν θέλω κἂν μὴ θέλω». «Γενηθήτω τὸ θέλημά σου»!
Τί εἰρήνη σταλάζει στὶς ψυχές μας αὐτὴ ἡ ἀντιμετώπιση! Πόσο πολὺ ἑλκύει τὴ χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ! Τελικὰ μὲ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἐξάρτηση ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ πολλὰ πράγματα ἐπιτυγχάνει ὁ ἄνθρωπος.
Διότι εὐοδώνει ὁ δωρεοδότης Κύριος τοὺς κόπους καὶ τὰ ἔργα του. Ἐνῶ, ἀντίθετα, ἐὰν
καυχιέται μὲ ματαιοδοξία καὶ ἐπίδειξη χωρὶς νὰ ὑπολογίζει τὸν Θεό, ὅλα τοῦ ἔρχονται ἀνάποδα. Νὰ μάθουμε στὴ ζωή μας νὰ λέμε τὸν θεόπνευστο λόγο τῆς Ἐπιστολῆς τοῦ
ἀδελφοθέου Ἰακώβου: «Ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο» (δ΄ 15). Καὶ νὰ τὸν λέμε τὸν λόγο αὐτὸ μὲ τὴ συναίσθηση ὅτι ἐξαρτώμεθα πλήρως ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Θὰ ζήσουμε τόσα χρόνια ὅσα ὁ Θεὸς μᾶς χαρίσει νὰ ζήσουμε, μὲ τὶς περιστάσεις ποὺ ὁ Θεὸς θὰ θελήσει νὰ τὰ ζήσουμε, καὶ θὰ πραγματοποιήσουμε τὰ σχέδια ποὺ ὁ Θεὸς θὰ εὐοδώσει νὰ πραγματοποιήσουμε. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ὑποτασσόμαστε σὲ κάθε περίσταση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ λέγοντας: «Τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου γινέσθω» (Πράξ. κα΄ 14).
Ο ΣΩΤΗΡ 2038
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου