ὑμνογράφοι, τόσο ὁ ἅγιος Ρωμανὸς ὁ Μελω- δός, ποὺ ἔγραψε τοὺς «Χαιρετισμούς» – «Ἄγγελος Πρωτοστάτης» κ.λπ. – ὅσο καὶ ὁ ἅγιος Ἰωσὴφ ὁ ὑμνογράφος, ποὺ ἔγραψε τὸν Κανόνα «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου» κ.λπ., ἔδωσαν τὸν καλύτερο ἑαυτό τους, γιὰ νὰ ὑμνήσουν καθὼς ἔπρεπε τὴν «ὑπερευλογημένην ἐν γυναιξί». Χρησιμοποιοῦν ὅ,τι ὡραιότερο ἐγκώμιο γιὰ τὴν Παναγία μας εἶπαν οἱ πρὸ αὐτῶν ἅγιοι Πατέρες, ἀλλὰ καὶ κάθε προτύπωση καὶ φράση τῆς Ἁγίας Γραφῆς σχετικὴ μὲ τὴν Ἀειπάρθενο, γιὰ νὰ τονίσουν τὸ μεγαλεῖο της. Συγχρόνως στρέφουν τὴν ψυχή μας πρὸς τὰ οὐράνια ὕψη, ὅπου βρίσκεται ἡ Κυρία τῶν Ἀγγέλων, ἡ Πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, καὶ ζητοῦν ταπεινὰ τὴ βοήθειά της, παρακινώντας ὅλους μας νὰ κάνουμε τὸ ἴδιο. Μέσα στὴ συγκίνηση ποὺ δημιουργοῦν ἡ ἁρμονία τῶν ἤχων καὶ τὰ λόγια καὶ τὸ νόημα τῶν ὡραίων ὕμνων, εὔκολα κι ἐμεῖς συνοδεύουμε μυστικὰ ἢ καὶ σιγοψάλλουμε μαζὶ μὲ τοὺς ἱεροψάλτες, ποὺ ψάλλουν μελωδικά: «Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοί σου, καὶ κλίνομεν γόνυ καρδίας ἡμῶν· κλῖνον τὸ οὖς σου Ἁγνή, καὶ σῶσον τοὺς θλίψεσι βυθιζομένους ἡμᾶς· καὶ συντήρησον πάσης ἐχθρῶν ἁλώσεως τὴν σὴν Πόλιν, Θεοτόκε». Οἱ μέρες καὶ οἱ καταστάσεις ποὺ ζοῦμε οἱ Ἕλληνες τὸν τελευταῖο καιρό, μᾶς κάνουν νὰ δακρύζουμε ἀκούγοντας καὶ σιγοψάλλοντας αὐτὸν τὸν ὕμνο, καὶ μᾶς παρακινοῦν νὰ καταφεύγουμε μὲ περισσότερο πόθο στὴν προστασία τῆς Παναγίας μας, διότι ὅλοι οἱ ἐχθροί μας μᾶς φθόνησαν γιὰ τὴν Ἱστορία μας καὶ προπάντων γιὰ τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας καὶ μᾶς πολεμοῦν. Θέλησαν νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν κατάστασή μας καὶ νὰ πλουτίσουν εἰς βάρος μας ἐξευτελίζοντάς μας. Κανεὶς δὲν μᾶς ἀγαπάει εἰλικρινά. Ὅλοι θέλουν νὰ μᾶς βυθίσουν στὸ χάος. Μόνον Ἐσένα ἔχουμε βοηθό μας, Παναγία μας. Τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν πείρα τῶν προγόνων μας. Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ πιστεύουμε, γι’ αὐτὸ καὶ σὲ τιμοῦμε καὶ ψάλλουμε τοὺς «Χαιρετισμούς» σου σ’ ὅλη τὴν πατρίδα μας, τὴ λαβωμένη Ἑλλάδα, ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη, γι’ αὐτὸ καὶ σ’ ἔχουμε μέσα στὴν καρδιά μας. Κι αὐτὴ ἡ καρδιά μας εἶναι γονατιστὴ τὴν ὥρα τούτη ἐμπρός σου. Σὲ παρακαλοῦμε λοιπὸν μὲ ὅλη τὴ δύναμή μας. Ἄκουσε τὸν πόνο μας! Μὴν ἀδιαφορήσεις! Σκύψε ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς δόξης στὴν ὁποία βρίσκεσαι κοντὰ στὸν Υἱὸ καὶ Θεό σου, καὶ ἔλα κοντά μας. Ἐσὺ γνωρίζεις ἀπὸ θλίψεις καὶ ἀπὸ πόνους. Ἐσὺ γέννησες μέσα σ’ ἕνα βρώμικο στάβλο τὸν ἅγιο Υἱὸ καὶ Θεό σου. Ἐσὺ ἔζησες καὶ στὴν ξενιτειά, γιὰ νὰ γλυτώσεις τὸ Βρέφος σου ἀπὸ τὴ φονικὴ μανία τοῦ Ἡρώδη. Ἐσὺ πόνεσες ὅσο καμιὰ ἄλλη μητέρα βλέποντας τὸν Υἱό σου νὰ κρέμεται ὡς κακοῦργος στὸ Σταυρό. Μὴ σὲ ἀνακόψει νὰ σπεύσεις πρὸς βοήθειάν μας ἡ ἀδιαφορία ἀρκετῶν συμπατριωτῶν μας καὶ ἡ ἀδιάντροπη ζωή τους οὔτε ἡ συμπεριφορὰ ὁρισμένων ἀρχόντων μας, ποὺ φανερώνει ἀχαριστία πρὸς τὸν Υἱό σου. Ἄκουσε, σὲ παρακαλοῦμε, Δέσποινα τοῦ κόσμου, Κυρία Θεοτόκε, τοὺς στεναγμοὺς τοῦ πιστοῦ λαοῦ, δὲς μὲ τὸ στοργικὸ βλέμμα σου τὰ δάκρυα τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν, ἀφουγκράσου τοὺς καημοὺς τῶν ἀνέργων, τῶν ἀνθρώπων ποὺ πληρώνουν τὰ λάθη τῶν ἡγετῶν μας. Καὶ ἐπειδὴ εἶσαι Μητέρα πονεμένη, καὶ μάλιστα ἡ μόνη Μητέρα ποὺ εἰσακούεται πάντα ἡ μεσολάβησή της, παρακάλεσε τὸν Υἱό σου νὰ μᾶς λυπηθεῖ. Νὰ στείλει ἀγγέλους, ποὺ θὰ ἐμπνεύσουν πνεῦμα μετανοίας μέσα στὶς ψυχὲς ὅλων μας. Ζήτησε νὰ χαρισθεῖ σὲ ὅλους μας διάθεση μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ γνωρίζουμε ὅτι, ἂν δὲν μετανοήσουμε, δέν πρόκειται νὰ σωθοῦμε. Γιὰ νὰ μᾶς σώσει ὁ Θεός, θέλει νὰ δεῖ τὴ μετάνοιά μας, ὅπως ἔγινε στὰ παλιὰ χρόνια μὲ τὴν πρωτεύουσα τῆς Ἀσσυρίας Νινευῆ. Γι’ αὐτὸ σὲ παρακαλοῦμε, Παναγία μας, ἄκουσε τὴ δέηση τῶν πιστῶν δούλων σου καὶ παρακίνησε καὶ τοὺς μεγάλους κήρυκες τῆς μετανοίας, τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ τὸν ἅγιο Νίκωνα τὸν «Μετανοεῖτε», νὰ μεσολαβήσουν κι αὐτοὶ στὸν Κύριο καὶ Υἱό σου, ὥστε νὰ στείλει πνεῦμα μετανοίας στὴν Ἑλλάδα μας σὲ ὅλους μας, στοὺς ἄρχοντες καὶ στὸ λαό μας. Γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ χώρα μας ἀπὸ κάθε ὑποδούλωση ὑλικὴ καὶ πνευματική. Καὶ νὰ δοξολογεῖται τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας εἰλικρινὰ καὶ νὰ ὑμνεῖσαι καὶ σὺ ἡ Παναγία Μητέρα του ὁλόψυχα στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας καὶ σ’ ὅλο τὸν κόσμο!
Ο ΣΩΤΗΡ2040
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου