Ενα ἀπὸ τὰ πιὸ τραγικὰ συμπτώματα τῆς πνευματικῆς κρίσεως ποὺ μαστίζει τὰ τελευταῖα χρόνια τὴν πατρίδα μας εἶναι καὶ ἡ ἀπουσία ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου.
Βλέπει κανεὶς ἰδιαιτέρως σὲ πολλὰ ὀρεινὰ ἢ νησιωτικὰ χωριὰ τῆς πατρίδας μας νὰ μὴν ὑπάρχουν οἱ ἀπαραίτητοι ἱερεῖς. Κι αὐτοὶ οἱ λίγοι ποὺ ὑπάρχουν ἀναγκάζονται νὰ ἐξυπηρετοῦν πολλὰ χωριά.
Ταυτόχρονα καθὼς ἀναχωροῦν γιὰ τὸν οὐρανὸ μεγάλες μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἄφησαν ἀνεξίτηλα τὰ ἴχνη τους στὶς ψυχὲς τῶν
πιστῶν, βλέπει κανεὶς νὰ μὴν ὑπάρχουν στὸ πόδι τους ἄξιοι διάδοχοί τους.
Ἀπὸ ποῦ ὅμως θὰ βγοῦν οἱ αὐριανοὶ ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας; οἱ Κατηχητές, οἱ Ἱεραπόστολοι, οἱ Κυκλάρχες, οἱ ζηλωτὲς Ἐκπαιδευτικοί; Ποιοὶ θὰ στελεχώσουν τὶς ποιμαντικές, κατηχητικές, φιλανθρωπικὲς διακονίες τῆς Ἐκκλησίας μας;
Ἄνθρωποι χωρὶς πνευματικὲς ἐμπειρίες στὰ ὡραιότερά τους χρόνια, τὰ νεανικά; Ἀνάλογη εἰκόνα μᾶς περιγράφουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς γιὰ τὴν ἐποχή τους.
Μᾶς λένε ὅτι ὁ Κύριος καθὼς περιδιάβαινε τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριὰ τῆς Γαλιλαίας, ἔβλεπε τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ ἀποκαμωμένα πνευματικῶς καὶ παραμελημένα «ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα» (Ματθ. θ΄ 36). Ἔμοιαζαν μὲ πρόβατα ποὺ ἀναζητοῦσαν μὲ λαχτάρα τόπους βοσκῆς, ἀλλὰ δὲν εἶχαν βοσκὸ νὰ τὰ ὁδηγήσει.
Γι’ αὐτὸ κάποια στιγμὴ εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές Του: «Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι» (Ματθ. θ΄37). Τὰ ὥριμα στάχυα εἶναι πολλά, ἀλλὰ οἱ ἐργάτες ποὺ θὰ τὰ θερίσουν εἶναι λίγοι. Πολλὲς εἶναι οἱ ψυχὲς ποὺ λαχταροῦν νὰ ἀκούσουν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ σωθοῦν, λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐργάτες ποὺ θὰ ὑπηρετήσουν τὸ ἱερὸ αὐτὸ ἔργο.
Ἔτσι συμβαίνει πάντοτε. «Οἱ ἐργάται ὀλίγοι». Σὲ κάθε ἐποχή. Ἰδιαιτέρως ὅμως στὴν ἐποχή μας ἡ ἔλλειψη ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου φαντάζει στὴ σκέψη μας ἀκόμη πιὸ προβληματική, ἀφοῦ εἶναι φοβερὴ ἡ ἀποστασία τῆς ἐποχῆς μας καὶ ἡ πνευματικὴ ἀδιαφορία τῶν πολλῶν.
Ἀπὸ ποῦ λοιπὸν θὰ βρεθοῦν σήμερα οἱ ἀφοσιωμένοι ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου;
Ἀπὸ ποῦ θὰ βγοῦν οἱ ἅγιες ἐκεῖνες ψυχὲς ποὺ θὰ ἐργασθοῦν τὴ μετάνοια τοῦ λαοῦ μας, τὸν ἐπανευαγγελισμὸ τῆς πατρίδας μας; Ποῦ θὰ βρεθοῦν οἱ φλογεροὶ ἱεραπόστολοι ποὺ θὰ τρέξουν στὰ πέρατα τοῦ κόσμου νὰ εὐαγγελισθοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας;
Μέσα στὴν περιορισμένη μας λογικὴ τὸ πρόβλημα δείχνει νὰ μὴν ἔχει λύση.
Ὅμως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τὴ λύση. Μᾶς εἶπε: «Δεήθητε τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ» (Ματθ. θ΄ 38). Παρακαλέστε τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ πνευματικοῦ χωραφιοῦ, νὰ βγάλει καὶ νὰ ἀποστείλει ἐργάτες στὸ χωράφι Του.
Μᾶς ζητᾶ λοιπὸν ὁ Κύριος νὰ προσευχόμαστε καθημερινὰ μὲ θέρμη καὶ πόνο, ὥστε νὰ ἀναδεικνύει Αὐτὸς τοὺς αὐριανοὺς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου: τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἱεραποστόλους, τοὺς κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, τοὺς ἐκπαιδευτικούς,
τοὺς ἀφιερωμένους στὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν προσευχόμαστε γιὰ τόσα ἄλλα θέματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, πόσο θερμότερα θὰ πρέπει νὰ προσευχόμαστε γιὰ τὸ θέμα αὐτό;
Ἰδιαιτέρως νὰ προσευχόμαστε νὰ φωτίζει ὁ Θεὸς τοὺς Χριστιανοὺς γονεῖς, ὥστε νὰ ἐμπνέουν στὰ παιδιά τους τὴν ἀγάπη γιὰ τέτοιες μεγάλες ἱερὲς διακονίες· νὰ ἔχουν μυστικὴ λαχτάρα στὴν
ψυχή τους νὰ ἀναδείξει ὁ Θεὸς καὶ κάποιο δικό τους παιδὶ ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου. Διότι δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη τιμὴ γι’ αὐτοὺς νὰ δοῦν αὔριο κάποιο ἀπὸ τὰ παιδιά τους λειτουργὸ στὸ ἱερὸ θυσιαστήριο, κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου, ἐργάτη
τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Νὰ προσευχόμαστε λοιπὸν ὅλοι μας γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ ζήτημα. Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ἱερότερα καθήκοντά μας.
Καὶ ὁ Κύριος θὰ ἀναδεικνύει τοὺς ἐργάτες Του. Αὐτὸς μόνο θὰ δώσει τὴ λύση. Αὐτὸς κι ἀπὸ τὶς πέτρες μπορεῖ νὰ ἀναστήσει τέκνα τοῦ Ἀβραάμ. Αὐτὸς θὰ ἐμπνέει τὶς ἱερές Του κλήσεις στὶς ψυχὲς τῶν ἐλάχιστων νέων ποὺ παραμένουν ἀκόμη ἀλώβητοι καὶ ὄρθιοι μέσα στὸν κυκεώνα τῆς ἀνηθικότητας καὶ τῆς ἀποστασίας. Αὐτὸς θὰ καλέσει, Αὐτὸς θὰ στηρίξει, Αὐτὸς θὰ ἀποστείλει... Ἐμεῖς ὅμως μὴν πάψουμε νὰ προσευχόμαστε. Μὲ πίστη καὶ μὲ ἐλπίδα.
ΟΣΩΤΗΡ2056
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου