« Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες» (Ἑβρ. ιγ΄ 13).
Τὸ κείμενο προέρχεται ἀπὸ τὴν πρὸς
Ἑβραίους Ἐπιστολὴ καὶ μὲ αὐτὸ ὁ θεόπνευστος συγγραφέας προτρέπει τοὺς
Χριστιανοὺς Ἑβραίους νὰ βγοῦν μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ ἔξω ἀπὸ τὸ ἰουδαϊκὸ
στρατόπεδο, νὰ κόψουν δηλαδὴ κάθε
σχέση μὲ τὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ τὸν κόσμο
τῆς ἁμαρτίας, καὶ νὰ πάρουν πάνω
τους τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ, ἕτοιμοι νὰ περιφρονηθοῦν γι’ αὐτόν, ὅπως
περιφρονήθηκε Ἐκεῖνος.
Τὸ νόημα τοῦ κειμένου γίνεται φανερότερο ἀπὸ τὰ προηγούμενα. Ἐκεῖ σημειώνεται ὅτι παλαιότερα, τότε ποὺ οἱ
Ἑβραῖοι ἦταν στὴν ἔρημο, τὰ σώματα
τῶν ζώων ποὺ θυσίαζε ὁ ἀρχιερέας γιὰ
τὴ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ
κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἐξιλασμοῦ καίγονταν ὁλόκληρα «ἔξω τῆς παρεμβολῆς»,
ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο τοῦ Ἰσραήλ.
Γι᾿
αὐτό, λέει, καὶ ὁ Κύριος «ἔξω τῆς πύλης
ἔπαθε».
Ὁ Κύριος, ποὺ προσέφερε τὴν
ἀληθινὴ ἐξιλαστήρια θυσία, τὸν ἴδιο δηλαδὴ τὸν Ἑαυτό του, ἔπαθε καὶ θανατώθηκε ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη τῆς πόλεως
Ἱερουσαλήμ.
Εἶναι φανερὸ ὅτι ἐδῶ στὴ
θέση τῆς «παρεμβολῆς» ἔχουμε πλέον
τὴν πόλη Ἱερουσαλήμ.
Ὅπως σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἡ
φράση τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «καὶ
βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν
εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον» (Ἰω.
ιθ΄ 17) σημαίνει ἀκριβῶς ὅτι ὁ Κύριος
θανατώθηκε «ἔξω τῆς παρεμβολῆς»,
ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
Τὸ τελικὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι γιὰ
νὰ συναντήσει κανεὶς τὸν Χριστό, πρέπει νὰ βγεῖ «ἔξω τῆς παρεμβολῆς»,
ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο· ἔξω ἀπὸ τὴν
ἰουδαϊκὴ θρησκεία οἱ Ἑβραῖοι, ἔξω ἀπὸ
τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί.
Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος αὐτὸ ἀκριβῶς ζητάει.
Καλεῖ τοὺς μαθητές του: «Ἐλᾶτε»,
τοὺς λέει, «ἀφῆστε τα ὅλα καὶ ἀκολουθῆστε με».
Οἱ μαθητὲς ἀφήνουν τὰ δίχτυα, τοὺς γονεῖς τους καὶ τὰ πλοῖα.
Ὁ
τελώνης Ματθαῖος ἀφήνει τὸ ταμεῖο τοῦ
τελωνείου καὶ Τὸν ἀκολουθεῖ.
Ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος συναντᾶ
τὸν Χριστὸ ἔξω ἀπὸ τὴ Δαμασκό. Καὶ ὁ
Κύριος τοῦ λέει: «Ἔλα, κάνε ὅ,τι θὰ σοῦ
δείξω ἐγώ».
Ὁ Παῦλος, σπουδαστὴς
τοῦ φαρισαϊσμοῦ καὶ υἱὸς Φαρισαίων, ἐγκαταλείπει τὸν ἰουδαϊσμό, γίνεται
Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ.
Νὰ ἔλθουμε στοὺς 40 Μάρτυρες ποὺ
εἶναι γυμνοὶ πάνω στὴν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας.
Σὲ μιὰ στιγμὴ οἱ 40
γίνονται 39 – ἔφυγε ἕνας. Ἕνας ἄλλος
ὅμως ἀπὸ τὴν ὁμάδα τῶν βασανιστῶν
τους, στρατιώτης τῆς φρουρᾶς, ἀφήνει τὸ φυλάκιο, ἐξέρχεται καὶ παίρνει
τὴ θέση τοῦ λιποτάκτη, γίνεται μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ μάρτυρες γίνονται πάλι 40. Ἀλήθεια πόσοι καὶ πόσοι
ἄλλοι πῆραν τὸν δρόμο τῆς σωτήριας αὐτῆς ἐξόδου καὶ ἀκολούθησαν τὸν
Χριστό!
Γι’ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀκόλουθοι, πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν Χριστὸ καὶ
νὰ βγαίνουμε ἔξω ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸν τῆς ἁμαρτίας.
Αὐτὸ σημαίνει γιὰ
μᾶς σήμερα «ἔξω τῆς πύλης», ἔξω τοῦ
στρατοπέδου.
Δηλαδὴ βγαίνουμε ἔξω
ἀπὸ τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ
πάθη τοῦ κόσμου καὶ φέρουμε τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ.
Μὲ ἁπλὰ λόγια
συμπάσχουμε μὲ Αὐτὸν καὶ περιφρονούμαστε γι’ Αὐτὸν ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς καὶ γήινους στὸ φρόνημα ἀνθρώπους.
Ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε ὡς ληστὴς ἔξω τῆς Ἱερουσαλήμ. Λέει ὁ ἅγιος
Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης νὰ μὴν ντραποῦμε νὰ βγοῦμε ἔξω ἀπὸ αὐτὸν τὸν
κόσμο, ἔστω καὶ ἂν ἀκολουθήσει τιμωρία ἀλλὰ καὶ θάνατος καὶ κάποιοι θελήσουν νὰ μᾶς ἁρπάξουν τὰ περιουσιακά
μας στοιχεῖα.
Πρέπει νὰ προσθέσουμε βέβαια ὅτι
ἤδη ἐμεῖς ἔχουμε ἐξέλθει τῆς πύλης καὶ
εἴμαστε ἔξω τοῦ στρατοπέδου.
Πότε
ἔγινε αὐτό;
Ἔγινε μὲ τὸ Βάπτισμα. Ἀπαλλαγήκαμε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μὲ
τὴ χορηγία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ἔδωσε τὴ δύναμη νὰ
ἐπιτύχουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ ζητάει ὁ Κύριος ἀπὸ μᾶς.
Ναί, μὲ τὴ δύναμη τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος!
Κι ὅταν ἡ ἁμαρτία μᾶς ξαναβάζει στὴν
πύλη καὶ ξαναγυρίζουμε στὸ στρατόπεδο τοῦ κόσμου, νὰ μετανοοῦμε, νὰ
τρέχουμε στὸν Πνευματικό μας καὶ αὐτὸς θὰ μᾶς βοηθεῖ νὰ ξαναβγοῦμε ἔξω
ἀπὸ τὸ στρατόπεδο τῆς ἁμαρτίας.
Ἔτσι
θὰ μένουμε μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ γιὰ
πάντα.Ο ΣΩΤΗΡ2051
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου