Γιά χάρη ἑνός δικαίου σώζονται ἀναρίθμητοι άνομοι.

Φθινόπωρο ἦταν. Τὸ καράβι ταξίδευε ἀμέριμνα στὸ πέλαγος. Διακόσιοι ἑβδομήντα ἕξι οἱ ἐπιβάτες. Ρωμαῖοι στρατιῶτες, ναυτικοὶ καὶ φυλα­κισμένοι κατάδικοι. Χειμώνας πλησίαζε, μὰ τὸ καράβι ἔπρεπε νὰ φθάσει στὸν προορισμό του. Ξάφνου κάπου κοντὰ στὴν Κρήτη ξέσπασε ἄνεμος μανιασμέ­νος καὶ ἄγριος, ὁ λεγόμενος 

«Εὐροκλύ­δων». Τὸ πλοῖο ἄρχισε νὰ παρασύρε­ται μέσα στὴν κοσμοχαλασιά. Καὶ κα­θὼς δὲν μποροῦσε ν’ ἀντισταθεῖ στὴ βία τοῦ ἀνέμου, ὁ καπετάνιος ἀμήχανος τὸ ἐγκατέλειψε στὴ μανία τῶν κυμάτων. Γιὰ πολλὲς μέρες δὲν φαίνονταν οὔτε ἥ­λιος οὔτε ἄστρα, καὶ ἡ κακοκαιρία πλά­κωνε ὅλο καὶ πιὸ βαριά. Ἔτσι χανόταν κάθε ἐλπίδα σωτηρίας. Οἱ ταξιδιῶτες ἐξαντλημένοι περίμεναν τὸν θάνατο μέ­σα στὰ ζοφερὰ βάθη τῆς θάλασσας.

 Σ’ αὐτὴ τὴ μαύρη ἀπελπισία βρίσκονταν, ὅταν κάποια στιγμὴ ἀκούστηκε βροντερὴ ἡ φωνὴ κάποιου φυλακισμένου, τοῦ ἀποστόλου Παύλου: 

-–Μὴ φοβάστε! Κανείς σας δὲν θὰ χάσει τὴ ζωή του· «ἀποβολὴ γὰρ ψυχῆς οὐδεμία ἔσται ἐξ ὑμῶν πλὴν τοῦ πλοίου». Ὅλοι μας θὰ σωθοῦμε, μόνο τὸ πλοῖο θὰ χαθεῖ. Μοῦ ἐμφανίστηκε τὴ νύχτα αὐτὴ ἄγγελος τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ μοῦ εἶπε: Μὴ φοβᾶσαι, Παῦλε. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ παρουσιαστεῖς στὸν αὐτοκράτορα. Γι’ αὐτὸ «ἰδοὺ κεχάρισταί σοι ὁ Θεὸς πάντας τοὺς πλέοντας μετὰ σοῦ» (Πράξ. κζ΄ 22­24)· γιὰ χάρη σου θὰ σώσει ὁ Θεὸς καὶ ὅλους ὅσοι ταξιδεύουν μαζί σου. 

  Ἔτσι καὶ ἔγινε. Τὴ δέκατη τέταρτη νυχτα τὸ ἀκυβέρνητο πλοῖο γύρω στὰ μεσάνυχτα προσέγγιζε ἐπιτέλους κάποια στεριά. Κατὰ τὰ ξημερώματα ἔπεσε πάνω σὲ ὕφαλο. Καὶ καθὼς ἡ πλώρη του μπήχθηκε στὴν ἄμμο, ἡ πρύμνη του ἄρχισε νὰ διαλύεται ἀπὸ τὴ σφοδρότητα τῶν κυμάτων. Τότε ὁ ἑκατόνταρχος διέταξε νὰ πέσουν ὅλοι στὴ θάλασσα καὶ νὰ βγοῦν στὴ στεριά· ἄλλοι κολυμπώντας καὶ ἄλλοι πάνω στὶς σανίδες καὶ τὰ συντρίμμια τοῦ πλοίου. Ἔτσι κατόρθωσαν νὰ σωθοῦν ὅλοι. Διακόσιες ἑβδομήντα ἕξι ψυχές. Σώθηκαν ὅλοι γιὰ χάρη τοῦ ἀποστόλου Παύλου. 

 ❁ ❁ ❁ 

 Ἔτσι γίνεται στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου. Γιὰ χάρη ἑνὸς δικαίου σώζονται ἀναρίθμητοι ἄνομοι. Ἀκόμα καὶ τὰ Σόδομα θὰ σώζονταν, ἐὰν μαζὶ μὲ τὸν Λὼτ βρίσκονταν ἐκεῖ συνολικὰ δέκα δίκαιοι. Ὁ Θεὸς λυπᾶται πολυάνθρωπες πόλεις καὶ χῶρες γιὰ τοὺς λίγους ἐκλεκτοὺς ποὺ ζοῦν σ’ αὐτές. 

 Ἀπὸ τὴν ἐνέργεια αὐτὴ τοῦ Θεοῦ φαίνεται ξεκάθαρα πόσο μεγάλη εὐλογία ἀποτελοῦν γιὰ τὸν κόσμο μας οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ. Κι ἐνῶ κάποτε μισοῦνται καὶ διώκονται ἀπὸ τὸν κόσμο σὰν νὰ μὴν εἶναι ἄξιοι νὰ ζοῦν ἀνάμεσά του, ὁ κόσμος διατηρεῖται καὶ ἐπιβιώνει γιὰ χάρη τους. Γιὰ τοὺς ἐλάχιστους ἐκλεκτοὺς ὁ Θεὸς περιορίζει τὶς ἡμέρες τῆς δυστυχίας, τῆς πείνας, τοῦ πολέμου, τῶν 

συμφορῶν. Γι’ αὐτοὺς ὁ Θεὸς διατηρεῖ τὸν κόσμο. Γι’ αὐτοὺς τοὺς λίγους σώζει καὶ τοὺς πολλούς. Γι’ αὐτοὺς σπλαχνίζεται καὶ τὰ ἄλλα Του πλάσματα ποὺ βασανίζονται στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτὰ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ δική τους ὑπαιτιότητα. 

Περιορίζει ὁ Κύριος τὶς ἡμέρες τῶν δοκιμασιῶν ποὺ ὑφίστανται οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ λαοὶ ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους. 

Θέτει φραγμοὺς καὶ ὅρια στὴν καταστρεπτικὴ μανία τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ἀνθρώπων. Τί ἔχουν νὰ ποῦν ὅμως ὅλα αὐτὰ γιὰ μᾶς , καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν Πατρίδα μας; Ταξιδεύει καὶ ἡ πατρίδα μας σήμερα σὲ θαλασσοταραχή, στὸ τρικυμισμένο πέλαγος τῆς παγκόσμιας κρίσεως. 

 Οἱ Εὐροκλύδωνες τῆς ἀναστατωμένης Εὐρώπης τὴν κλυδωνίζουν καὶ ἐπιδιώκουν νὰ τὴν βυθίσουν στὰ ἀπύθμενα βάθη τῆς κακίας. Τὰ συμφέροντα πολλά, ἑτερόκλητα, ὁ στόχος ὅμως ἕνας: νὰ καταστραφεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα· νὰ σβήσει ἀπὸ τὸ χάρτη· νὰ ἐξαφανιστεῖ· νὰ μὴ μείνει τίποτε ὄρθιο. Μέσα σ’ αὐτὴν τὴν ἀνεμοθύελλα οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες δὲν πρέπει νὰ ξεχάσουμε τὴ μεγάλη αὐτὴ ἀλήθεια: ὅτι ὁ Θεὸς σπλαχνίζεται τοὺς πολλοὺς γιὰ τοὺς λίγους, γιὰ τοὺς ἐκλεκτούς. Καὶ ἡ πατρίδα μας σήμερα δὲν ἔχει μόνο πέντε ἐκλεκτούς. Πιστεύουμε ὅτι ἔχει πολλούς. Πολλοὺς ποὺ δὲν γονάτισαν ἀκόμη στὶς ἀπειλὲς καὶ τὶς προκλήσεις, ποὺ πιστεύουν, προσεύχονται καὶ περιμένουν. Ἡ πατρίδα μας σήμερα ἔχει πολλοὺς ἁγίους ζωντανούς, ποὺ μὲ τὴν ἀρετή τους, τὶς προσευχὲς καὶ τὶς δεήσεις τους ἑλκύουν τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ προετοιμάζουν ὅλοι αὐτοὶ τὴν προσ­ταγὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ θὰ κοπάσει τὸν ἄνεμο, θὰ ἀνατρέψει τὰ δεδομένα, θὰ φέρει τὴ λύτρωση τῶν πολλῶν γιὰ χάρη τῶν λίγων, τῶν ἐκλεκτῶν. Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ ὥρα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴν τὴν ὥρα νὰ τὴν περιμένουμε κι ἐμεῖς. Καὶ μὲ μετάνοια, πνευματικὸ ἀγώνα καὶ προσ­ευχὴ νὰ ἐκζητοῦμε καθημερινὰ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ στὴν κατατρεχόμενη πατρίδα μας.ΟΣΩΤΗΡ2059