ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΙΑΣΜΟ !

Πόσες φορὲς ἔχουμε συμμετάσχει σὲ κάποια Ἀκολουθία Ἁγιασμοῦ! Σὲ κάποιο συγγενικὸ ἢ φιλικὸ σπίτι, στὴ θεμελίωση κάποιου κτηρίου,

στὰ ἐγκαίνια κάποιου καταστήματος.

Δυστυχῶς ὅμως συχνὰ δὲν προσέχου-

με καὶ δὲν κατανοοῦμε τὰ ὅσα λέγονται

καὶ ψάλλονται. Καὶ τὸ χειρότερο εἶναι

ὅτι κάποτε νομίζουμε ὅτι μὲ τὴν Ἀκο-

λουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ θὰ ἔλθει μηχα-

νικὰ καὶ αὐτόματα ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦστὴ ζωή μας χωρὶς καμιὰ δική μας συμμετοχή.

Εἶναι ὅμως ἔτσι; Ποιὸ σκοπὸ καὶ ποιὰ

θέση ἔχει ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ

στὴ ζωή μας;

Ὁ Ἁγιασμὸς εἶναι μία ἁγιαστικὴ πρά-

ξη τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ τὴν ὁποία ζη-

τοῦμε τὴ χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ

σὲ μᾶς καὶ στοὺς δικούς μας. Περιέχει

δύο Ψαλμούς, μερικὲς εὐχὲς καὶ αἰτή-

σεις. Στὸ τέλος ὁ ἱερέας εὐλογεῖ σταυ-

ροειδῶς τρεῖς φορὲς τὸ νερὸ καταδύ-

οντας μέσα σ’ αὐτὸ τὸν τίμιο Σταυρὸ

μαζὶ μ’ ἕνα κλωνάρι βασιλικοῦ. Ἔπειτα

ραντίζει σταυροειδῶς τοὺς πιστούς, οἱ

ὁποῖοι ἔρχονται νὰ ἀσπασθοῦν τὸν τί-

μιο Σταυρό. Ἡ τελετὴ αὐτὴ λέγεται Ἁ-

γιασμός, διότι μὲ τὴ μετάληψη καὶ τὸ

ραντισμὸ τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ὕδα-

τος ἁγιαζόμαστε οἱ πιστοὶ καὶ δεχόμα-

στε τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Καὶ ποιὲς εἶναι αὐτὲς οἱ εὐλογίες τοῦ

Θεοῦ;

Τὴν ὥρα τοῦ Ἁγιασμοῦ ὁ ἱερέας καὶ

οἱ πιστοὶ προσευχόμαστε στὸν Θεὸ νὰ

καταστήσει τὸ ὕδωρ τοῦ Ἁγιασμοῦ «ἰα-

ματικὸν ψυχῶν καὶ σωμάτων». Τοῦ ζη-

τοῦμε νὰ καταπέμψει τὴν εὐλογία του

καὶ νὰ ἁγιάσει τὴ ζωή μας. Νὰ καθαρί-

σει τὸν ρύπο τῶν παθῶν μας. Νὰ μᾶς

χαρίσει «ἀπαλλαγὴν παντὸς κακοῦ·

στερέωσιν καὶ καθαρισμὸν οἴκων καὶ ἀπέλασιν πάσης διαβολικῆς ἐνεργεί-

ας». Καὶ νὰ «ἀναδείξῃ ἡμᾶς υἱοὺς καὶ

κληρονόμους τῆς βασιλείας αὐτοῦ διὰ

τῆς τοῦ ὕδατος τούτου μεταλήψεώς τε

καὶ ραντισμοῦ».

Ὅταν λοιπὸν συμμετέχουμε στὴν ἁγι-

αστικὴ αὐτὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας μας

καὶ προσευχόμαστε νὰ μᾶς χαρίσει ὁ

Θεὸς ὅλες αὐτὲς τὶς εὐλογίες του, κα-

τανοοῦμε πόσο πλημμυρίζει ἡ ζωή μας

μὲ τὰ ἀγαθὰ αὐτὰ τοῦ Θεοῦ;

Δυστυχῶς σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔ-

χουν χάσει τὴν πατροπαράδοτη εὐλά-

βεια καὶ τὴ συναίσθηση τῆς ἀναγκαιό-

τητος τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ. Ραντίζουν

τὶς καλλιέργειές τους μὲ φυτοφάρμακα

καὶ δὲν κατανοοῦν τὴν ἀξία τοῦ Ἁγι-

ασμοῦ καὶ τῆς προσευχῆς. Ἀσφαλίζουν

τὰ σπίτια τους, τὰ αὐτοκίνητά τους, τὶς

περιουσίες τους καὶ δὲν ἀντιλαμβάνον-

ται ὅτι ἡ μεγαλύτερη ἀσφάλεια εἶναι ἡ

προστασία τοῦ Θεοῦ. Χρησιμοποιοῦν

ἕνα σωρὸ φάρμακα στὶς ἀρρώστιες

τους καὶ δὲν συναισθάνονται ὅτι μαζὶ

μὲ τὰ φάρμακα τῶν γιατρῶν χρειάζεται

πρωτίστως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Γι’ αὐτὸ οἱ πιστοὶ πρέπει νὰ τελοῦμε

Ἁγιασμό, γιὰ νὰ ζητοῦμε πρῶτα ἀπὸ

τὸν Θεὸ τὴν εὐλογία του.

Καὶ κάθε πότε πρέπει νὰ τελοῦμε

 Ἁγιασμό;

Κάθε φορὰ ποὺ θέλουμε τὴν εὐλογία

τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Μέσα στὴν Πα-

ράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας βέβαια ἐπι-

κράτησε νὰ τελεῖται ὁ Ἁγιασμὸς ἰδιαιτέ-

ρως κάθε πρωτομηνιά, γιὰ νὰ εὐλογεῖ ὁ

Θεὸς τὸν κάθε μήνα τοῦ ἔτους.

Ἡ τελετὴ ὅμως τοῦ Ἁγιασμοῦ τελεῖται

καὶ κάθε ἄλλη μέρα τοῦ ἔτους: στὴν

ἔναρξη κάθε καλοῦ ἔργου, 

στὰ ἐγκαίνια  σχολείων, καταστημάτων, στὴ θεμελίωση σπιτιῶν, σὲ κάθε νέα κατοίκηση.

Καλοῦμε τότε τοὺς ἱερεῖς μας νὰ τελέ-

σουν Ἁγιασμό, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλο-

γία τοῦ Θεοῦ ἐμεῖς καὶ τὰ σπίτια μας, τὰ

ζῶα καὶ τὰ αὐτοκίνητά μας, οἱ καλλιέρ-

γειες καὶ οἱ χῶροι ἐργασίας μας.

Ὁ Ἁγιασμὸς λοιπὸν δὲν εἶναι μιὰ ἁ-

πλὴ ἐθιμοτυπικὴ τελετή. Τὸ νερὸ τοῦ

Ἁγιασμοῦ ἀποτελεῖ ἀγωγὸ θείας Χάριτος. 

Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς κρατοῦμε μὲ εὐ-

λάβεια τὸν Ἁγιασμὸ στὸ εἰκονοστάσι

μας· πίνουμε ἀπ’ αὐτὸν ἢ βρέχουμε τὸ

πρόσωπό μας σὲ κάθε δύσκολη ὥρα.

Ὅταν εἴμαστε ἄρρωστοι ἢ διατρέχουμε

κάποιον κίνδυνο, ὅταν ἔχουμε κάποιο

πρόβλημα ἢ πειρασμό, ὅταν θέλουμε

νὰ διώξουμε ἀπὸ τὸ σπίτι μας καὶ ἀπὸ  τοὺς δικούς μας κάθε δαιμονικὴ   ἐπήρεια.

Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν γίνονται μηχανι-

κά, μαγικά. Χρειάζεται καὶ ἡ δική μας

συμμετοχή.

Γιὰ νὰ ἔλθουν οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ

στὴ ζωή μας, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε δε-

κτικοὶ τῆς Χάριτός του. Ἂν ἀπὸ τὴ μιὰ

τελοῦμε Ἁγιασμοὺς καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη

ζοῦμε ἁμαρτωλά, καμιὰ εὐλογία δὲν

παίρνουμε. Ἂν κάνουμε Ἁγιασμοὺς καὶ

ταυτόχρονα κρεμοῦμε σκόρδα ἢ μά-

τια, γαϊτάνια ἢ ρόδια, τότε διαπράττου-

με βλασφημία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ

γι’ αὐτὸ δὲν παίρνουμε Χάρη Θεοῦ.

Ὁ Ἁγιασμὸς ἁγιάζει τὴ ζωή μας, ὅταν

τὸν τελοῦμε μὲ πίστη καὶ συναίσθηση,

μὲ προετοιμασία καὶ προσευχή. Κάθε

φορὰ συνεπῶς ποὺ μετέχουμε σὲ Ἀκο-

λουθία Ἁγιασμοῦ, νὰ μετέχουμε ὄχι τυ-

πικὰ ἢ ἀδιάφορα ἀλλὰ μὲ συναίσθηση

καὶ προσευχή. Νὰ καθαρίζουμε ὄχι μό-

νο τὸ σπίτι μας ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχή μας

μὲ τὴν Ἱερὰ Ἐξομολόγηση. Καὶ νὰ συν-

αισθανόμαστε ὅτι τὴν ὥρα τοῦ Ἁγια-

σμοῦ καλοῦμε στὸ σπίτι μας τὸν ἴδιο

τὸν Θεό, γιὰ νὰ μᾶς εὐλογήσει καὶ νὰ

μᾶς ἁγιάσει. Ο ΣΩΤΗΡ2047