Πόλεμος! Τὸ ἄκουσμα τῆς λέξεως αὐτῆς παγώνει τὸν ἄνθρωπο. Τὸν καταλαμβάνει φρίκη, ἀπελπισία. Νιώθει νὰ βρίσκεται μπροστὰ στὸ
χάος. Θὰ πρέπει νὰ ρωτήσουμε αὐτοὺς
ποὺ ζοῦν ἀκόμη ἀπὸ τὸν Β΄ Παγκόσμιο
πόλεμο. Νὰ ρωτήσουμε ἂν μποροῦμε
αὐτοὺς ποὺ ἐσφάγησαν, ποὺ κάηκαν,
ποὺ κρεμάστηκαν, ποὺ τουφεκίστηκαν,
ποὺ πνίγηκαν, ποὺ πέθαναν ἀπὸ τὴν
πείνα. Αὐτοὶ ὅμως δὲν μποροῦν νὰ μιλήσουν. Αὐτοὶ ἔφυγαν μὲ ἕνα παράπονο: Γιατί; Τί ἔκανα;
Κάποιοι βέβαια πολέμησαν... οἱ πιὸ
πολλοὶ ὅμως δὲν ἔκαναν τίποτε ἄξιο
τοῦ θανάτου τους. Ὁ τελευταῖος πόλεμος γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἄρχισε τὸ 1940 καὶ
τελείωσε τὸ 1949. Ὅταν τελείωσε, εἶχε
χαθεῖ τὸ 12% τοῦ πληθυσμοῦ της.
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλα εἴδη πολέμου, πολέμου χωρὶς ἀντιπαράταξη στρατιῶν, ὅπως εἶναι π.χ. οἱ οἰκονομικοὶ πόλεμοι. Καὶ σὲ τέτοιο πόλεμο ἔχει ἐμπλακεῖ τοῦτα τὰ χρόνια ἡ πατρίδα μας.
Ἡ χώρα ἐξωθήθηκε καὶ παρασύρθηκε
σὲ ὑπέρογκο δανεισμό. Τώρα οἱ δανειστὲς ἢ μᾶλλον αὐτοὶ ποὺ τὴν ἔσπρωξαν στοὺς δανειστὲς τὴν ὁδηγοῦν στὴν
κρεμάλα. Σφίγγουν τὴ θηλειὰ στὸ λαιμό
της, ὁ κόσμος πεινάει, φοβᾶται, αὐτοκτονεῖ.
Τί ζητοῦν σήμερα ὅλοι αὐτοὶ ἀπὸ τὴν
Ἑλλάδα; Ζητοῦν τὴν ἀπεμπόληση τῆς
ἱστορίας της. Τὸν ἀφελληνισμό της.
Τὴν ἐγκατάλειψη τῆς πίστεώς της, τῆς
Ὀρθοδοξίας. Ζητοῦν ἀλλαγὴ τοῦ ἤθους της, τῶν Παραδόσεών της. Μὲ διάφορα νομοθετήματα ντροπῆς ἐκτρέπουν τοὺς ἄνδρες καὶ τὶς γυναῖκες,
τοὺς ὁδηγοῦν στὴν ἀσωτία καὶ καταστρέφουν τὴν οἰκογένεια. Τοὺς νέους
τοὺς ὁδηγοῦν στὸν γενιτσαρισμό.
Ἐμεῖς τώρα τί πρέπει νὰ κάνουμε; Νὰ
πάρουμε ὅπλα; Ὄχι, τίποτε ἀπὸ αὐτά.
Ἡ ἱστορία μας, ἱστορία χιλιάδων ἐτῶν,
μᾶς δείχνει τὸν τρόπο. Αἰῶνες αἰώνων
τώρα τὰ ὅπλα μας εἶναι ἄλλα. Εἶναι τὰ
ἴδια ὅπλα ποὺ κρατοῦσαν οἱ Μάρτυρες
καὶ συνέτριψαν τὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία. Ἄοπλοι! Μόνο μὲ τὴ δύναμη τῆς
πίστεως!
Ἐμεῖς ποῦ θὰ βροῦμε αὐτὰ τὰ ὅπλα;
Ποῦ ἀλλοῦ παρὰ σ’ Αὐτόν, τὸν ἰσχυρὸ
ποὺ σώζει. Σ’ Αὐτὸν ποὺ εἶναι ὁ μοναδικὸς Βασιλιὰς τῶν βασιλευόντων, ὁ
ἀήττητος Νικητὴς ὅλων τῶν ἐχθρῶν
του (πρβλ. Α΄ Τιμ. ς΄ 15, Ἀποκ. ς΄ 2). Εἶναι ὁ ἐσταυρωμένος καὶ ἀναστημένος
Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ εἶναι
ἕτοιμος νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴν Ἐκκλησία
του ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς της. Σ’ Αὐτὸν
λοιπόν, ποὺ εἶναι ὁ ἰσχυρὸς καὶ ἕτοιμος εἰς τὸ σώζειν, νὰ καταφύγουμε.
Εἶναι δίπλα μας, εἶναι κοντά μας, μαζὶ μὲ τοὺς Μάρτυρες τῆς πίστεως, τὰ
ἑκατομμύρια τῶν Μαρτύρων, μαζὶ μὲ
τοὺς δυσεξαρίθμητους πιστοὺς ποὺ
ἔγιναν πολίτες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Μπροστά μας ὁ μεγάλος πόλεμος, ὁ
πόλεμός μας:
Ὁ ἀφελληνισμὸς τῆς Ἑλλάδος,
ἡ ἀποβολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας,
ἡ διάλυση τῆς οἰκογένειας.
Δίπλα μας, κοντά μας ὁ Χριστός. Ἐμεῖς ἀνήκουμε πραγματικὰ στὸν Χριστό; Ἂν ναί, τότε θὰ ἐνταχθοῦμε στὴν
παράταξη τῶν Μαρτύρων, τῶν ἀληθινῶν πιστῶν. Καὶ μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους θὰ σηκώσουμε τὶς σημαῖες τοῦ Χριστοῦ τώρα ποὺ σημαίνουν οἱ σάλπιγγες.
Ἡ νίκη, ὁ θρίαμβος δὲν εἶναι δικά μας,
δὲν εἶναι δικό μας τὸ θαῦμα.
Εἶναι τοῦ Κυρίου, τοῦ Ἰσχυροῦ εἰς τὸ
σώζειν. Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ἐσταυρωμένου, στὸν Ὁποῖο ἀνήκει αἰώνια
δόξα καὶ τιμὴ καὶ εὐχαριστία!
OΣΩΤΗΡ2053
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου