ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ !

Κάνουμε σχέδια. Ὑπολογισμούς. Ἔχουμε πόθους καὶ ὄνειρα. Καὶ εἶναι φυσιολογικὴ καὶ ἀξιέπαινη μιὰ τέτοια στάση. Ἀλίμονο στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο ποὺ πορεύεται στὴ ζωή του χωρὶς προγραμματισμὸ καὶ συγκεκριμένους στόχους. Ἀλίμονο στὸ πλοῖο ἐκεῖνο ποὺ ξανοίγεται στὸ πέλαγος δίχως προορισμό, πυξίδα καὶ χάρτη. Εἶναι καταδικασμένο νὰ ναυαγήσει. Ὅμως τὰ σχέδιά μας, ὅσο καλὰ ὀργανωμένα, μελετημένα καὶ σχεδιασμένα καὶ ἂν εἶναι, δὲν σημαίνει ὅτι καὶ θὰ πραγματοποιηθοῦν ἐξ ὁλοκλήρου ὅπως τὰ σχεδιάσαμε καὶ τὰ ποθήσαμε. Ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ ἀστάθμητοι παράγοντες καὶ ἀνυπολόγιστες παράμετροι ποὺ εἶναι πιθανὸν νὰ ἀνακόψουν, νὰ καθυστερή- σουν, νὰ ματαιώσουν ἢ καὶ νὰ ἀνατρέψουν τὰ σχέδιά μας. Τότε τί γίνεται; Πῶς τὸ ἀντιμετωπίζουμε ἀλήθεια; Τὸ δεχόμαστε; Ὄχι! Δὲν τὸ δέχονται πολλοί. Μαραζώνουν. Καταθλίβονται. Κλείνονται στὸν ἑαυτό τους. Ὀρ- γίζονται καὶ ἐξεγείρονται. Κάποτε καὶ μὲ ὕβρεις ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Διότι πίστεψαν στὰ σχέδιά τους καὶ τὶς προοπτικές τους. Διότι σ’ αὐτὰ καὶ στὴν ἔκβασή τους εἶχαν ἀποτεθειμένη ὁλάκερη τὴν ἐλπίδα τους. Ὅμως ὄχι. Δὲν μπορεῖ νὰ νομίζουμε ὅτι εἴμαστε πιστοί, ἂν πιστεύουμε μονάχα στὸν ἑαυτό μας. Ὁ πραγματικὰ πιστὸς ἄνθρωπος καταστρώνει σχέδια· κάνει ὑπολογισμούς· ἐργάζεται γι’ αὐτούς. Ἀλλὰ πάνω ἀπ’ ὅλα καὶ πρὶν ἀπ’ ὅλα λέει: «Πρῶτα ὁ Θεός!» Καὶ τὸ λέει ὄχι τυπικά· ὄχι ἀπὸ συνήθεια. Ἀλλὰ μὲ ἐπίγνωση καὶ βαθιὰ πίστη. Ἂν θέλει ὁ Θεός, θὰ γίνουν τὰ πράγματα ὅπως τὰ σκέπτομαι καὶ τὰ ὑπολογίζω. Ἂν πράγματι εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον μου. Ὄχι αὐτὸ τὸ πρόσκαιρο συμφέρον ποὺ ἀτενίζουν τὰ δικά μου ματια, ἀλλὰ τὸ αἰώνιο, αὐτὸ ποὺ βλέπει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Πρῶτα ὁ Θεὸς λοιπόν. Καὶ ξεκινοῦν τὸ σχεδιασμό τους μὲ προσευχὴ σ’ Ἐκεῖνον. Νὰ φωτίσει. Νὰ ἐμπνεύσει. Νὰ καθοδηγήσει. Καὶ Τὸν παρακαλοῦν, ἐὰν δὲν εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τους αὐτὸ ποὺ σκέφτονται καὶ σχεδιάζουν, νὰ φέρει ὁ Θεὸς ἐμπόδια καὶ νὰ τοὺς φανερώσει τὸ θέλημά του. «Πρῶτα ὁ Θεὸς» σημαίνει ὅτι σχεδιάζω ὡς λογικὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ παραιτοῦμαι ἀπὸ τὴν ἐπίμονη προσκόλ- ληση στὸ σχεδιασμό μου. «Πρῶτα ὁ Θεὸς» σημαίνει νὰ προηγεῖται τὸ δικό του θέλημα ἀπὸ τὸ δικό μου θέλω. «Πρῶτα ὁ Θεὸς» σημαίνει ὅτι τὸ τέρμα καὶ ἡ πορεία τῶν δικῶν μου σχεδίων δὲν θὰ ἀντιμάχονται τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν θὰ παραβαίνουν τὶς ἐντολές του. «Πρῶτα ὁ Θεὸς» σημαίνει ὅτι δὲν ἐργάζομαι μόνος μου γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν σχεδίων μου, ἀλλὰ συνεργάζομαι μὲ τὸν παντοδύναμο Θεό, ποὺ πρῶτος ἔχει ἀρχίσει νὰ ὑλοποιεῖ τοὺς πόθους, τὰ ὄνειρα καὶ τοὺς σχεδιασμούς μου. Πολὺ χαρακτηριστικὰ συμβουλεύει ὁ ἅγιος ἀδελφόθεος Ἰάκωβος πάνω στὸ συγκεκριμένο θέμα: Ὑπάρχουν, λέει, κάποιοι ἄνθρωποι ποὺ σχεδιά- ζουν ἄνευ τοῦ Θεοῦ καὶ λένε ὅτι «αὔριον πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν» (Ἰακ. δ΄ 13). Δηλαδή: Αὔριο θὰ πᾶμε σ’ αὐτὴν τὴν πόλη καὶ θὰ μείνουμε ἐκεῖ ἕνα χρόνο ἀσχολούμενοι μὲ τὸ ἐμπόριο καὶ θὰ κερδίσουμε. Δὲν πρέπει νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ σχεδιάζουμε ἔτσι, συμβουλεύει. Ἀλλὰ νὰ λέμε «ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο» (Ἰακ. δ΄ 15). Δηλαδή: Ἐὰν ὁ Θεὸς θελήσει καὶ ἐπιτρέψει νὰ ζήσουμε, τότε θὰ πραγματοποιήσουμε αὐτὸ ἢ τὸ ἄλλο. Πρῶτα ὁ Θεός! Τὸ λέμε; Τὸ πιστεύουμε; Τὸ ἐννοοῦμε; Κάθε φορὰ ποὺ τὰ χείλη μας ψελ- λίζουν τὴν Κυριακὴ προσευχὴ καὶ λέμε «γενηθήτω τὸ θέλημά σου»· κάθε φορὰ ποὺ μὲ τὸν νοῦ μας καταστρώνουμε τὰ σχέδιά μας· κάθε φορὰ ποὺ ξεκινᾶμε ἕνα νέο ἔργο, ἂς παραδι- νόμαστε ἐξ ὁλοκλήρου μὲ ταπείνωση καὶ εἰρήνη σ’ Αὐτὸν ποὺ κυβερνᾶ τὰ σύμπαντα, γιὰ νὰ Τὸν βάζουμε ὁδηγὸ στὰ ἔργα μας· κυβερνήτη στὸ πλοῖο τῆς ζωῆς μας. Πάντα «Πρῶτα ὁ Θεός»!

Ο ΣΩΤΗΡ2043