Καθημερινὰ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τοὺς Ἁγίους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ εὐαρέστησαν στὸν Θεὸ καὶ ἀναδείχθηκαν νικητὲς ἐναντίον τοῦ κόσμου τῆς
ἁμαρτίας.
Δὲν ὑπάρχει μέρα κατὰ τὴν ὁποία νὰ
μὴν ἑορτάζεται κάποιος ἅγιος. Ὅλες οἱ
ἡμέρες τοῦ ἔτους καλύπτονται μὲ τὶς
ἑορτές τους. Γεμάτα εἶναι τὰ Συναξάρια τῆς πίστεώς μας ἀπὸ τὶς μορφές
τους. Καθημερινὰ ἀκούγεται ἡ φωνὴ
τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ζητάει νὰ τοὺς μιμηθοῦμε, ζητάει νὰ σπουδάσουμε τὸ
Εὐαγγέλιο στὴ ζωή τους καὶ νὰ τὸ κάνουμε ζωή μας, μὲ ὅσα χαρίσματα
προίκισε ὁ Θεὸς τὸν καθένα μας.
Ἅγιοι μὲ διαφορετικὴ καταγωγή, κοινωνικὴ θέση, τάξη, ἡλικία. Ἄλλοτε ἀπὸ
τὸν χορὸ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἄλλοτε ἀπὸ τὰ νέφη τῶν καλλινίκων
Μαρτύρων, ἄλλοτε ἀπὸ τὰ σμήνη τῶν
Ὁσίων καὶ Ἀσκητῶν, Πατέρων καὶ Μητέρων καὶ ἄλλοτε ἀπὸ τὶς στρατιὲς τῶν
Ἱεραρχῶν καὶ λοιπῶν πιστῶν.
Ἀπὸ μικρὰ βρέφη μέχρι σεβάσμιοι
γέροντες, ἀπὸ ἀγράμματοι ψαράδες
μέχρι οἰκουμενικοὶ διδάσκαλοι. Ἀπὸ
εὐτελεῖς δοῦλοι μέχρι ἰσχυροὶ αὐτοκράτορες. Ἀπὸ ἁπλοὶ στρατιῶτες μέχρι ὑψηλόβαθμοι ἀξιωματικοί. Ἀπὸ ἕνας ἕως χιλιάδες. Μόνο στὸ Συναξάρι τῆς 24ης Μαΐου ἑορτάζονται 11.230
ἅγιοι σὲ μιὰ μέρα!
Οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς
Ἐκκλησίας ἔσπευδαν νὰ τιμήσουν
τοὺς Ἁγίους. Καθὼς διαβάζουμε τὸ
Μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου, τὸ
ἀρχαιότερο ἀπὸ ὅσα ἔχουν διασωθεῖ,
βλέπουμε αὐτὴ τὴ διάθεση τῶν πιστῶν τῆς Σμύρνης νὰ τιμήσουν, νὰ ἑ-
ορτάσουν τὸν Μάρτυρα. Γι’ αὐτὸ «ἐν
ἀγαλλιάσει καὶ χαρᾷ συνήγοντο ἐπιτελεῖν τὴν τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ γενέθλι-
ον ἡμέραν», τὴν ἡμέρα δηλαδὴ τοῦ τέλους τοῦ ἀγώνα, τῆς ἐπὶ γῆς πορείας
του, «ἵνα οἱ συναγόμενοι κοινωνήσωσι τῷ ἀθλητῇ καὶ γενναίῳ μάρτυρι Χριστοῦ».
Οἱ ἑορτὲς τῶν Ἁγίων μᾶς προβάλλουν ἔντονα τὰ παραδείγματά τους,
μᾶς κρατοῦν ζωντανὴ τὴν πίστη,
προσφέρουν ἀληθινὴ χαρά, ἐξευγενίζουν τὴν καρδιὰ καὶ διατηροῦν τὴ μνήμη τοῦ ἀθλητοῦ Μάρτυρος Ἁγίου.
Εἰσερχόμαστε ἔτσι στὸ ρυθμὸ τῆς
ζωῆς τῶν Ἁγίων, καὶ μέσα στὴν πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα τῶν ἑορτῶν ἡ ψυχὴ ἀνακαινίζεται, ἀναγεννᾶται. Γεμίζει
ἡ ζωή μας μὲ ὑψηλὸ ἅγιο νόημα.
Γίνεται ὅλη ἡ ζωή μας μιὰ γιορτή,
ὅπως γράφει χαρακτηριστικὰ ὁ ἱερὸς
Χρυσόστομος: «Ἑορτῆς ἡμῶν ὁ καιρὸς ἅπας». Τὸ καθημερινό μας ἡμερολόγιο ἔχει μεταβληθεῖ σὲ διαρκὲς ἑορ-
τολόγιο.
Κάθε ἑορτὴ τῶν Ἁγίων μας εἶναι καὶ
μιὰ παρακίνηση γιὰ μίμηση τῆς ζωῆς
τους, ἕνα κίνητρο γιὰ ἀνύψωση πνευματικὴ τῆς ζωῆς μας. Εἶναι εὐκαιρίες
γιὰ ψυχικὴ ἀνάταση καὶ ἀνεφοδια-
σμό. Τοὺς προβάλλει ἡ Ἐκκλησία γιὰ
νὰ μᾶς στηρίξει στὸν προσωπικό μας
ἀγώνα, νὰ μᾶς ἐμπνεύσει καὶ νὰ μᾶς
καλέσει ν’ ἀκολουθήσουμε τὴν πορεία
τους.
Ὅλη ἡ Λατρεία μας εἶναι διαποτισμένη ἀπὸ τοὺς ὕμνους ποὺ γράφτηκαν
καὶ τὶς χιλιάδες Ἀκολουθίες ποὺ συντέθηκαν γιὰ νὰ τιμηθοῦν οἱ ἅγιοι, οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ, οἱ αὐθεντικοὶ καὶ γνήσιοι
ἄνθρωποι. Αὐτοὶ οἱ ὕμνοι, τὰ ἀπολυτίκια, οἱ κανόνες μὲ τὰ ἀφυπνιστικὰ καὶ
ἀγωνιστικά τους μηνύματα, πέρα ἀπὸ
τὸ δοξολογητικὸ ἢ ἱκετευτικό τους χαρακτήρα μᾶς δίνουν τὴ δυνατότητα νὰ
ἐρχόμαστε σὲ μυστικὴ ἐπικοινωνία μὲ
τοὺς Ἁγίους μας, νὰ ἐπικαλούμαστε τὶς
μεσιτεῖες τους καὶ νὰ τοὺς ἐμπιστευόμαστε.
Δικαίως καυχᾶται γι’ αὐτοὺς ἡ Ἐκκλησία μας. Δικαίως τοὺς προβάλλει,
παρακινώντας ὅλους μας νὰ ἐμπνευσθοῦμε ἀπὸ τὸ παράδειγμά τους, νὰ
βαδίσουμε στὰ ἴχνη τους καὶ νὰ ζήσουμε ὅπως ἐκεῖνοι. Ἄνθρωποι ἦταν
κι ἐκεῖνοι, στὸν ἴδιο Θεὸ πίστευαν καὶ
τὴν ἴδια χάρη τῶν ἱερῶν Μυστηρίων
ποὺ λαμβάνουμε καὶ μεῖς ἐλάμβαναν.
Ἂς ἐπικαλούμαστε τὶς πρεσβεῖες
τους, ἂς μελετοῦμε καὶ ἂς ἐμπνεόμαστε ἀπὸ τὸ φωτεινὸ παράδειγμά τους,
τὸ ὁποῖο κατ’ οὐσίαν εἶναι μίμηση τῆς
ζωῆς τοῦ Κυρίου. Ἂς τιμοῦμε τὶς ἑορτές τους δίνοντας ἔτσι ἀνώτερο, ὑψηλό, ἅγιο νόημα στὴ ζωή μας, γεμίζοντάς την ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ μὲ εὐφροσύνη καὶ ἀνέκφραστη ἀγαλλίαση
μέχρι τὴν αἰώνια γιορτὴ στὴ Βασιλεία
τῶν οὐρανῶν.Ο ΣΩΤΗΡ2046
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου