14 Μαρτίου, 2019

ΟΤΑΝ ΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ


Εἶναι συγκινητικὴ καὶ συνάμα ἐντυπωσιακὴ ἡ σκηνὴ τοῦ  πλήθους τῶν πιστῶν ποὺ 
ἀνταποκρίνονται στὸ κέλευσμα τοῦ λειτουργοῦ ἱερέως: «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε» καὶ προσέρχονται μὲ πίστη καὶ πόθο νὰ κοινωνήσουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. 
Καθὼς προσέρχονται ἀθόρυβα ὁ ἕνας κατόπιν τοῦ ἄλλου, ὁ λειτουργὸς ποὺ τοὺς κοινωνεῖ «λέγει ἐπὶ ἑνὶ ἑκάστῳ. Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (δεῖνα) τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς 
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον». 
Στὴ λειτουργικὴ πράξη, λόγῳ τοῦ πλήθους τῶν πιστῶν ποὺ προσέρχονται νὰ κοινωνήσουν, οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ λειτουργοῦ ἱερέως συνήθως συντομεύονται· ἀλλὰ καὶ συντετμημένοι πόσο πολὺ εὐφραίνουν τὶς ψυχές μας, πόσο πολὺ γλυκαίνουν τὶς καρδιές μας, τί τρυφερότητα περικλείουν! Διασώζουν τὸ πρόσωπο, τὴν
 ἰδιαιτερότητα ποὺ ἔχει ὁ κάθε ἄνθρωπος.
 Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος σχολιάζοντας αὐτὴν τὴν πράξη τοῦ λειτουργοῦ ἱερέως παρατηρεῖ: Ὅταν βλέπεις τὸν ἱερέα νὰ σοῦ δίδει τὰ ἅγια Μυστήρια, μὴ νομίσεις ὅτι αὐτὸ τὸ πράττει ὁ ἱερέας, ἀλλὰ πίστεψε ὅτι τὸ χέρι ποὺ ἁπλώνεται νὰ σὲ κοινωνήσει εἶναι τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως ὅταν βαπτιζόμαστε «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» καὶ γινόμαστε κατὰ χάριν υἱοὶ τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς ὀνομάζει μὲ τὸ χριστιανικὸ ὄνομά μας, ἔτσι καὶ ὅταν 
προσερχόμαστε στὸ Ποτήριο τῆς ζωῆς, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς καλεῖ στὴν «δεσποτικὴν ξενίαν» του. Εἶναι ὁ καλὸς Ποιμένας μας ποὺ μᾶς ἀγαπᾶ, μᾶς φροντίζει, γνωρίζει ἕνα πρὸς ἕνα ὅλα τὰ λογικὰ πρόβατά του καὶ μᾶς καλεῖ μὲ τὸ ὄνομά μας – «τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ’ ὄνομα» (Ἰω. ι΄ 3) – νὰ κοινωνήσουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. 
Μᾶς καλεῖ δὲ ὁ Κύριος νὰ προσέλθουμε στὴν ψυχοτρόφο τράπεζα γιὰ νὰ κοινωνήσουμε «αὐτὸ τοῦτο τὸ ἄχραντον Σῶμα του καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ τίμιον Αἷμα του». Σὲ ὅλα τὰ ἄλλα δεῖπνα 
παρατίθενται ὑλικὲς τροφές, ἐνῶ ὁ Δεσπότης Χριστὸς μᾶς χαρίζει ὅ,τι ὑψηλότερο μπορεῖ νὰ χαρισθεῖ στὸν ἄνθρωπο, τὸν ἴδιο τὸν Ἑαυτό του. Αὐτό, ἂν τὸ καλοσκεφθοῦμε, κανεὶς ἄλλος δὲν τὸ κάνει. Ποιὸς ποιμένας τρέφει τὰ πρόβατα μὲ τὰ δικά του μέλη; ρωτάει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Καὶ γιατί λέω «ποιμένας»; Ὑπάρχουν πολλὲς μητέρες οἱ ὁποῖες μετὰ τοὺς πόνους τοῦ τοκετοῦ παραδίδουν τὰ παιδιά τους σὲ ἄλλες τροφούς. Ὅμως ὁ Χριστὸς δὲν τὸ ἀνέχθηκε αὐτό, ἀλλὰ μᾶς τρέφει ὁ Ἴδιος μὲ τὸ δικό του Αἷμα καὶ μὲ κάθε τρόπο μᾶς συμπλέκει μὲ τὸν Ἑαυτό του… Μὲ τὰ ἅγια Μυστήρια (τὸ ἅγιο Σῶμα καὶ Αἷμα του) ἀναμειγνύει τὸν Ἑαυτό του μὲ τὸν κάθε πιστὸ καὶ ἐκείνους ποὺ γέννησε μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, τοὺςτρέφει μὲ τὸν Ἑαυτό του, καὶ δὲν τοὺς παραδίδει σὲ ἄλλους. Πόσο μεγαλειώδης καὶ ἀρχοντικὴ εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας! Δὲν μᾶς προσφέρει ἁπλῶς μία ἀπὸ τὶς δωρεές του, ἀλλὰ μᾶς καλεῖ νὰ κοινωνήσουμε τὸν ἴδιο τὸν Ἑαυτό του, ποὺ εἶναι ὁ Δωρεοδότης. Γιὰ σκέψου το, ἀδελφέ, καλύτερα αὐτό, λέει πάλι ὁ χρυσορρήμων Πατήρ. Κοινωνεῖς τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο μεταμορφώνει τὴν ψυχή σου. Τὴν κάνει ρωμαλέα καὶ ἁγνή. Τὴν ὁδηγεῖ στὸ ἀπερίγραπτο κάλλος τοῦ θεϊκοῦ Ἀρχετύπου. Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ζωντανεύει μέσα σου τὴ βασιλικὴ εἰκόνα. Δὲν ἀφήνει τὴν εὐγένεια τῆς ψυχῆς σου νὰ μαραθεῖ, διότι τὴν ποτίζει καὶ τὴν τρέφει συνεχῶς. Χάρη σ’ αὐτὸ τὸ Αἷμα ὁ νοῦς σου γίνεται λαμπρότερος ἀπὸ τὴ φωτιὰ καὶ ἡ ψυχή σου ἀκτινοβολεῖ περισσότερο ἀπὸ τὸ χρυσάφι. Ἀλλὰ καὶ ἡ αἰτία ποὺ μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος νὰ προσέλθουμε στὸ Ποτήριο τῆς ζωῆς πόσο πολὺ χαροποιεῖ τὶς ψυχές μας! 
Δημιουργεῖ στὸ ἐσωτερικό μας αἰσθήματα βαθύτατης εὐχαριστίας καὶ εὐγνώμονος δοξολογίας! Διότι μᾶς καλεῖ ἀπὸ ἀγάπη ὁ Κύριος γιὰ νὰ καθαρίσει τὶς ψυχές μας ἀπὸ τὸν ρύπο τῆς ἁμαρτίας, νὰ θεραπεύσει τὶς πληγὲς καὶ τὰ τραύματά μας καὶ νὰ μᾶς μεταγγίσει τὴν αἰώνια ζωή. Μᾶς προσφέρει τὸν θεῖο ἄνθρακα γιὰ νὰ καταφλέξει τὶς ἁμαρτίες μας, νὰ φωτίσει τὶς καρδιές μας, νὰ πυρακτώσει τὸ ἐσωτερικό μας καὶ νὰ μᾶς θεώσει. Μᾶς προσφέρει τὴ θεία Κοινωνία «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον», «εἰς ἴασιν ψυχῆς καὶ σώματος», «εἰς διόρθωσιν βίου καὶ ἀσφάλειαν», «εἰς αὔξησιν ἀρετῆς καὶ τελειότητος», «εἰς Πνεύματος Ἁγίου κοινωνίαν»! Μᾶς παραθέτει «ξενίαν δεσποτικὴν» γιὰ νὰ γίνουμε «μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου». Μᾶς προσφέρει τὴ θεία Μετάληψη γιὰ νὰ «μεταλάβουμε τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ» καὶ νὰ γίνουμε «θεοὶ κατὰ χάριν», «Χριστοφόροι» καὶ «Θεοφόροι». Τὸ ἄχραντο Σῶμα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, καθὼς εἶναι τεθεωμένο, γεμάτο ζωὴ καὶ κίνηση, μᾶς κάμνει ὅλους μετόχους τῆς αἰωνίου ζωῆς, μᾶς κάμνει ἀθανάτους, βεβαιώνει ὁ ἔμπλεως τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος θεολόγος. 
 Νὰ εὐγνωμονοῦμε τὸν δωρεοδότη Κύριο γιὰ τὴν ὑψίστη εὐεργεσία του καὶ μὲ ἀνάλογα αἰσθήματα νὰ προσερχόμαστε στὰ Ἄχραντα Μυστήρια. Μὲ συστολὴ καὶ εὐλάβεια. «Συνεσταλμένως καὶ 
εὐλαβῶς»! Μὲ τεταμένη προσοχὴ καὶ ψυχικὴ ἀνάταση. «Ταῖς ὑψηλαῖς φρεσί»! Μὲ καθαρὴ καρδιὰ καὶ μὲ ἁγνὰ χείλη, μὲ ψυχικὸ ἔνδυμα γάμου! Νὰ προσερχόμαστε μὲ πίστη, μὲ πόθο. «Πίστει καὶ πόθῳ προσέλθωμεν»! Ἀλλὰ καὶ μὲ καρδιὰ ποὺ θὰ πάλλει ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό. Νὰ προσερχόμαστε στὸ Ποτήριο τῆς ζωῆς «μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης»!
Ο ΣΩΤΗΡ2039

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου