Πῶς θὰ πλησιάσουν ἔτσι οἱ ψυχές; Πῶς θὰ αἰσθανθεῖ ὁ ἕνας κοντὰ στὸν ἄλλο;

Οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς, ὅπως ἔχει διαμορφωθεῖ στὶς σύγχρονες κοινωνίες, δὲν βοηθοῦν στὴ συνοχὴ καὶ ἑνότητα τῆς οἰκογένειας. 

Ἡ οἰκογένεια δὲν εἶναι δεμένη ὅπως ἄλλοτε. Ἕνας βασικὸς λόγος εἶναι ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ βρίσκεται συχνὰ ὅλη συγκεντρωμένη στὸ σπίτι. Ὁ πατέρας ἀναγκάζεται ἀπὸ τὶς ἐργασιακές του ὑποχρεώσεις νὰ λείπει πολλὲς φορὲς σχεδὸν ὅλη τὴ μέρα. Φεύγει τὸ πρωὶ βιαστικὸς γιὰ τὴ δουλειά του. Ὅταν ζεῖ σὲ μεγάλη πόλη, μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναγκασμένος νὰ ξοδεύει πολὺ χρόνο γιὰ νὰ μεταβεῖ στὸν τόπο τῆς ἐργασίας του. Καὶ ἴσως ἡ ἀπασχόλησή του ἐκεῖ νὰ διαρκεῖ μέχρι τὸ ἀπόγευμα, κάποιες φορὲς μέχρι καὶ τὸ βράδυ. Ὅταν ἐπιστρέφει στὸ σπίτι, εἶναι βέβαια κατάκοπος καὶ δὲν ἔχει τὶς σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀντοχὲς ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὴ σύζυγο, νὰ δεῖ τὰ παιδιά, νὰ ἀσχοληθεῖ μαζί τους, νὰ προσφέρει τὴν ἀγάπη του, νὰ πάρει ἀπὸ τὸ χαμόγελό τους, νὰ παίξει λίγο μαζί τους ἢ νὰ συζητήσει κάπως πιὸ σοβαρὰ μὲ ὅσα εἶναι μεγαλύτερα στὴν ἡλικία· νὰ ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τὰ μαθήματά τους, νὰ ἀκούσει τὰ προβλήματά τους, ὅσα ἔζησαν τὴ μέρα ποὺ πέρασε. 

Τὸ ἔχουν μεγάλη ἀνάγκη αὐτὸ τὰ παιδιά, εἴτε μικρότερα εἶναι εἴτε μεγαλύτερα. Ἔχει ἀνάγκη καὶ ἡ σύζυγος, νὰ ποῦνε οἱ δυό τους λίγα λόγια, νὰ ἐπικοινωνήσουν, νὰ ἀλληλοενισχυθοῦν, νὰ ξεκουρασθοῦν σ’ αὐτὴ τὴν μὲ ἀγάπη ἐπικοινωνία. 

Ἀλλὰ ὁ κόπος δὲν δίνει τέτοιες δυνατότητες. Πολυτέλειες μοιάζουν αὐτά, ποὺ δὲν τὶς δικαιολογοῦν οἱ ρυθμοὶ τῆς σύγχρονης ζωῆς. Νὰ φᾶνε κάτι βιαστικὰ καὶ νὰ ξεκουραστοῦν στοιχειωδῶς θέλουν οἱ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ μπορέσουν τὴν ἄλλη μέρα νὰ συνεχίσουν στοὺς ἴδιους ρυθμούς. Καὶ ὅταν ἐργάζεται καὶ ἡ μητέρα; Ὅταν οἱ ἀνάγκες τῆς οἰκογένειας τὸ ἀπαιτοῦν νὰ βρίσκεται καὶ αὐτὴ ἀρκετὲς ὧρες τὴ μέρα ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, νὰ δουλεύει σκληρὰ γιὰ νὰ βγαίνουν πέρα τὰ ἔξοδα, γιὰ νὰ μὴ λείψει τίποτε ἀπὸ τὰ παιδιά; Ποῦ νὰ εἶναι ἄραγε ὁ νοῦς της ὅλη τὴ μέρα; Στὴ δουλειά της, ὅπου πρέπει νὰ εἶναι συνεπής, ἐπιμελὴς καὶ ἀποδοτική; Στὸ σύντροφο τῆς ζωῆς της, ποὺ παλεύει καὶ αὐτὸς καὶ ἀγωνίζεται στὸ δικό του στίβο; Στὰ παιδιὰ μὲ τὰ δικά τους προβλήματα; Στὸ μικρὸ ποὺ τὸ ἄφησε μὲ πυρετὸ στὸ σπίτι σὲ ξένα χέρια ἢ στὸ μεγαλύτερο ποὺ δίνει ἐξετάσεις σήμερα καὶ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ πάει καλά, γιὰ νὰ ἐλπίζει γιὰ τὸ αὔριο, γιὰ τὸ μέλλον του, σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ οὔτε τὸ παρὸν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἀποτελεσματικά; Ἢ στοὺς γέροντες, στὸν παπποὺ καὶ στὴ γιαγιά, ποὺ θέλουν καὶ αὐτοὶ τὴ φροντίδα τους καὶ ἕνα λόγο στηριγμοῦ καὶ παρηγοριᾶς; Νὰ σκεφθεῖ τί θὰ κάνει μόλις γυρίσει στὸ σπίτι καὶ πῶς πρέπει νὰ ὀργανώσει καὶ ἐκεῖ τὶς δουλειές της, γιὰ νὰ τὰ προλάβει ὅλα; Διότι αἰσθάνεται ὅτι πρέπει νὰ εἶναι καλὴ καὶ πετυχημένη δασκάλα ἢ καθηγήτρια ἢ νοσηλεύτρια ἢ ὑπάλληλος καὶ συγχρόνως σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, παιδαγωγός. Πῶς εἶναι δυνατὸν ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ προλάβει; Πῶς νὰ πολεμᾶ σὲ ὅλα τὰ μέτωπα καὶ νὰ νικᾶ; Ἔχει τόσα πολλὰ νὰ κάνει καὶ τόσα περισσότερα νὰ σκεφθεῖ. Οὔτε ποὺ λογαριάζει βέβαια νὰ ξεκου- ραστεῖ λίγο μόλις γυρίσει στὸ σπίτι. Δυνατότητα τέτοια δὲν ὑπάρχει. 

 Αὐτὲς τὶς καταστάσεις τὶς ἀντιμετωπίζουν καθημερινὰ πολλοί, πολὺ περισσότερο οἱ γονεῖς ποὺ μεγαλώνουν παιδιά. Ἂν μάλιστα ἔχουν τὴν εὐλογία νὰ εἶναι πολύτεκνοι, τὰ πράγματα γίνονται πιὸ δύσκολα. Οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ συνεπάγονται μεγαλύτερες εὐθύνες καὶ κόπους περισσότερους, ὅπως βέβαια καὶ πλουσιότερες ἀμοιβές. 

 Ἀλλὰ τὸ πρόβλημα τῆς πολύωρης ἀπουσίας ἀπὸ τὸ σπίτι δὲν εἶναι μόνο μὲ τοὺς γονεῖς. Καὶ τὰ παιδιά, ὅταν ἀρχίσουν νὰ μεγαλώνουν, φεύγουν καὶ αὐτά. Πηγαίνουν στὸ σχολεῖο, κατόπιν στὰ φροντιστήρια, στὶς ἄλλες δραστηριότητές τους, ποὺ πολλὲς εἶναι σὲ βραδινὲς ὧρες. Τελικὰ στὸ σπίτι μπορεῖ νὰ παραμένουν μόνο οἱ παπποῦδες καὶ κανένα μικρό. Ὅλοι οἱ ἄλλοι σκορπισμένοι στοὺς δρόμους… 

 Δὲν θὰ ἀναφέρουμε ἐδῶ τὴν ὀλέθρια συνήθεια τῶν νέων νὰ βγαίνουν τὴ νύκτα κατὰ τὴν ὥρα ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπιστρέφουν στὸ σπίτι. Δὲν μιλοῦμε γιὰ τὶς ὁλονύκτιες, σχεδὸν πάντα ψυχοφθόρες διασκεδάσεις, ἀλλὰ γιὰ τὶς ἀναγκαῖες ἐξόδους ποὺ κρατοῦν τὴν οἰκογένεια σκορπισμένη στοὺς δρόμους. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἀκόμη ἡ οἰκογένεια τὰ καταφέρει νὰ βρεθεῖ κάποιες ὧρες στὸ σπίτι ὅλη μαζί, καὶ τότε ὑπάρχει ὁ κίνδυνος τοῦ σκορπισμοῦ της. Γονεῖς ἢ παιδιά, κουρασμένοι ἀπὸ ὅλη τὴ μέρα, μπορεῖ νὰ καταφύγουν στὴν εὔκολη λύση: τηλεόραση, ἠλεκτρονικὸ ὑπολογιστή, διαδίκτυο καὶ λοιπὲς ἠλεκτρονικὲς δραπετεύσεις. Ὁ καθένας μόνος του, μπροστὰ σὲ μιὰ ὀθόνη. Καὶ ὁ λίγος χρόνος ποὺ ἔμεινε, νὰ ξοδεύεται ἀνούσια, ἂν ὄχι καὶ βλαβερά. 

Ἡ οἰκογένεια βρίσκεται συγκεντρωμένη στὸν ἴδιο τόπο, ἀλλὰ τὰ σύγχρονα ἠλεκτρονικὰ μέσα τὴν σκορπίζουν σὲ ὅλο τὸν κόσμο. 

 Πῶς θὰ πλησιάσουν ἔτσι οἱ ψυχές; Πῶς θὰ αἰσθανθεῖ ὁ ἕνας κοντὰ στὸν ἄλλο; Πῶς θὰ ἐνισχυθοῦν καὶ θὰ πάρουν δύναμη ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο; Πῶς θὰ νιώσουν δεμένοι μὲ τοὺς δεσμοὺς τῆς ἀληθινῆς φυσικῆς ἀγάπης σὲ ἕνα εὐλογημένο καὶ ἀδιάσπαστο σύνολο; 

 Ἐρωτήματα δύσκολα καὶ βασικά, ποὺ πρέπει νὰ βροῦν τὶς σωστὲς ἀπαντήσεις, οἱ ὁποῖες θὰ βοηθήσουν τὴ σύγχρονη οἰκογένεια νὰ ζεῖ μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα ἀληθινῆς εἰρήνης καὶ νὰ ἀπολαμβάνει τὴν ἑνότητα ἐκείνη ποὺ χαρίζει στὰ μέλη της βαθὺ αἴσθημα ἀσφάλειας καὶ χαρᾶς. Θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ βροῦμε τὶς ἀπαντήσεις αὐτὲς σὲ ἑπόμενο ἄρθρο μας. Ο ΣΩΤΗΡ2060