περιοχή. Τὰ παιδιὰ ποὺ τελείωναν τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο, ἐὰν δὲν ἀποφάσιζαν νὰ σταδιοδρομήσουν στὶς διάφορες γεωργικὲς ἐργασίες ἢ ἄλλες ἀπασχολήσεις, ἔδιναν εἰσαγωγικὲς κατατακτήριες ἐξετάσεις στὸ Γυμνάσιο καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν ἐπίδοσή τους γίνονταν δεκτὰ στὸ ἑξατάξιο αὐτὸ Σχολεῖο.
Σ’ αὐτὸ τὸ ἱστορικὸ Γυμνάσιο ἐμφανίστηκε κάποιο πρωινὸ ἡ νεαρὴ πρωτοδιόριστη καθηγήτρια φιλολογίας Μαρία Κ... Σεμνή, ὀλιγόλογη, ἤρεμη, ἐπιβλητική, πάντοτε εὐγενὴς πρὸς τοὺς μαθητές. Ἄλλοτε μὲ τὸ ἐπιτιμητικὸ βλέμμα της, ἄλλοτε μὲ μιὰ εὐγενικὴ
παρατήρηση πρὸς τὸν μαθητὴ ποὺ ἀτακτοῦσε, ἐπανέφερε τὸν καθένα στὴν τάξη.
Τὸ μάθημά της ἦταν σωστὴ μυσταγωγία. Σεβαστὴ καὶ ἀποδεκτὴ ἀπὸ ὅλους. Στὴν τελευταία τάξη, στὴ σημερινὴ τρίτη Λυκείου, ἕνας μαθητής, πάνω στὴν τρέλα τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας του, μιὰ μέρα τὴν ὥρα τοῦ μαθήματος καὶ χωρὶς νὰ δοθεῖ κάποια σοβαρὴ ἀφορμή, ἄρχισε νὰ ἐκστομίζει βαριὲς φράσεις ἐναντίον τῆς νεαρῆς καθηγήτριάς του.
Αὐτὴ χωρὶς νὰ χάσει τὴν ψυχραιμία της μὲ πολλὴ στοργὴ καὶ εἰλικρινὴ ἀγάπη προσπάθησε νὰ τὸν καθησυχάσει. Καὶ τὸ πέτυχε. Σὲ λίγο χτύπησε τὸ κουδούνι γιὰ διάλειμμα. Σὲ ἐλάχιστο χρόνο ἄδειασε ἡ αἴθουσα. Οἱ ἐπιμελητὲς ἄνοιξαν ὅλα τὰ παράθυρα.
Τὴν ὥρα ποὺ ὁ ζωηρὸς μαθητὴς Ν... πλησίασε τὴν πόρτα, ἡ καθηγήτρια τοῦ μίλησε πάλι μὲ μητρικὴ στοργὴ καὶ ἀγάπη. Ὁ μαθητὴς αἰσθανόταν τὸν ἑαυτό του νικητή. Ἔκανε αὐτὸ ποὺ ἤθελε. «Εἶσαι», ἔλεγε στὸν ἑαυτό του, «ἄντρας καὶ δὲν πρέπει νὰ ὑποχωρεῖς σὲ γλυκόλογα, οὔτε νὰ ὑποτάσσεσαι σὲ κανένα. Εἶσαι λεύτερος»... Καὶ ἀπ’ τοὺς συμμαθητές του δὲν δεχόταν λόγο.
Γιὰ τὸ παραμικρὸ ἦταν ἕτοιμος νὰ ἀντιδράσει καὶ νὰ χειροδικήσει μαζί τους. Γι’ αὐτὸ οἱ περισσότεροι τὸν ἀπέφευγαν.
Ἄλλη μέρα, στὴν ὥρα τῶν Μαθηματικῶν, ὁ ἴδιος μαθητὴς Ν... γινόταν πολὺ ἐνοχλητικὸς στὴν τάξη καὶ δὲν ἄφηνε τὸν καθηγητὴ νὰ κάνει μάθημα. Παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες συστάσεις τοῦ
Μαθηματικοῦ, ὁ Ν... δὲν ἤθελε νὰ πειθαρχήσει. Ὁ καθηγητὴς ἀποφασίζει νὰ τὸνστείλει στὸν Διευθυντή. Τότε ἄναψε μεγάλος καβγὰς μεταξὺ καθηγητῆ καὶ μαθητῆ.
Τὸ μάθημα διακόπηκε. Εὐτυχῶς ποὺ χτύπησε τὸ κουδούνι γιὰ διάλειμμα.....
Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ὁρίστηκε ἔκτακτη συνεδρίαση τοῦ συλλόγου τῶν καθηγητῶν. Θέμα ἡ ἀνάρμοστη συμπερι- φορὰ τοῦ μαθητῆ Ν... Σχεδὸν ὅλοι οἱ Καθηγητὲς εἶχαν νὰ καταθέσουν κάτι εἰς βάρος του. Τελευταία πῆρε τὸ λόγο ἡ φιλόλογος Μαρία Κ...
–Κύριοι συνάδελφοι, ὁ μαθητής μας Ν... ὄντως ἔχει μερικὲς ἐκδηλώσεις ὅπως τὶς ἀναφέρατε... Ἂς μὴν προχωρήσουμε ὅμως σὲ ὀλιγοήμερη ἀποβολή. Προτείνω νὰ κάνουμε μιὰ τελευταία προσπάθεια. Πιστεύω νὰ φιλοτιμηθεῖ καὶ νὰ διορθωθεῖ. Ἀπὸ ὅ,τι ἔχω πληρο- φορηθεῖ, στὸ σπίτι του ὑπάρχουν σοβαρὰ οἰκογενειακὰ προβλήματα...
Ἐπακολούθησε μεγάλη συζήτηση καὶ τελικῶς ἀνέλαβε ὁ Διευθυντὴς καὶ δυὸ καθηγητὲς νὰ ἐπικοινωνήσουν μὲ τὸν ἴδιο καὶ μὲ τοὺς γονεῖς τοῦ Ν...
Ὕστερα ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες τὰ πράγματα βελτιώθηκαν ἀρκετά. Ὁ ἀτίθασος καὶ ζωηρὸς μαθητὴς Ν… τελείωσε καὶ τὴν τελευταία τάξη.
Μὲ τὸ πολὺ διάβασμα πέρασε καὶ στὸ Πανεπιστήμιο. .............................................................
Ἡ φιλόλογος καθηγήτρια ἀπὸ τότε καὶ μέχρι σήμερα ἀφιέρωσε τὸν ἑαυτό της στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὧρες πολλές, προπάντων τώρα ὡς συνταξιοῦχος, ἐργάζεται νὰ γνωρίσουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου οἱ μαθήτριες, οἱ φοιτήτριες καὶ οἱ νεαρὲς μητέρες. Τὶς καθοδηγεῖ μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ στοργή. Μοιράζεται μαζί τους τὴ χαρὰ καὶ τὴ λύπη τους. Τοὺς
συμπαραστέκεται στὰ δυσεπίλυτα πολλὲς
φορὲς οἰκογενειακά τους προβλήματα. Μὲ πόση εὐγνωμοσύνη τὴν περιβάλλουν ὅλες τους! Δοξάζει καὶ ἡ ἴδια τὸν Κύριο, ἰδιαίτερα μάλιστα ὅταν χτυπᾶ τὸ τηλέφωνο καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ τηλεφώνου ἀκούγεται ἡ φωνὴ κάποιου παλαιοῦ μαθητῆ της ἀπὸ τὸ Γυμνάσιο τῆς πόλεως Σ..., ὅπου ἐργάστηκε πάνω ἀπὸ δέκα χρόνια.
Σήμερα χτύπησε γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ τὸ τηλέφωνο. Ὅμως ἡ φωνὴ ποὺ ἀκούγεται ἀπὸ τὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ τηλεφώνου εἶναι διαφορετική. –Εἶστε ἡ κα Μαρία Κ...;
–Ποιὸς εἶστε;
–Εἶμαι ἕνας παλαιός σας μαθητής, ὁ ἀλήτης Ν... ἀπὸ τὸ Γυμνάσιο τῆς πόλεως Σ...
Μιλοῦσε μὲ φωνὴ ποὺ τὴν διέκοπτε ἡ συγκίνηση καὶ μιὰ ταραχή. Τῆς ἀνέφερε μερικὰ περιστατικὰ καὶ λεπτομέρειες γιὰ νὰ τὸν θυμηθεῖ...
–Πολὺ χαίρομαι ποὺ σᾶς ἀκούω καὶ μάλιστα ὕστερα ἀπὸ σαράντα καὶ περισσότερα χρόνια… –Βρίσκομαι στὴν πόλη σας καὶ θέλω, σᾶς παρακαλῶ, νὰ μὲ δεχθεῖτε γιὰ λίγη ὥρα. Σκέφθηκε γιὰ λίγο πρὶν τοῦ ἀπαντήσει.
Σκέφθηκε μήπως θέλει νὰ τῆς ζητήσει κάποια ἐξυπηρέτηση γιὰ τὴν οἰκογένειά του ἢ γιὰ τὴν ἐργασία του. Τελικὰ συμφώνησαν νὰ συναντηθοῦν τὴν ἑπόμενη μέρα στὰ Γραφεῖα τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συλλόγου ὅπου ἐκείνη
ἐργα- ζόταν... Πρωτοφανὴς συνάντηση. Λευκασμένος κύριος, ἀξιοπρεπής, εὐγενικός, μὲ ἕνα κουτὶ γλυκὰ στὸ χέρι του, συγκινημένος σκύβει νὰ φιλήσει τὸ χέρι τῆς παλαιᾶς καθηγήτριάς του.
Πρὶν καλά- καλὰ ἀρχίσουν τὴ συζήτηση, δακρυ- σμένος μπῆκε κατ’ εὐθείαν στὸ θέμα.
–Ζήτησα νὰ μὲ δεχθεῖτε γιὰ νὰ σᾶςζητήσω ἀπὸ κοντὰ συγγνώμη. Νὰ μὲ συγχωρήσετε γιὰ ὅσα σᾶς πίκρανα στὰ μαθητικά μου χρόνια καὶ μάλιστα ὡς τελειόφοιτος. Μὲ ἀνεχθήκατε, μοῦ φερθήκατε μὲ στοργὴ καὶ ἀγάπη, σ’ ἐμένα τὸ
ἀνυπότακτο θηρίο. Θυμᾶμαι μὲ πόση ἠρεμία καὶ ψυχραιμία μὲ ἀντιμετωπίζατε. Ἔμαθα ἀργότερα ὅτι μὲ ὑποστηρίξατε καὶ στὸ σύλλογο τῶν καθηγητῶν, ποὺ ζητοῦσε νὰ μὲ ἀποβάλει ἀπὸ τὸ Γυμνάσιο. «Σ’ ἔσωσε ἡ κα Μαρία Κ.», μοῦ εἶπε ὕστερα ἀπὸ πολὺ καιρὸ ἕνας καθηγητής. «Κινδύ- νευσες μὲ ἀποβολή, καὶ μὲ ἄλλες τιμωρίες...». Δὲν μποροῦσα νὰ ἀντέξω τὸ σφυροκόπημα τῆς συνειδήσεώς μου ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια. Τὸ ἐξομολογήθηκα καὶ στὸν καλὸ Πνευματικό μου. Μὲ συμβούλευσε νὰ ψάξω νὰ σᾶς βρῶ καὶ νὰ ζητήσω νὰ μὲ συγχωρήσετε. Νὰ σᾶς πῶ ἀκόμη γιὰ νὰ χαρεῖτε, ὅτι ἐκκλησιάζομαι τακτικὰ μὲ τὴν οἰκογένειά μου. Διαβάζουμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Συγκινημένη ἡ καθηγήτρια προσπάθησε νὰ πεῖ κι αὐτὴ μὲ τὴ σειρά της λίγα λόγια γιὰ τὴν περίπτωσή του.
Ὕστερα θυμήθηκαν… καὶ τί δὲν θυμήθηκαν! γιὰ τοὺς παλαιοὺς συμμαθητές του, γιὰ τὴν
πειθαρχία τοῦ Σχολείου, γιὰ τὴν καλὴ ἐξέλιξη τῶν μαθητῶν... Ὅταν ἔφυγε ὁ ἐπισκέπτης - παλαιὸς μαθητής της, ἔφερε στὸ νοῦ της τοὺς στίχους τοῦ ποιητῆ:
«Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ὅ,τι σ’ ἀπόμεινε ἀκόμη στὴ ζωή σου
μὴν τ’ ἀρνηθῆς!
Θυσίασ’ το ὣς τὴ στερνὴ πνοή σου...
Σκάψε βαθιά. Τί κι ἂν πολλοὶ σ’ ἔχουνε λησμονήσει;
Θὰ θυμηθοῦνε κάποτε κι αὐτοὶ τὰ βάρη ποὺ κρατᾶς σὰν Ἄτλαντας στὴν πλάτη.
Ὑπομονή! Χτίζε, σοφέ, τῆς κοινωνίας τὸ παλάτι».
Ο ΣΩΤΗΡ2039
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου